Gebruik baard, pruik en snor nooit om uw gezicht te verbergen!
Hoofdpunten blog wandelen
sinterklaas
12-09-2005
Een mooie tijd
Een mooie tijd
"Geloven en weten zijn twee rails, die evenwijdig lopen en elkaar nooit ontmoeten. Elk kind beweegt zich in die dagen op beide voort. Zijn linkerkant weet dat het onzin is en zijn rechterkant gelooft het. Ik heb bevend voor Sinterklaas gestaan en tegelijk gezien dat het onze buurman was. Alle twee wist ik zeker. En toch waren ze niet met elkaar in tegenspraak. Er kwam geen onderlinge verbinding tot stand. De spoorstaven hadden geen dwarsliggers. Op een keer - en dat is in het leven van elk mens toch eigenlijk een belangrijke gebeurtenis, die al evenmin aandacht krijgt - verdwijnt deze wonderlijke schizofrenie. Het kind 'weet' dan alleen. Er breekt echter niet een nieuw inzicht door, want de bewustheid van de leugen is er altijd geweest. De daaraan parallel lopende lijn wordt eenvoudig opgeheven. Het is voor mij altijd een raadsel dat het kind hier geen rancune uit overhoudt."
In de buurt van Nicolaas woonde een koopman die in ernstige financiële moeilijkheden was geraakt. Daardoor was hij niet in staat zijn drie huwbare dochters een bruidschat mee te geven. Geen enkele man, ook niet van lagere afkomst, wilde met hen trouwen. Toen de nood zo hoog gestegen was dat de ongelukkige koopman zijn kinderen niet meer kon onderhouden, besloot hij hen te laten werken in een bordeel. Dit kwam Nicolaas ter ore. Hij was een bemiddeld man geworden na het overlijden van zijn rijke ouders. Met dit vermogen wilde Nicolaas de man en zijn drie dochters helpen. Midden in de nacht liep hij stilletjes naar het huis van de koopman en wierp een flinke buidel met gouden munten door het geopende raam naar binnen. De koopman, die de buidel de volgende morgen vond, was zeer verbaasd. Hij kon niet bedenken aan wie hij deze gave te danken had en hij meende dat het beste was het geld te gebruiken als bruidschat voor zijn oudste dochter. De volgende nacht keerde Nicolaas terug. Voor de tweede keer wierp hij een precies even grote buidel met gouden munten door het raam, zodat ook de tweede dochter in het huwelijk kon treden. Nu besloot de koopman om de komende nacht wakker te blijven en uit te zoeken wie die gulle, nachtelijke gever was, die hem en zijn dochters uit de benarde situatie redde. Die derde nacht wierp Nicolaas zijn buidel met weer precies evenveel gouden munten door het raam en maakte zich uit de voeten. Toen de koopman de goudstukken op de planken vloer hoorde vallen, sprong hij op, ging onmiddelijk naar buiten en haalde spoedig de gehaast weglopende man in. Hij greep de onbekende bij zijn mantel en toen deze zich omkeerde, herkende hij Nicolaas. De koopman viel op zijn knieën en vol tranen bedankte hij hem. Maar Nicolaas dwong hem op te staan. Hij verplichtte hem onder ede het gebeurde geheim te houden, zolang als hij, Nicolaas, leefde.
Er is een relatie tussen de legende van 'De bruidschat' en bepaalde gebruiken bij ons sinterklaasfeest:
* Het strooien en het schoenzetten; * Het 'anoniem' geven van geschenken; * De 'zak met muntsnoepjes' in de snoepwinkel. De benaming 'goedheiligman' is ook terug te voeren op deze legende. 'Goedheiligman' is een verbastering van 'goed heilik man', waarin 'heilik' 'huwelijk' betekend. uit Sinterklaas op school- (Jos beke - Peter van Hasselt)
Stadium van "Concreet-operatoire Intelligentie"(slot)
van 6 - 7 j tot 11 - 12 j :
Nu zijn de kinderen in staat tot logisch denken. Iets kan veranderd worden (bv. water kan ijs worden en ijs kan weer water worden). Fantasie en werkelijkheid worden duidelijk te onderscheiden gebieden van beleven en handelen. Al is het kind bij uitstek realist (avonturen- en heldenverhalen lezen en toetsen aan de werkelijkheid); hij laat zich niet meer van alles wijsmaken en is tuk op ontdekken van ongerijmdheden.
