Vrijdag 18/11/05 Mijn eerste rit, naar het shoppingcenter in genk! de kleuters van de Dageraad Kortessem. Op de kermismolen. Om nooit meer te vergeten, dat unieke gevoel samen met die kleuters. Daar doe je het voor!!
Het Sint-Niklaascomité van Ham-Kwaadmechelen bestaat 50 jaar. De leden vierden dat op zaterdag in Gemeenschapshuis De Zille. Het Hamse comité is lid van het enige echte Sint-Nicolaasgenootschap Vlaanderen. Dat wil zeggen dat alle leden een cursus volgen in Sint-Niklaas. Tijdens die cursus leren ze hoe een kind kijkt naar de Sint en wat ze verwachten van de Sint en zijn Pieten.
In 1851 verschijnt er bovendien de versjesbundel 'St.-Nicolaas en zijn knecht' door J. Schenkman, aan wie we ondermeer het roemruchte 'Zie ginds komt de stoomboot' danken:
Zie ginds komt de stoomboot uit spanje weer aan! Hij brengt ons Sint-Nicolaas, ik zie hem al staan! Hoe huppelt zijn paardje het dek op en neêr! Hoe waaien de wimpels al heen en al weêr!
Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje weer aan! Hij brengt ons Sint-Nicolaas, ik zie hem al staan! Zijn knecht staat te lachen, en wenkt ons reeds toe: Wie zoet is, krijgt lekkers, wie stout is, de roe!
Het is de eerste keer dat de heilige met een dergelijk modern vervoermiddel in verbinding wordt gebracht.
uit: Wie de koek krijgt, wie de gard (Ed Van Eeden)
In de Zwitserse stad Zurich mag Sinterklaas dit jaar geen kindjes op zijn knie zetten. De lokale vereniging van Sinterklazen heeft beslist dat een schalkse aai over het hoofdje kan volstaan.
De vraag voor die beslissing kwam van verschillende ouders. De vereniging wil haar leden beschermen tegen mogelijke beschuldigingen van pedofilie. "De publieke opinie is zeer gevoelig voor dat soort zaken", zegt de voorzitter. Hij betreurt dat hij niet anders kan dan de maatregel invoeren.
Een goede beslissing volgens mij, de kinderen werden altijd op de knie van Sinterklaas gezet door de ouders zelf, meestal tegen de zin van de angstige kinderen, voor de foto.
Wat denkt het Sint-Nicolaasgenootschap Vlaanderen er van?
Er zijnde talrijke dichters die Sinterklaas hebben bezongen, zoals Hélène Swarth in haar vers 'Sint-Nicolaas in het bos'. En wie kent niet P.A. de Genesters dichtregels uit de Sint-Nicolaasavond (1849)
De keten rammelt nog en vreeslijk luidt de bel Een stem bromt in de gang 'Is alles hier nog wel?' Of zo iets. Dan opeens hoort me'aan de zaaldeur kloppen En eensklaps is de grond met krieken, mang'len, moppen, Bonbons en ulivels bezaaid. De kleine schaar Vliegt henen van den deur en dringt zich bij elkaar En staat verlegen op de vingertjes te knabbelen, En durft in d' eersten schrik niet opzien en niet grabbelen.
De deur slaat open en Sint-Nicolaas treedt in Al grommend in de baard, die afstroomt van zijn kin Een masker voor 't gelaat - afschuwelijk van kleuren, En wel geschikt de moeder der kleinen....op te beuren; Een mijter op het hoofd, spits als een suikerbrood, Een mantel om, de voering buiten, purperrood, En ruimte voor zes, een groenen reiszak in de handen, 't Land van belofte en zoete koek en.....slechte tanden.
Niet onvermeld mag blijven dat enkele klassiekers onder de hedendaagse Sinterklaasliederen dateren van rond 1850. In 1844, 1845 en 1847 publiceerde Dr. J.P. Heye delen van zijn kinderliederen, die in 1861 zouden worden gebundeld.Een van de nieuwe verzen uit dat boek is het nog zeer bekende " Zie de maan schijnt door de bomen!"
