p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Mooie dingen duren steeds te kort, zijn er geweest voor we het wisten. Was ook steeds dat wat we zo misten, maar worden steeds weer opgeschort.
Maar groot lijkt dan wel hun vreugde; te leven zonder hartewens of verlangen, droom of wens houdt hun dan gevangen; tot de dood rammelt met zijn sleutel.
Dan zegt men;hij was een niemendal; om de ander zijn nood gaf hij geen bal. Raakt nu zijn tranen en duiten kwijt, kunnen hun leed met niemand delen, lukt niet meer om mooi weer te spelen.
Ik lag met jou in hetzelfde bed We sliepen wel rechtop Jij stak er net wat bovenuit Vandaar jouw blauwe kop
Ik was stapel op jou lange lijf Dat mag je nu best weten Ik vond jou echt een reuze wijf Gewoon om op te vreten
Laatst droomde ik de hele nacht Aan een stuk door van jou Jij werd mijn bruid mooi wit Omdat ik van sleepasperges hou Plots werd mijn droom bruut verstoord Ik bloede aan mijn kuiten Wij werden allebei vermoord Door zo´n hovenier van buiten
Wij werden in een kist gelegd En spoedig daarna gewassen Mijn rug was krom,de jouwe recht Jij was dus eerste klasse
Wat wreed toch van die hovenier Ons zo uiteen te rukken Ik heb jou daarna nooit meer gezien Want ik lag bij de stukken
Weet je wat ik het gekke vind Het is eigenlijk heel stom Terwijl ons leven in de grond begint Is dat bij de mensen net andersom
door: A Stating van Kinrooi Ik vond het leuk om deze vorstelijke groente,
