Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
13-07-2012
vrijdagavond 13.07.2012
Goeienavond, Dagje Hollands Put gister was zeer gezellig ! Ondanks het wisselvallige weer hebben we toch 2x een terrasje kunnen doen. Iedereen tevree over de gedane inkopen zijn we daar terug vertrokken richting huiswaarts, alwaar ik rond 17 uur iedereen veilig en wel, mét boodschappen, thuis heb afgezet. Dan vlug zelf naar huis alwaar een lekker tasje tomatensoep stond te wachten. Zéér veel tijd restte me er niet want......t'afspraakje bij de oogarts kwam er eindelijk aan ! Dit is ook vrij vlot verlopen - oogjes zijn getest en voorschrift voor 'progressieve' bril ligt hier klaar. Hopelijk komt het er volgende week van om eens te gaan kijken bij de optieker ; maar ik wil dat men zoetie daar mee naar toe gaat, kwestie van de uitleg die me daar allemaal gegeven wordt, mee te kunnen aanhoren en nadien te beslissen wat het nu gaat worden. Spannend ! Vanmorgend alweer vele thuis-taken goed volbracht ! Dan samen geluncht en nadien gewacht op dokter, die men zoetie s'morgens had opgebeld om toch nog eens te komen kijken naar z'n ontstoken sinussen, alwaar hij al weken problemen mee heeft en die maar niet schijnen opgelost te geraken, ondanks het vele spoelen dat hij dagdagelijks goed doet. De dokter zou komen tussen 13.00 en 15.00 uur.....spannend want men zoetie moest me om 15.00 uur naar t'werk van onze dochter brengen, alwaar ik om 15.30 (na haar werk dus) in haar auto zou stappen om ze, op haar vraag, te vergezellen naar de grote boze stad, alwaar ze dringend boodschap moest gaan doen en waar ze helemaal niet graag alleen rondloopt. t'Was ondertussen kwart voor drie geworden en van de huisdokter was nog geen spoor te bemerkten, dus ik werd een beetje onrustig, want ik zou nooit op tijd aan dochter haar werk geraken. 2 oplossingen mogelijk : bus nemen of zoon bellen. Eerst dan maar t'laatste gedaan en zo ben ik toch nog op tijd aan haar werk geraakt. Natuurlijk kan ik niet op twee plaatsten tegelijk zijn, dus men gedachten dwaalden het eerste half uur constant af naar het thuisfront, in afwachting op het door men zoetie beloofde telefoontje als de dokter was geweest. Uiteindelijk kwam dat er ook en hij klonk vrij positief. Nieuw neus spray voorgeschreven gekregen én voorschrift om toch eens met oncoloog te bespreken volgende week woensdag om eventueel daar in kliniek door een neus-keel-oog specialist toch eens een professionele spoeling te mogen ondergaan, zodat dit sinusprobleem eindelijk eens opgelost geraakt. Want buiten dit én z'n nog steeds pijne voetjes én de vermoeidheid, voelt hij zich nog steeds zeer goed - ondanks de toch zware chemo. Dokters vinden dit hoogst uitzonderlijk en spreken de woorden uit dat m'n zoetie toch een sterk persoon is. (alsof ik dat niet wist ) Terug thuisgekomen van de stad, had men zoetie reeds gegeten (hij kookt als de beste) en heb ik snel voor dochter en mezelf enkele lekkere croques klaargemaakt. Gepresenteerd met vers blaadje sla, tomaatje, komkommer en daarbovenop een mooi spiegeleitje, was het alsof we in de beste brasserie zaten, zo lekker. Alleen de vaat en opruiming nadien maakte ons terug wakker ;-) En om de avond in schoonheid te eindigen hebben we tot daarnet dan nog visite gehad ; men zoetie's zus en schoonbroer. Ondanks dat ze hier vlak in de buurt wonen was het toch weer een tijdje geleden en hadden we weeral wat bij te praten. En nu kijkt men zoetie naar t'opgenomen programma 'Vive le Vélo' - en daar zit hij nu van te genieten - zalig om hem bezig te zien/horen ! En zo is het morgen weekend....... En wat dat gaat brengen tja......afwachten....
Wat een weer !!! Waar is de zon toch ??? Vele vragen die we momenteel dagdagelijks moeten aanhoren maar waar niets aan te doen is. We kunnen alleen maar blijven hopen op verbetering en zo te horen zit die kans er toch een klein beetje in vanaf midden volgende week?! Laat ons hopen ! Maar....al bij al zijn er véél erger dingen dan een natte zomerstart hé, dus.....niet getreurd en proberen er t'beste van te maken ! En dat is ook wat wij hier doen en voor mijn zoetie lukt dat aardig want die geniet snamiddags van zijn siesta terwijl de Tour de France mooie beelden vertoont van die prachtige streek daar. Ikzelf ben geen wielerliefhebber maar toch geniet ik soms mee, eerstens om men zoetie wat gezelschap te houden als hij zijn oogjes nog open heeft en anderzijds geniet ik van de prachtige sfeerbeelden daar van de mooie Alpen. En in men binnenste binnenste verlang ik dan zoooo hevig om daar met men zoetie naar toe te kunnen gaan..... maar dat doe ik in stilte hoor.....Ik besef en weet goed genoeg dat dit momenteel niet mogelijk is, maar dromen en verlangen mag toch een beetje hé?? Hij stelt het, ondanks de omstandigheden, nog steeds vrij goed, mijn zoetie.... Hij doet dit toch maar weer allemaal zeer goed hé pffff - Godzijdank ! Nog steeds is 'moe zijn' de enigste nevenwerking, voor de rest mogen we écht niet klagen. Terwijl ik vanmorgend naar de winkel was voor vers gehakt voor de soepballetjes, was hij toch al begonnen zeker aan t'kuisen van de soepgroenten en geloof me....zulke fijne Julienne groentjes vind je nergens! De Tomaten-Julienne soep mét balletjes was het prachtige eindresultaat en dat lusten ze hier allemaal ! Gelukkig heeft hij dus niet de beangstigende verkoudheid van onze zoon hier overgenomen !! Die liep hier al enkele dagen (waarschijnlijk opgedaan in t'Werchterweekendje) te snotteren en te hoesten ; hij bleef wel zo veel mogelijk uit de buurt van papa maar toch......t'gevaar was groot dus gister is hij dan toch maar veiligheidshalve naar de dokter gestapt en is nu 'in carentaine' bij zijn vriendin - leuke oplossing natuurlijk en gelukkig zijn de verkoudheidsbeestjes hier niet blijven hangen ! Ikzelf ben hier goed bijgewerkt met allerlei gelande taakjes zodoende dat ik morgen een meer ontspannen dagje gepland heb. Al lange tijd terug had ik aan men vriendin beloofd om eens naar de Albert Heynwinkel in NL Putte te rijden, daar ze in de Hollandse winkels toch nog meer bepaalde produkten verkopen dan in de nu meer en meer Belgische Albert Heynwinkels. T'Is en blijft tenslotte een Nederlandse winkelketen. Dus morgenvroeg rijden we gezellig, samen met haar hoogzwangere pas getrouwde dochter, naar Putte Nl. Daar dit een toch ook wat toeristisch dorpje is en ze morgen toch een klein beetje meer zon beloven, zal er hopelijk ook een gezellig terrasje inzitten. Ik kijk er naar uit! En morgenavond is het dan eindelijk zo ver ! Mijn 2maanden geleden vastgelegde afspraak bij de oogarts kan eindelijk door gaan ! Ook daar kijk ik naar uit want mijn oogjes hebben dringend een brilletje nodig vrees ik. k'Ben benieuwd wat de oogarts gaat zeggen als men oogjes gaan getest worden....... (wordt vervolgd). En zo zijn we morgen dan dagje 9 van men zoeti's 2de kuur, die dus vrij rustig verloopt. Bye bye.... Niesje
Goeienavond, Weeral een nieuwe week begonnen - voor velen t'begin van een mooie vakantie...... Klink ik nu een beetje jaloers?..... ja als ik eerlijk ben wel ja. En t'feit dat het niet wil zomeren maakt het er ook al niet makkelijker om, want dan zou ik hier in huis en tuin wat vakantiesfeer kunnen creëren maar ook dat lukt nu niet, want t'zonnetje was weer verstopt vandaag. Toch was het hier een vrij gezellige dagje. Vanmorgend heb ik kei hard doorgewerkt met huishoudelijke klusjes (bedden verschoond, lakens gewassen en gedroogd en gestreken, boodschappen gedaan) en net op tijd was ik klaar tegen dat ons verwachte bezoek aan de deur stond. Zaterdag bij t'afscheid nemen van m'n vriendin (mama bruid) hadden we afgesproken dat ze vandaag met haar man naar hier zou komen, lekker gezellig op de koffie, om bij te kletsen in t'gezelschap van m'n zoetie, over t'verdere verloop van zaterdagavond enzo. Ik had me voorzien op lekkere koekjes, kriekentaart en chocolaatjes maar ook wat gezonds namelijk verse aardbeien en bolletjes cavaillon - dus voor ieders iets. Zo te horen hadden ze er zaterdagavond nog een mooie afsluiter van gemaakt door gezellig met de naaste familie te gaan eten en toen is de avond-nacht nog zeer spannend geworden want om elf uur belde men vriendin haar hoogzwangere dochter een beetje paniekerig omdat ze wat bloedverlies had. Dus in allerijl zijn ze met z'n allen naar de spoed gereden, alwaar al vrij snel bleek dat er niets ernstigs aan de hand was, maar het waarschijnlijk te wijten was aan t'feit dat t'mooie bruidje de ganse dag op haar voetjes had gestaan, zonder buiksteunverband (wat ze al enkele weken moet dragen), dus.....na een half uurtje toch aan de monitor gelegen te hebben mochten ze met een gerust hartje huiswaarts keren en zelfs vandaag hun geplande honeymoon-bongo-tweedaagse ondernemen. Ze zijn dus vanmorgend vertrokken en komen normaal morgenavond terug, maar als het weer het toe laat en hun kamer is nog een nachtje beschikbaar, zou het kunnen dat ze een nachtje bij boeken. Ondertussen houden ze natuurlijk contact via gsm zodat men vriendin en haar man (toekomstige oma en bompa) toch wat gerust gesteld zijn en blijven. Nogmaals werd er deze namiddag uitdrukkelijk nog eens gezegd hoe dankbaar ze onze kinderen wel waren voor alles wat die 2 gedaan hebben voor het welslagen van t'jonge koppeltje's mooiste dag van hun leven. En daarvoor wou men vriendin ze persoonlijk bedanken met een leuk cadeautje, wat uiteraard niet had gemoeten, maar ze stond er op dat ik t'cadeautje vanavond aan onze kids zou geven, wat ik uiteraard direct gedaan heb en waarvoor zij direct een 'dank-smsje' gestuurd hebben met de woorden dat dit helemaal niet had gemoeten, maja.......wij zouden net hetzelfde doen. t'Was dus vannamiddag gezellig bijkletsen en