p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Uitgever van deze bundel
http://www.desk-nijverdal.nl
bestellen van deze bundel bij:blauwhartje@gmail.com
HARTKRONKELS GEDICHTEN
15-05-2016
Stralende Dag
Stralende dag
Het is weer heerlijk weer vandaag, en zo stralend; wat een dag! Denk; wat heerlijk dat ik dit leven nog steeds verwachten mag. Zo brengt de natuur ook steeds de voldoening aan mijn bestaan. Zo ben ik weer heerlijk gelukkig wat dit gedicht ook uit straalt.
‘O God zo fijn, om weer heerlijk met het zonnetje en U te zijn! Heerlijk leven, fijn dat het Leven gelukkig zo niet wil eindigen. Nee, wil er nog steeds niet aan denken; eens te worden een lijk. Gecremeerd of begraven; een monsterlijke gedachten eigenlijk!
‘0 mijn geliefd Leven, daar zal lang branden een Dichtersvuurtje, voor alle lezers die met liefde van Gedichten vele gedichten lezen. Schrijver ben ik heel lang geweest met liefde en tot de late uurtjes. Vaak lopend in het woud, of warm en gezellig achter ja,een Vuurtje.
In gedachten laat ik me lopend langs het water door riet mee deinen. Heb in huis natuurlijk met boekenkasten vol gestouwde vertrekken. Natuurlijk ook veel bundels die ik van oudere en jongeren verstrek. Vaak laat ik mijn hart en ziel door hun gedachten wat mee weg leiden.
Even een naar Virus Och meisje Lief, ik zou toch zo graag weer bij je willen zijn; kon je me wat verzorgen, handschoenen aan; beestjes kriebelen. Mijn gastjes, ik ben bang dat ze je ook even komen kriebelen. Ach gij kleine donder, kom je me dan wassen in ijskoud water. Ach even geduld, en we zwaaien weer vrolijk met beide benen. En laat ons blijven lachen kleintje, samen zijn we zo weer blij! Wil je ook zo graag met je mondje en je woorden horen dansen! Maar zal nu zeker even moeten zieken,tot mijn beentjes zijn vrij! Ja zat even in de rats; maar heb nu toch weer de volle moed gevat. Geloof niet meer, dat nu mijn al einde zou moeten gaan beginnen, Begin me af te vragen; genees ik weer ligt alles rommelig braak, Nu het is wat raar zo het lichaam daar ligt wat slordig en eenzaam.
Ik was moe, en zag het leven zo eenzaam miet echt meer zitten; Het wordt wel wat minder met de Gedichten die ik nu nog maak; het zijn er steeds wat minder, maar het zijn nog steeds de mijne. Zijn ze wat minder mooi geschreven, och dat is ook geen ramp; ook al zijn ze geschreven onder een veel te zuinige kleine lamp!
Slik dozen pillen met van die rare nare namen; lijkt gekozen voor ouderen nog niet begraven. Laten zien van dier rare nare bijverschijnselen; lijken te komen uit Landen met heel veel graven.
Zie en zag me al hangen boven het graf een balk; maar in mijn voorgevoel snel uit de kist gekropen. Voelde dat ik ineens weer heel snel weer kon lopen.
Wist niet dat ik nog in mijn begrafenis hempje lag.
Neem nu weer snel, angstig van alles ter hand. Wil nu ook weer snel weg van uit dit duffe Pand. Toch weer een nieuwe nacht en mooie nieuwe dag. Kon nu zien, wat ik eerst allemaal niet meer zo zag.
Aan die balk boven het gat is het me snel bekomen; van wat er voor mij in de shorten der Engelen lag. Nee nam snel weer de vele wereldse zaken ter hand, Genoot weer snel van bossen en Lanen hun bomen.
Daar vliegt zacht zoemend een lief kushandje van me heen: hoop dan stilletjes dat het kushandje bij het zonnetje komt! Op die plaats waar de Regenboog na regen ook vaak komt. Hoort mij vaak zeggen, ook de regen ging snel weer heen.
Ook heb ik buiten verdriet met mijn Lief ook mijn plezier; Tranen maken zo in je gezicht vaak van die lelijke riviertjes. Huil dan vaak om dan weer voelbaar: het lichamelijk verlies. Maar veel verliezen zonder verdriet ;dat gaat ook weer niet.
Toen de pijn me laatst weer op God zijn matje bij hem riep; zag in de spiegel, donkere ogen tonend heel zwart en diep. God vergeef me; als ik huil en maak de ogen zwart en diep. voel je denken en peinzen, Ad je moet weer zo lachen gaan.
Maar als ik alleen weer eens een pijntje van mijn ziekte had; Ad kijk je Lief in de ogen en ga denken; open de ogen waar; je ontdekt dan waar de kuit erg kostbaar in wordt bewaard! auteur:Adrie.9.5.2016.