Deze schoolkinderen willen andere antwoorden op hun waarom-vragen dan kleuters. Zij zoeken naar wetmatigheden. (bv. de maan schijnt elke avond omdat de aarde en de maan draaien ; tegenover ; wanneer het donker is komt de maan)
Vanzefsprekend is geen enkel kind in cijfers of vakjes onder te delen. Elk kind heeft zijn eigen ontwikkeling, in zijn tempo. Het voorgaande moeten we begrijpen als een duiding. Dit beperkt overzicht geeft ons toch reeds enkele aanduidingen hoe het kind Sinterklaas en Zwarte Piet ervaren.
Stadium van "Symbolische, Intuitieve Inteligentie" (2)
Van 1,5 j tot 6 - 7 j :
We zien dat de kinderen nu 'net-alsof-spelletjes' gaan doen : een houtblok wordt een autootje, een telefoonhoorn; de pop krijgt te eten; zachtjes mompelend wordt de krant gelezen. Kinderen blijken na te doen wat ze eerder gezien en gehoord hebben. Symbolisch stadium, omdat de voorstelling los komt te staan van de eigenlijke handeling. Ook kunnen niet aanwezige - situaties worden opgeroepen.
Intuitief, omdat het kind nog niet in staat is om verrichtingen uit te voeren volgens logische denkregels. De kinderen kunnen zich nog niet verplaatsen in de positie van een ander. Ze maken nog geen onderscheid tussen eigen waarnemingen, gedachten en gevoelens en die van anderen.
De contouren van een zelfstandige buitenwereld en een eigen binnenwereld tekenen zich maar vaag af. Ze kunnen niet loskomen van hun eigen gezichtshoek. Zo bepalen eigen wensen en behoeften in hoge mate de kijk die het kind op zijn werkelijk-heid heeft. In deze kijk op de wereld - die fysiognomisch waarnemen wordt genoemd - is het vanzelfsprekend dat dieren praten, dat bomen verdriet hebben. Het kind leeft in een wereld waar alles mogelijk is (kinderlijkegocentrisme)
Rond de leeftijd van vier jaar zien we her en der een glimpvaneen zakelijker en nuchterder kijk op de dingen en omstandigheden. Waarnemen en denken verliezen geleidelijk aan hun sterke subjectieve inslag en gaan zich verzelfstandigen
De ontwikkelingspsychologie heeft zijn wortels in de biologie. Dit is ook de opvatting van Jean Piaget. Piaget ziet de ontwikkelingsgang van een kind vooral als een spontane opeenvolging van stadia die hij benoemt en beschrijft. Op deze beschrijving kunnen we de onderzoeken en theorieën van Dr. A.D.Degroot enten.
Het "SENSO-MOTORISCH STADIUM"
van 0 tot 18 - 24 maand :
In dit stadium bestaat het gedrag dan namelijk uit motorische activiteit als reactie op zintuigelijke prikkeling. Wat het kind voelt en ziet is om te zuigen, om te grijpen. Later wordt aan de dingen een activiteit toegewezen : een bal dient om te rollen, te kaatsen,....; moeder verwijst naar eten,... Eenmaal iets uit het zicht is verdwenen is het voor het kind ook echt weg. S.N.G.
Betekenis van het Sinterklaasgebeuren voor kinderen van 0 tot 9 jaar met psychologische en pedagogische implicaties.
