Goeienavond alweer,
Wat een aanpassing weeral hé pfffff ik bedoel.....van het zalig lenteweertje naar dit écht wel koude winterige maartse buien/aprilse grillen weertje ! pfff Niet plezant vinden wij hier, ma ja.....nieks aan te doen natuurlijk.
Vandaar dat ik vanmorgend maar wijselijk m'n zo opgefriste tuin van de laatste dagen alweer terug heb omgetoverd tot een triest simpel iets....t'is te zeggen: de geraniums die ik nu al de ganse winter probeer door te houden, en waar ik zo te zien wel goed in gelukt bent ot hiertoe, heb ik dan maar terug wijselijk warm binnen gezet, alsook de potten waar ik mooie zomerknollen in geplant heb staan nu goed beschut opgeborgen, want ik zou het zonde vinden moest dit alles nu door die wrede weerkuren, naar de knoppen gaan.
Zo brand de open haard hier ook alweer terug en blijft de buitendeur overdag terug meer gesloten - wat een aanpassing terug pffff ; we zijn het zo vlug gewend hé dat zalige zonnetje !
Maar......ik ga daar niet over blijven doorzeuren want er zijn wel véél erger dingen dat dit !
Met mijn zoetie gaat het vrij goed ; dagje 4 is weeral zo goed als voorbij ; op aanraden van de oncologe ben ik gister bij de apotheek Vitamine B pillen gaan halen ; dit voor de tintelingen in z'n voetjes wat tegen te gaan en wonder boven wonder werken die pilletjes vrij goed want hij voelt merkbaar beterschap.
Momenteel heeft hij van één ding veel last en dat heeft dan ocharme nog nieks met zijn ziekte te maken, maar alleen met t'feit dat ik in de week toch problemen had met de wasmachine en hij heeft zich aan de rug serieus verzeerd bij het verplaatsen van die zware machine pffff erg hé .....nu dit weer en dat allemaal door die stomme wasmachine die plots zonder reden een defect heeft.
Nu gelukkig zijn mijn twee mannen hier in huis zo slim en ervaren dat ik practisch nooit geen technieker hoef te laten komen, want een wasmachine missen pffff kmag er niet aan denken Ze draait hier practisch om de twee dagen op volle toeren
Dus.....t'kersepittekussentje én de warmwaterkruik doen hier hun werk de laatste dagen.
Vanmorgend ben ik met de dochter eens tot in Lier stad gereden ; voor haar nieuwe job had ze nog t'een en t'ander nodig en k'vind het altijd wel leuk als ze dan vraagt of ik haar wil vergezellen. Lier is eigenlijk wel een mooi stadje - ik hoop dat ik dat in t'kort ook met men ventje allemaal terug kan doen..... djiezes wat mis ik dat toch allemaal pfffff......
Nu blijkt dat ons dochter sinds enkele dagen problemen heeft met haar auto......t'mag nooit nie goe gaan zo precies hé..... Dus ben ik maar tot in Lier gereden en heeft tijdterwijl een vriend van haar, die een ervaren automekanieker is, vandaag eens naar haar auto gekeken en we vrezen dat ze best stilletjes aan uit kijkt naar een andere.
Papa heeft van haar al opdracht gekregen om, indien hij zin en tijd heeft, mee te zoeken.
Wat er voor morgen op t'programma staat......wel ik weet het nog niet ; t'zal allemaal een beetje van de weersomstandigheden afhangen denk ik. Eén ding weet ik wel....dat het voor mij zoetie een zalige tv-zondagnamiddag zal worden, door de Ronde v Vlaanderen, dus ik hoop dat het droog blijft buiten zodat ik dan toch iets buitenshuis zal kunnen ondernemen.
We zien wel.
Nu is het gezellig tv-avond aan de open haard ; k'ga me nu een koffietje maken sé.
Fijne zaterdagavond voor iedereen hier en voor morgen een leuke voorzichtige 1 april !
NiesjeOpgepast hé !

31-03-2012 om 20:08 geschreven door Niesje  

Hey hier....
Sorry dat ik er weer twee dagjes niet geraakt ben, maar soms heb ik het zooo druk dat ik zelfs in de late uurtjes niet op men laptopje geraak.
Gisteravond was weer zo'n avondje .... bezoek van men schoon-broer é -zus tot in de late uurtjes.
Ja gistermorgens was het weer ziekenhuis dagje samen met men zoetie. En dan is zijn zus natuurlijk ook altijd benieuwd naar de stad van zaken ; ze wonen hier maar enkele huizen vandaan, dus da's mee ook de reden dat ze hier altijd wel een tijdje blijven zitten, wat ook wel leuk is natuurlijk.
Dus....gistermorgend wij 2 weeral hop richting ziekenhuis ; onze afspraak was tegen half 9 maar t'liep daar weer helemaal in d'honderd, met als gevolg dat we pas om half elf bij onze oncologe konden. Maar al dat wachten waren we alweer vlug vergeten toen we zagen dat 'onze' oncologe daar plots voor ons stond, want ze is in januari pas bevallen van een vierde kindje, dus hadden we ze helemaal nog niet terug verwacht. Wat waren we blij !!! Want zij is het die we dankbaar moeten zijn dat ze mijn zoetie tot zover al zo goed heeft kunnen behandelen.
En ook nu weer was ze best tevreden ; de bloeduitslagen waren prima, dus geen probleem om pillen kuur 4 vandaag te starten.
Nogmaals herhaalde ze dat ze ook vindt dat m'n zoetie het tot hiertoe prima doet én moest ze ook na die paar maanden toegeven dat hij er zeer zeer goed uitziet (wat ook zo is) ; dat hij tot hiertoe terug elf kg is bijgekomen, daar maakte ze geen probleem over en ook weer al die lachende smiley's op zijn 'huiswerk' maakte haar blij. (mijn zoetie maakt dus dagdagelijks 'huiswerk', dwz hij noteert via zelfgemaakt programma op z'n laptop alles, maar dan ook alles : lichaamstemperatuur s'morgens en s'avonds, gewichtstoe- of -afname, eventuele nevenwerkingen die de kop opsteken of die minder worden, etc etc etc ; al t'goede staat groen gekleurd; al t'minder goede roodgekleurd plus dat hij daar nog aan toevoegd de nodige smileys - lachend of triest, al naargelang) Dus héél duidelijk voor de oncologe en dat maakt haar telkens zeer blij zegt ze dan, dus mijn zoetie is altijd zeer fier over z'n werk
Gister heeft ze ons een uitleg gegeven over een nieuw produkt waar men zoetie voor in aanmerking zou komen, als het ooit nodig moest zijn. Nu momenteel houdt ze dat nog achter de hand 'in haar arsenaal', zo verwoordde ze het want momenteel zijn de pillen die hij neemt - 7 per dag - voldoende, maar blijkbaar zou het wel eens kunnen dat er een periode komt dat  dit niet meer voldoende zou kunnen zijn en dan heeft ze nog het voorgaande in petto.
Klinkt allemaal enerzijds positief natuurlijk, maar anderzijds moet ik ook toegeven dat het me wel wat beangstigd want zo wordt nog maar eens duidelijk gemaakt dat, ondanks ze niets meer zien op scan, er toch nog altijd 'iets' zit wat 'slaapt', zo begrijp ik het. Dus ik kan maar aan één ding denken en hopen, dat dat wrede ding nooit meer wakker wordt !!!!! pffff why why why !!!???
Enfin....m'n zoetie is weeral tevreden dat hij 'goeie punten ' gescoord heeft dus probeer ik ook optimistisch te zijn, maar hier tegen jullie mag ik wel toegeven dat ik soms écht wel bange momenten heb.
Is moeilijk om mee te leren leven, geloof me !
Dus...vandaag is men zoetie gestart met z'n 4de pillen kuur en daar onze dochter nu nieuwe uur regeling heeft en we s'avonds later eten, heeft hij ook zijn uurregeling van die pillen aangepast (op vraag gister aan de oncoloog, wat geen probleem is).
Gister had ik hier een serieus probleem met m'n wasmachine wat met zich mee bracht dat, dankzij ik zo'n goeie elektriekers in huis heb (zoon en zoetie) dat m'n zoetie z'n rug wat bezeert heeft door die machine te verplaatsen, om zo beter de herstellingswerken uit te voeren.
Dus vandaag....rugproblemen én moe (door de pillen), dus heeft hij goed gerust na de middag en hopelijk is zen rugske morgen wat beter.
Vanmorgend heeft hij wel nog rozijnenbrood gebakken mmmmm en dat rook zo lekker toen ik thuiskwam van de boodschappen te doen.
Ikzelf heb vannamiddag m'n schilderwerken in de tuin afgewerkt en nadien een zeer grote pot verse tomatensoep met balletjes gemaakt en wow.....ze is lekker ! Dat heeft iedereen hier toch toegegeven
Maar ook mijn rugske doet pijn......t'harde werken v d voorbije dagen eist z'n tol een beetje dus k'ga proberen het toch ietskes rustiger aan te doen de komende dagen .....hmhmhm..... ;-)
Nu ga ik nog wat naar de kids luisteren hier en straks wat tv kijken.
Groetjes aan alle lezertjes hier
xxx
Niesje (vind ik zoooooooo grappig!!)

29-03-2012 om 20:01 geschreven door Niesje  

Goeienavond,
De zoveelste prachtige lente dag achter de rug - zalig hé !! Wat gaat het weer wennen moeten worden als dit weertje omslaagt pffffff en zo te horen is het zondag al zo ver ! Erg hé ! We zijn het zo vlug gewoon hé!
Vandaag alweer de zoveelste dag op rij meer buiten bezig geweest dan binnen - gewoon zalig ! Zelfs mijn zoetie heeft het gras vr de 1ste x dit jaar afgereden - mmmm en dat ruikt zo lekker hé ; nadien heeft hij ook de boorden proper gemaakt ;t'ziet er allemaal zo mooi uit nu. Ik heb tijd terwijl wat schilderwerkjes uitgevoerd - gewoon wat herstellingen en opfrissingen. Staat nu allemaal te drogen en overmorgen ga ik dat afwerken. Ben er écht fier op! Ja morgen gaat er daar geen tijd meer voor zijn want morgenvroeg moeten we dan alweer om half negen in t'ziekenhuis zijn voor mijn zoetie - bloedcontrole en voorschrift nieuwe pillen 14-daagse - Alles ligt hier klaar om mee te nemen : zijn huiswerk (notities v d voorbije drie weken en blad met vragen) Vragen zoals: Mag hij de volgende pillen reeks een uurtje later beginnen in nemen (want doordat onze dochter nieuw werk heeft nu zijn ook haar uren anders en is ze half uurtje later thuis, dus eten we ook half uurtje later, met alle gevolgen vandien, dus ofwel zou zij alleen nadien moeten eten (wat niet zo gezellig is) ofwel gaat men zoetie zijn planning uurke verlaten, wat ik denk wel geen probleem zal zijn ; dat weten we morgen.
Omdat het morgen ook weer zo'n mooie lentedag zou worden, hebben we al besproken dat we nadien toch ergens een gezellig terrasje gaan doen.
Ik kijk daar wél naar uit !
Morgen namiddag gaat mijn planning door men zus ; die heeft enkele weken geleden een schoonheidsbehandeling vr 2pers gewonnen en ik ben de uitverkorene om mee te mogen gaan ! Joepie ! Lekker genieten !
En s'avonds is het dan weer.....ww-vriendinnenavondje. Door het drukke agenda van de voorbije weken zijn er nu maar liefst 4 weken tussen - wat eigenlijk vééééél te veel is! Dus....dat wordt spannend morgenavond. Nadien gaan we dan gezellig ergens hapje eten en als de temperatuur het toe laat kan dat wel eens een laat terrasje worden.
Dus......zal het hier maar niet te laat maken want t'wordt een drukke leuke dagje.
Ik hoop alleen maar dat mijn zoetie zijn bloedonderzoek goed is, maar hij voelt zich zeer goed, komt alle dagen nog steeds goed bij in gewicht en heeft practisch geen nevenwerkingen meer, dus.....
En dan start hij overmorgen aan de 3de en hopelijk tijdelijk laatste pillen-14daagse en komt er dan een pil-vrije periode waarin we dan begin mei ons weekje vakantie hebben.
Nadien zal het wel weer dubbel zo beangstigend worden als hij terug onder de scanner moet pfffff......maar daar zal ik nu nog maar niet te veel aan zitten denken zekers ??!!!
Lieve mensen, geniet nog van dit mooie lenteweer want je weet....in Belgienlandje kan dit vlug keren hé !
Sleepwell
Niesje

