p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Jean en Maria Vriendschaps Award
Gedichtenblog
Uitgever van deze bundel
http://www.desk-nijverdal.nl
bestellen van deze bundel bij:blauwhartje@gmail.com
HARTKRONKELS GEDICHTEN
22-08-2010
Stille armoede
Stille Armoede
Daar is het stil, zo eenzaam en geen enkel ding,
wordt er verwacht dan een betalingsherinnering.
Alles werd ernstig, onzeker, keert zich tegen macht,
ziet er geen deemoed, wel tranen, niets dat lacht.
Alles werd hun heel on eigen, en nu om het even,
want niets verbindt hun nog met hun eerder leven.
Sociale woorden, tekens die hij niet meer verstond,
dat wonderlijk bewegen uit hun vol gegeten mond.
Zacht geeft men seinen van liefde, met hun verdriet,
door het weten van verleden en nu het verschiet.
Dan hopen ze stil te ontvangen, tekens van begrip,
dat hun leven nu wordt een stuurloos zinkend schip,
wat zoekt op de nu onbekende zee zijn eigen koers,
maar hij ziet steeds weer naderen nieuwe rampspoed
Maar hoop nu; dat als een bloem weer gaat bloeien,
in de politiek; weer moreel, herkenning en verstand.
weer mag krijgen het recht een sociaal gezicht,
en bij een ieder weer gaat leven, hun inwendig licht.
auteur:Adrie.22.8.2010.©
22-08-2010 om 22:06
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
21-08-2010
Verbleekte jonkheid
Verbleekte jonkheid
Heerlijk mijmerend was ik rustig ingeslapen,
met een kus op beide wangen werd ik wakker,
zag dat woorden geschreven waren deze nacht,
met mijn pen op het papier wat daar lag.
Keek wat verward de kamer onderzoekend rond,
maar alles had behouden hun vertrouwde schijn,
waren daar waar ze al jaren lagen en stonden,
heel vertrouwd, bekend en aan mij verbonden.
Zelfs mijn bed stond nog leeg, met zijn minnepijn.
Toch stond mijn bed daar toch niet echt alleen,
toen ik met mijn ogen over de wanden dwaalde,
schemerde daar toch steeds u lieve lach door heen.
Maar weet hoe het is; ,,jezelf te overleven,
steeds weer kijkend door dezelfde ruit.
Blij dat ik weer een gedicht heb geschreven,
denk ook; laat je zien, min me, maak geluid.
Min me, voor mijn jonkheid gaat verbleken,
het leven is mooi en kort; zoals een zomerdag,
en ik nog zoveel samen met je leven kan delen,
liefde die ik later wellicht niet meer geven kan.
auteur:Adrie.21.10.2010.©
21-08-2010 om 14:48
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
18-08-2010
Hoge snelheidstrein
Hoge snelheidstrein
Voelde me eerst tevreden gestemd,
nu ik weer wat dichterswoorden zet.
Zie sombere snuiten achter ruiten,
waar mensen wat verdrietig muiten.
Kijk naar Delfland Molens en wieken.
Straks alleen op kalenders en kieken.
Geniet van Defland's krullen en trappen,
die nog steeds het verleden verklappen.
Lees en hoor nu steeds Burgervaders eer,
hij haalde voor de hoge snelheidstrein,
weer een van onze mooiste gevels neer.
Nog even, en dan het einde van geduld,
wordt er weer een water met vuil gevuld.
Niets zal hem van zijn trots weerhouden,
als men het dan, van togen vertellen hoort,
we hebben Delfland zijn waters vermoord.
Toch op een dag die eens komen gaat,
wenen er harten, en valt er menige traan,
uit ogen die verdrietig staan voortaan.
auteur:Adrie.18.8.2019.©
18-08-2010 om 14:04
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
16-08-2010
Een mooie vlinder
Een mooie vlinder
Een mooie vlinder fladdert voor me weg,
over enkele heesters en buurmans heg.
Maar telkens als mijn blik haar wil vangen,
lijkt het; of een mistgordijn wordt gespannen.
Zie een lachje om haar kleine mondje spelen,
vraag of het gordijn kan worden opgeheven,
veel zeggend lacht ze naar me, wat verheven,
het vragen zat, dichter; dat kun je vergeten.
Voorwaar je schoonheid bracht me tot dichten,
je lieve vleugeltjes lijkend; gemaakt van satijn;
was zo bewogen, ik dacht dit moet mijn dicht zijn.
Maar mijn lot; dwingt me in mijn dicht te schikken.
Je lacht naar mij, met je lieve speldenprikken,
maar blijf wel met mijn kijker op je richten,
auteur: Adrie.16.8.2010.©
16-08-2010 om 20:38
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
-------------------------------
http://blog.seniorennet.be/brigitta_vanwassenhove/
Welkom op mijn blog!
Welkom op mijn Gedichtenlog Hartkronkels. Hoop dat u mijn Gedichten mooi vindt om te lezen, en zou het zeer waardevol vinden om daar feed-back op te krijgen, Groetjes
Welkom op mijn blog Hartkronkels. Zou het leuk en leerzaam vinden, om feed-back te krijgen op mijn Gedichten, Adrie.
Hoofdpunten blog Hartkronkels