daar heeft men zoetie wel van genoten, maar toen ze rond de klok van 5 uur de deur uit waren viel hij als een blok in slaap, want hij had natuurlijk zijn namiddagsiesta gemist en is nog steeds zeer moe. Ik ben dan stilletjes aan het avondeten begonnen tegen dat dochter thuis kwam en we hebben papa rustig laten slapen zodat hij iets later dan heeft gegeten. Maar door t'feit dat hij toch slaap te kort had zowel vannacht als nu de voorbije namiddag, is hij hier al vrij vroeg gaan slapen want hij kon ocharme z'n oogjes niet open houden, en daar tegen vechten heeft écht geen nut. Voor de rest zit zijn 6de dagje van kuur 2 er weeral op en verloopt het vrij goed. Hij heeft zelfs vandaag de moed gehad om nog eens een lekker rozijnenbrood te bakken en lekker was het hoor ! Morgen wordt het dan weer een iets rustiger dagje en voor mij een beetje ontspannend want ik heb afspraak bij de kapster. Voor de rest staat er niets speciaals op ons programma en alles zal ook een beetje van de weersomstandigheden afhangen. Onze dochterlief zegde vanmorgend tegen haar papa dat hij toch eens zou moeten buiten komen Lief hoe hij naar haar zat te luister en zelfs 'jaja' knikte, dus .....k'ben benieuwd of er één dezer toch een kleine wandeling hier in de buurt zal inzitten. Ik hoop het alleszins ! De verdere planning voor deze week weet ik nog niet juist, buiten t'feit dat ik, zoals beloofd aan men vriendin, aanstaande donderdag met haar én zwangere dochter.....naar de Nederlandse Albert Heijn ga rijden. Die twee zijn stapelgek van die supermarkt keten en dit te weten had ik hen dat al een tijdje geleden beloofd als alles (de trouw) achter de rug zou zijn, en nu zijn we dus zover hé. t'Zal Albert Heijn in Woensdrecht worden denk ik - daar weet ik perfect de weg naar toe zonder dat ik autobaan moet rijden, want daar heb ik een hekel aan, ondanks dat ik zeer graag auto rijd. Voila....tot zover de laatste nieuwtjes. Oja.....gisteravond is broer op bezoek geweest en ook dat was leuk ! Als hij komt zorg ik altijd dat er voldoende eten is en maak ik gewoonlijk iets speciaals klaar en deze keer was het verse lasagna met verse spinazie. Maar liefst twee ovenschotels had ik gemaakt en die waren beiden leeg ! En dat heeft iedere kok graag hé want da's toch teken dat het lekker was ! Ziezo..... Goede nacht iedereen
Ja....de rust is weergekeerd.... t'Was Super - kei tof - kei gezellig - kei mooi - kei ontroerend - in één woord : formidastisch !!! Vanmorgend zeer vroeg waren de kids al de deur uit, op weg mét prachtige bruidsauto richting bruidspaar. Ik ben iets later kunnen vertrekken - had afspraakt tegen half tien bij de kapster. Van daaruit ging het richting gemeentehuis, alwaar ik toch even heb zitten wachten, maar in t'zonnetje was het zalig. Daar werd ik al vrij vlug vergezeld door familie & vrienden van m'n vriendin, die ik ook al jaren ken maar die ik ook al jaren niet meer gezien had, dus dat weerzien was super leuk ! Allemaal lieve mensen ! Onder luid applaus parkeerde dan de bruidsauto, gechauffeerd door onze fiere dochter en toen t'kersverse koppeltje daar uit stapte werd het applaus nog luider en zag je hier en daar toch een wit papieren zakdoekje boven halen. Van daar ging het stapsvoets naar de ingang van het gemeentehuis alwaar nog vrij veel mensen stonden te wachten ; er werd in overvloed gekust, en geknuffeld en handjes geschud - mooi om naar te kijken, en het koppeltje bleef maar stralen ! Na een dik kwartiertje mochten we dan de statige mooie trapzaal van t'gemeentehuis betreden - prachtige locatie voor de foto's en van daaruit ging het naar boven, naar de trouwzaal, alwaar het allerbelangrijkste van de dag geschiedde - de ringen....het 'ja-woord' - de kus - en het tekenen door de getuigen. Vele ontroerende mooie momenten. En nadat alles werden we lekker verwent met fruitsap en cava a volonté, waarbij nogmaals overvloedig werd gefeliciteerd naar de nu pas 'mijnheer & mevrouw' En nadien ging het dan richting feest locatie - prachtig ! Dankzij het mooie weer hebben we gans de namiddag in de tuin kunnen zitten onder een stralend zonnetje ! Alvorens ik naar die locatie ben gereden ben ik toch nog maar eens eerst overhuis gegaan ; ik moest sowieso nog twee mooie rozenboeketten daar gaan halen en tevens effe kijken of het met men zoetie allemaal oke was. Hij vond het natuurlijk leuk dat ik ff informatie kwam doorspelen, want hij leefde ook enorm mee vandaag. Zo spijtig dat hij niet is kunnen mee gaan, maar daar ga ik nu weer niet over uit wijden - t'is nu zo en nu hoeven we ook gene schrik te hebben dat hij door weet ik welke hoestende of niezend iemand zou kunnen besmet zijn geraakt. Hij heeft de ganse namiddag genoten van de rust, de koers en t'gezelschap v onze viervoeter. Dus.....na die inspectie ben ik richting feestlocatie gereden. Daar aangekomen was er toch voor mij én men vriendin een vrij diep ontroerend moment..... Ik had een zeer mooie felicitatie kaart gemaakt, zowel voor mama & papa v de bruid alsook voor t'kersverse koppel waarin hun Euro's verborgen zaten en voor beiden had ik een prachtig rozenboeket bij en dat allemaal samen maakte het effe voor ons twee enorm ontroerend........ dit hoeft verder geen uitleg denk ik..... De namiddag is super gezellig verlopen ! Ik heb genoten van de vele bekende gezichten die ik zo veel jaren niet meer had gezien, maar ook de vele bekenden en ook van al de lekkere hapjes die ons werden aangeboden. t'Was gewoon geslaagd ! Onze zoon heeft z'n job zeer goed gedaan en ik werd de ganse dag overrompeld door complimentjes ! Ongelooflijk! Complimentjes zowel over men prachtige kids waar ik zo fier op ben alsook over mezelf want blijkbaar was men outfit toch geslaagd. En geef nu eerlijk toe : complimentjes geven is leuk maar ze krijgen is toch nog leuker en mooi meegenomen hé ! ;-) Na deze geslaagde dag heb ik & men kids nog geholpen om alle bloemen en planten heelhuids thuis te krijgen en zojuist heb ik nog een lief smsjes ontvangen van men vriendin die nu keimoekapot eindelijk thuis was en ging slapen. Maandag namiddag zie ik ze terug want k'heb ze geïnviteerd op de koffie hier in de namiddag. Dat wordt gezellig nog bij kletsen over deze prachtige dag en men zoetie kijkt daar ook naar uit om hun verhalen te horen. Morgen is het zondag en die gaat starten met de voorbereiding van men lekkere zelfgemaakte lasagna schotel voor s'avonds want men broer komt eten. Ook een strijkje ligt er op me te wachten....... Men zoetie is reeds gaan slapen maar heeft al bij al een leuke dag gehad vertelde hij me. Buiten moeheid en nog wat gezwollen vochtophoudende voetjes zijn er geen problemen. Houden zo aub ! Fijne zondag iedereen ! xxx Niesje
En zo zijn we zaterdagnacht.....en eigenlijk véél te laat om nog op laptopje te zitten, maar pffff eindelijk een beetje tijd voor mezelf. Dagje 2 (gister) en 3 (vandaag) van m'n zoetie's 2de kuur zijn prima verlopen. Gister moesten we om 13.30uur in ziekenhuis zijn en konden we om 17.30 alweer huiswaarts keren en vandaag was het, zoals ons gezegd, op een klein uurtje in orde. Ook hieraan geraken we weeral snel gewoon, maar dankzij de ongelooflijke vriendelijke sfeer die daar hangt, voelen we ons daar zelfs meer en meer op ons gemak. Zo goed zelfs dat m'n zoetie er van genoot om andere, pas beginnende patienten, een hart onder de riem te steken door met hen honderduit te babbelen over wat ze wel en niet of beter zouden kunnen doen om deze vreselijke tijd in hun leven zo aangenaam mogelijk te maken. Echt een plezier om hem zo bezig te zien ! Je mag er eigenlijk niet bij stilstaan want zelf is hij slachtoffer van dit monster maar ondanks dat probeert hij andere 'slachtoffers' op zijn manier te helpen - ongelooflijk! Ondanks dat hij momenteel net aan z'n 2de kuur gestart is, is hij ongelooflijk opgewekt en zelfs grappig humoristisch. Bij momenten zou je alles haast vergeten, zo goed gaat het hem de laatste dagen ! Buiten te weinig slaap de voorbije nachten (dit doordat hij steeds zich ongerust maakte dat er iets met dat pompje zou gebeuren - wat helemaal niet kan) en dus dat hij overdag vrij moe is, en een kleine beetje last van vochtophouden (wat normaal is) heeft hij ook nu weer géén nevenwerkingen. Zelfs de kleine misselijkheid die hij de vorige keer zo'n kleine 2tal dagen heeft gevoeld voelt hij nu zelfs niet. In enkele woorden : hij maakt ons blij !! en geloof me: dat doet zo'n deugd !!!! Spijtig genoeg kan/gaat hij morgen wijselijk toch maar niet mee naar t'huwelijksfeest - alle begrip daarvoor natuurlijk. Hij gaat de ganse dag genieten van de rust zegde hij daarstraks lachend, toen men vriendin hier vrij laat de deur uit ging. Tot laat in de uurtjes van deze avond hebben we aan de afwerking van de versiering van de bruidsauto gewerkt en ik mag eerlijk zeggen : t'ziet er prachtig uit ! Nu maar te hopen dat de vele ballonnen vannacht stand houden in de garage . Voor onze kids (schminkster-kapster en fotograaf) wordt het een korte nacht. Om kwart voor zeven gaan ze reeds de moeder van de bruid (mijn vriendin) ophalen om zo dan naar de bruid te rijden waar alle voorbereidingen zullen worden gefotografeerd. Ikzelf moet om half 10 helemaal klaar bij de kapster zijn, waarna ik rechtstreeks naar t'gemeentehuis rijd. Na de trouwpartij aldaar ga ik even overhuis om de nodige bloemenruikers te gaan ophalen en dan begeef ik me naar de feestlocatie, alwaar mijn kids reeds aanwezig zijn. Hopelijk blijft het wat droog en komt ook het zonnetje eens piepen. Volgens m'n vriendin heb ik vele koffietjes verdient deze week, dus....dat wordt genieten volgende week ;-) Maar dus ga ik nu ook maar best wijselijk naar men bedje toe want morgen wordt een lange maar mooie dag. Fijn weekend voor iedereen !