27-03-2012 om 22:54 geschreven door Niesje  

hey zondagslezertjes....
Eigenlijk geen weer om binnen aan laptopje te zitten, maar trop is trop en moe is moe ...
Met trop bedoel ik.....ben zo juist terug binnen gekomen en zie eruit als halve kreeftje (beetje overdreven) door dat heerlijke lentezonnetje, amai ..... en ze geeft warmte hoor ! k'Heb er in vertoefd van deze morgend elf tot nu bijna 4uur dus......voor mij is het ff welletjes plus t'feit dat ik begin te voelen dat ik véél te weinig geslapen heb vannacht. Enerzijds door mijn 'uitgaans-avondje' en anderzijds door verandering naar zomer uur, tja dan is het direct nog later hé! Zo heeft alles z'n voor- en nadelen. Voor mij persoonlijk hoeft die uursverandering niet, maar wie ben ik.....
Enfin.....van mij mag dit weertje de ganse zomer aanhouden - t'is écht super buiten ! Heb al zeer veel in de tuin gewerkt en sta zeer goed bij ; vanaf morgen begin ik met schilderwerkjes die moeten gebeuren....
Mijn zoetie helpt waar hij kan ; t'is écht zalig om zo samen te genieten ; t'is alsof we beiden uit een lange winterslaap kruipen en alles terug tot leven brengen in de tuin ; super gevoel geeft me dat !
Hij heeft zelfs via programma op z'n laptop mooi uitgetekend hoe het nieuwe dak van ons tuinhuis er gaat uit zien ; na 25 jaar is het nodig dat er een nieuw dak op komt en de mogelijkheden heden vandaag zijn stukken mooier dan jaren terug, dus t'gaat mooi worden. De bestelling ligt klaar om deze week door te geven aan de bevoegd instanties, maar de verwezenlijking ervan is gepland voor na ons weekje vakantie. Eerlijk gezegd had ik het graag eerder klaar gezien, maar.....heb er uiteraard alle begrip voor dat hij zulke grote werken niet meer alleen aan kan (zou hij wel kunnen maar niet mogen van onze zoon en van mij!)
Dus ook daar kijk ik naar uit want zulke werken kunnen alleen onze tuin maar opfleuren!
Daarom dat voor mij (en voor velen denk ik) dit prachtige weertje nog de ganse lente en zomer mag aanhouden!
Zelfs gisteravond nog om acht uur buiten op terrasje gezeten ; dit in afwachting dat voorstelling begon en dat was voorzien om half 9. Veel bekenden terug gezien en veel t'verhaal van mijn ventje moeten herhalen want mensen die mij kennen kennen ook hem ; dat is zo als je altijd met 2 op stap bent. Dus vanmorgend heel veel groetjes moeten overbrengen aan mijn zoetie en heel veel kunnen vertellen (en daar geniet hij ook van).
Normaal had ik na de middag nog iets met men vriendin ondernomen maar blijkbaar wordt ze ook opgeëist door haar gezinnetje (wat normaal is natuurlijk) maar niettemin heb ik al zeer lang van de warmte van dit voorjaarszonnetje genoten, zo lang dat ik het er daarnet zelfs te warm in kreeg en dan maar wijselijk naar binnen ben gekomen, alwaar mijn zoetie zit te genieten van de koers op televisie. Dat is voor hem het beste slaapmiddel maar geloof me....de aankomst mist hij nooit ! raar hé !
Sebiet ga ik aan de voorbereidingen van een lekker gezond menu beginnen : wok met vele verschillende groentjes, kippeblokjes, rijst en currysaus en als dessert......zelf gemaakte vanille-ijs! Een doodgewoon lekker avondmaal met een lekker gezellig bemande tafel want momenteel is iedereen nog ijverig buitenshuis bezig maar ik verwacht me hier binnen een dik uurtje aan vele hongerige magen.
Zoon is fotoreportage gaan maken van baby-tje en dochter is gaan wandelen met haar viervoeter naar de Kalmthoutse Heide en m'n broer komt ook eten maar wat die aan t'uitspoken is nu dat weet ik niet
En zo gaan we een mooi weekendje mooi afsluiten en begint er voor de werkende mens morgen alweer een nieuwe werkweek.......
Voor ons zijn morgen en dinsdag nog de 2 laatste pil-vrije dagen v m'n zoetie en woensdagmorgend moeten we dan alweer in t'ziekenhuis zijn voor bloedcontrole en nieuw voorschrift pillen-reeks 3, alweer voor 14 dagen. Normaal de voorlopig laatste voor ons weekje vakantie ! Super !
Voor iedereen nog een fijne zondag !

25-03-2012 om 16:03 geschreven door Niesje  

Hey,
Ja nu is het écht wel volop lente !
Super buiten !
En dat hebben wij hier de laatste dagen zeer goed gevoeld want ik heb al heel hard in de tuin gewerkt ; normaal doe ik dit niet zo vroeg in t'voorjaar, maar met dit weertje is het zalig om daar te vertoeven !
Zelfs mijn zoetie heeft me geholpen, rustig....op z'n eigen tempo en niets te veel en op tijd stoppen en luisteren naar je lichaam, meer hoefde dat écht niet te zijn voor mij.
En als we de weerberichten mogen geloven zou dit weertje toch nog aanhouden tot eind van de maand, dus.....ik hoop dat er één dezer ook nog wat gefietst kan worden. Maar dat zal dan wl zonder m'n zoetie worden vrees ik want ik mag al blij zijn dat hij hier nu iedere morgen op de home trainer oefent, maar om een échte fietstocht te maken......neen....ik voel dat het daar nog te vroeg voor is.
Maar....dan schakel ik men vriendin wel in ; misschien iets voor zondag, we zien wel.
Met onze dochter gaat het ook prima ! Vandaag was haar 2de werkdag op haar nieuwe job en t'is ongelooflijk leuk om ze bezig te zien ; ze straal gewoon ! t'Is zwaar werken zegt ze, en daarmee bedoelt ze dat er enorm vele nieuwe dingen op haar afkomen, maar ze is zo leergierig dat ze dit beginstadium van een hopelijk lange carrière, prima doorstaat. Ze is zelfs mee vandaag reeds op verplaatsing mee gebouwen mogen gaan bezichtigen - weer een ervaring rijker ! Om dan nog maar te zwijgen over haar toffe collega's en over t'feit dat die herhaaldelijk laten horen hoe blij ze wel zijn met de komst van haar in hun firma ! Toch plezant hé !
Ook met haar vroeger werk heeft ze de laatste 2 dagen via gsm zeer veel contact gehad, want daar missen ze enorm, maar hebben haar ook alle succes toegewenst, wat haar enorm deugd doet !
Het het leven toch allemaal kan keren hé......de éne week zus....en de andere dan weer zo..... En zo lang het allemaal op z'n pootjes terecht komt mogen we dan eigenlijk niet klagen en ons telkens weer gelukkig prijzen bij een goede afloop.
Wat gaat het komende weekend hier brengen ?
Hier een vraag.....voor mij een halve weet
Zoon heeft morgen drukke programma om bij een klant foto's te gaan trekken van nieuw ingerichte loft ; tegende middag komt zijn vriendin dan naar hier en hoopt hij om in de namiddag toch ook met haar een beetje van dit mooie lenteweertje te kunnen genieten.
Van dochterlief weet ik niet veel want die heb ik haast niet gezien vandaag, zo'n drukke dagje had ze
Voor mezelf weet ik wél dat ik morgenavond een gezellig avondje tegemoet ga want samen met men vriendin gaan we naar een optreden kijken - heel humoristisch - heel ontspannend met zeer veel bekende mensen. Dus dat wordt : praten en gezellig bijbabbelen maar vooral lachen - ik kijk er naar uit !
Vandaag is men vriendin die in juli vr de 1ste keer oma wordt, te weten gekomen dat het een meisje zal zijn.
Ik weet dat ze daarmee heel tevreden gaan zijn ! Ook haar weekje kan niet meer stuk want ook haar oncologisch onderzoek vorige woensdag was allemaal zeer goed.
Mijn zoetie die zit nu dus in zijn pil-vrije weekje en dat merk ik aan vele dingen ;-) en dan is het spijtig dat een week maar zeven dagen telt
Beste blogvrienden.....niet vergeten : morgennacht gaan we naar het zomeruur ! Weer ff wennen maar zoooo zalig dat het s'avonds nog langer licht gaat blijven ; een teken dat de winter écht wel voorbij is !
Dus morgenavond ben ik hier niet dus zal het voor zondagavond worden ; dan breng ik uitgebreid verslag van t'voorbije weekendje.
Sleep well
xxx
Niesje