'Sint Nicolaas is lang geleden gestorven' 'Die uit Spanje toch zeker niet ?' meisje, 3 jaar
'Sinterklaas is net in de stad gekomen. 'Gaat hij gauw weer weg ?'- 'Waarom, hij is er nog maar pas.'- 'Ja maar, ik wil niet altijd zo lief zijn.' jongen 5 jaar
'Mama, aan Sint Nicolaas, daar is toch iets niet juist aan ?' 'Waarom niet ?' -'Hij kan toch niet meer met zijn lichaam in de wereld komen ?' jongen 7 jaar
'Opa kan ons zien maar wij hem niet, dan is hij een soort Sinterklaas geworden. ' meisje, 3 jaar
'Ik weet waarom Sinterklaas niet doodgaat. Omdat hij zo lief is. meisje, 5 jaar
'Als Sinterklaas niet bestaat bestaat God ook niet.' meisje, 6 jaar
'Ma, waarom doen de grote mensen dat, de kindjes zo van alles wijsmaken ?'- 'Wat dan ?'- 'Ja, Sint Niklaas is niet waar, klokken ook niet en de kindjes kopen ze niet maar die komen uit het lichaam van de moeder.' jongen, 7 jaar
Sinterklaas en de kinderwereld Geert Vandenhende (S.N.G)
Waarom is het belangrijk de Sinterklaastraditie verder te zetten?
Waarom is het belangrijk de Sinterklaastraditie verder te zetten? Hoe gebeurd dat best?
Sinterklaas is een heerlijk feest voor het gezin. Het versterkt de band tussen ouders en kinderen. Het creëert een bijzondere sfeer van verwachting, gevoed door verhalen en rituelen (schoentje zetten, zingen, tekeningen maken, brieven schrijven enz...). Het vergt van de gezinnen en de opvoeders vandaag veel creativiteit en overtuigingskracht om de Sinterklaastraditie op een fijne, persoonlijke manier in te vullen zonder de traditie geweld aan te doen. Zorgvuldig nadenken hoe men het als (groot)ouder of onderwijzer zal aanpakken, hoeveel sinten een kinderoog kan verdragen vooraleer het geloof aangetast wordt en hoe de verbeelding gevoed kan worden. Ook het onthullen van het sinterklaasgeheim dient met zorg te gebeuren. De legende van Nicolaas van Myra, de heilige die rechtvaardig en mild was, kan hier wonderen doen. Het oudere kind dat inzicht aangereikt krijgt over het ontstaan van legendes en tradities voelt zich niet bedrogen maar opgenomen in de wereld van de "volwassenen". Hij of zij kan nu verder de traditie een handje toesteken.
Als wij de titels bekijken van de huidige sinterklaasverhalen vinden wij hierin twee strekkingen. Vooreerst de strekking van de pure fantasie. Sinterklaas gaat met zijn toverstaf op reis door het bos naar sprookjesland. Daar ontmoet hij de dieren en ontdekt er de kabouter-zwarte-pieten die hem graag een handje toesteken. Zo verliest hij zijn identiteit. Vervolgens zijn er verhalen in omloop die hem zijn ware identiteit willen weergeven: een heilige met wie alles weer goed wordt. Deze mag hij ook vandaag van kerkelijke hoek uit ten volle zijn. Het bericht immers dat op 9 mei 1969 via radio, t.v. en pers verspreid werd, nl. dat Nicolaas van de Rooms Katholieke liturgische kalender zou geschrapt zijn, was onjuist. Het was de heilige Nicolaas van Tolentino (+- 1305) die er voortaan met een aantal collega's, zoals Christoffel, niet meer op vermeld werd. Een bijzondere eer werd bewezen aan de heilige Nicolaas van Myra door paus Johannes-Paulus 2 die op 26 februari 1984 naar de hoofdstad van Apulië ging. De paus eerde hem niet alleen als de beschermheilige van Bari, dat als poort op het Oosten bekend staat, maar ook als patroon van hele naties zoals Rusland en Griekenland, Polen en het Baltische gebied.