Dagje 1 van kuur 2 zit er op en is naar omstandigheden prima verlopen - oef ! Vrij vroeg reeds (07.50) moesten we op afspraak zijn en we werden verwacht want al vrij vlug werd men zoetie geroepen voor de bloedafname. Dan is het, sinds die éne keer dat het niet is kunnen doorgaan, spannend afwachten of z'n bloed goed genoeg is om te kunnen starten met de chemo. Dus ook deze keer weer....spannend afwachten. Gelukkig worden we al wel naar 'onze' kamer door verwezen alwaar reeds met de 2uur durende spoeling kan gestart worden. Hiervoor dienen ze geen bloeduitslag te kennen, daar deze spoeling ten allen tijde kan stopgezet worden. Dus we zaten eigenlijk zeer goed op schema en we zagen ons al vroeger dan vorige keer huiswaarts keren...... maar zoals ik vorige keer reeds schreef....: als je een afspraak hebt op de dienst oncologie moet je maar één ding hebben en dat is gewoon geduld... En ook dus weer vandaag.... 2 uur spoeling was zo goed als gedaan en men zoetie had nog steeds niet 'het' pilletje tegen de misselijkheid gekregen. Dit komen ze gewoonlijk een half uurtje voor met de chemo te starten afgeven - in één keer wil dat ook zeggen dat met de chemo mag gestart worden maar.....dus na 2 uur geen pilletje.....geen oncologe......gewoon wachten...afwachten... En geloof me....dan kan niets me nog voldoende afleiding geven - het lezen niet, het tv kijken niet, de spanning is dan pijnlijk. Stom hé, want uiteindelijk is dat allemaal niet nodig geweest. De reden dat dit alles weer uitliep is gewoon dat onze specialiste-oncologe wat later op haar werk toekomt, dus ook wat later met haar patienten kan beginnen en zo schuift haar ganse planning van die dag helemaal op.... Enfin.....met een uur vertraging bracht dan toch eindelijk een verpleegster dat bewuste pilletje - wat voor ons gewoon het verlossende antwoord betekent dat alles gewoon kan doorgaan.....oef ! Opluchting ! Dan heb ik nog wat gewacht om een belegd broodje voor men zoetie te gaan halen tot de specialiste was langs geweest, want haar bezoek zo om de 14 dagen nu wil ik voor geen geld missen ! Ze was zéér tevreden ! Man man man......ik kan hier niet beschrijven wat die kleine simpele woorden voor me/ons betekenen ! Bloedwaarden waren picobello ! En toen ze kwam luisteren naar de verhalen van men zoetie over de voorbije dagen, leken alle nare nevenverschijnselen (de weinige die hij gehad heeft) héél normaal te zijn. Met de woorden 'dan zie ik jullie binnen twee weken terug' en haar fantastisch mooie glimlach namen we weer afscheid van haar en zijn we er weeral helemaal klaar voor. Toen ben ik broodje gaan halen, want zoetie scheurde uiteraard v d honger. Die fantastisch lieve vrijwilligers die in t'ziekenhuis rondkomen met warme soep en koffie en koekjes, wel die mensen die verdienen ook wel een dikke pluim hoor ! Altijd een lach, altijd een vriendlijk woord ! Daar kunnen velen een lesje van nemen! Teruggekomen van de cafetaria kwam ik dan onze dochter tegen die me kwam aflossen, daar ze nog één dagje vrijaf had na het Werchterse avontuur en onze zoon die met de vroege shift werkt deze week is zijn zus dan gaan aflossen. Zo heeft iedereen z'n steentje meer dan bijgedragen vandaag. Morgen is dan dagje 2, en dat wil zeggen tegen half 2 terug voor 3 uurtjes naar ziekenhuis en overmorgen is dan dagje 3 wat nu maar een half uurtje zou duren is er ons gezegd (omdat hij dit vorige keer zo goed heeft doorlopen). En dan komen de 11 dagen 'rust' er weer aan. Vandaag is wel volledig beslist dat men zoetie aanstaande zaterdag niet mee naar het trouwfeest zal gaan. Risico op bacterien/virussen is te groot daar dan ze'n immuunstelstel op t'laagste pitje staat. Dus we kiezen voor veilig! Tot zover dus m'n zoetie z'n vrij goede toestand. Wat trouwvoorbereidingen betreft : vandaag in de late namiddag nog wat knutselmateriaal klaar gekregen - t'resultaat zie je groeien en t'ziet er best mooi uit ! Morgenvroeg zeer vroeg staat nog een quick-bezoekje aan Ava Papierwaren op t'programma (met vriendin) en nadien hier thuis nog effe afwerking stukje 1. De rest v d dag staat dan in teken van men ventje, waar vriendin uiteraard alle begrip voor heeft. De zelfgemaakte trouw-felicitatie-kaarten zijn ook zo goed als klaar. We zijn op schema. Rest er dan nog een vrij spannende drukke vrijdagavond, want dan wordt hier in de garage de trouw-auto versierd. Nog een heuse karwei...... Hopelijk is het zonnetje zaterdag v de partij ??? Maar zover zijn we nu nog niet. Eerst m'n zoetie ! Want als hij zich goed voelt, dan ben ik ook tot veel meer in staat ! Fijne avond iedereen en tot morgen ! Niesje
t'is nog vroeg, maar k'heb nu ff de tijd. t'Was hier weer een bewogen dagje - eigenlijk weer een dagje dat veel te kort lijkt te zijn. Maar.....hij is nog niet voorbij dus....effe snel hier verslag komen brengen. Vanmorgend scheen het zonnetje hier al vrij vroeg met al haar straaltjes op onze woning. Super hé ! Dat maakt een mens direct gelukkig ! Ook men zoetie genoot ervan want na t'douchen stelde hij zelf voor om het gras af te rijden. Zalig hé.....net zoals vroeger alsof er niets aan de hand is... Uiteraard heb ik hiermee geholpen waar ik kan ; t'is alleen die zware grasmachiene die ik niet zelf op gang krijg. Terwijl hij dus zich bezig hield daarmee ben ik aan een vrij grote strijk begonnen, maar ook dat ging vlotjes, zelfs toen men zusje even langskwam heb ik verder kunnen/mogen strijken en dat maakte deze toch minder leuke klus eens zo aangenaam. Haar dochter(tje) - mijn petekind(je) kwam trots haar A-attest tonen - ze zit in t'eerste middelbaar en mag dus over naar het 2de. Dit verdient toch een.....Euro-tje ;-) Na dus het gazon en de strijk stond fris gedouchte dochterlief te popelen en te vragen of ik met haar enkele dringende af te handelen boodschappen wou doen (ze is nog 2 dagen thuis na haar vermoeide Werchter-weekendje), dus... dat was dan t'volgende vanmorgend.....mee met dochter gaan shoppen. Ze is chauffeur-kapster-schminkster en 1ste hulp fotografe van dienst aanstaande zaterdag (trouw) en als cadeau voor t'nieuwe koppel, waarvan de bruid één van haar jeugdvriendinnetjes is, wou ze samen met haar vriend toch wel iets speciaals doen en kwam ze (samen met mij) op t'idee om een mooie plant te kopen, liefst met bloem erin.... en daarin gaat ze dan haar geld-cadeau in verwerken (Euro-briefjes op saté-stokjes gestoken, versierd met allerlei witte lint, strikjes en balonnen). En voor die plant had ze men advies nodig..... Door onze drukke shoppingagenda door hebben we toch ff tijd kunnen maken voor een koffiepauze. Deze namiddag is vriendin dan, zoals afgesproken langs gekomen en zijn we gestart met de voorbereidingen van de bruidswagen-versiering. Veel werk maar zéér leuk en t'zal ook zeer mooi worden. Morgen doen we hier mee verder want toen het tijd was voor het avond eten moesten we uiteraard stoppen met deze bezigheden. Sebiet komt ze dan alweer terug, samen met dochter én toekomstige schoonzoon, voor de bespreking met onze zoon - fotograaf van dienst aanstaande zaterdag. Dus ......ga ik nu verse koffie zetten want binnen een kwartiertje verwacht ik dus men visite. Men zoetie kijkt ondertussen tv en geniet sebiet van Vive la vélo ! t'Zal ook op tijd naar bed worden strakjes want 10 voor 8 in ziekenhuis zijn is écht wel vroeg. Duim duim duim ?? Liefs Niesje
t'is nacht..... de stilte is hier weergekeerd Kids zijn terug van een bewogen vier daagse Werchter. Voor onze zoon voor herhaling vatbaar ; voor onze dochter niet zo direct (ik had dat voorspelt... ik ken ze een beetje) , maar al bij al hebben ze er toch vier leuke dagen op zitten en nu kei moe natuurlijk. Gelukkig hadden ze vandaag allemaal nog vrij ; onze dochter heeft zelfs geweten dat ze tot en met woensdag tijd om te recupereren zou nodig hebben Ach.....t'belangrijkste voor ons is : ze hebben zich gemauzeerd en t'is allemaal goed verlopen en ze zijn terug. 't Was hier dus vandaag een dagje van veel luisteren naar hun verhalen, want zo'n festivals is voor ons toch het onbekende en ook niet écht zo ons ding. Aan m'n zoetie merkte ik toch dat hij ook tevreden was dat de kids weer goed en wel thuis zijn. De tafel zat weer goed vol vanmiddag en dat kan best leuk zijn, ook al geven we eerlijk toe dat we toch een beetje genoten hebben van de rust hier de voorbije dagen. Morgen is dan alweer men zoetie z'n voorlopig laatste 'rust-dagje' want overmorgen woensdag starten we dan alweer met de 2de 3dagen kuur........ Hopelijk doet de zware chemo die hij toch weeral in z'n lichaam krijgt, goed zen werk ! Dat is het énigste dat we hopen ! Ik ga hier nu iets vlugger men blogje afsluiten want t'is al vrij laat, maar toch wil ik ff melden dat mijn gedachten in het bijzonder uitgaan naar mensen die het momenteel 'nog' slechter hebben dan wij....... Sterkte !.... Slaapwel
Ja t'is hier nog steeds vrij rustig ten huize kinderloos .... maar missen doe ik ze zeer .... maar ze dit gunnen doe ik nog veel meer (en dat rijmt zelfs) ;-) t'Is goed dat er heden ten dage mogelijkheden genoeg zijn om toch met elkaar in verbinding te staan, zodoende krijg ik dagelijks wel wat nieuws van het Werchterse Front. t'Zou er 'bangelijk' goed moeten zijn sms-sen ze ons, dus zij tevree-wij ook tevree. Uiteraard hebben ze chance met dit mooie weer, en dat maakt het natuurlijk allemaal compleet goed. We zijn super blij voor hen, want om dit te mogen mee maken hebben ze toch vrij diep in hun geldbeugel moeten gaan hoor. Nog 2 nachtjes te gaan ..... alles staat klaar voor hun thuiskomst, daarmee bedoel ik.....bedden verschoont, ijskast gevuld en wasmachine wasklaar Genoeg Werchter dus. Hier thuis is het dus vrij rustig. Heb vanmiddag met men zoetie in de tuin gezeten - zeer gezellig - t'zonnetje deed deugd en toen het toch voor hem iets te warm werd heb ik hem getrakteerd op een lekker ijsje. Hiervoor zijn we even in de auto gestapt en naar een ijsdealer gereden in de buurt hier ; daar staat een gezellig terras buiten en ook daar hebben we een tijdje gezeten, genietend van het ijs en de capuccino. Tegen half 4 waren we dan alweer terug thuis, dit met voorbedachte rade, want m'n zoetie wou naar de allereerste tijdrit van de Tour kijken en zijne favoriet heeft die blijkbaar gewonnen. Ik ben tijdterwijl nog een fietstochtje gaan maken ; k'vond het te mooi buiten en k'had nog iets nodig voor men outfit voor volgende week zaterdag, dus ben ff tussen de soldenjagers gaan lopen - al bij al viel het nogal mee. Nadien thuisgekomen heb ik lekker gekookt voor men zoetie en t'deed me deugd te zien dat z'n eten terug smaakt want de 2 voorbije dagen had hij toch wat last van misselijkheid en opgeblazen gevoel. Blijkbaar is dit nu toch over. Men zoetie had overlaatst gelezen dat bosbessensap zeer gezond is als kankerpatient of om eventueel kanker tegen te gaan. Ik was er al een tijdje naar op zoek en nu vandaag bij t'boodschappen doen heb ik het gevonden en ineens ne goeie voorraad meegebracht, in afwachting en hoop natuurlijk dat het lekker smaakt, en gelukkig is dat zo. Hij vindt het zelfs zeer lekker ! En zo is dagje 8 van deze 1ste kuur ook alweer bijna voorbij. Weet je.....ik val misschien in herhaling, maar als men zoetie zich 'goed' voelt hé, wel dan voel(en) ik/wij me/ons ook goed en dat is nu zo en dat maakt alles ietsjes draaglijker. Lotgenoten gaan me zeer goed begrijpen denk ik. Voila....dat is het alweer voor vandaag. Nu nog een gezellig televisie-avondje en is t'morgen zondag. En dat is hier een speciale dagje want morgen is onze viervoeter jarig ! 4 jaar wordt ze ! En ondanks dat haar vrouwke (ons dochter) hier niet is, gaan wij ze toch lekker verwennen (ijsje-wandelen-koekjes....) Maar eerst wordt ze morgenvoeg gefotografeerd met een mooie rode strik rond haar blonde dikke pelsen vacht Ze is ons prinsesje en ze geeft ons zeer veel welgemeende vriendschap. We love her ! t'Vervolg schrijf ik hier morgen wel!