23-03-2012 om 23:45 geschreven door Niesje  

De sneeuw in ons hart....laat momenteel nog geen lente toe' dat is hoe het immense verdriet door de burgemeester van Lommel vandaag werd beschreven..... Triest....verschrikkelijk triest!
Ik zat in de wagen, op terugweg van boodschappen, toen ik op de radio deze woorden hoorde tijdens de live uitzending van deze prachtige ontroerende hartvescheurende afscheids - ceremonie daar in Lommel. Weet je......ik heb moeten halt houden...ik heb me aan de kant gezet om verder te luisteren, terwijl de tranen over men wangen gleden..... Dit...op de 1ste dag van de lente - dit nét op de huwelijksverjaardag van men vriendin - dit net op haar driemaandelijks oncologisch onderzoek - sorry......dit allemaal samen werd me nét iets te veel vandaag....
Thuisgekomen  kon ik direct naar de beelden kijken van deze nog steeds volop aan de gang zijnde ceremonie en ben ik eventjes naast men zoetie gaan zitten ; ik kon nog net zien hoe hij zijn zakdoek terug in z'n broekzak stak......ook hij had het moeilijk (maar mannen mogen dat niet altijd tonen blijkbaar) , maar na 34 jaar ken je mekaar door en door en zijn er soms geen woorden nodig om duidelijke taal te spreken.
Na de middag kon ik dan toch even m'n zinnen verzetten doordat ik met vriendin was afgeproken om eens tot in de nieuwe Ikea vestiging te gaan kijken. Ik had gister voor haar huwelijksverjaardag een zeer mooie felicitatie kaart gemaakt met zeer mooie tekst en die had ik in een prachtig boeket witte rozen gestoken en zo ben ik op het afgesproken uur naar haar gereden. Ik heb haar een hele dikke knuffel gegeven want t'was niet alleen haar huwelijksverjaardag maar ook de resultaten bij het driemaandelijkse oncologisch onderzoek van haar genezen borstkanker waren zeer goed, dus nog een goeie reden om te vieren. En dat hebben we dan ook een beetje gedaan deze namiddag - lekker bijgekletst en genoten van een tasje koffie met stukje apfelstrüdel - meer hoefde dat niet te zijn om je goed te voelen.
Onze dochter is ook nog tot daar gekomen want ze moest ook haar zinnen wat verzetten - ze is bloednerveus voor morgen.....haar 1ste werkdag op haar nieuwe job ! Voor mij voelt dit weer aan als een 1ste schooldag en kweet nu al dat men gedachten morgen de hele tijd bij haar gaan zijn, maar heb al wel wat gepland om me hier thuis tijdens het prachtige lenteweer bezig te houden, zodat ook ik m'n zinnen kan verzetten. Ik ga morgen wat buiten werken - de tuin lenteklaar maken.....zaaaalig !
Ik hoop dan dat men zoetie ook wat in de tuin zal komen want morgen start zijn 'goede pil-vrije week'.
s'Avonds staat er een bezoekje bij men favoriete nichtje op t'programma. Dat is ook al een tijdje geleden omdat er daar voortdurend griep-bacterietjes rond vlogen en we die hier best konden missen.
Maar nu is zo te horen alles bacterie-vrij en verheug ik me op een weerzien !
En zo zal morgen weeral veel te kort zijn
Lieve groetjes aan alle medelevende lieve bezorgde mensen die dit lezen willen.
Niesje

21-03-2012 om 23:18 geschreven door Niesje  

Hey Blogvrienden,
Wat een mooie lente dag vandaag !! En ook ik heb er toch, ondanks men drukke bezigheden, van kunnen genieten.
Zoals gisteren geschreven, werd vandaag het nieuwe werk-contract v onze dochter ondertekend!
Daarvoor moest ze naar de Stad en had me gevraagd om mee te gaan - uiteraard niet om haar contract te regelen (toen ben ik gezellig op een terrasje blijven zitten in t'zonnetje), maar wel omdat ze haar kleerkast een beetje wou uitbreiden ...tja.....nieuwe job - is nieuwe collega's - is nieuwe baas - is nieuwe omgeving - is dus nieuwe outfit en uiteraard met zo'n lentegevoel is het shoppen eens zo gezellig !
Zij maar passen en ik maar aanhalen dat vindt ze de heerlijkste manier om kleren te kopen !
We zijn zo goed op mekaar afgestemd dat zoiets verloopt alsof we niets anders doen - écht super gezellig.
Deze keer ging ze volledig voor rokjes en jurkjes en k'moet zeggen : 'zij heeft stijl....' (liedje van De Kreuners hé)
Tijdens het shoppen hield ik uiteraard constant m'n uurwerk in de gaten, want om 15 uur moest ze aanwezig zijn op t'adres voor haar nieuwe contract in ontvangst te nemen en daar was ze goed op tijd aanwezig en iets daarvoor had ik via gsm m'n vriendin al gehoord die ook per toeval met haar zwangere dochter in de grote stad rondwandelde, en zij zijn mij dan tijden de afwezigheid van mijn dochter, komen gezelschap houden ; zo hebben we weeral lekker kunnen bijkletsen (wij geraken gewoon niet uitgebabbeld)
En........morgen zien we mekaar zelfs reeds weer want op ons drukke programma staat ook een bezoek aan de totaal vernieuwde Ikea-vestiging hier in de buurt en dat staat dus morgennamiddag op het programma - mét beider's dochter Wordt weer best gezellig !
Morgen is het voor haar (vriendin) ook een zeer spannend belangrijke voormiddag want ook zij (als borstkanker-patiente) moet nog geregeld op controle, en dat is (zoals we hier allemaal zeer goed weten) zeer spannend !
Ik heb beloofd om morgenvroeg heel hard voor haar te duimen en men kaarsje gaat al vroeg branden !
Wat ze niet weet is dat ik, tijdens dat zij zo vol zenuwkes bij de oncoloog gaat zitten, dat ik dan een mooi paasbloemstuk voor haar ga maken om na de middag dan aan haar te geven, want het is morgen tevens haar huwelijks-verjaardag.
En zo gaat de dag van morgen weeral goed gevuld zijn!
Morgenvroeg is het voor mijn zoetie dan ook weer een bijzondere dag - dan neemt hij de laatste pilletjes van deze reeks, dus dat wil zeggen dat hij vanaf overmorgen weer een ganse week geen wekker meer hoeft te zetten s'morgens en dat we voor t'avondeten ook niet zo stipt meer hoeven te zijn. Effe rust stilletjes aftellend naar volgende week woensdag - alweer start van volgende pillenkuur....... hoe lang nog ????
Maar t'gaat em vrij goed, buiten nog steeds die kleine wrede mankementjes hé (pijne nagels - pijne voetjes - lopend neusje - en moe)
Vandaag is hij vrij veel alleen thuis geweest (wat hij helemaal niet zo erg vindt    ) en toen ik hem daarstraks effe belde van uit de stad (want we houden altijd wel contact hoor) toen vertelde hij me zeer fier aan de gsm dat hij voor de eerste keer in zeer lange tijd op de home-trainer maar liefst 8 min gefietst heeft !! Wow !!! Een begin van hopelijk een goeie start !!! Wat zou ik dolgraag weer samen met hem gaan fietsen !!! Dus......hopelijk kan hij dit voorzichtig zo blijven opbouwen !
Morgen gaat mijn kaarsje niet alleen voor men vriendin branden, maar ook ga ik tijdens men drukke bezigheid toch proberen de live-uitzending te volgen van de viering voor de slachtoffertjes van de busramp in Zwitserland. t'Zal zeer triest worden vrees ik .......
Zo lieve mensen.....tot zover de laatste nieuwtjes.
Morgen ben ik er weer .....met meer !
Niesje

20-03-2012 om 22:24 geschreven door Niesje  

yes !
Vandaag kan ik eindelijk eens super goei nieuws schrijven hier !
Een geluk bij een ongeluk noemen ze dit.....ons dochter heeft terug werk !!!
In totaal is ze dus drie dagen werkloos geweest want aanstaande donderdag mag ze reeds beginnen !
Super toch hé !!
Iedereen is hier super blij !
Morgen namiddag wordt er om drie uur haar nieuw contract getekend ! Daar gaat op geklonken worden !
Wat kan het toch deugd doen je kind zo gelukkig te zien !
t'Was een spannend vermoeiend dagje hier ten huize maar de spanning is positief beloond geworden !
k'Ben keimoekapot want ook vanavond nog tot daarnet bezoek gehad van haar ex-collega-diensthoofd aan wie ze als eerste t'prachtige nieuws kwijt wou en waardoor die lieve sympathieke mens geen second aarzelde om haar persoonlijk hier thuis te komen feliciteren !
Dus....oogjes vallen nu toe, sorry....maar k'ga slapen ; de rust gaat me goe doen denk ik.
(oja....morgen laatste pillendagje voor men zoetie ; van deze reeks wel te verstaan, dus woendag start de rustige pil-vrije week.....joepie!)
xxx
Niesje

20-03-2012 om 00:49 geschreven door Niesje  

Hey hier,
Zo is dit weekendje ook weeral voorbij.
Wat gaat het toch allemaal snel!
En dingen waar je zo naar uitkijkt zijn dan ook zo snel weer voorbij !
Even heb ik gedacht dat het komt door ouder te worden dat de dagen veel te kort lijken te zijn, maar onze kids denken er ook vaak zo over, dus met ouderworden heeft dit blijkbaar toch niets te maken.
En zo is dus 'ons vrouwenavondje-uit' ook alweer voorbij ; gisteravond zijn we dus met z'n vieren naar de live opname geweest van 'the voice v vlaanderen'. Dit was een idee v men zusje en haar dochtertje (mijn petekindje) en ook al ben ik niet écht een fan van zo'n programma's, toen ze t'me vroeg of ik wou meegaan had ik zoiets van 'tja waarom niet....er eens tussenuit kan toch niet anders dan leuk en ontspannend zijn' en daar mijn zoetie zoiets toch niet graag doet en zelfs ook nog men vriendin mee kon, tja was men akkoord hiermee snel gemaakt.
Dus.....met z'n allen naar Lint gisteravond, naar de opnamestudio's.
Buiten de zeer slechte organisatie van het begeleiden van alle genodigden en buiten t'feit dat dit in mijn ogen allemaal één opgezette show spektakel is, heb ik toch wel genoten van het van zo dichtbij meemaken van zo'n live opnames ; hiermee bedoel ik alles wat te maken heeft met camera, regie, in één woord : het alles in goede banen leiden van zulke opnames. Buitengewoon interessant zou ik zo zeggen!
Dus voor diegene die naar de televisieopnames gekeken hebben......ikzelf was zo verdiept in alles wat maar niet met 'the voice' zelf te maken had, zo verdiept zelfs dat ik niet eens gezien heb dat, volgens ik vandaag in de krant gelezen heb, de talloze stringetjes die er op t'podium lagen bij het kenbaar maken van winnaar Glenn. Dus......écht ik was geinteresseerd in iets anders
Enfin.....t'was een leuk evenement ; weeral iets waar we kunnen over meepraten en uiteraard een leuk avondje-uit.
Vandaag was dan een iets rustiger dagje ; ik voel ook de veel te korte nachtrust, dus ik ga het hier nu niet te laat maken.
Gisteravond bij mijn afwezigheid, heeft dochterlief er gebruik van gemaakt om al de voorbereidingen te doen voor t'maken van zelfgemaakte vanille-ijs welke voorbereidingen een verplichte nacht diepvries- en koelkastrust verreisten, waarna vanmorgend dan kon overgegaan worden tot het afwerken en bekomen van super lekkere vanille-ijs ! mmmmmmmm weeral een ervaring rijker !
Voor de rest was het dus een vrij normale rustige zondag met uiteraard de dagdagelijkse door mezelf oplegde verplichtgingen maar ook na de middag de nodige ontspanning welke vandaag bestonden uit een bezoek van een mooie bloemen- en plantenzaak omdat onze dochter vanavond een klein cadeautje nodig had om een pas alleenwonende vriendin te gaan opzoeken.
Kieskeurige dochterlief is zonder iets de winkel buiten gegaan en mama uiteraard 22 Euro armer ;-) ; we zijn dan voor haar maar langs de rozenkweker gereden waardoor dus t'cadeautje bestond uit een mooi boeketje tulpen (ja die verkopen ze daar ook, dus neen t'is geen typfout ;-)  )
Vanavond stond er dan frietjes met steak én/of kipfilet met sla op t'menu en nadien volgende en rustig televisieavondje.
Met mijn zoetie gaat het wel ; moe moe moe, maar dat is geen nieuwtje en aftellend naar aanstaande dinsdag, zijn weeral laatste pillendagje van deze reeks ....... hoe lang moet dit nog zo verder ????
Enfin......dat wil dan ook zeggen dat vanaf woensdag aanstaande weer een pil-vrije week starten kan, das dan weer iets om naar uit te kijken !
En met onze viervoeter is ook weer alles terug okido ! Na gister een totaal-narcose-dagje gehad te hebben is ze vandaag weer terug 'de oude' en is ze aan haar opgelegde dieet begonnen ) Ja voor honden is het uiteraard ook niet gezond als ze met overgewicht moeten rondlopen. Volgens de dierenarts was het zéker nog niet alarmerend maar zover willen we het niet laten komen en al bij al zou er een kleine 4 kg af moeten - dus.....een peulschilletje hé!
Dus iedereen hier in dit gezinnetje is door dochterlief (baasje v onze viervoeter) de les opgelegd om geen snoepjes meer te geven, alleen zo heel af en toe nog een Nic-Nacje mag......ocharme toch. Maar.......we zien onze woefie hier allemaal zo super graag dat we ze nog een zeer lang leven toewensen, dussssss............die 4kg moeten er terug weer af en volgens de dierenarts gaat dit maar een kwestie van twee à drie maanden zijn.
En zo starten we morgen alweer met een nieuwe week......wat gaat die brengen ???
Hopelijk komt er wat positief nieuws voor onze dochter. Vandaag zijn er zeer veel mails en sollicitaties buiten gegaan dus......duim duim duim !!!
Niesje

