een van Mozart zijn melodie Och Dichter, wat zwoegt en slooft gij nog zo laat in de avond; ziet gij niet dat het Daglicht valt bij de naderende avond-pond; en een donker avondkleed nu neervalt voor de voeten van God! Ja je hart maakt natuurlijk nog snel een dicht vol vrolijke trots! En ik weet ook; dat je de zandloper des levens voor wil blijven; daar je ook weet dat de loper zich vult met gestage regelmaat! Je ziet zo het leven door de loper, heel langzaam voorbij gaan; natuurlijk heel dom zou zijn als je het leven vroeg afnemen laat! Mijn armspieren zijn nog licht in beide weer zwoegende armen; terwijl ik met de loper mee, langzaam mijn leven zie verglijden! Als oefening, laat ik soms hangen, beide armen naast me wijd; zo laat ik moeheid in de armen, steeds weer ontspannen vallen. Zo gaat de Nacht me vaak de armen ontspannen heffend voorbij. Terwijl de nacht van me afduwend, komt de dageraad naderbij! Bij daglicht, zie ik dan weer het kabbelende water van de Vliet; wat dan aanhoort als heel liefelijk een van Mozart zijn melodie.
auteur:Adrie.23.8.2014@Copywricht.
|