Wat een zwoele dag vandaag ......véél te warm voor mij/ons ! Ondertussen is het bijna middernacht en daarnet buiten nog steeds 25° ; trop is trop.... typisch Belgisch. Uiteraard is het leuk om de zon te zien, maar dit is volgens mij niet gezond, dus....ben blij te horen dat het morgen 'maar' 23° gaat worden - zaaaaalig ! t'Is hier vreselijk stil in huis.....en stiekem hoop ik dat het snel weer maandag is ..... toch raar hé,....tja....that's me.. Vanmorgend was het hier nog een drukte van jewelste en om half 12 zijn ze dan vertrokken.....onze kids plus vriend v dochter, dus met z'n drietjes richting......Werchter ! Vanavond beelden op televisie gezien......niet normaal maar dat hoort bij t'jong zijn ;-) Toen ze de deur uit waren ben ik hier vlijtig beginnen opruimen en daar ben ik goed in geslaagd, dus op dat gebied ga ik heerlijk genieten van de orde ......maar........ k'mis ze reeds Zojuist heb ik smsje van hen ontvangen : de bbq was heerlijk en nu waren ze op de festivalweide.... t'Voorspelde gedonder is hier gelukkig weg gebleven, en zo te lezen bij hen ook ....oef ! t'Is écht zalig buiten nu, dus op de weide kan ik me best voorstellen dat het daar best gezellig gaat zijn. Ik kijk er naar uit om hun verhalen te aanhoren Gelukkig had ik vannamiddag afgesproken met m'n énige beste schoolvriendin die ons nog eens een bezoekje is komen brengen. t'Was weer zalig om haar terug te zien en we hebben lekker gezellig bij gekletst. Mijn zoetie zocht verkoeling in de living alwaar hij toch eventjes kon rusten voor de televisie. Nadien is hij nog een half uurtje bij ons, vrouwtjes komen zitten. Vandaag was voor hem een bijzondere moment want ik ben er mee naar m'n kapster gereden. Toen hij vanmorgend naar beneden kwam zegde hij me dat het precies toch stilletjes aan tijd werd om eens aan de kappeer te denken. Dit liet ik niet koud worden en direct heb ik m'n kapster gebeld en bij toeval had er een klant afgebeld en mochten we direct komen. t'Resultaat is prachtig ! Na 10 maanden heeft men zoetie terug een mooi coupje en heeft hij zeker al drie keer gezegd dat hij tevreden is ! Tot zover gaat dus alles vrij goed en zijn we best tevreden maar.......toch had hij vandaag voor de 1ste keer last van......beetje misselijkheid....geen eetlust.....opgedrongen gevoel.... Tja.....we zullen maar aannemen dat dit dus nevenverschijnselen zijn hé want hier voor zijn we verwittigd geweest, dus tja.....t'zou te mooi zijn om helemaal niets te ondervinden. Maar dit boezemt me/ons natuurlijk dan weer angst in....want niet of weinig eetlust betekent....afvallen en dat willen we toch een beetje vermijden. Hopelijk blijft het bij dit éne dagje van vandaag en gaat het morgen alweer terug wat beter ......please please please?? Mijn titeltje van vandaag is 'alleen' ja omdat ik me ook zo een beetje voel, maar niet zielig wil doen hoor, maar toch schaam ik me niet om te zeggen dat ik de kids mis.....dat ik men vriendin mis (wie ik zeer hard haar paar daagjes vakantie gun hoor!) en dat ik 'de' gedroomde plannen mis met men zoetie, want als hij zich zo blijft voelen gelijk vandaag zit er niet veel ontspanning in vrees ik. Maar ik laat hiervan niets merken ; ik wil niet egoistisch overkomen ; maar ik mag het hier wel neerschrijven hé.....daarvoor dienen toch 'dagboeken' niet waar ? Morgen is voor mij persoonlijk nog een dagje waarin ik vrij veel men zinnen ga kunnen verzetten denk ik ; s'middags komt de pedicuur en daar kijk ik altijd enorm naar uit en nadien ga ik op zoek naar m'n nieuwe outfit voor de trouw volgende week zaterdag. Eerst had ik gedacht om te wachten tot maandag, start van de solden maar......ik haat eigenlijk die drukte en wat ik wil ga ik zeker niet in solden vinden, dus heb ik maar besloten om morgennamiddag op zoek te gaan. Hopelijk met succes ! k'Heb net het weerbericht gehoord en t'ziet er écht wel goed uit ! 20 tot 23° de komende dagen, dus dat is zalig! Misschien dan toch een terrasje???? duim duim duim.... Fijne vrijdag morgend! Niesje
Heb net eventjes zitten lezen op blog van lotgenote en ben er ff niet goed van.... Ook deze mensen zitten in t'zelfde schuitje door deze vreselijke ziekte en hebben net niet zo'n goed nieuws gekregen en daarvan ben ik momenteel een beetje van onderste boven nu, alsook heb ik momenteel een wreed angstig gevoel. Alles kan verdomme zo vlug keren - zowel positief als negatief ! Hoe moet je daarmee leren leven ???? t'Is soms zo moeilijk! Weeral een mooi gezin met een onmenselijke angstige toekomst ! Waarom toch !??? ............... Ikzelf heb weer enkele drukke dagen achter me ; m'n zoetie zegde gister tegen ons dochter, toen zij vroeg waar ik 'weer' was.... dat mama een nieuw beroep heeft : 'wedding-planner' ;-) Dit omdat ik de laatste week niet anders heb gedaan dan met men vriendin te zorgen voor de laatste voorbereidingen van het komende huwelijk volgende week van haar zwangere dochter. Er komt zoveel bij kijken en, ondanks dat zij wel vrij goed 'genezen' is van borstkanker, vallen bepaaalde dingen haar toch nog vrij zwaar en ben ik blij haar daarmee te kunnen helpen. t'Verloopt momenteel ook allemaal een beetje hectisch omdat zij morgen zeer vroeg nog voor enkele dagen naar t'Sauerland vertrekken en dit tot en met zondagavond. Dus als ze dan terug zijn wordt het écht wel spannend. Maar we hebben dus al goed gewerkt : de trotse mama van de bruid staat volledig in t'nieuw en ....ze is mooi! De bruid zelf is er ook helemaal klaar voor t'Is de papa van de bruid die het er een beetje moeilijk mee heeft en dus nog niet helemaal gekleed is - dat wordt spannend volgende week! Maar daar hoef ik dan weer niet bij te zijn, dat laat ik liever aan moeder-de vrouw over . Wat er hier nog dient te gebeuren is de voorbereidingen voor t'versieren van de bruidsauto. Daar onze dochter onlangs een nieuwe auto gekocht heeft en die perfect kan doorgaan als bruidswagen, is de eer aan haar gevraagd dus om met het bruidskoppel te rijden, dus willen we hier er alles aan doen om deze auto zo mooi mogelijk te maken. Daar gaan we ons dus vanaf dinsdag eens deftig mee bezig houden. Alles begint dus een beetje in de plooien te vallen ; nu rest er ook nog alleen mezelf nog in t'nieuw te steken Een leuke taak hé pfffff maar niet zo nét voor de soldenperiode. Eigenlijk heb ik daar al tijd genoeg voor gehad (in normale omstandigheden) maar altijd is er wel iets tussengekomen en zoals meestal, me altijd een beetje op de achtergrond schuivend, wordt het dus nu wel tijd dat ik eens ga rondkijken. Maar ik ben er klaar voor en heb dit gepland voor overmorgen vrijdag - lekker rustig in m'n eentje ga ik op zoek in de hooop van iets moois te vinden Maar nu t'allerbelangrijkste..... mijn zoetie ! Ondertussen zijn we dagje 5 na z'n 1ste 3daagse kuur en ik ben zeer tevreden dat alles vrij goed verloopt - hiermee bedoel ik dat de nevenwerkingen gelukkig weg blijven, wat niet wil zeggen dat hij wel zeer zeer moe is, maar daar blijft het allemaal bij, dus.......t'kon écht wel véél erger hé! Als ik hier schrijf dat hij eergister t'gras heeft afgereden en nog wat kleine taakjes in de tuin heeft gedaan en dat hij vandaag de ganse dag bijna is bezig geweest met het invullen van drie belastingsbrieven op de computer, wel dan heb ik toch wel alle redenen om zéér fier te zijn ! En dat ben ik ook ! Wat niet wil zeggen dat de ups en downs verdwijnen, maar daar ga ik nu niet altijd over zeuren... Ik koester momenteel één wens en dat is dat hij volgende week zaterdag in de namiddag toch eventjes mee naar de huwelijks-receptie kan gaan........we zien wel - momenteel is de kans dat hij 'wil' niet zo groot, omdat het dan alweer de 1ste dag na z'n 2de 3daagse kuur is, dus slechter kon het niet vallen.... Vandaag was het hier een drukte van belang wat de kids betreft ; beiden hadden ze al verlof vanaf vandaag : dochter tot en met volg week woensdag en zoon tot en met maandag. De auto staat geladen en ze zijn klaar om morgenmiddag naar Werchter te vertrekken.... Niet zo écht mijn ding maja.......da's muziek keuze hé ;-) k'Ga ze missen......stom hé ! Gelukkig bestaat er momenteel de mogelijkheid om in verbinding te blijven, zodat ze me dan toch wat kunnen gerust stellen en zodat ik ze toch af en toe eens kan horen. Ook hier koester ik een wens voor de komende kinderloze dagen.......samen met men zoetie toch eens iets ondernemen..... Morgen, als de kids vertrokken zijn, begint de kinderloze periode al heel leuk met een bezoek van the one & only schoolvriendin waar ik al véle jaren contact mee heb en hou - ik kijk er naar uit en hoop dat het voorspelde onweer niet voor hier zal zijn, zodat we lekker gezellig in de tuin kunnen zitten. Dat was het dan alweer ... De rest is voor later. Hieronder ga ik een kaarsje laten verschijnen .....beetje voor mezelf maar zéker voor al die lotgenoten..... Sterkte aan iedereen !
