Antwoord op een Artikel van Jean-Claude Marcourt. Uit de Knackvan 30 Juli

 xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik lees hier dat de Walen sinds het ontstaan van België in 1830, België hebben ondersteund en dat pas in 1966 het bbp per inwoner voor het eerst hoger lag  in Vlaanderen  dan in Wallonië. Hier wordt gesuggereerd dat sinds 1830, Wallonië Vlaanderen heeft geholpen om uit de armoede te geraken.  Sterker nog,  JCM  zegt dat België, (met een Franstalige establishment,  waarin Vlaanderen tot vandaag nog steeds moet betalen voor zijn rechten, o ironie), Wallonië heeft  “geplunderd”. Dit is een voorstelling van zaken, die verklaard waarom er in België met de Franstalige politici nooit een akkoord zal komen. Het is een negatie van de Belgische en Vlaamse geschiedenis, een houding waarmee men niets bereikt. 

Vlaanderen was in de 18^de eeuw, een rijk gebied, maar verpauperde door de rampzalige Belgische revolutie. Naar Vlaanderen werd door de Franstalige heersende klasse niet meer omgekeken. Het is pas met invoering van het algemeen stemrecht voor mannen dat daar enige verandering in kon komen.

Het is stilaan voldoende bekend, dat de welvaart in  Wallonië mee is mogelijk gemaakt door de Vlamingen (en de Italianen) die daar de slavenarbeid gingen verrichten omdat er niet geïnvesteerd werd in Vlaanderen. Als Wallonië destijds een rijke regio werd is dat mede dankzij de Vlamingen, die men nu met de Waalse vinger wijst, omdat we het recht vragen de sleutel in handen te krijgen van de eigen woning en hetzelfde aan Wallonië gunnen. Het is zelf zo dat de Vlamingen waarvan de armoede best nog in het herinnering ligt, bereid is Wallonië te helpen als het daarom vraagt, onder voorwaarde dat het ook ,zoals Vlaanderen, op de kleintjes wil letten. Het is toch geen  vernedering om goed Nederlands te spreken, en is het niet vernederend om 40 jaar lang geld te eisen van de Vlamingen?

Als België Wallonië heeft geplunderd en heeft geïnvesteerd  in Vlaamse havens en zware industrie, dan heeft JCM, waarschijnlijk de wafelijzerpolitiek vergeten, waarin voor elke cent die naar Vlaanderen ging er evenveel naar Wallonië moest.  Misschien moet Wallonië en de Brusselse Francofonie eens in eigen boezem kijken en nagaan waar die investeringen gebleven zijn. Het zijn de Waalse financiers, die met het kapitaal liever naar Frankrijk trokken, iets wat nog steeds aan de gang is. De zogezegde kroonjuwelen zijn verkocht aan Frankrijk, door die zelfde Francofone klasse.  Als Wallonië zo graag naar Frankrijk kijkt, doen ze er goed aan eens grondig te kijken, misschien is Frankrijk wel niet bereid om substituut te spelen voor het wingewest Vlaanderen.

Als Vlaanderen erbovenop is gekomen hebben ze dat te danken aan eigen werkkracht, iets wat buitenlandse en binnenlandse investeerders wel weten. Als Vlaanderen dit heeft  kunnen doen en gelijktijdig ook nog Wallonië meer dan 40 jaar heeft gesponsord, dan is daar maar één woord voor  ..chapeau.

Nog een puntje van belang voor JCM en ander Francofone politiekers in België. Er is nog nooit, ook niet tussen de jaren 1830 en 1966 en ook niet nadien, één Belgisch Frank of  eurocent van Wallonië naar Vlaanderen gegaan. Dus de transfers van Wallonië naar Vlaanderen zijn er nooit geweest  en er wordt alles aan gedaan (door francofone politiekers) om zulks onheil te voorkomen.

Het wordt misschien eens tijd om hierover de studies te lezen, desnoods te weerleggen van prof. Juul Hannes en de studie van ABAFIM. Laat de negatie nu maar ophouden, we kennen het liedje ondertussen, alleen spijtig dat de Waalse landgenoot door pers en politiek wordt voorgelogen.