18-03-2012 om 23:38 geschreven door Niesje  

Hey dagboekje,
Ja sorry....het typen gaat me nog steeds niet zo goed en vlot, door t'feit dat men vingertjes nog ingepakt zijn.
Draadje mag er maar eerst dinsdag uit.....
Pijn doet het niet echt meer maar wel vervelend doordat ik nog steeds niet in t'water mag pfffff.....

Voor ons vandaag ook.....nationale rouw.
En net op deze dag hadden we sinds vorige week reeds, een kort shoppingsdagje gepland en daar hebben we dan ook wel van genoten maar wel deelgenomen, met zoveel anderen op straat, aan die ingetogen minuut stilte voor de slachtoffertjes van het bus ongeval in Zwitserland.
Wat vreselijk toch allemaal ! Ja het laat ons ook niet onberoerd !
Mijn kaarsjes branden hier voor hen....
Wat een oneerlijke wereld !
Dus......veel ga ik hier nog niet typen, want ik erger me zot omdat ik normaal zeer snel practisch foutloos kan typen en nu lukt me dat niet pffff - vervelend!
Vandaag dus met zoetie genoten  - lekkere lang beloofde verse warme bxl wafel gegeten en na de middag heeft dochterlief me geholpen bij t'snoeien van fruitbomen in de tuin - geen gemakkelijk karwei pfff - eigenlijk toch wel mannenwerk !
Vanavond dan bezoek van dochters cheffin -....... ontslag is in orde - heeft dochter zo gewild - wreed hé !
Ze kon de pesterijen op haar werk door die éne collega (onmens) écht niet meer aan !
Velen gaan haar missen zo te horen.....maja....daar is ze vet mee ! t'Is hier wel de verkeerde die nu weg gaat, maar nieks a te doen. Er staan al enkele andere sollicitatiegesprekken de komende dagen op t'programma dus.....duimen hé !
Maar......t'doet pijn ! zeer veel pijn !!! En ik weet beter dan wie ook wat ze nu meemaakt want ooit , bijna tien jaar geleden heb ik ook zo iets gelijkaardigs meegemaakt !
Da's dan het enige positieve aan heel deze kl ***zaak dat ik haar zo goed begrijp.
Morgenvroeg even dierenarts bezoek, want onze lieve viervoeter moet eventjes onder lichte narcose om dan goed verzorgd te worden aan haar tandjes.....
En morgenavond is het 'mijn' avondje...... eventjes de lentekriebeltjes op zij zetten en ten volle gaan genieten want ik ben, samen met men vriendin, door men zusje en haar dochterje (mijn petekindje) uitgenodigd om mee te gaan naar de live uitzending van 'The voice van vlaanderen' - men outfit hangt al klaar ..... spannend te weten dat de live uitzending begint om half negen en we daar al moeten zijn om kwart over zes ! (wordt vervolgd)
Dus....sorry dat ik hier nu reeds stop met schrijven maar het typen is me te moeilijk
xxx
Niesje

17-03-2012 om 00:27 geschreven door Niesje  

14-03-2012 om 23:50 geschreven door Niesje  

Hey.....diep geschokt door wat er vandaag wereldnieuws haalde....voel ik me nu niet geroepen om over mezelf te schrijven.
Tot morgen

Want ..........

Hoe moet het voelen om het verhaal van je kind nooit te kunnen horen,
een wezentje ,uit je eigen hart en bloed geboren…..
waarschijnlijk, zoveel moois aan mama en papa te vertellen,
een week op de tanden gebeten, om niets door te bellen!
Alleen verlangend naar vandaag, om alles te vertellen in geuren en kleuren,
... ... ... ... ... niet wetend, dat dit tragische ongeval kon gebeuren.
Dit slaat als een bom, een krater in het hart van zovele mensen….
niemand wil je dit enorme verdriet toewensen….
Steunbetuigingen, één minuut stilte, de Koning op bezoek….
allemaal héél mooi…maar de ouders blijven zitten met hun immens verdriet…ergens in een hoek!
Hoeveel huisjes waren misschien niet versierd….met WELKOM THUIS lieve schat,
of nog een verrassing, die de mama niet vergat.
Alles laat nu alleen een grote leegte in hun leven,
hun leven, dat ze ook aan de kinderen hadden gegeven!
Iedereen, van hier en ver hier buiten, vragen zich af…hoe het kon,
dat deze kinderen hun dromen smolten als sneeuw voor de zon?
Alle tranen, gaan nooit de pijn in de harten van de ouders kunnen beschrijven,
omdat zij, met zovele vragen achter blijven.
Je kind nooit meer kunnen knuffelen…of slaap lekker. .tot morgen...of goeiedag,
sterkte voor al die mama’s en papa’s……herinner jullie…de kinderen hun warme lach....

mijn oprechte medeleven aan alle betrokkenen in dit verschrikkelijke gebeuren.

Niesje

 

14-03-2012 om 23:49 geschreven door Niesje  

De lente is 'eventjes toch' in aantocht, vandaar het groene kleurtje vandaag
Eerst en vooral mijn zoetie : oef!!!! hij is aan de beterhand ; t'is te zeggen....die vervelende abcess was vanmorgend zo goed als verdwenen - dus de antibiotica (welke hij wel dient uit te nemen) heeft zijn werk zeer goed gedaan ! Thank you God !!! Een hoop pijn en ellende minder en dat mag ook al eens !
Voor mij was het een voormiddagje bij de kapper; neen niet in een salon (want daar heb ik een hekel aan) maar wel privé bij een lieve dame thuis en dat maakt het dan toch een beetje ontspannend.
Nadien ben ik dan men boodschappen gaan doen om dan in de namiddag zonder storing te kunnen starten aan de paasversiering.
Nooit zal deze te vergelijken zijn met de kerstversiering, maar toch probeer ik het, zoals altijd, toch wat gezellig in huis te maken en daar ben ik dan alweer goed in gelukt vandaag.
Al de meningen die ik hier geraadpleegd heb waren toch positief dus ben ik alweer tevreden dat ook dit gebeurd is.
En op mijn eigen creatie van de paaskrans aan de mooie voordeur, ben ik ook heel fier want zelfs de buurvrouw kwam me bestoefen, alsook de kip in nest met eieren vond ze zeer origineel en mooi.
Met de paasversiering haal je ook wel een stukje lente in huis vind ik en als we de weergoden mogen geloven hangt die toch voor eventjes in de lucht.
Wat ik ga doen weet ik nog niet, maar ik koester toch al de hoop om donderdag bij de beloofde 17 graden of zelfs meer, zeker niet binnent te blijven.
Dus mijn dagje was hier weer meer dan goed gevuld, maar ben blij dat ik heb doorgebeten want nu dat ons dochterlief thuis is voor de rest van de week (en misschien zelfs langer) kan ik me toch wat op haar focussen, want ook zij heeft me meer dan ooit nodig.
Vandaag is ze met de zwangere dochter van men vriendin naar Maasmechelen-Village gereden en ze hebben hun ook goed geamuseerd zo te horen. Ze hebben hun plannen voor de komende trouw ook goed kunnen regelen nu want ons dochter (beginnend fotografe) is uitgekozen om de huwelijksreportage te mogen doen, alsook het vaststellen op foto van de steeds maar dikker wordende zwangerschapsbuik staat ook op t'programma.
Vandaag voel ik wel dat ik mijn genaaide vingertje serieus heb overbelast dus morgen toch maar wat rustiger aan doen.
Wat er juist op t'programma staat......zal ik hier morgen komen vertellen want t'is nog één vraagteken.
t'Worden wel spannende dagen voor onze dochter want er staan enkele belangrijke sollicitaties op t'programma.
We duimen voor haar !
Maar ook voor de goeie afloop van t'vorige......want dat is nog belange niet uit de voeten zo te horen.
Wat kunnen mensen mekaar toch ellende aandoen hé pffff en waarom toch ???? Dat zal ik wel nooit begrijpen vrees ik.
k'Ga hier moeten beëindigen want onze viervoeter staat te trippelen om nog eens buiten te gaan.
Slaapwel
xxx
Niesje