Hoi hier ;-) De kop van deze nieuwe week is er weeral af en t'wordt voor ons een speciale week omdat we vrij veel kinderloos gaan zijn. Donderdag vertrekken de kids, gepakt en gezakt richting Werchter. Voor onze zoon de 2de keer ; voor onze dochter & vriend hun 1ste keer. ....k'Ben benieuwd..... want dochterlief houdt wel een beetje van hygiëne & mooi weer.... Met 'hygiëne' bedoel ik dat je als kampeerder toch een beetje minder confort hebt, maar al bij al hebben ze op dat punt weer veel geluk want, slapen gaan ze wel in een tent maar hun tenten mogen ze opzetten in de tuin van een bijna omgebouwde woning, alwaar ze binnen mogen genieten van alle sanitair - dus da's wel pure luxe hé ! Wat 'mooi weer' betreft......tja.....dat valt af te wachten vrees ik. Donderdag blijkbaar zwoel en dan weer typisch Belgisch weertje.... Dus alles staat hier nu een beetje in teken van hun vertrek : overal vind ik lijstjes met zaken die ze niet mogen vergeten &n zaken die nog aangekocht moeten worden, want er staat daar ook enkele dagen bbq op t'programma, dus dat vraagt allemaal wel wat voorbereiding. Werken wordt er deze week niet veel gedaan (de kids bedoel ik ) Morgen nog en dan hebben ze hier allemaal vakantie ! Normaal is het morgenavond 'mijn' avondje (uitzonderlijk door omstandigheden op een dinsdag want normaal is 'mijn' avondjes altijd woensdag, en nu nét morgenavond vroeg dochterlief me hier of ik morgenavond, direct na haar werk, niet mee ga shoppen (allemaal in teken van hun uitstap) en tja......in weigeren ben ik écht geen goei, dus.....'mijn' avondje is dan maar opgeschoven naar volgende week en morgen wordt dus voor mij een vrij drukke dagje want..... ook men vriendin, waarbij de 'trouw-zenuwkes' ten top lopen heeft me nodig ; t'is te zeggen.....haar outfit voor 'de' grote dag is bijna in orde maar t'zijn die accessoires hé ..... bijpassende schoentjes,handtas,juweeltjes,jasje....... en blijkbaar ben ik de uitverkorene om haar hierbij te helpen. Vandaag zijn we er samen al in geslaagd om de geschikte schoentjes te vinden - en haar man vindt ze super mooi, dus ik kreeg serieus wat schouderklopjes, leuk uiteraard, maar t'zijn wel haar voetjes en haar keuze uiteindelijk hé - ik heb alleen maar geholpen met schoentjes aan te geven. Morgen staat dus ook ten dienste van haar, de rest op t'programma.....jasje - handtas en juweeltjes..... We zullen t'moeten kunnen want héél véél tijd hebben we niet omdat zij uiteindelijk toch van haar hoogzwangere dochter de kans heeft gekregen om mee naar de gynecoloog te mogen gaan - en die kans wil ze natuurlijk nu niet laten schieten. Ondanks dat 'de' trouw pas volgende week is zou ze uiteraard nog tijd genoeg hebben voor die 'kleine' accessoires, zij het niet dat zij woensdagnacht tot zondag voor een kort verlengd weekend naar Sauerland vertrekt plus dat het volgende week overal solden zijn en wij zijn geen van beiden type vrouwen-soldenjagers, intengendeel zelfs.....wij houden écht niet van die drukte. Dus laat ons hopen dat we morgen alles geklaard krijgen! Wat de trouw van volgende week betreft (waar ons kids paparazzi gaan zijn) is onze dochter vandaag door de aanstaande bruid ook gevraagd om als bruidschauffeur te willen optreden. Super hé ! Want ons (mij en mama v de bruid) is gevraagd om deze auto (ons dochter haar nieuwe auto) dan mooi te versieren en dat is nu iets wat ik zeer graag doe - dus ook met deze voorbereidende plannen zijn we volop bezig. Eén ding hoop ik maar...........uit de grond van m'n hart........en dat is dat men zoetie aub kan mee gaan naar de bruiloft van de dochter van zijn beste maat en mijn beste vriendin ......wat zou dat mooi zijn maar............. t'Valt verdorie zeer slecht want trouw is dus volgende week zaterdag en nét volg week woensdag start hij met de 2de driedaagske chemo - kuur, dus tja...........t'zal spannend afwachten worden vrees ik hoe hij zich voelen zal. Ik geef de hoop dat dit gaat lukken nog niet op omdat hij, buiten verschrikkelijk moe te zijn, hij Godzijdank zeer weinig of practisch geen nevenwerkingen voelt ; dus hopelijk blijft dit zo en dan hoop ik dat ik hij me op dit huwelijk toch kan vergezellen of op z'n minst toch in de namiddag naar het tuinfeest kan komen, want bij mooi weer hoeft hij maar alleen lekker gezellig in de tuin van de feestlocatie te zitten. Duim duim duim ???!!! Hij stelt het eigenlijk vrij goed, mijn zoetie..... Iedere namiddag neemt hij een vrij lange siesta (als er tenminste niemand onverwachts komt aanbellen) en s'avonds gaat hij meestal ook wel vrij vroeg naar z'n bedje (als t'geen spannende voetbalmatch is) dus ik/wij zijn hier best tevreden,naar omstandigheden toch hé.......we kunnen spijtig genoeg niet anders. Liever had ik woensdag ook onze valiezen ingepakt en mee gereisd met m'n vriendin naar t'mooie Sauerland ! Maja...... Ik hoop stiekem dat.....nu we kinderloos gaan zijn deze week vanaf donderdagmiddag, dat er voor ons toch eens ergens een terrasje of cinematje of lekker etentje zal inzitten....of misschien een dagje zee wie weet...... ik blijf dromen en hopen....een klein beetje toch.... Lieve groetjes aan iedereen die zo lief is om hier te komen lezen of iets neer te schrijven - dankjewel x Niesje
Sorry voor gister dat ik er niet kon zijn maar overdag geen tijd omdat het dagje 3 was en s'avonds had ik nood aan wat afleiding buitenshuis en was ik vrij laat thuis en doodmoe, dus direct gaan slapen en na lange tijd toch nog eens kunnen doorslapen. Wat dit niet allemaal doet ook met je innerlijke gesteldheid.... ongelooflijk - zelfs als je slaapt ben je er mee bezig! Dus gister was het dagje 3 ; eigenlijk een dagje weeral vol spanning want : pompje ging afgekoppeld worden maar eerst moest er nog een anderhalf uur durende baxter gegeven worden met een inhoud waarvan het kon dat je raar zou op reageren...... ???? Bang afwachten dus. Om half drie moesten we in t'ziekenhuis zijn - vrij laat dus maar dat had ook zo z'n voordelen dat ik s'morgens al men huishoudelijke taken kon doen. In ziekenhuis aangekomen was het vrij vlug te merken dat het weekend er aan kwam - zo rustig - raar of zelden meegemaakt. Weer direct na aanmelding werden we naar onze kamer verwezen - deze keer terug kamer 14 - daar hebben we al vaak gezeten maar raar of zelden helemaal alleen, wat nu wél het geval was. Enerzijds wel leuk natuurlijk t'gevoel te hebben van een kamer alleen, maar anderzijds had je dan ook geen mens om een babbeltje mee te maken, wat men zoetie maar al te graag doet, dus.....was ik de enigste (buiten de verpleegster) die die taak op zich nam. Ondanks al m'n lectuur die ik mee genomen had heb ik toch de meeste tijd geprobeerd om m'n zoetie zo veel mogelijk te 'animeren' Na het aansluiten van die anderhalf uur durende baxter, werd er nog maar eens de nadruk op gelegd dat, indien hij eenders wat raars zou opmerken hij direct aan t'belletje moest trekken. Op den duur kregen we al schrik en vroegen we ons eigenlijk af 'wat' je nu eigenlijk zou moeten voelen, want.....flink zoals hij altijd is, voelde hij eigenlijk niets. Dus hebben we na een tijdje toch maar eens aan de verpleegster gevraagd 'wat' je nu eigenlijk zou moeten voelen en toen heeft ze ons uitgelegd dat het alleen maar kan voorkomen dat er mensen zijn die allergisch reageren op dat soort van baxter, maar dat het ook zou kunnen dat hij niets zou merken. Dus waren we weeral gerust gesteld En na dat anderhalf uur voelde hij nog steeds niets raars, dus dat was prima zo want dat betekende ook dat bij de volgende drie daagse kuur, deze laatste baxter dan maar een half uurtje zou duren. Nu gister hebben ze die er vrij traag laten in druppelen om eventuele allergische reacties af te wachten maar door t'feit dat hij er geen last van heeft laten ze die baxter volgende keer dus vlugger druppelen. Knap systeem eigenlijk hé! Maar natuurlijk....al bij al....met alle wachttijden er bij gerekend was het toch alweer 5 uur eer we t'ziekenhuis terug mochten verlaten. Maar al die wachttijden nemen we er graag bij, zo lang alles maar positief verloopt is dat het minste wat je kan hebben....geduld. Alles bij mekaar dus hebben we in die drie dagen ongeveer 18 uur ziekenhuis achter ons liggen..... Best niet te veel aan terugdenken en vooruit kijken naar de elf dagen 'rust' die er nu volgen. Wat zeer leuk was gisteravond was dat, toen we thuis kwamen, onze kids gezorgd hadden voor een lekker gezellig croque monsieur avondmaal met alles erop en er aan en gewoon t'gevoel hebben van met je voetjes onder tafel te kunnen schuiven en dan ook nog bediend te worden maakte de start van onze elf dagen-rust-week compleet ! Zalig! En toen men zoetie me voorstelde om toch naar men tante te rijden, waarmeel ik halvelings was afgesproken om samen met haar en haar kids naar de avondmarkt in haar dorp te gaan, kon men geluk niet op en ben ik me snel gaan klaarmaken en heb ik genoten van een winderig maar gezellig avondje braderij. Ik had écht wel nood aan een beetje afleiding en toen ik vernam dat onze dochter met haar vriend wel bij papa gingen blijven om samen naar de voetbal te kijken, ben ik met een gerust hartje kunnen vertrekken. Vandaag, zaterdag, had ik me voorgenomen dat het een 'wasdag' ging worden, zoals de mensen dat vroeger zegden, maar met de moderne technologie van heden ten dage kan je op één voormiddag makkelijk drie machines was wegkrijgen, wat ik hier dan ook makkelijk verwezenlijkt heb. De strijk die is voor morgenvroeg. Na de middag, toen men zoetie ging rusten (want de grootste en tot hiertoe hopelijk énigste nevenwerking die hij heeft is zeer zeer moe), heb ik me met wat lectuur in de tuin in het warme zonnetje gezet en ik moet eerlijk toegeven, hoe ik ook naar vakantie verlang, soms krijg ik dat gevoel zelfs in men tuin....... een mens leert met weinig tevreden te zijn..... Wat niet wegneemt dat ik op z'n zachtst gezegd 'hunker' naar