We mogen dus rustig verder gaan met een der meest populairste heiligen te blijven vieren als de kindervriend bij uitmuntentheid. En we mogen ook vertellen dat hij écht bestaat ! Uit De Goéde Sint (S.N.G. Vlaanderen)
De transformatie van Sinterklaas in Father Christmas en Santa Claus
4. De transformatie van Sinterklaas in Father Christmas en Santa Claus
De transformatie van Sinterklaas in Father Christmas of het Kerstmannetje greep het eerst plaats in Duitsland en later in andere protestantse landen, waar de Reformatie aanstoot nam aan de viering van een rooms-katholieke heilige. Tenslotte waaide dit gebruik over naar Frankrijk. Het kerstmannetje wordt gevierd op Kerstmis of op Nieuwjaarsdag.
De Nederlandse protestantse emigranten die Nieuw Amsterdam (het huidige New-york) stichtten, brachten het gebruik van de Sinterklaasviering mee naar de overkant. Zij vervingen in de 17de eeuw de heilige bisschop Nicolaas door Santa Claus, een goedmoedig tovenaartje met een knalrood pak dat uit het Noorden kwam op een rendierslee. Santa Claus deelt op Kerstmis geschenken uit. Verder groeide dit feest uit tot een populaire folklore in de U.S.A. en in Engeland.
Sinterklaas symboliseert de strijd van de winter tegen de zomer
3. Sinterklaas symboliseert de strijd van de winter tegen de zomer
In Nederland loopt men in oostelijk Friesland en vooral de Waddeneilanden (Hollum en Ballum op Ameland) gemaskerd rond. Op 4 december treden de jongens van 12 tot 18 jaar op als kleine Sinterklazen. Op 5 december de mannen boven de 18 jaar als grote Sinterklaas. De laatsten sluipen tegen de avondschemering uit de huizen, gehuld in beddelakens en gewapend met buffelhoorns en knuppels. Dit zijn de baanvegers, die de vrouwen en de jongens van de straat verdrijven. Daarna verkleden en maskeren zij zich en verschijnen opnieuw op straat, waar dan alle vaders en moeders met hun kinderen lopen. De mannen spreken met verdraaide stem door hun versierde buffelhoorns en willen niet herkend worden. Hun hoorngetoeter herinnert aan het oorspronkelijk midwinterhoornblazen dat later in Twente verchristelijkt werd. In de herbergen dansen de mannen samen, een kenmerk van zeer oude feestviering. Hollum en Ballum kennen de "moderne" Sinterklaas te paard en met knechten niet.
Aan het einde van de Middeleeuwen kreeg een vrouw ten teken dat men haar ten huwelijk vroeg op 5 of 6 december een speculaashart, "vrijer" genoemd. Ook kregen kinderloze vrouwen met Sinterklaas een zakje pepernoten of strooide men noten om hen vruchtbaarheid toe te wensen. Men verwachtte van Nicolaas dat hij de onverwachte gelukkige wending zou brengen, dat hij huwelijksmakelaar of vruchtbaarheidsgever zou zijn.
Vanaf de 13de eeuw groeiden 5 en 6 december uit tot een volksfeest, tot een echt kinderfeest bij uitstek.
Op de Franse kloosterscholen en later in Noord- en Midden- Europa kwamen er Nicolaasvieringen op gang waarbij kloosterlingen of leraren zich verkleedden als Nicolaas. Zij deelden lof en straf uit en lieten zich begeleiden door knapen met zwartgemaakte gezichten.