14-03-2012 om 00:18 geschreven door Niesje  

Hey,
Ons verjaardagsweekendje zit er op en t'was.......geslaagd ! (buiten één mankementje....)
Onze zoon is super tevreden, dus zijn wij dat ook.
Gister was dus zijn verjaardag (30) en van s'morgens zijn we reeds begonnen met vieren.
Toen hij met zijn vriendin hier aankwam was de woonkamer reeds mooi versierd en zijn zus had gezorgd voor een prachtige reuze ballon, vergezeld van allemaal kleinere ballonnetjes met wel tientallen cijfertjes '30' erop ! Super !
Ook de taarten waren afgehaald bij de bakker en hadden een plekje in de ijskast gekregen, in afwachting tot s'avonds...
Toen we lekker gebruncht hadden kon ik toch niet meer wachten om onze cadeautjes te geven. Zo oud/jong hij ook is.....cadeautjes heeft hij altijd zeer graag gekregen ! Ook van de ouders van zijn vriendin was hij goed gevaren.
En kleine zus had ook gezorgd voor grote broer.
Maar dat was nog maar het begin....
Hij wist dat s'avonds zijn peter (mijn broer) en mijn zus kwamen eten - lekkere videetjes met kroketten etc etc.... maar dat er nadien s'avonds nog allerlei vrienden zouden komen én dat er dan een vertoning zou plaatsvinden van zijn verloop van zijn 30 levensjaren..........dat wis hij allemaal 'nog' niet.
Na de brunch wilde hij nog naar zijn favoriete wijnhandelaar hier inde buurt voor de nodige drankjes s'avonds (hij als betere wijnkenner wou daar percé zelf voor zorgen)
En van die tussentijd heeft mijn zoetie gebruik gemaakt om toch enkele uurtjes te rusten - wat hem dan ook deugd gedaan heeft, want de rest van de dag/avond was vrij vermoeiend voor hem.
Het lekkere geplande avondmaal was geslaagd ! Iedereen buikje vol en de kids hebben alleen de vaat gedaan (waarom alleen dat verklaar ik hierna)
Toen ging  het klokje naar 7uur en wist ik dat de eerste 'onverwachte' gasten zouden arriveren.
Je had zijn snoetie moeten zien, telkens de deurbel klingelde - k'heb er de nodige foto's van genomen om nog lang te herinneren
Na een half uurtje was dus het voltallig verrassingsbezoek ook aanwezig en zat de woonkamer, die toch niet zo klein is, wel goed gevuld met allemaal lachende gezichten - echt t'genieten waard om zo af te zien. De geur van de vers lopende koffie verraadde dat het taartenmoment aangebroken was. 4 ontzettend mooie, lekkere, grote taarten werden er op tafel gezet.
En toen die taarten zienderogen op éénieders bordje verdwenen in éénieders buikje.....werd het stilletjes aan tijd voor 'le moment suprème'.....
Toen mijn broer eventjes naar de hal verdween om weer binnen te komen met de nodige attributen, werd al snel duidelijk dat er hier een vertoning zou gaan plaatsvinden.
Om tot dit eindresultaat te komen had ik maar één ding moeten doen : hem de nodige foto's bezorgen van de levensloop van onze zoon en dat had ik stiekem enkele weken terug reeds gedaan, dus  niemand wist hiervan, maar ook voor mij was het eindresultaat één en al verrassing.
De lichten werden hier gedoofd.....de bijhorende muziek luider gezet.....de genodigden werden hier muis stil.....alleen onze viervoeter knorde zalig verder
En wat er dan volgde..........daar heb ik geen woorden voor......zo mooi, zo prachtig, zo formidastisch dat hij (mijn broer) dit in mekaar had gestoken ; het daverende applaus na een 20minuten durende vertoning was welverdiend !
Wat een mooie herrinnering ! Alles staat vast op dvd en daar ga ik toch nog vaak naar kijken.
Toen onze dochter enkele jaren geleden 25 is geworden, had ik zo iets gelijksaardigs in mekaar gestoken ; ook geslaagd, vandaar het idee om dit bij onze zoon ook te doen ; maar door de ziekte van mijn zoetie, die me nu moeilijk daarmee kon helpen, had ik de hulp van men broer ingeroepen, met dit daverende succesvolle resultaat !
En dan verder t'verloop van de avond is de drank rijkelijk gevloeid.....zowel koffie, als thee, als water als wijn als bier.....voor iedereen wat tot in de vroege uurtjes .....en dat voel ik nu nog....
Om half 2 heb ik de laatste lieve mensen buiten geholpen, terwijl onze jarige reeds met zijn vriendin nogmaals aan de vaat stonden.... (waarom leg ik sebiet uit....)
Na die laatste vaat zijn ook die twee gaan slapen  - mijn zoetie was al sneller zijn bedje gaan opzoeken want voor hem was het een vrij vermoeiende dagje. Hij heeft ook voor de eerste keer in zeer lange tijd mee wat alcohol gedronken (na goedkeuren van de dokter) en t'heeft hem gesmaakt maar toch niet zoals vroeger zegde hij. Tja........zoiets moet je onderhouden zegt men hé.... en dus maar liever niet.
Toen iedereen hier dus in zen bedje lag en ik nog als laatste overschoot samen met onze viervoeter, die er zich niet al te veel van aantrok en lag te ronken op haar dekentje, toen heb ik me nog een lekker tasje koffie gemaakt, met t'laatste pralinnetje en ben nog eventjes in de zetel bij haar gaan zitten. Na zo'n festijn doe ik dat meestal, omdat ik door de drukte en de spanning van zo'n dagje, toch niet direct de slaap kan vatten.
Die rust in huis die dan weerkeert is gewoon zalig !
Half 3 ben ik dan ook maar gaan slapen....
Vanmorgend was het hier alweer vrij vroeg dag, want onze jarige en zijn nonkel (mijn broer) en normaal onze dochter ook (allemaal gepassioneerde fotografen) waren afgesproken om rond de klok van negen richting Nieuweghein (NL) te vertrekken, alwaar een 3-daagse internationale fotografie happening plaats vindt (vandaag, morgen én overmorgen).
Door al de problemen die onze dochter de laatste tijd heeft moeten doorstaan en waar er nog iedere dag weer bij komen, was ze weer serieus aan twijfelen of ze wel zou meegaan met nonkel en broer, want ze zou hen misschien tot last zijn (haar woorden) ; maar gelukkig heeft ze ingezien, na een lekker ontbijt, dat het niet slecht zou zijn om toch mee te gaan, kwestie van haar zinnen te verzetten. Dus daar waren we allen blij om en ze heeft toch genoten vertelde ze vanavond.
t'Was een prachtige lentedag vandaag, én koers op televisie, dus na de middag ben ik samen met viervoeter én vriendin een leuke grote wandeling gaan maken in t'mooie groene noorden én uiteraard afgerond op een zalig zonnig terrasje - de lentekriebels zijn daar !
Thuisgekomen waren broer, zoon en dochter ook reeds terug van een zeer interessante happening zo te horen en een uurtje later zat de avondtafel hier weer goed gevuld en werd er leuk gekletst.
Na de vaat, (deze keer door dochterlief én haar nonkel gedaan.....) ; want zoon is richting vriendin vertrokken alwaar hij voor de rest van de avond zou blijven, hebben we dus met zen vier nog genoten van een lekker tasje koffie én alweer een restje van die heerlijke taarten en is men broer ook huiswaarts gekeert.
Rust en televisie avondje.... zalig.
Nu de verklaring waarom ik sinds gister zoveel hulp krijg als er een vaat dient te gebeuren....... wel...... als kers op de taart heb ik gistermorgend om half negen, samen met mijn zoetie op de spoedafdeling van t'ziekenhuis gezeten !
Neen........deze keer niet voor hem maar voor mij......tja .... 30j geleden was ik dag op dag ook in t'ziekenhuis hé, dus ook dat wou ik herhalen..... neen dat is maar grapje hoor ; wat wél de reden was .... wel :
Gistermorgend.....na het douchen....helemaal geföhnd en klaar, wil ik me naar beneden begeven maar zie dat het venster van de badkamer nog op kip staat, en daar de mensen na mij het graag wat warmer hebben in deze ruimte, wou ik nog snel ff deze raam sluiten. En met dit 'snel' te doen, blijf ik met mijn voetje in de draad van de haar-styl-tang hangen......verlies men evenwicht.....en door de reflex te hebben van allerlei dingen te vermijden zoals badrand en wc-pot-rand, kom ik toch vrij zwaar ten val en blijf met mijn rechter pinkje achter het douchescherm hangen waardoor mijn pinkje gedeeltelijk wordt afgescheurd! van mijn ringvinger.... en patat...daar lag ik dus !
t'Meeste pijn voelde ik aan men vingertje, waarnaar ik niet durfde te kijken. Ondertussen hoor ik beneden de woonkamerdeur opengaan en mijn zoetie die roept ...'zoet.....' waarop ik antwoord....'ja ...kom is effe'... Tja die komt naar boven...ziet me daar liggen (stom hé) waarop ik snel flink probeer terug recht te schuifelen, nog steeds men handje vasthoudend want dat brandend gevoel daar aan men vingers, dat betekende niet veel goeds, dat merkte ik vrij vlug, waarna ik de pijn aan men been even oversloeg. 'Kom' zegde men zoetie....'ga rustig naar beneden ik zal je vinger verzorgen'.... Beneden komend haalt hij al de attributen uit de schuif die waarschijnlijk nodig zijn voor deze delicate 'operatie' (mijn zoetie is brandweer geweest, dus weet vrij veel over 1ste hulp, waardoor ik me bij hem in zeer goeie handen voel). Maar.......toen hij men handje vastnam en die twee vingertjes voorzichtig uit mekaar deed, zag hij vrij snel dat dit géén avance had om daar aan te beginnen.... de wonde was veel te diep zegde hij, waarop ik hem vroeg om voorzichtig nog eens goed te kijken want voor spoed-toestanden had ik helemaal geen tijd hoor ; ik had nog zoveel werk en voorbereidingen voor de verjaardag hé.
Traantjes rolden over men wangen toen hij herhaalde dat er maar één oplossing was en dat was zo vlug mogelijk naar de spoed, dus tja.......k'had geen keuze hé.
30j geleden zat ik ook in t'ziekenhuis, dus.....nu ook dan maar hé....
Enfin....om lang verhaal kort te maken want k'ben hier weer aan t'door tokkelen hé .... In t'ziekenhuis : inchecken a de balie - wachten in de wachtzaal  want je bent heus niet de énigste op zaterdagmorgend - dan mee met de verpleegster die al met één ruk! kijkt naar de toestand van mijn vingertjes, waarna ze de chirurg gaat halen die dan bevestigd dat er toch draadjes in moeten en alsof dat nog niet erg genoeg is......dat ze dat zeker niet gaan verdoven want dat die verdoving meer pijn gaat doen dan het naaien !!! Man man man....ik wist écht niet wat ik daar allemaal in enkele minuten rond dat bed waar ik moest gaan opliggen allemaal hoorde ; mijn  mondje viel meer en meer open en alsof die chirurg dat ook opgemerkt had, stopte die even met razen...bekeek me....en vroeg of ik bang had van prikjes Uiteraard heb ik géén bang van prikjes! Maar wél van prikjes in een open wonde !!!! Maar niets aan te doen ! Korte pijn zegde ze daar !!! En ondertussen voelde ik de ontsmettingsvloeistof al tussen men vingertjes lopen !! De rest kan ik niet beschrijven! Ja in één woord : pijn!!!!!!!!!
My God......naaien zonder verdoving !! Dat is toch iets voor in het  mamoet-tijdperk !!!!!
Wat een geluk dat ik zo'n steun had van men zoetie!
 8 !!!!! dagen niet in t'water zitten ! Alé doe da maar eens hé als je een huishouden moet runnen waar minstens drie afwassen per dag moeten gebeuren, dan nog niet sprekend over de poetsbeurten, douchebeurten, wasbeurten etc etc etc....
En dat is dus de reden dat ik hier nu hulp krijg ;-).....hulp van men kids om de vaat te doen - mooi hé !!! ;-))
Dus het tokkelen hier met men gespalkte vingertjes aan men rechterhand (en ik ben rechtshandig).....nie simpel ze!!!
Maar ik ben een doorzettertje hé en ik denk in al die tijd dat ik aan men blogje werk dat dit het lastigste maar langste blogje is dat ik tot hiertoe getikt heb Je ziet hé......moeilijk gaat ook ....alhoewel....
Tegen dat ik nu 8 dagen ouder ben, ben ik volledig linkshandig denk ik
Een geluk bij een ongeluk dat ons dochter de ganse week thuis is.......... maar dat is een ander verhaal hé
(wordt vervolgd)
Ben écht benieuwd wat de komende week gaat brengen.....
Maar nu eerst genieten van een nachtje rust.....terugkijkend op een toch wel mooi geslaagd weekendje !
xxx
geblesseerde Niesje....