enkele dagen er tussen uit met men zoetie - egoistisch hé pffff Maar ik zal nog wat geduld moeten hebben vrees ik. Hierover had ik vanmorgend, tijdens de wasbeurten en de huishoudelijke taken, een serieus dip moment.... niet leuk! Op zo'n moment begint mijn hersenmolentje te draaien en zie ik alles zeer zwart in.... ik wil zoooooveel ondernemen met men zoetie, zoveel doen (fietsen,wandelen,weekendjes plannen, terrasjes doen, geplande werkzaamheden in huis uitvoeren, etc etc ) en noem maar op en dan heb ik t'gevoel dat ik op één steen blijf staan. Ons leven staat stil! Punt gedaan! Vreselijk. En dat maakt me dan op zo'n momenten heel boos en dan trek ik me terug ergens beneden of in de tuin waar niemand het ziet. Gelukkig duren zulke momenten niet al te lang, want dan zou men er wel op uit komen en ergens wil ik dat niet want ik schaam me er dan over dat ik aan zulke dingen zit te denken, terwijl andere dingen nu momenteel véél belangrijker zijn! Ik weet dat goed genoeg maar ben ook maar een mens, sorry.... Nadien.....als ik dan bv men zoetie zo zie genieten van het lekkere avondmaal dat ik gekookt heb en van de grote ijs die ik iedere avond voor hem klaarmaak zoals in de beste ijssalons, dan geniet ik van hem zo bezig te zien, dankend dat hij Godzijdank niet al te veel last heeft van die vieze chemo, en verdwijnt dat dip(je) alweer ergens ver weg....wachtend tot ik het weer moeilijk krijg, want verdwijnen gaat dat dipje niet. Dat was het alweer over gister en vandaag. Morgen is het zondag en t'zal van het weer afhangen hoe die er gaat uit zien. Dat vertel ik je morgen of overmorgen wel. Voor alle lezertjes hier en blog-vrienden : fijne zondag morgen ! Niesje
Goeienavond. En zo is dagje 2 ook weeral voorbij.... Om half 2 moesten we in kliniek zijn en we waren vrij goed op tijd en moesten zelfs niet in de wachtzaal gaan zitten maar werden direct naar kamer 3 doorverwezen. Daar stond men zoetie z'n zetel reeds klaar.... ja op den duur begint ge het daar allemaal te kennen hé.... Na zo'n klein kwartiertje kwam de verpleegster met alle 'zakken' die zouden moeten aangekoppeld worden (spoeling-chemo-terug spoeling-medicatie) alles goed voor zo'n drie uur! Ook nu weer gewapend met de nodige lectuur had ik het me al een beetje 'aangenaam' gemaakt op men stoeltje, maar die stoelen daar pffffff om er uuuuuuuren op te zitten zijn ze nu ook weer niet zo goed geschikt.....gister had ik al vrij veel last van m'n rugske en vandaag nog erger ! Op aanranden van men zoetie, die moe was en toch z'n oogjes wat wou dicht doen, ben ik op verkenning gegaan naar het buiten terras. Ik had daar over in de krant gelezen ; is nieuw in ons ziekenhuis en is terras speciaal voor de kankerpatienten, alwaar ze dus de mogelijkheid hebben om bij mooi weer hun baxters en spoelingen buiten te kunnen krijgen. En daar op dat terras ben ik toch een half uurtje gaan verpozen - t'was vrij drukkend onweerachtig warm buiten maar droog, dus daar kon ik men rugske even de nodige rust gunnen en dat heeft me deugd gedaan om nadien terug in kamer 3 op men stoeltje plaats te nemen. Alles is weeral vrij goed verlopen en om half 6 waren we alweer terug thuis. Tot hiertoe zijn er geen noemenswaardige nevenwerkingen. Wat ik wel zie (maar wat ik reeds ken) is dat men zoetie een zeer mooie huidskleur heeft, net alsof hij in de zon gezeten heeft. Uit ondervinding weet ik dat dat van de medicatie in die baxters is. Ook heeft hij een weinig last van wat vochtophoping - ook niet nieuws en zeker niet om te panikeren - nodige pilletjes daarvoor zijn reeds door hem ingenomen. Ne mens leert bij hé in eenders welke situatie.... Wat dat pomp(je) betreft heb ik vandaag ook wat meer duidelijkheid gekregen. In eerste instantie had ik gedacht dat vandaag dat pompje zou leeg geweest zijn tegen dat we in kliniek waren en dat dat daar dan terug zou moeten aangesloten worden en morgen alweer, maar neen ...... zo marcheert het niet. Dat pomp(je) is gister aangesloten om zijn werk te doen tot en met morgenavond - als ik het goed gehoord heb doet dat z'n werk zo voor een 44tal uren. Dus dat wordt niet afgekoppeld of vernieuwd neen.....dat doet z'n werk dus tot we morgen avond terug uit t'ziekenhuis komen (zonder pompje). Op zulke momenten sta je der wel effe bij stil bij t'feit dat de wetenschap toch eigenlijk niet stil staat. Pakweg zo'n 10 jaar terug zouden mensen zoals men zoetie een drietal dagen (of misschien zelfs langer) in ziekenhuisopname moeten gaan en nu dankzij de uitvinding van dit pomp(je) - dat zelfs tot 7dagen lang z'n werk kan doen - is ziekenhuisopname nu niet meer nodig. Momenteel probeert men zoetie de voetbal te volgen maar ik zie dat z'n oogjes regemaltig toe vallen .... Zolang het bij vermoeidheid blijft ben ik zeer tevreden. En de eventuele goals die er kunnen komen zal hij niet missen want door t'geroep en gejuich van t'publiek op tv is hij vlug genoeg wakker Tot zover dus dagje 2. Voor de rest is er hier ten huize niet veel belangrijks gebeurd vandaag - alles staat in teken van die drie dagen kuur, zo ook morgen. Ik hoop dat alles morgen even goed verloopt als de 2 vorige dagen en dan zit het er héél misschien in dat ik s'avonds samen met men tante naar de avondmarkt in haar dorp ga - is iets wat ik alle jaren doe maar iets wat nu moeilijk op voorhand af te spreken is, alhoewel.......men zoetie zegt dat ik gerust kan gaan.... We zien morgen wel. En zo is er alweer bijna een week voorbij en nadert voor velen de grote vakantie ! En waar blijft de zomer ?? Die is toch begonnen vandaag heb ik net gehoord ..... Hoop doet leven.... Groetjes Niesje
ja 'oef' zeg dat wel.......yes!!!! t'is gelukt ! We zijn gestart !!! Wat een super stressy spannend dagje !! man man man !! Om kwart voor 8 waren we reeds in t'ziekenhuis - lekker rustig - lekker goed op tijd.... Al vrij vlug kwamen ze men ventje roepen voor de bloedprik - ik blijf dan in de wachtzaal braaf wachten. Ondertussen weten we maar al te goed hoe het daar allemaal loopt. Stilletjes aan loopt die wachtzaal (die niet klein is) helemaal vol en dat stemt tot nadenken ! Jon en oud, dik en dun, onmenselijk wat je daar ziet, maar één ding is zeker : de sfeer die daar hangt tussen al die lotgenoten die is van onschatbare waarde ! Iedereen glimlacht naar iedereen, iedereen begroet iedereen, iedereen helpt iedereen! Lotgenoten ja.....zowel de zieken zelf als diegene die er naast leven. Enfin....goed gewapend met de nodige lectuur zat ik dus te wachten op men zoetie die zo na een kwartiertje terug was. En dan was het wachten......en wachten.......en wachten...... We werden er ongerust van ;waarom zo vroeg worden uitgenodigd als je toch zo lang moet wachten. Maar na al die maanden weten we dat die dagen zijn waarop je zeer veel geduld moet hebben, want......je bent heus niet alleen. Maar daar lag de schuld niet, want, ook al kan het daar vrij druk zijn, normaal verloopt alles vrij vlot, maar nu niet....wat was er toch gaande, want aan de manier van de onrust die er heerste tussen de verpleegsters die je daar ziet aan en af lopen wisten we dat er iets niet klopte. Na een tijdje werd het ons duidelijk........en kwam een lieve verpleegster ons melden dat onze oncologe (en uiteraard de oncologe van nog vele patienten daar) was vergeten om haar voorschriften (voor baxters van chemo en spoelingen) te ondertekenen en zonder haar handtekening werd er niets gedaan - dat is de wet daar (zeer begrijpelijk) Dus.....werd er ons vriendelijk verzocht te wachten..... Ze waren voortdurend aan het proberen om haar via de telefoon te bereiken maar ook dat lukte niet. Kwart voor tien!.....was ze daar.....oef .... nu zou het wel vooruit gaan zeker ???? Maja......je bent daar niet alleen dus.....om zeer lang verhaal kort te maken......met zo'n drie uur vertraging mochten we ons dan naar kamer 14 begeven alwaar dan toch met de spoeling kon beginnen. Als die spoeling zo'n uurtje aan de gang is, dan moet m'n zoetie een grote tablet innemen (dat kennen we ook al v d voorbije maanden en dat is tegen de misselijkheid). Maar er was maar één ding dat door men kopje spookte en dat was .....'is zijn bloed goed genoeg deze keer'???? Dus ik kan je verzekeren.......die uren die daar aan voorafgingen waren vreselijk!!!! Ik kan het niet beschrijven wat er dan allemaal door je heen gaat - die angste die er door je lichaam stroomt - niet gezond !!! Toen de verpleegster met die pillen kwam wist ik.....yes...t'mag precies doorgaan en heb ik het haar dan ook op de man af gevraagd en toen ze volmondig 'jaja' zegde viel er een serieus pak van men schouders !!! Direct ben ik begonnen met de kinderen te smsen want ook die zaten vol spanning op hun werk te wachten op nieuws natuurlijk! Eindelijk keerde de rust in men lichaam een beetje terug en ben ik volle moed mijn zoetie beginnen te verwennen met het aanhalen van de nodige koffietjes en broodjes En dat smaakte hem ! Natuurlijk door al die vertragingen (waarvoor onze oncologe haar zeer zeer veel heeft geexcuseerd) en wat we haar helemaal niet kwalijk nemen (djiezus er zijn wel erger dingen), is gans deze dag uitgelopen en waren we pas om zes uur thuis. t'Is te zeggen......onze zoon is mij komen aflossen rond half 3 en dan ben ik naar huis gereden om voor onze viervoeter te zorgen en om te zorgen dat er iets lekkers op tafel stond s'avonds. Ik vond het ook goed dat hij me kwam aflossen, zo wist ik dat hij de uitleg van de pomp die men zoetie mee naar huis zou krijgen, goed zou begrijpen. Nu écht veel begrijpen is er daar eigenlijk niet aan ; dat pomp(je) zit in een soort van buidelzakje en hangt in verbinding met men zoetie z'n port catheter. Hopelijk stoort het hem niet bij t'slapen vannacht..... Maar een lotgenote op onze kamer, die reeds 4 jaar ervaring heeft met dit systeem vertelde ons dat het voor haar ook geen enkel probleem vormde - ze heeft ons een beetje gerust gesteld. Ook