Vanaf de 14 de eeuw vinden wij ook het gebruik van kinder-bisschopjes terug in Frankrijk, Duitsland, Zwitserland, Engeland en Vlaanderen. Hoe het in deze eeuw verliep in Dordrecht geven we hier weer. De koorknapen vierden het feest van de heilige Nicolaas met een ommegang. Zij waren die dag vrij en kregen wat geld om feest te vieren. Eén van hen werd tot bisschop gekozen. Hij kreeg een mijter op het hoofd en een staf in de hand.Samen trokken ze door de straten en vroegen aan de voorbijgangers een kleinigheid. Van wat ze rondhaalden, kochten ze voor de helft kaarsen. Met de andere helft maakten ze plezier. De stedelijke en geestelijke overheid schonk bij deze gelegenheid kleren, schoenen of iets lekkers. Deze kinderommegang ontaarde in bedelarij. Daarom werd, in de 17de eeuw, het bedelen met mijter en staf verboden. Toen de overheid geen geschenken meer gaf, werd Sinterklaas zelf de gever. Dit gebeurde voornamelijk in de kloosterscholen waarvan hij de patroon was. Eén van de leraren of kloosterlingen verkleede zich als Sinterklaas en ondervroeg de kinderen. De braven en de ijverigen kregen wat lekkers, maar de stouten werden door de Zwarte Pieten bestraft met de roede, het onmisbare instrument bij de toenmalige opvoeding.
In Engeland schafte de protestantse koningin Elisabeth (1558-1603) de Sinterklaasviering met andere katholieke gebruiken af.
'De ballen van de bisschop', een pikante lekkernij van lamsgehakt met speculaaskruiden.
Voor vier personen: Neem een pond niet te vet lamsgehakt, laat het desnoods vers draaien door de (Turkse) slager. Doe in een kom met vier oude, verkruimelde witte boterhammen, een ei, een fijn geraspt uitje, een teen geperste knoflook, de geraspte schil van een citroen, een flinke bos zeer klein gesneden peterselie, zout, veel zwarte peper, een theelepel oregano en twee flinke theelepels speculaaskruiden. Kneed alles goed door en maak er met vochtige handen zestien balletjes van. Zet die op een bord in de ijskast. Voor de saus: Doe een geraspte komkommer in een vergiet, strooi er flink zout over en laat een uurtje uitlekken. Pers met de handen goed het vocht er uit, meng het raspsel in een kommetje met een deciliter dikke Turkse yoghurt, twee tenen geperste knoflook, wat fijn gesneden koriander en een snuifje komijnpoeder. Zet koud weg. Maak een slaatje van blokjes komkommer, tomaat, uiringen, feta met wat olijfolie en azijn. Braad de balletjes in olijfolie bruin en gaar, knijp er een betje citroen over en dien ze warm op met de koude saus. Eet er het salaatje bij, en Turks brood. Een waarschuwing: probeer niet het gehakt van tevoren te braden en later op te warmen, het verliest daardoor zijn verse, frisse karakter. Smakelijk!! uit de Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Het rondstrooien van snoep tijdens het Sinterklaasfeest verwijst naar oude,germaanse vruchtbaarheidsrituelen. de mensen voerden die gebruiken begin december uit en toen later Zwarte Piet rond diezelfde periode kwam aankloppen werden de gewoontes bewaard, zij het dan in een aangepaste versie.
Bij het gooien van snoepgoed wordt dezelfde beweging gemaakt als bij het inzaaien van het land. Het drukt de hoop op een goede oogst uit. Afgeleid daarvan staat de handeling dus symbool voor de vruchtbaarheid en het vooruitzicht op een voorspoedige toekomst. Je mag niet vergeten dat de Sint vandaag vooral bekend staat als kindervriend, maar vroeger ook een notoire koppelaar was. In een van de Klaaslegenden wilde een vader zijn dochters in de prostitutie sturen omdat hij geen geld had voor de bruidsschat. Daarom gooide de brave bisschop goudstukken door het raam van de jonge meisjes, zodat ze toch konden huwen. zijn titel 'goedheiligman' is trouwens een verbastering van zijn oorspronkelijke faam als 'goedhuwelijksman'.