11-03-2012 om 23:06 geschreven door Niesje  

Tja........30 j geleden......deze tijd....was ik reeds in t'ziekenhuis, enerzijds heel erg bang voor wat komen zou, anderzijds zo blij dat het zo ver was..... ons 1ste kindje ging geboren worden !!!
Allemaal zo nieuw, allemaal zo spannend !
Gelukkig toen nog niet weten dat het allemaal zeer lang zou gaan duren.
Ook niet wetend (toen was dat nog niet zoals nu) of het een meisje of een jongen zou worden....
Eén ding wisten we wel : de naam.... zowel voor meisje als jongen, daar waren we het al lang over eens.
Zulke mooie onvergetelijke momenten....
T'is dus een jongen geworden en daardoor is het morgen hier toch een beetje feest.
Een rond getal is toch altijd iets heel bijzonders vind ik.
Ik/wij zijn er klaar voor....
Taarten zijn besteld - voorbereidingen avondeten zijn klaar - aperitiefhapjes ook - alle drank staat reeds koud.....ja ik/we hebben hard gewerkt vandaag.
Sebiet ga ik nog wat versiering aanbrengen, want ondanks de toch reeds volwassen leeftijd houdt iedereen hier van tradionele gewoontes, jong of oud....altijd weer is t'een beetje feest.
Ook de cadeautjes staan verstopt klaar
M'n broer heb ik niet meer gehoord vanavond want die had me gemaild dat hij bedrijfsfeestje had, maar ik hoop dat hij toch klaar is geraakt met de fotocollage die hier morgenavond, als verrassing zal worden op groot doek worden vertoond. Wat gaan we weer schrikken van onze leeftijdsverandering ;-) maar dat is voor iedereen t'zelfde hé.
Dus wat de verjaardag van onze zoon betreft kijken we er allemaal enorm naar uit want feesten is hier altijd geliefd. Uitbundig hoeft dit niet te zijn, t'is voornamelijk de gezelligheid en t'weerzien met familie en vrienden dat t'allerbelangrijkste is en natuurlijk taart, koffie en de nodige versnaperingen die horen er altijd wel bij.
Weer een mijlpaal in een leven......
Mijn zoetie loopt ook happy rond, want ook hij houdt enorm van de gezelligheid die er heerst met zo'n verjaardag, zeker als het de zijne zelf niet is ;-)
Vanmorgend wees de weegschaal toch weeral honderd gram meer aan dan gister ;-) en dan is hij zeer tevrée ; nu nog meer nu dat de dokter eergister gezegd heeft dat dit toch een zeer goed teken is dat de ziekte onder controle wordt gehouden.
Dus.....tot hiertoe loopt alles hier vrij goed, maar zoals in alle sprookjes komt er dan steeds die verdomde 'maar'.....dus hier ook...
En die 'maar' ja.....die slaagt volledig op ons dochterlief want met haar gaat het niet zo best.
Vanmorgend na een einderlijk nog eens goed nachtje slaaprust (dankzij een door de dokter voorgeschreven zeer natuurlijk slaappilletje), kwam ze vrij 'happy' de woonkamer binnen. Na t'bezoek van haar cheffin gister wat voor een zeer goed gesprek had gezorgd zag ze alles vrij positief in, uiteraard op voorwaarde dat die cheffin haar doel had kunnen bereiken vandaag. Op dat beslissende telefoontje hebben we de ganse dag vol spanning gewacht en vanavond zo rond de klok van half 6 is dat er dan gekomen, maar met niet zo'n goede nieuws : dat wat we t'liefst zouden zien gebeuren, en wat ook de grote baas én de onderbaas én meerdere collega's ook zouden willen, kan blijkbaar niet zo maar direct, hoe graag iedereen dit wel zou willen want zo te horen staat iedereen (buiten die éne persoon natuurlijk waar het hier allemaal om draait) wél achter onze dochter ; niets dan lovende woorden gaan er naar haar uit, zowel over haar werk dat ze super goed doet als over haar persoontje zelf. Maar tot nu toe zijn al die lovende woorden precies toch niet voldoende om 'de wens' van ons dochter tot uitvoering te brengen. Dus tja......wat moet er nu gebeuren ??? In deze toestand zoals de zaak er nu voor staat is ze niet in staat om te gaan werken, dat is nogmaal dubbel en dik gebleken na dat negatieve telefoontje van vanavond. Na een vrij goeie dag met haar te zijn opgetrokken, is ze vanavond terug volledig in een serieuze dip geraakt. Ik vrees het ergste en hou haar constant in de gaten. Ze is zonder eten zelfs daarnet gaan slapen - niet goed hé.
Ik voel me zo machteloos ; ik weet perfect wat ze meemaakt en mensen die me kennen weten waarom ik dit zo goed aanvoel.
'pesterijen op het werk'......een serieus probleem in onze hedendaagse maatschappij !
Hopelijk kan de steun en de positieve klare kijk die baas én collega's van haar hebben, leiden tot een gunstige oplossing, maar daar hebben we hier allemaal angst voor.
Volgende week mag!!! ze niet gaan werken - zelfs niet van haar cheffin die gelukkig het hart op de juiste plaats heeft en menselijk genoeg kan inschatten dat onze dochter dit niet langer aan kan. Maar wat daarna.....?? Er moet deze week een oplossing komen, maar de welke ??
4 Sollicitatie gesprekken staan er op t'programma de komende dagen......zo diep zit het bij haar wetende dat haar enige diepste wens is te mogen/kunnen blijven in de firma waar ze nu zo graag is, maar door omstandigheden het mentaal en fysiek niet langer meer aan kan, door één iemand die géén hart heeft, een écht onmens !!! Dat die bestaan daar begrijpen wij niets van ! Wat zulke mensen bezielt daar begrijpen we nog minder van ! Maar this is reality !!! Onze verziekte maatschappij zorgt voor zulke onmensen en je kan maar pech hebben als deze je levensweg doorkruisen !
Enfin.....t'is nu niet de bedoeling dat ik over dit pijnlijke onderwerp verder door raas want ik maak me er ook maar alleen ziek in en morgen hoop ik dat iedereen hier toch een beetje happy kan rondlopen zodat onze zoon ten volle kan genieten van zijn toch wel speciale verjaardag-dag.
Ik kom het hier zeker neerschrijven, maar dat zal iets voor zondag worden, want morgen gaat het zeker en vast nacht worden omdat gezelligheid hier geen tijd kent.
Slaapwel beste vrienden en fijn weekend !
Niesje
xxx

09-03-2012 om 23:33 geschreven door Niesje  

Hey blog-vrienden,

Hier zijn we dan alweer.
Ja met enkele dagjes ertussen maar soms komen er zoveel dingen op me af  dat m'n laptopje onaangeroerd blijft, en dat vind ik zelf soms heel spijtig want ook ik volg hier t'verhaal van velen.
Zoals ik enkele dagen hiervoor al geschreven heb, ben ik toch begonnen met het fotoboek van m'n man's 60ste verjaardag - nu 2 jaar geleden.
Je zal misschien zeggen : 'er is toch niets aan om foto's in een boek te kleven', wel neen, dat is zo maar.....ik wou ze niet zomaar kleven, ik wou er een héél iets speciaal van maken - soort van 'scrapbooking', maar dan wel op Niesje's way ;-)
Wel.....en t'resultaat mag er wezen, al zeg ik het zelf ; na twee weken voor en na en tussen er aan te werken en vorige nacht er aan door te werken tot maar liefst......schrik niet......kwart over drie!!!! is het fotoboek klaar, en reeds door enkele hier in huis 'gekeurd' en bestoeft ;-) - dus ikke weeral tevree.
Waarom ik er vannacht zo laat heb aan doorgewerkt......wel..... om aan dat boek te werken had ik me een plek in de woonkamer uitgezocht waar ik t'minst in de weg zou zitten, en waar ik alles zo'n beetje kon laten liggen, want door t'vele andere werk waren er ook dagen dat ik er helemaal niet toe kwam om er aan te werken. En die plek....wel die hebben we nu overmorgen (zaterdag) nodig voor t'grote verjaardagsfeest van onze zoon die 30 wordt.
Dat, en niets anders, was dus de reden en de stimulans om er in één keer eens serieus en ongestoord aan door te werken, en daar zijn alleen de nachten goed voor hé ;-)
t'Is t'eerste boek en er meteen t'start schot voor nog enkele anderen die reeds klaar liggen om aan te beginnen.
Zo hoop ik binnen enkele maanden dit ook allemaal mooi opgeruimd te hebben.
Maar nu eerst dus......voorbereidingen verjaardagsfeestje dertigjarige zoon, welke ja toch nog in t'warme nest hier thuis woont (wel ijverig op zoek is samen met z'n geliefde naar een eigen nestje).
Dertig jaar geleden, deze tijd dus, was ik hoogzwanger van ons eerste kindje - toen nog niet wetend wat het ging worden. Waar is die tijd toch heen ???
Een grandioos feest gaat het niet worden, maar toch willen we deze toch speciale dag niet zomaar laten voorbij gaan en hebben we t'volgende gepland : rond vier uur komt mijn broer (peter van t'verjaardagskind) en mijn zus om mee te genieten van lekker apperitiefje met warme hapjes en nadien voorgerecht : zelf gemaakte verse tomatensoep met balletjes op schoonmoeders wijze en hoofd gerecht : zelfgemaakte kippe pasteitjes (videekes) met kroketten. Nadien tegen de klok van zeven (en dat wordt de grote verrassing voor onze zoon) komen er nog familie en vrienden voor een hapje, een drankje, én uiteraard verjaardagstaart. En als kers op de taart heb ik samen met mijn broer gezorgd voor een zeer mooie collage van onze zoon's dertig levensjaren, dus.....'er was eens......' zo begint dit soort van sprookje met vertoon op groot scherm van foto's uit de oude doos. Wat zal er genoten worden bij velen bij t'zien van deze foto's, daar ben ik zeker van. Toen onze dochter enkele jaren terug 25 is geworden, heb ik ook soortgelijks iets in mekaar gestoken en ook dat was toen super geslaagd. Dus hopelijk zal het dat nu zaterdag ook zijn !
Morgen dus nog vrij veel werk aan de winkel met voorbereidingen her en der en zeker niet te vergeten nog de aankoop van verjaardagscadeau die uiteraard in teken zal staan van onze zoon zijn favoriete hobby.
Ik hou jullie hier op de hoogte van t'verdere verloop van deze gebeurtenis hoor.
Maar nu eerst mijn ventje hé, want niet vergeten dat het daar toch nog steeds allemaal om draait hier.
Gister was het dus drie wekelijkse controle dag in t'ziekenhuis.
Deze keer is onze zoon samen met papa gereden. Door zoon's shift-arbeid was dit lang geleden dus gister was hij blij dat hij papa nog eens kon bijstaan. En voor mij, in al men drukke bezigheden, kwam dit ook goed uit dat ik tijdterwijl andere dringende zaken kon afhandelen.
De oncoloog was super tevreden ! Zijn bloed is  prima - het nog steeds in gewicht aankomen vond hij super positief  en met zijn woorden 'is blijk dat de ziekte onder controle is!' was ik héél gelukkig ! Ook heeft hij nog maar eens de toelating gekregen om zeker en vast aanstaande zaterdag een glaasje alcohol mee te drinken - geen enkele probleem dit in samenwerking met zijn pillen. Dus ...... de champagne staat reeds in de koeling !
Ook werd natuurlijk de nevenwerking van zijn pijne voetjes en brekende nagels besproken. Mijn zoetie dacht dat dit nu precies in een stroomversnelling ging door die pillen, maar volgens de oncoloog hebben de pillen er niets mee te maken, maar zijn dit nog steeds naweeën van de chemo-baxters. Dus ook hierin is hij nu wat gerust gesteld en is de schrik om de nagels volledig te verliezen ook weggeschreven.
Ook werd er voor vanmiddag een afspraak voorzien voor het maken van een echo van zijn arm ; even ter herrinnering: die arm die hij met ouderjaarsavond zo danig verzeerd had dat er een bloedklonter zat en die nu sinds die nacht onder controle werd gehouden door het dagdagelijks zelf inspuiten van bloedverdunner. Ondertussen is die arm reeds lange tijd terug normaal en moest er voor nazicht terug een echo genomen worden en dat is dus vandaag gebeurd en daar is gezien dat die klonter volledig verdwenen is ! Dus da's ook weeral goei nieuws en zo zal er binnenkort ook met de bloedverdunners mogen gestopt worden. En dat wordt tijd want mijn zoetie zijn buikje ziet ocharme blauw van de vele prikjes.
Dus t'loopt hier allemaal een beetje vrij goed - Godzijdank.
De problemen van onze dochterlief op haar werk hier buiten beschouwing gehouden, maar daar ga ik hierover niet te veel uitwijden want......dan zit ik hier weer een hele nacht te tokkelen.
Wel kan ik zeggen dat de problemen vrij ernstig zijn, zo ernstig zelfs dat ze overweegt om haar ontslag aan te vragen (want ons natuurlijk de nodige zorgen geeft) ; reden : in enkele woorden: 'pesterijen op het werk!!!!" een zéér zéér ernstig probleem. Gelukkig is vandaag haar overste hier thuis op ziekenbezoek geweest (ja want ze is er totaal kapot van en gaat er mentaal en fysiek helemaal onderdoor!) en dat bezoek heeft haar / ons opgelucht in die zin dat, als er een oplossing komt dat de 'pestpersoon' zal verwijderd worden, ons dochter zéker haar zo graag gedane job zal blijven uitoefenen ; maar indien die oplossing niet kan gegarandeerd worden heeft ze nu reeds besloten om met pijn in haar hart dan andere maatregelen te zullen treffen........ Tussen ons gezegd en gezwegen....er wachten haar, indien nodig, reeds enkele nieuwe sollicitatiegesprekken......
Soms kan ik deze grote boze mensenwereld toch écht niet volgen hoor en kan ik maar niet begrijpen wat bepaalde mensen er toe drijft om zo t'leven van een ander zo naar de kl*****(sorry voor woordgedrag) te doen door mekaar den duivel aan te doen ! Ik snap er niets van !!! Gezonde volwassen mensen die zo voor problemen kunnen zorgen ! man man man !!!! wat bezielt die ????
Enfin.......ook voor dit ernstige probleem hopen we op een goede afloop.
Je leest het wel ;-)
En nu ga ik bedje opzoeken want nu begin ik te voelen dat ik maar enkele uurtjes geslapen heb de vorige nacht, maar daar heb ik geen spijt van want hier op de tafel ligt die mooie fotoalbum te pronken ! ......
Slaapwel
xxx
Niesje