nevenwerkingen had zij weinig of niet. Ook dit is natuurlijk af te wachten want ieder persoon is verschillend, maar doordat men zoetie al het voorgaande zeer zware zo goed heeft doorstaan, hopen we natuurlijk dat dit deze keer ook gaat lukken. In de samenstelling van deze coctail(s) blijkt dat het verschrikkelijke giftige taxotère er niet in zit deze keer - oef ! Dat is al een opluchting want dat is puur vergif in je lichaam. Dus qua nevenwerkingen gaat hij zéker geen problemen krijgen met haaruitval of zo, wat ook al een geruststelling is, alhoewel we goed genoeg weten dat dat het minste is (voor een man toch). Onze oncologe is ook bij ons geweest in de loop van de dag en toen ze met een grote glimlacht zegde dat de bloeduitslag 'picobello' is deze keer waren we zeer zeer opgelucht !!! Ze heeft ons weer zeer veel moed gegeven. We kijken écht op naar deze vrouw-moeder-dokter-oncologe ! Ook hebben we het programma van de volgende twee dagen mee gekregen : morgen moeten we terug naar ziekenhuis tegen half 2 (dit voor een dikke 3 uurtjes) en vrijdag moeten we terug tegen half 3 voor één anderhalf uurtje en dan zijn we elf dagen gerust !..... zucht ! Zo gaan we dus vier kuren moeten ondergaan - t'is te zeggen ....men zoetie natuurlijk, maar wij leven zo innig met hem mee .....onverwoordelijk ! Vandaag ook met andere lotgenoten gesproken en als je dan hoort dat er mensen zijn die daar al 4 a 5 jaar komen voor zulke kuren tja.......enerzijds is dit vreselijk maar anderzijds is het dankzij de vooruitgang van de geneeskunde dat deze mensen dit nog kunnen. En zo moeten wij ook proberen te denken en te hopen. Tot zover de nieuwtjes van deze voor ons zéér lange dag ! Slaapwel Niesje
ja...nog 1x slapen en dan kunnen we hopelijk starten met de volgende kuur(en).... De sfeer begint hier voelbaar spannender te worden.... zoetie kijkt tv en de kids zijn beiden een beetje afleiding aan t'zoeken door met hun zaterdag genomen fotoreportage van zwangere buik bezig te zijn. Er is hier maar één iemand die het allemaal niet zo stoort en dat is onze viervoeter. Die is net terug van een wandeling met haar vrouwke (onze dochter) en ligt hier lang uit op de vloer. Zelf heb ik deze namiddag ook een beetje afleiding opgezocht door effe wat te gaan fietsen. In t'zonnetje was het heerlijk ! Dan avondeten klaar gemaakt en nu.....rust. Morgenvroeg zal het vroeg dag zijn want we moeten al om 8u in kliniek zijn, dus....wekker wordt gezet tegen 6uur. Please God let it be going on.....???? Tot morgen.... Niesje
Hey, Sorry dat ik hier gister niets meer ben komen schrijven, maar t'was een zeer vermoeiend weekendje. Maar ik ga geen excuses zoeken hoor......t'ging me helemaal niet zoals het moest, punt uit. Maar hier ben ik dan alweer om jullie te vertellen over het voorbije weekendje. Eerst was er zaterdag - de trouw van de dochter v een vriendin. Zoals ik al geschreven heb hier heb ik geen woorden om te beschrijven hoe prachtig bruid & bruidegom er uit zagen! Super ! Ze zijn reeds 8 jaar samen, en hebben een pracht van een zoontje in de leeftijd van 3 alsook een mooi huisje, dus eigenlijk hebben ze dit alles nu bezegeld met hun beider 'ja-woord'. In één woord: een prachtig gezinnetje, die momenteel op huwelijksreis zijn in Griekenland. Leuk hé ! Zoals beloofd ben ik dus in m'n eentje naar het avondfeest geweest. Enerzijds was ik blij om eventjes tussen vele bekende gezichten te zijn, maar anderzijds......tja.......k'ben helemaal niet gewoon om alleen naar zulke gelegenheden te gaan, dus leuk is écht wel anders !Op de feestlocatie aangekomen heb ik me direct naar het kersverse koppeltje begeven om hun mijn cadeau te overhandigen en hen nogmaals te feliciteren. Nadien was ik eerst wat onwennig aan de toog gaan zitten, maar toen me dit toch helemaal niet beviel heb ik dan toch maar plaats genomen aan een lange tafel. Al vrij vlug werd ik vergezeld van de duitse zussen van de moeder van de bruid (die vriendin dus). Die duitse zussen ken ik dus ook al vele jaren maar zo vaak zien we elkaar nu ook weer niet, dus we hadden zeer veel bij te praten en dat maakte het dan toch wat gezelliger voor mij. Maar toen was het moment daar gekomen van de openingsdans, welke trouwens zeer mooi was, draaide de muziek op volle toeren en dat maakte het converseren er zeker niet makkelijker om dus besloot ik na enige tijd om toch maar naar huis te gaan. Tussen dit besluit en het eindelijke vertrek is dan toch nog een uurtje overheen gegaan want tja......je moet toch deftig afscheid nemen hé Thuis zat men zoetie te wachten op de verhalen, welke ik hem natuurlijk nog uitgebreid verteld heb. Gister zondag dan was het het uitgestelde verjaardags'feestje' van men zus. Maar daar het volop examenperiode is voor haar dochtertje werd dit uitgesteld tot de vooravond, zodat ze nog voldoende kon studeren. Ook dit was gezellig maar........zonder zoetie...... Wel was men zoon erbij met z'n vriendin alsook men broer en dat maakte het toch aangenaam. Vandaag was ik dan alweer even afgesproken met men jarige nichtje - maandag is haar vrije dag dus dat was leuk dat ze nét op die dag dan ook nog jarig is. Toen ik haar belde om te feliciteren vanmorgend stelde ze voor om tegen de middag samen iets te gaan drinken en of ik niet met haar even kon mee gaan naar een vrij dure chique bruidswinkel want ook haar dochter trouwt (pas in oktober), maar ze is al volop aan het rond kijken voor de gepaste kledij. Jaja de trouwers kunnen hier tellen dit jaar ! (nog 2 te gaan !) Wat men zoetie betreft (wat het allerbelangrijkste hier is!) : wel.....de antibiotica doet zen werk zeer goed ; hij voelt zeer goede verbetering van zijn sinusproblemen en het hoesten is zo goed als gedaan - oef ! Ook koorts heeft hij de ganse voorbije week niet meer gehad. Dus we leven hier in spanning naar overmorgen toe (woensdag) - dag van de hopelijk nieuwe start van chemo! Dat zal van zijn bloedwaarde afhangen - hopelijk is het deze keer allemaal in orde om te starten ! Wat mij betreft : ik leef al enkele dagen in een vreemde sfeer - ik voel me soms zeer triest en ongelukkig maar wil het zo weinig mogelijk hier laten merken. Van waar dit gevoel komt tja.....moeten we niet ver achter zoeken natuurlijk maar meestal lukt het me wel beter en nu ligt me alles zeer gevoelig. t'Zal allemaal wel te maken hebben met wat komen gaat deze week zeker ?! pfffff Drie dagen kliniek.......vreselijk ! Maar dat mag ik alleen maar denken en hier neerschrijven - niemand weet er hier van....ik moet flink zijn ! Dat het maar vlug vrijdagavond is en dan maar hopen dat m'n zoetie alles even goed verdragen zal als al het voorgaande ! Duim duim duim!!! ??? Weet je......sommige dingen maken me zeer boos.... mensen maken momenteel allemaal vakantie plannen of dergelijke en mijn/ons leven staat stil....... Egoistisch hé om er zo over te denken ! Verdomme toch.......waarom ??? Slaapwel. trieste Niesje
Hey hey, Eventjes nog vlug bij schrijven want vanavond zal dat er niet meer van komen. De dag van vandaag staat in het teken van het jonge prachtige koppeltje welke ik vanmorgend reeds, samen met onze dochter ben gaan bewonderen aan het gemeentehuis. Wat kan trouwen toch mooi zijn ! En knap dat de bruid er uit zag zo naast haar trotse bruidegom ! En dan nog die trotse mama in haar te fel rood gekleurde jurk met te fel rood gekleurde hoog gehakte schoenen en haar te fel rood gekleurde piepkleine handtasje uit de jaren '30 en als kers op de taart haar te fel gekleurde rode bloem in haar te fel gekleurde blonde haren Maar.......fier dat ze was....fier op haar énigste knappe dochter ! t'Was leuk vanmorgend en ik was zeer happy dat uiteindelijk onze dochter toch mee ging kijken. Normaal zou ze vanavond mee gaan naar het avondfeest, maar daar is iets tussengekomen ..... dus moet ik alleen. Ee aller eerste keer in men zo lang gelukkig getrouwde leventje dat ik alleen naar een trouwfeest ga. k'Ga hem missen aan m'n zijde sebiet....men ventje hé...men zoetie al weet ik goed genoeg dat hij dit allemaal niet mist hoor ; hij houdt daar allemaal niet zo van En t'is voetbal..... ik hoef neit ongerust te zijn dat hij zich zou gaan vervelen en via men mobieltje hou ik contact met het thuisfront. Dus.....ik ga me nu een beetje mooi maken - t'is tenslotte naar een avondfeest dat ik ga.... Morgen kom ik het hier wel neer tokkelen als ik tijd heb en anders overmorgen. Fijne zaterdagavond. Niesje
Hey hier..... Ja t'is raining pffffff om depri van te worden ! Normaal had ik hier op dit uur van deze vrijdag niet gezeten, maar nu door die hevige onophoudende regenval zijn m'n plannen serieus gewijzigd, en dat is niet leuk ! Maar er zijn véél erger dingen !..... Dus....ja normaal was ik nu gezellig op de feestmarkt in t'dorp aan het rondkuieren, samen met vriendin en weet ik wie nog wie we daar allemaal zouden tegenkomen, want zo gaat dat in een dorp waar je geboren en opgegroeid bent hé ; en normaal zou de man v m'n vriendin nu bij men zoetie naar de 'spannende' voetbal op tv aan t'kijken zijn om sebiet samen lekker te genieten van een door mij aangekocht snoepeke voor bij de koffie voor hen. Maar.....t'kl...