Klaasmannen In de dorpen in Friesland liepen in de dagen voor de zesde december 's avonds vele 'Sinterklazen' rond. Dat waren jongens die zich vermomd hadden met eigengemaakte maskers en witte hemden. Op het hoofd droegen ze dan een potsierlijke muts. Een eerste eis voor de klaasmannen was onherkenbaar te blijven. Ze gingen dan langs de huizen om fooien op te halen. Dit gebeuren, dat afkomstig is van vroegere heidense gebruiken, vinden we nu alleen nog op de waddeneilanden. Veel Friese dorpen vierden vroeger een speciaal St.Nicolaasfeest dat per dorp een heel eigen karakter had. De hele bevolking deed daar aan mee. Dergelijke feesten waren er onder andere te Holwerd, Bergum, Oudega en Gerijp. In Franeker vermomden de 'Sinterklazen' zich als duivels en rammelden met kettingen en bellen. Ook droegen ze dan fakkels. In Dokkum ging het er weer anders aan toe. Daar trokken de jongelui in de St.Nicolaastijd met zwart gemaakte gezichten en horens op het hoofd langs de huizen. Ze vroegen dan om geld en snoeperijen.
'Schimmelbrij' Friesland kende vroeger vele speciale St.Nicolaas-gebruiken die men elders niet had. Zo werd te Molkwerum, Warns en Hinderlopen zogenaamde 'schimmelbrij' gemaakt. Het hele gezin at er van, maar een deel werd bij de schouw gezet en was bestemd voor het paard van Sinterklaas. Vandaar de naam 'schimmelbrij'. Merkwaardig is dat dit gebeuren, niet plaats vond op St.Nicolaasdag, maar op oudejaarsavond. Men sprak dan wel van 'schimmelavond'. Aan het einde van de vorige eeuw was het in Leeuwarden en ook in andere Friese plaatsen de gewoonte om op Sinterklaasdag loterijen te houden. Banketbakkers verlootten dan tegen sluitingstijd de restanten van hun St.Nicolaasgebak. Dat gebeurde vaak in lokalen en cafés, maar ook wel op de stoep voor de bakkerij. Andere zaken volgden dit voorbeeld en zo kon het zijn dat bij de poelier met een gekocht lot een dikke gans of kip te winnen was. (wordt vervolgd)
In het Friese volksleven heeft St.Nicolaas altijd een bijzondere rol gespeeld. Zowel in de dorpen als in de steden werd het Sinterklaasfeest door de eeuwen heen uitbundig gevierd. De reformatie-tijd ( 16de eeuw) bleek niet bij machte dit van oorsprong katholieke feest te doen vergeten. Hoe men in Friesland en elders in het land het vieren ook aan banden legde en verbood, mocht niet baten. De mensen wilden niet van hun St.Nicolaasfeest afzien.
In de middeleeuwen waren in Friesland meer dan vijfentwintig kloosters en kerken die St.Nicolaas als patroon-heilige hadden. Vele St.Nicolaaskerken zijn er nog, alhoewel de meesten hun naam verloren toen de Roomse kerken in de reformatietijd 'overgenomen' werden door de protestanten. In Swichum vinden we nog een kerkje uit de 13 de eeuw dat, hoewel het ook niet meer een katholieke kerk is, nog steeds St.Nicolaaskerk heet. Een bord op het kerkepad geeft dat aan. De vele St.Nicolaaskerken hebben wij voor een deel te danken aan de Norbertijnenorde, die in de middeleeuwen in Friesland veel kloosters en kerken had. Meestal kregen die St.Nicolaas als patroon. Dat lag voor de hand. St.Nicolaas is namelijk beschermer van de vissers en alle andere zeevarenden. Met de Middelzee erbij had Friesland vroeger een lange kust met veel dorpen waar vissers woonden. ( wordt vervolgd)
uit de Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap.
Voor wie het nog niet wist....in Friesland heeft St. Nicolaas een vrouw! Sintele-Zij is haar naam. Met zoon en dochters gaat Sintele-Zij de eerste drie dagen(avonden) na St.Nicolaasmorgen rond om te zien hoe de kinderen die geschenken hebben gekregen, zich gedragen. Een Fries kinderrijmpje luidt:
Sinte klaas die speelt in alle huizen de baas Sintele Zij gaat in alle huizen voorbij Sintele Zoon gaat in alle huizen aan Sintele Zuster vindt het in alle huizen duister.
Een bekend gezegde in Friesland was vroeger: Sintele Zij docht in stik bûter yn'e bry'.
D.P.J.De Jong
Meer over: " St.Nicolaas in het Friese volksleven" de volgende keer.
De ontwikkelingspsychologie van het kind en de pedagogische standpunten geven implicaties voor het optreden van Sinterklaas en Zwarte Piet.
Sinterklaas lééft in elke Sint en Piet. Bij de gedaanteverwisseling wordt je geen verklede boekhouder De Vries of tandarts De Bruin of onderwijzer Zwartjes, nee : je weet dat een ander, een beter, een wijzer, een liever mens wordt geboren in de boekhouder, tandarts of onderwijzer. Men wordt kortom Sint-Nicolaas.
1. Je bent de goede Sint of Piet. Je kruipt niet in de klederen, je speelt hem niet. Vermaan zo weinig mogelijk. Benader de kinderen steeds positief. Het moet een blij feest voor het kind zijn. Het kind mag niet te schande worden gezet met zijn 'wandaden'.
2. Gebruik de zak enkel en alleen voor het snoepgoed. Vermits er geen stoute kinderen zijn kan de zak daarvoor niet gebruikt worden.
Sinterklaas en Zwarte Piet moeten voor het kind een levenslange dierbare en tedere herinnering blijven.
3. Steeds meezingen en meedoen met alles. Sinterklaas en zijn knecht houden van hun feest. De Sint blijft de gulle kindervriend die zelf nog steeds gelooft in het wondere van z'n feest.
4. Beloof kinderen enkel wat je echt kan waarmaken.
5. Speel steeds in op wat de kinderen vertellen of doen. Wees hierin zeer alert.
6. ....
Uit deze lijst die zeker niet volledig is kunnen we de karaktertrekken van Sinterklaas en Zwarte Piet destilleren :
- mildheid, vergevingsgezindheid, liefdevolle gulheid, hij straft nooit, hij is een helper in nood, hij is erg vroom, geven en schenken staan steeds centraal,...
"Dat heerlijk hartsverlangen om te delen. De vlam die alles zuiver brandt" Jan Greshoff
Wat kunnen we nu in de persoon van de Sint en van Zwarte Piet (en) verwachten:
Voor de Sint: Een spontane, gemoedelijke, zachtaardige en waardige kindervriend,die het liefst de kinderen persoonlijk kent, zodat hij zich luisterend kan inleven in hun belevingen. Spontaan kunnen inspelen op de inbreng van de kinderen zodat er een vlotte en spontane communicatie ontstaat. Op een humoristische wijze het écht kinderlijk goede kunnen waarderen en aanmoedigen, zodat er bij de kinderen een gevoel groeit van vertrouwen, aanvaarding, vreugde, dankbaarheid en van iemand te zijn in de groep. Op een aangename wijze zuiver spreken op het niveau van de kinderen en ze met korte toespraken boeien. Tijd genoeg hebben - geen te druk programma.
Voor de Zwarte piet(en): Op een plezante, actieve wijze contact leggen met de kinderen door spel en dans. Op een speelse wijze de Sint helpen zonder echter een slaaf te worden. Zorgen voor een aangename stemming en voor veel afwisseling, Spontaan de angst van de kleintjes wegnemen.