08-03-2012 om 00:00 geschreven door Niesje  

Hier ben ik weer, zoals beloofd.
Terug van een zalig weekendje Eifel.....
Zoals ik gedacht en voorspelt had was het weerzien......zeer emotioneel maar zéér zéér leuk ook natuurlijk.
Vrijdag rond de klok van 13 uur zijn we op onze bestemming aangekomen. Eerst ons valiesje op ons kamer gezet en tevens de superlieve pension uitbaters begroet. Ook deze mensen kennen we al vele vele jaren en telkens kunnen we bij hen terecht om te overnachten. Vroeger was dit niet nodig want jarenlang hebben we bij onze vrienden gelogeerd maar daar is hun zeer grote huis nu te klein voor, doordat hun dochter inwonend is en ondertussen getrouwd en twee kindjes heeft, dus alle begrip daarvoor.
Maar ons pensionnetje waar we ook al zeer goed ingeburgerd zijn heeft écht alles wat je nodig hebt en is vooral zeer proper ; meer hoeft dat echt voor mij niet te zijn. Een mooie gerenoveerde kamer met douche en zeer groot terras. Iedere dag lekker ontbijtje - bedje wordt opgedekt en badhanddoeken worden verschoond.... wat moet een mens nog meer?
Dus na die begroeting daar en nadat ons valiesje op de kamer gezet werd zijn we naar onze vrienden gegaan en daar stonden de twee lieve snoetjes van kleinkinderen (t'zijn twee jongens) ons reeds vol spanning op te wachten. De ganse voorgaande week hebben ze afgeteld per nacht, ongelooflijk hoe graag die hebben dat wij komen.
Natuurlijk kan ik het niet laten om daarvoor dan ook steeds iets mee te nemen en ook deze keer waren mijn cadeautjes geslaagd ! Dat geeft zo'n zalig gevoel te weten dat je iemand gelukkig maakt.
Ook de pralines en de grote bussen slagroom werden met zeer veel tevredenheid aangenomen.
Er heerst daar ook zo'n échte familiale rustige sfeer....daar kom je echt tot rust.
Direct werd er verse koffie en cappucino klaargemaakt - lekker vers gebak op tafel gezet en toen is er gebabbeld geworden.....uren aan een stuk. Dan weer met een lach....dan weer met een traan......zij hun verhaal ...wij het onze.....beiden even triest. Maar toch voelde je je nadien nog sterker met mekaar verbonden.....moeilijk te verwoorden.
Net voor de avond viel zijn we dan nog naar het kerkhof gereden ; mijn zoetie is daar dan eindelijk persoonlijk kunnen gaan afscheid nemen van zijn beste vriend...... uiteraard ook zeer emotioneel, maar voldaan zijn we dan huiswaarst gekeerd alwaar er reeds een rijkelijk gevulde tafel klaarstond voor het avondmaal te nuttigen.
Nadien nog gebabbeld en gebabbeld tot in de late uurtjes.
Dan naar ons pensionnetje klaar voor een welverdiende nachtrust.
Dagje 2.
Afspraak was tegen half negen aan de ontbijttafel dus om zeven uur werden we gewekt door én onze gsm-wekker én de klokken van de kerktoren (dat laatste vind ik persoonlijk zalig om door gewekt te worden).
Na een zeer lekker ontbijt werden we dan alweer verwacht bij onze vrienden die ons vergezelden voor een actief dagje van enerzijds wandelen, shoppen, pauzeren. Een lekker gevuld dagje dus en daar geniet ik van want winkelen of winkels bekijken in een ander land is toch nog anders dan thuis shoppen hé.
En voor de avond hadden onze vrienden een grote tafel gereserveerd in hun favoriete (ons ook gekende) restaurant alwaar we genoten hebben van een zeer lekker drie gangen menu !
En toen ging alweer onze laatste avond daar in en die heeft geduurd tot bijna half 2 in de nacht......
We geraken gewoon niet bijgebabbeld
Dagje 3
Gewekt door klokkentoren .....douche - valiesje pakken - heerlijk ontbijt - afrekening gemaakt - afscheid van pensionuitbaters ; dan naar t'centrum van t'dorp naar de bakker om voorraad lekker typisch duits brood te kopen alsook lekkere pistoletjes voor onze kids thuis.
Naar onze vrienden.....laatste lekkere cappucino.....bestelling honing opgehaald en dan...........t'wreedste moment van t'ganse weekend : t'afscheid !
Man man man wat haat ik afscheid nemen !
t'Is omdat het moest want anders pfffff ik zou daar gerust nog enkele weken kunnen vertoeven !
Uiteraard.......eens ik dan in de auto zit, en we rijden richting huiswaarts......denken we aan onze kids en kan je natuurlijk niet vlug genoeg weer thuis zijn.
Maar er zal nog veel aan hen gedacht worden hier en ook over gepraat want we zijn zeer blij om mensen zoals zij in onze vrienden kring te mogen hebben. t'Zijn eigenlijk meer dan vrienden na al die jaren....t'is eigenlijk familie geworden en zo denken zij er ook over.
Volgend jaar zijn we reeds uitgenodigd op t'communiefeest van de oudste kleinzoon.
Zij zelf zijn hier ook op ieder communiefeest aanwezig geweest en ook op andere momenten en dit gedurende de voorbije 30 jaar, dus dat is toch al een serieuze periode hé.
Ik mis ze....dat geef ik toe maar de thuiskomst gisteravond was een mooie afsluiter van dit mooie weekendje.
Onze dochter had hier alles zeer goed 'recht gehouden'
Zelfs de was- en strijkmand waren leeg.....
Zéker voor herhaling vatbaar maar nu weer terug met beide voetjes op de belgische bodem.....
Morgen mijn zoetie alweer zijn laatste pil-vrije dagje.
Woensdagmorgend terug naar t'ziekenhuis..... bloedcontrole en nieuw voorschrift pillen - alweer voor de twee komende weken.....
tja...niks a te doen zekers .....
Maar hij heeft ook genoten van t'voorbije weekendje - dat heb ik gezien - ondanks de vele emotionele momenten die anderzijds ook wel deugd kunnen doen, want praten over verdriet is nog steeds t'beste denk ik.
Hij voelt zich goed, buiten dat datgene dat we tot hiertoe goed onder controle hebben kunnen houden, nu toch wel een probleem aan t'worden is, namelijk......zijn nagels van zijn voetjes en zijn handen......
Diegene die dit ooit ook spijtig genoeg hebben moeten ondergaan weten waar ik het over heb.
Door die vreselijke vieze chemo baxters worden je nagels aangetast en dit kan je onder controle proberen te houden door tijdens t'toedienen van dit vieze spul de handen en voeten in ijs(hand)schoenen te moeten steken en nadien de nagels te verzorgen met versterkende lak, maar.......op den duur zijn deze middeltjes ook niet meer voldoende en zo ver zijn we nu.... k'Ben bang dat het nog erger gaat worden.....brrrrrrrrrrr ocharme toch als die nagels die nu zo aangetast zijn het gaan begeven..........
Dit noemen ze dus 'nevenwerkingen' en eigenlijk mogen we nog van geluk spreken dat het 'dit' 'maar' is....maar toch....pffffff
Volhouden zoetie !!!!!
k'Ga sebiet proberen te dromen van dit mooie voorbije weekendje.....
Slaapwel beste lezers-blog-vrienden.
x
Niesje