(sorry) Belgische weertje heeft serieus roet in t'eten gegooid pfffff Géén feestmarkt dus géén terrasje en geen leuke ontmoetingen en voor men zoetie.....wél voetbal en wél lekkernij, alleen met mij ips met man v vriendin - ook leuk natuurlijk - we maken er hier t'beste van. Terwijl de regen klettert op de veranda en onze blonde viervoeter prinses tussen ons op haar dekentje ligt te ronken, maken we het hier best gezellig. De kids zijn niet thuis : onze zoon ging kokkerellen samen met z'n vriendin en z'n zus (ons dochter dus) met vriend mochten komen eten - super hé hoe die zich vermaken ! En k'heb gister een tipje v d sluier van de menu mogen lezen en mmmm t'zag er allemaal heerlijk uit ! k'Ben benieuwd voor hun verhaal straks Vandaag was voor mij ff spannend dagje want vanmorgend reeds om half 9 had ik afspraak bij de gynecoloog. Gewoon jaarlijks routine onderzoek - niets speciaals dus maar pffffff nieks voor mij !!!! Slecht geslapen - vroeg wakker en op van de zenuwen ! En dit heeft geduurd tot tja....ik er buiten ben gekomen en dat was vijf over 9! Vlug hé maar die minuten daartussen dat waren uren voor mij ! Enfin.....grote opluchting toen de dokter me zegde dat alles oke is ! Zo kan ik er toch weer een jaartje tegen. En om dit een beetje te 'vieren' was ik met onze dochter (die een dagje verlof had) afgesproken om samen te gaan shoppen. Zij had nog t'een en t'ander nodig en ik wou toch ook nog iets voor t'feest morgenavond. Want ja morgen is het dan de trouw van de dochter van een andere vriendin. Morgenvroeg ga ik naar t'gemeentehuis kijken en morgenavond ga ik dan voor de allereerste keer in men 'jonge' leventje helemaal alleen naar een trouwfeest. Met gemengde gevoelens want als ik eerlijk ben doe ik dat niet écht graag, maar langs de andere kant is een sprankeltje ontspanning meer dan welkom ! k'Ben benieuwd hoe dit gaat verlopen en of ik het er lang ga uit houden Gelukkig ga ik er wel veel bekenden zien, dus dat denk ik toch gaat best ontspannend worden. Zondag overdag heb ik nog niet veel plannen maar hoop wel op een beetje zon, zodat ik toch wat in de tuin kan doen en ook zon omdat onze dochter haar eerste fotoreportage gaat maken over een toekomstige mama. Voor alle zekerheid heeft ze wel een mooie binnenlocatie gevonden maar foto's buiten zijn toch altijd mooier hé. Haar broer gaat haar een beetje assisteren, zo voelt ze zich bij deze 1ste reportage toch een beetje zekerder, al heb ik er alle geloof in dat ze dat zeer goed gaat doen ! s'Avonds staat er dan koffie en taart op t'programma voor men zus haar verjaardag. Ook daar....ga ik zonder zoetie naar toe - niet leuk hé, maar gelukkig gaan onze kids mee en uiteraard is men broer daar ook. Hopelijk is deze nare tijd van gevaar voor bacterien en virussen weer snel voorbij ! Ik vind dit helemaal niet leuk zo maar mag dit niet luidop zeggen want tenslotte heeft er hier niemand schuld aan en wil ik niet egoistisch overkomen. t'Is gewoon allemaal zo oneerlijk !!! Met men zoetie gaat het gelukkig precies toch de goeie kant op ; de zware antibiotica doet z'n werk precies wel goed - op hoop van zegen !!! Voila......tot zover de laatste nieuwtjes Fijn weekend iedereen en ondanks de regen......mensen genieten hoor !!!!!!! Liefs Niesje
Dag lieve mensen..... Zoals beloofd hier een beetje uitleg over t'verloop van vandaag ; maar m'n titeltje ligt al een stukje v d sluier..... Vanmorgend, na een vrij goeie nachtrust, zat men zoetie om iets voor negen picobello en volle moed! klaar om te vertrekken, richting ziekenhuis voor start nieuwe chemo-kuur. Onze zoon ging met hem vertrekken en ik ging na m'n werk hier uiteraard ook zo vlug mogelijk naar ginder. Tja.....t'leven gaat verder en zo ook het huishouden dat niet stilvalt en dat al enkele maanden practisch volledig op mijn schouders rust (wat ik doe met hart en ziel hoor), dus waren we overeengekomen dat zoon & papa zouden vertrekken en ik ging nakomen als ik hier met alles klaar was. En dat was ik ook.....om iets voor tien stond ik reeds te popelen tot plots mijn gsm een berichtje ontving : 'kuur uitgesteld, papa's bloedwaarden niet oke) ; mijn hart klopte in m'n keel toen ik dit las, dat kan je je wel voorstellen. Totaal over men toeren, net klaar om te vertrekken stond ik daar....... Gelukkig kent onze zoon z'n mama vrij goed en nog geen minuut na t'lezen van dit berichtje belde men gsm....t'was onze zoon. Al vrij snel was ik terug ontspannen toen ik hoorde dat er geen paniek mocht zijn, dat er geen reden is voor ongerust te zijn - dat klonk al allemaal vrij ophelderend, maar wat was er dan aan de hand ???? Wel.....daarvoor gaan we eerst effe terug richting vorige week.......... Vorige donderdag, zo net voor t'weekend, vond men zoetie het maar veilig dat hij afspraak zou maken met de huisarts in verband met de antibiotica die bijna op was om z'n sinus probleem op te lossen (want je zal altijd zien zo voor een weekend hé...) Dus hij belt haar op met vraag of ze ne keer kan langskomen en zij stelt voor of hij niet tot bij haar kan komen. Nu normaal doet hij dat de laatste maanden niet en komt de huisdokter naar hier, maar sinds enkele weken is ze verhuist in dezelfde straat, hier net om de hoek, juist enkele huisnummers korter deze richting op, dus.....men zoetie denkt bij zichzelf : och.....ik ga nog eens tot bij haar, dan ben ik es buiten....en dan heb ik haar nieuwe praktijk ne keer gezien. Dus.....toen ik dat hoorde, ikke me van geen kwaad bewust, laat hem gaan hé. Hij komt na bijna twee uur terug met nieuwe voorschrift en voor de rest nieks a de hand, tot s'avonds.....eerste avond met koorts......wij niet wetend wat er gaan de is en hopend dit met Dafalgan te stoppen. Maar wat blijkt......de rest v de week én t'voorbije weekend is en blijft hij koortsig....met ups en downs - zeer raar. Toen we vrijdag dan die minder goede uitslag van zijn scans kregen, hebben we dit wel effe ter sprake gebracht bij de oncologe maar....zij is daar niet verder op ingegaan omdat ze zegde: dat kan veel zijn want je bent niet minder of niet meer vatbaar voor virussen en/of bacterien, maar het kan ook 'kankerkoorts' zijn (nog nooit v gehoord!!). Enfin........daar uitslag scan's niet zo bevredigend was dat we gehoopt hadden zijn we die middag sowiso totaal down en depressief naar huis gegaan en is ons ganse weekend zéér zéér depri verlopen Plusssss daarbij nog eens t'blijvend probleem met die koorts ups en downs, gelukkig wel altijd te dempen met Dafalgan's. Dus.....maandag zou zéker de huisarts komen ! Zo gezegd zo gedaan : huisarts is gekomen....heeft men zoetie onderzocht.....en ja....vanwaar komt die koorts....waarsch v z'n sinussen, maar geen probleem, zo lang de koorts kan onderdrukt worden met Dafalgan is er geen reden tot verdere stappen. Dus dat was eergister. Nu vandaag.....met volle moed dus richting kliniek waar vrij vlug begonnen is met bloedonderzoek én aansluiting baxter om te spoelen (dat gebeurd altijd eerst voor baxter met chemo) en toen de spoeling net begonnen was, kwam verpleegster met t'minder goede nieuws dat ze alles terug moest afkoppelen want bloedwaarden waren toch niet goed. Dat wil zeggen : witte bloedlichaampjes zijn er te weinig...... Zoet en zoon moeten effe wachten op oncologe. En die heeft dan uiteindelijk opheldering gebracht en ervoor gezorgd dat we ons alle 4 momenteel véél véél beter voelen dat de voorbije dagen !!! Wat is er nu gaande : wel.....m'n zoetie heeft zeer waarschijnlijk in die mooie nieuwe, maar vrij kleine onverluchte wachtzaal bij onze huisarts, toen hij daar tussen de zieke hoestende mensen heeft gezeten iets opgedaan dat voor deze miserie nu gezorgd heeft (zware hoesten en koorts) en dat is de reden dat zijn bloedwaarden uiteraard niet goed zijn. Natuurlijk sloeg bij ons de paniek ten kop want........nu wordt chemo uitgesteld, dus denken wij....t'monster kan dus goed weer z'n vieze werk doen!!!! Maar oncologe heeft ons op het hart gedrukt dat we dit niet zo mogen zien; dat ze zelfs 2 maanden kan wachten om chemo kuur verder te zetten, maar dat ze dat niet doet als dat niet nodig is, dus volgende week woensdag, na het nemen van goeie medicatie voor zijn verkoudheid, kan hij dan toch terug starten met dat wat er vandaag eigenlijk had moeten gebeuren. Nogmaals heeft ze ons op het hart gedrukt dat we niet in paniek moeten zijn, niet ongerust moeten zijn en ik weet goed dat ze dat vrijdag ook gezegd heeft hoor maja.........allemaal waren we depri, allemaal breiden we innerlijk ons eigen negatieve verhaal aan deze minder goede uitslag, en dat mogen we helemaal niet meer doen !!! We moeten naar de oncologe luisteren, ze volledig vertrouwen en niet zelf voor dokter spelen. Makkelijk gezegd hé ! Want geloof me.......er gaat wan in je kopje rond hoor pffffffffff ik wens het écht niemand nie toe !!!!! Maar nu zijn we opgelucht .......ondanks dat het niet heeft mogen plaatsvinden vandaag, zijn we toch opgelucht - gewoon door de duidelijke uitleg van onze oncologe, waarvoor alle respect en waardering !!!! Godzij dank zijn er mensen zoals zij - ook een moeder van vier kinderen waaronder net een babytje. Dus.......we herademen hier met volle teugen ! En geloof me.....dat doet zo'n deugd !!!! Even waren al men afspraken voor de komende dagen al afgebeld, want ik had geen zin in nieks meer maar nu kijk ik er alweer enorm naar uit. Wat die afspraken zijn: wel de leuke zijn : manicuur en pedicuur (kan ik zo van genieten) ; t'minder leuke is : vrijdagmorgend gynecologisch jaarlijks onderzoek brrrrrrrrrrrrr haat ik !!!! Maar deze afspraak staat een jaar vast, dus die moet doorgaan maar ik griezel als ik er aan denk want ik moet dit jaar alleen gaan ! Al jaren doe ik dit samen met men zusje, maar mits dat zij nu aan het werken is heeft ze die afspraak voor haar moeten veranderen.... Maar ik ga flink zijn..... ;-) En dan komt zaterdag er aan......t'huwelijk v de dochter van een vriendin dus s'morgens ga ik naar gemeentehuis kijken en s'avonds zijn we normaal met zn allen uitgenodigd op t'avondfeest, maar.......alleen ik ga er naar toe, op voorwaarde dat er wel iemand bij papa kan zijn (wat nie nodig is hoor, maar toch.....dan ben ik gerust) en vermits het voetbal op tv is hebben beide kids al voorgesteld om hier samen bij papa te komen kijken, dus ik denk wel dat ik met een gerust hartje zal kunnen vertrekken. Als er nu alleen nog wat lente in t'land zou kunnen komen sé met een beetje meer zonneschijn, dan gaan we allemaal wat vrolijker zijn . Lieve mensen......geniet van de kleine dingen des levens want ........t'kan zo omdraaien !!! Tot gauw ! Liefs Niesje
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum