p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Uitgever van deze bundel
http://www.desk-nijverdal.nl
bestellen van deze bundel bij:blauwhartje@gmail.com
HARTKRONKELS GEDICHTEN
14-12-2013
Weer een inbraak?
Weer een inbraak?
Warme handen en schouders, met weinig tevreden! Zij/hij hoeft geen Engelendracht of kostbaarheden! Zit nu in het met Kerstspullen vol gestouwd vertrek; maar waar voor; weer voor een stilzwijgend gesprek?
Mijn woning nu bij velen woest nieuwsgierig in trek; waarschijnlijk iemand, die als ik op de kleintjes let! Morgen zal ik als slang vermomd je even opwachten; of moet ik eerst weer op mijn Kerstvakantie wachten?
Nu hoor en zie je me weinig meer zeggen of schrijven; omdat het te woest is; om weer door te gaan met lijden! Als ik er over praat; zie je een verslagen schrijver staan; verdrietig leunend tegen een boom; waarom verder gaan?
Zie mijn leven steeds meer als een koude najaarslaan; vermoeid, verdrietig, waarom nog steeds verder gaan; Voel me nu bij iedere Kraak verdrietig en buiten zinnen. De zin van alles is dan toch weer erg moeilijk te vinden!
Liep met andere kinderen spelend door het bos. voelde me als een vlinder; zo speels luchtig en los. Speelde zeerovers; rende met houten zwaarden rond; bedenk, dat ik spel in mijn kinderleven, heerlijk vond!
Na ons spel, droomde we s avonds snel heerlijk diep; voor onze Ouders voor een kus naar onze kamer liep. Droomde snel van zeerover Rob, met zijn ijzeren kling; en naar welke Eilanden hij nu weer rovend varen ging!
Bij droom, was het Pa of Ma die mij dan even droeg; tot mijn hart dan weer zo rustig als het hunne sloeg. Hun warme handen over mijn voetjes, koud en kil; dromend tegen hun warme schouders; warm en stil. Droom nu van open koude ramen, door storm geopend. Mijn droom nu Oosterwind, koud en nachtrust rovend!
Zag het zonnetje vanmorgen; wat aarzelend weggedoken; hij was aarzelend, tussen komen of toch maar niet komen! Bij het niet komen; zou hij vele verlangens zien ontgaan! Nee, het zonnetje zag vele ogen, in hun kassen ondergaan!
Wiilde niet zien verdrietige ogen, in kassen weg gedoken; zag ze al wat triest zitten, triest over troefkaarten gebogen! Winterdag; wij noemen het lachend boven; de dodenhoek; wij horen bij God boven; nu ook heel vaak een harde vloek!
Vervloeken Koning Winter zijn kunstgroet gemaakt uit ijs; Die God, ook met zijn ijzige vrienden maanden; zien laat; Ook ziet hij ons, dan vaak van de mooie natuur afwijken! Koning Winter, hoort nu vaak een vloek. als hij niet aflaat!!