05-03-2012 om 23:40 geschreven door Niesje  

Yes! Nog 1x slapen.....en we zijn eindelijk een weekendje weg, lekker leuk rustig met ons tweetjes ....en dat is zéér zéér lang geleden !
Valiesje staat gepakt.....cadeautjes voor onze duitse vrienden liggen reeds in de auto....benzinetank is vol.....
t'Enige wat ons nog rest is 1 nachtje slapen
Vandaag was dus voor mij nog een vrij drukke véél te korte dagje.
k'Moest vanmorgend nog aankopen doen, en mijn lieve vriendin heeft me daar weeral super in bijgestaan, wat het shoppen toch altijd leuker maakt  - na de middag nog wat poetsen en ook nog een strijkje en dat is me dus allemaal gelukt..... ben nu wel moe waar voldaan en dat is voor mij althans, het belangrijkste.
De weerberichten hebben we daarnet ook op de voet gevolgd en koud gaat het zeker niet worden, maar voor alle zekerheid ga ik dat sebiet toch nog eens checken bij het Duitse plaatselijke weerstation want normaal is het daar toch altijd iets frisser dan bij ons.
Volgens de mailtjes die ik de laatste dagen ontvangen heb van onze duitse vrienden, kijken ze er even hard naar uit om ons weer te zien.
Voor de kindjes daar heb ik ook een leuk cadeau klaar staan om mee te nemen.
Zo ga ik weer twee lieve kleine kapoenen gelukkig maken, en dat maakt ons ook gelukkig !
Dus......beste blog-vrienden......er gaat hier twee dagen, héél misschien drie, géén nieuws verschijnen maar maandag ten laatste zal ik hier zeker in t'groot en in t'breed verslag komen uitbrengen over ons weekendje.
Mijn zoetie kijkt er ook enorm naar uit - je ziet het aan hem - hij straalt en voor hem kan het ook niet vlug genoeg morgen zijn.
En voor mij ook uiteraard !
Gewoon samen met ons twee ! Daar tracht ik al lang naar ! Goe wetend dat ik zeer veel aan onze thuisblijvende kids ga denken en goe wetend dat ik er toch wel dagelijks mee zal smsen of bellen
Maar ze gunnen het ons van harte ook al is het maar héél eventjes, maar hopelijk is dit een begin van meer.......dat hoop ik althans!
Zo.....dan ga ik hier mijn blogje van vandaag afsluiten.
Schöne Eifel....here we come !

01-03-2012 om 22:43 geschreven door Niesje  

Hoi,
Een nieuwe week is alweer goed gestart.
Voor mijn zoetie morgen de laatste zware pillen dag ; woensdagmorgend eigenlijk zijn allerlaatste van deze kuur en dan zeven dagen pil-vrij.....eindelijk.
Hij stelt het goed, naar omstandigheden, al moet ik toegeven dat hij daarstraks toch even een minder goed moment had, wat uiteraard ook heel menselijk en normaal is.
Ik had het bij het avondeten al opgemerkt dat hij een beetje krikkelig overkwam maar liet hem rustig. t'Probleem stelt zich een beetje iedere avond dat hij zich zorgen maakt dat hij zen pillen niet op tijd kan nemen, wat normaal hier geen probleem is en iedereen hier houdt al maanden rekening daarmee, maar je zal altijd zien dat er zo héél af en toe toch eens een moment opduikt waardoor het een beetje uitloopt zoals bv; als er bezoek is die mee komen eten, dan wordt er zo gezellig gebabbeld en soms geaperitieft dat je t'uur uit t'oog verliest en tja....lap dan is het te laat hé en wat wij niet écht wisten is dat hij dat wel degelijk zich niet zo best voelt nadien. Ook de dokter heeft er van in den beginne op gedrukt dat die pillen zo nauwkeurig mogelijk moeten ingenomen worden en zo blijkt dus dat dit wel zéér ernstig dient genomen te worden.
Heb mijn zoetie vanavond nog eens gerust gesteld dat we er hier allemaal zéér punktueel gaan op toezien dat voornoemde niet-toegestane voorvallen niet meer zullen voorvallen.
Dus.....de 'goede-pil-vrije week' staat voor de deur ! En......dus t'een en t'ander op t'programma : woensdag dagje west-vlaanderen (Kortijk bezoek zéér grote imkerij handelaar) en vrijdag vertrek weekendje Eifel.
K'Ben al enkele dagen aan het mailen met onze vrienden daar en ook zij kijken er enorm naar uit om ons terug te zien (en deze keer met z'n twee!!) In dat duitse gezin daar lopen er twee lieve kinderen rond - twee jongens - leeftijd 6 en 4 en beiden tellen ze de nachten af tot 'der Nonkel' zoals ze mijn zoetie noemen, eindelijk nog eens komt. Super schattig hoe die ons ook graag hebben ! En wat uit een kindermondje komt is eerlijk en gemeend!
Maar eerst nog een drukke weekje voor mij : morgen namiddag afspraak met dochterlief hare viervoeter hier bij de hondentrimster. Wat zal ons prinsesje weer mooi zijn nadien - t'Is een super lieve mooie witte Golden Retriever - de ster van de familie hier !
Woensdag dan dus richting Kortijk : er is dus al enkele jaren een serieus probleem bij de bijen kwekers - een bepaalde mijt veroorzaakt ziektes bij ganse bijenvolken - een ware ramp voor de imkers, dus ook in Duitsland. Nu bestaat er een bepaald produkt om die ziekte te bestrijden, maar dat produkt is blijkbaar niet te vinden in Duitsland en mijn zoetie heeft, na grondig internetonderoek, ontdekt dat het produkt hier nog wel te verkrijgen is maar niet meer hier in de buurt zoals vroeger, dus we moeten er ons serieus wat km voor verplaatsen, maar voor onze Eifel-Freunde doen we dat met alle plezier en wij maken er dan een leuk dagje uit van.
Donderdag ga ik dan de nodige inkopen doen van zaken die ik moet meenemen want zoals wij vanalles van ginder mee naar hier brengen zo houden die mensen daar ook van bepaalde produkten uit ons belgienlandje ; ik denk voornamelijk aan onze lekkere belgische pralines e.d.
Dus....er is nog wat werk te doen en ik mag natuurlijk ook niet vergeten dat ik donderdag toch een valiesje moet klaarmaken hé
De dagen gaan weer veel te kort zijn voor mij....
Vandaag heb ik mijn keuken eens grondig onder handen genomen ; gewapend met ladder, emmer, spons en zeemvel ben ik muren, plafonds en kasten beginnen afwassen - puur lentegevoel ...... dus zéér tevréé met t'eind resultaat. Nadien naar de winkel geweest en toen ik buitenkwam (t'was dan al net na de middag) is dat lentegevoel helemaal terug weggekropen hoor want brrrrr t'was hier vandaag vrij frisjes en donker overtrokken dagje. Al bij al zijn we 'nog' maar februari - zelfs een dagje langer dit jaar....
Voila.....zo ver ben ik dan hé.
En morgen ben ik er weer met meer
Sweet night
xxx
Niesje

27-02-2012 om 23:19 geschreven door Niesje  

Goeiennacht...
Ook al dat kleine beetje lentegevoel gehad vandaag ??? Wel...ik wel en kmoet zeggen...t'voelde zalig aan...
Beetje wegdromen en hopen dat we een mooi voorjaar krijgen.
Momenteel ziet het er vrij goed uit voor t'volgende weekend ; misschien hebben we een beetje geluk want dan gaan we toch naar Duitsland hé en met het zonnetje van de partij zou het allemaal nog gezelliger zijn.
Maar.....zover zijn we nog niet....t'is nu nog maar bijna zondag ;-)
Gister was een dagje van bedden verschonen, beddengoed wassen en uiteraard nog allerlei huishoudelijke karweitjes want de voorgaande dagen waren vrij druk ingepland.
Dus was het vandaag voor mij een dagje van strijken, boodschappen doen, koken en genieten van mijn broer 's anwezigheid vanavond.
Hij was vorige week ook ziekjes geweest - gelukkig niet al te erg - een serieuze verkoudheid zoals er zo veel zijn momenteel, maar dus erg genoeg om uit de buurt van mijn jarig ventje te blijven.
En nu dat hij dus volledig herstelt is, was dat ook één van de redenen van zijn bezoek vanavond.
Himself was ook jarig tien dagen voor mijn ventje en ook dat was nog niet serieus gevierd.
Dus vanavond hebben we hier alles een beetje ingehaald op onze eigen doodgewone gezellige manier en dat is : lekker aperitieven (rode porto met olijfjes als snack) ; lekker eten (frietjes met steak en sla & tomatjes & andere groentjes en lekker nagenieten (koffie en dessert) dit allemaal vermengd met de aanwezigheid van iedereen hier. Dus...best gezellig !
Uiteraard is er ook over t'komende weekje vakantie gebabbeld ; iedereen hier is er écht op uit !
En uiteraard kwam ook t'onderwerp 'fotografie' aan bod ; kan ook niet anders als onze kids mee in de buurt zijn.
Onderling (zij met m'n broer) heb ik weer de leuke afspraakjes horen regelen om beurzen en voordrachten te bezoeken, tot zelfs in het verre Nederland !
Met zo allemaal samen kan het hier soms erg rumoerig aan toe gaan, dus heb men broer verwittigd voor die week in mei.....maar zelfs dat schrikt hem niet af ! Hij geniet van die gezellige drukte zo te horen   Zoveel te beter natuurlijk !
Ondertussen ben ik dus ook 'eindelijk!!!' aan men foto's begonnen : dat wil zeggen : ordenen en mooi in albums kleven met de nodige zorg én bijmaterialen die het zo uniek en speciaal maken. Een werkje dat steeds maar werd uitgesteld en waar ik nu dan toch eens mee begonnen ben maar dat nog weken zal duren.......dat besef ik maar al te goed als ik al die foto's zie, maar ik weet dat ik er nadien eens zo hard van ga genieten om ze zelf te bekijken en ze te laten bekijken, dus.....geduld zal beloond worden.
Ook moet ik proberen de komende weken/maanden tijd vrij te maken om de Elzas te bestuderen want ik heb hier de taak gekregen   om ons reisje zo goed mogelijk voor te bereiden.
Dus......neen....verveling zit er de komende tijd nog helemaal niet in !
Met mijn zoetie gaat het nog steeds vrij goed ; ik merk dat zijn haartjes goed aan t'groeien zijn - traag maar toch merkbaar.
De zeven pillen die hij dagdagelijks moet innemen brengen geen speciale verandering met zich mee.
Nog drie dagen en dan kan hij aan zijn 'pil-loze' weekje beginnen.....joepiiiiee!
En de komende week ga ik toeleven naar ons weekendje bij onze duitse vrienden in de Eifel. Dus mag ik niet vergeten : voor de twee lieve kindjes daar nog iets leuks te gaan kopen en ook Leonidas Pralines staat op men lijstje want daar zijn die duitsers écht gek op !
Dus.......nog wel t'een en t'ander te doen hé !
Maar morgen ga ik toch een beetje proberen te genieten ook en als t'weer zo mooi is als vandaag zit er misschien ook een leuke wandeling in met onze viervoeter.
Nu ga ik men bedje opzoeken want eerlijk gezegd ben ik wel moe en daar tegen vechten heeft geen nut en is ook niet goed voor de rimpeltjes (zo zegt men toch hé ;-)   )
Goodnight !
xxx
Niesje

25-02-2012 om 00:00 geschreven door Niesje