p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Gedichtenblog
28-05-2010
Zat in een duistere dronkemanstent aan een versleten toog gezeten, het zou een raadsel mogen heten, dat ik nu zelf nog zo nuchter ben. De alleen op geld beluste kastelein, vult steeds heel gretig onze glazen, denk; een wonder dat ze in leven zijn. Dat ik hier nog ben; niet zelf bedacht, het was het dichten wat me hier bracht. Zie en hoor dat de gasten al niets meer, over hun trieste leven kunnen vertellen, Dat kan alleen de geschiedenis me vertellen, de kracht van hun die het leven ooit minden, probeert men in hun glazen terug te vinden. Buiten zonk het heerlijke daglicht neer, en nog steeds, verrijst het dagelijks weer. Geen dood of grafkuil doet me nog beven, maar mijn nuttig zijn, de kiem van mijn leven.
28-05-2010 om 11:01
geschreven door Adrie van Gansen
27-05-2010
Zat bij het dichten in mezelf te bedenken, dat zelfs al gutst het regen tegen de ruiten, de regen vergooid, de Lente in zijn luimen. Of wij het proberen op te vangen met luiers, dan nog leef, en lach,noch voel me gekrenkt. Ook als ik terugblik op mijn ziekte-verleden, blijkt dat er dan niets over blijft aan spijt, omdat ook de tijd geeft; geen kruimel respijt. Verloren tijd had ik anders kunnen besteedde. Ik bedenk dan; wat er in je leven is gezaaid, is later de oogst; groene of dorre blaren, in de herfst van je leven, opeen gewaaid.
27-05-2010 om 17:28
geschreven door Adrie van Gansen
26-05-2010
Och gij, lief klein witje, ik ontga u, mee swingend op de deun van de wind. zo ijl en snel als een voorbije schaduw, mijn foto-click voorbij;voor het begint. Is je dans-spel zo bedoeld, of zo maar? Mijn genot is nu nog lang niet voltooid. Ik zweef nog met je mee, zo behaagd, je beeld, zo door mijn geest gestrooid. Verschenen, en weer snel verdwenen, als een vluchtige geur of frisse bries; voel het bijna als een levend verlies. Het was te snel je lieve spel en plezier, zoals van een schaduw, kleur of geur, nu bijna veroordeeld tot een pleziertje.
26-05-2010 om 18:08
geschreven door Adrie van Gansen
25-05-2010
Verbazing over mijn kunstvermogen, liet vanmorgen zien veel verbaasde ogen. Ach,dat heeft God mij gegeven, och kom zonder gedicht zou me de taal ontbreken, zonder Poezie wordt ik dan heel snel dom. En ook met mijn penseel kan ik spreken. 'O, van Goch, zo ik hem met name noem, zijn goede lessen in de schilderkunst, dat geeft me weer van die mooie bloemen. Eeuwen later zullen zij me ook wel roemen. Het leven geeft de Dichter de mooie stof, waardoor het leven poetisch, wordt geboren, zonder uitten vormd zich in de maag een prop. Of ik al mijn vele dichten nog kan tellen, ja zie soms adertjes in de ogen wat zwellen, snel dan weer met ochtenddauw besproeid. De lezer wil graag de bloemen zien blozen, de viooltjes de droevige Narcis laten gloeien, de schilder, verf zien mengen voor de rozen.
25-05-2010 om 16:05
geschreven door Adrie van Gansen
http://blog.seniorennet.be/brigitta_vanwassenhove/
Welkom op mijn blog!
Welkom op mijn Gedichtenlog Hartkronkels. Hoop dat u mijn Gedichten mooi vindt om te lezen, en zou het zeer waardevol vinden om daar feed-back op te krijgen, Groetjes
Welkom op mijn blog Hartkronkels. Zou het leuk en leerzaam vinden, om feed-back te krijgen op mijn Gedichten, Adrie.
Hoofdpunten blog Hartkronkels