Zie de maan schijnt door de bomen! Makkers staak uw wild geraas! ' Heerlijk avondje is gekomen, 't avondje van Sint Niklaas. Van verwachting klopt ons hart, Wie de koek krijgt, wie de gard (2x)
O wat pret zal 't zijn te spelen, met dien houten harlekijn. Eerlijk zullen we alles delen, suikergoed en marsepein. Maar o wee, wat bitt're smart, kregen wij voor koek en gard! (2x)
Maar ik vrees niet dat wij klagen, Vader, Moeder zijn zo goed. Waren wij ook niet alle dagen, vele waren we toch zoet. Ban dus vrij de vrees van 't hart, 'k wed er ligt geen enk'le gard (2x)
uit: Wie de koek krijgt: Wie de gard (Ed van Eeden)
Drie scholieren van voorname afkomst waren op weg naar de stad waar zij zouden gaan studeren. Op hun tocht door een afgelegen streek vonden zij s'avonds onderdak in een herberg. De waard, die vermoedde dat zij veel geld aan gouden munten bij zich hadden, vatte het plan op hen die nacht te vermoorden. Zodra hij zijn sinistere plan ten uitvoer had gebracht, sneed hij de lichamen van de scholieren in stukken en legde de brokken vlees, net zoals men dat deed bij het slachten van varkens, in een pekelvat. Door een engel gewaarschuwd, klopte Sint-Nicolaas daags daarop bij de herberg aan, vroeg om onderdak en bestelde een maaltijd. Bij de keuze van het vlees wees Nicolaas de waard op zijn misdaad en verlangde van de waard dat hij hem het pekelvat met de aan stukken gesneden jongelingen toonde. Staande bij het vat, gebood Nicolaas de waard het deksel er af te halen. Daarop vouwde hij zijn handen, bad tot God, en zegende de drie jongelingen. Aldus wekte hij hen tot leven. De drie scholieren gingen rechtop staan en dankten God. De waard viel op zijn knieën, vroeg om vergiffenis en bekeerde zich ten goede.
In West-Europa steunt het kinderpatronaat van Sint-Nicolaas en het kinderfeest rond Sinterklaas vooral op deze legende. De legende ontstond in Noord-Frankrijk met als centrum St. Nicolas-de Port. In de loop der eeuwen zijn de scholieren allengs vervangen door jonge kinderen.
"Het Paard van Sinterklaas" heeft maandag de FNAC-Publieksprijs (5.000 euro) gewonnen van het Filmfestival van Gent.
In deze Nederlands-Belgische familiefilm van Micha Kamp, wil het meisje Winky Wonk maar één ding, en dat is een paard. Daar hebben haar ouders echter het geld niet voor. Maar er is nog Sinterklaas.... De hoofdrollen worden vertolkt door Ebbie Tam, Anneke Blok en onze Jan Decleir. De film loopt vanaf woensdag 26 oktober in de zalen en won eerder het Gouden Kalf voor beste scenario en de prijs voor beste jeugdfilm op het Nederlandse Filmfestival van Utrecht.
Sinterklaas vaart met zijn pakjesboot op zee. Plotseling stoot het schip op een rots. Er zit een gat in de bodem waardoor het water naar binnen gutst. Maar dan komt één van zijn Pieten op een idee en begint ernaast nog een gat te boren. "Piet, wat doe je nou?" roept de Sint. "Ja," zegt Piet, "Zo kan het water er ook weer uitstromen."
Mopje om te huilen?
Amsterdam biedt alternatief sinterklaasfeest voor volwassenen - 12/10/2005 Wie het zat is zijn hoofd te breken over cadeaus, verrassingen en gedichten voor het sinterklaasfeest, kan dit jaar zijn heil elders zoeken. In de Amsterdamse stadsschouwburg vindt voor de liefhebber het eerste sinterklaasgala voor volwassenen plaats. Het festijn is verboden voor kinderen en heeft een wel heel bijzondere goedheilige man in petto.
Acteur Hans Kesting hult zich in een sexy sinterklaasgewaad en zal met een stel strenge pieten de zaal op zijn kop zetten.
Hoogtepunt van de avond is de uitreiking van 'Zwarte Pieten Award'. In de weken voorafgaand aan het gala kunnen mensen bepalen wie in aanmerking komt voor de titel 'Zwarte Piet 2005'.
Volgens een woordvoerder van het theater komen hiervoor lieden in aanmerking die het afgelopen jaar het nieuws hebben gehaald omdat ze iets niet goed hebben gedaan. uit: Het Nieuwsblad
De aankomst van Sinterklaas komt dit jaar niet live op televisie. Op zaterdag 12 november vaart de goedheilig man uit spanje met zijn stoomboot Antwerpen binnen en wordt hij ontvangen op het stadhuis. Een verslag daarvan zal te zien zijn op zondag 13 november op Ketnet. Het scenario van de aankomst is van de hand van Hugo Mathysen.
Tekort aan gediplomeerde Sinterklazen!
Sint-Niklaas Dringende oproep van het Sint-Nicolaasgenootschap(SNG): wie wil Sint spelen, en daarvoor eerst een cursus wil volgen, is meer dan welkom. "Momenteel hebben we een twaalftal leden", legt Raf Rumes, secretaris van SNG, uit. "Te weinig om te voldoen aan de vele aanvragen van gezinnen en warenhuizen die een degelijke Sinterklaas willen inhuren." De cursus bestaat uit drie delen: een eerste deel 'De geschiedenis van Sinterklaas', een tweede luik 'Sinterklaas in de kinderwereld'(wat je als Sint zeker niet kan en mag vertellen) en een derde praktijkgedeelte, waarin de kledij en grime aan bod komen. "Kledij moet wél zelf aangekocht worden", zegt Rumes. Maar wie zich geroepen voelt, kan in oktober en november drie dagen cursus volgen in het Huis van de Sint in Sint-Niklaas. Kandidaat-Sinten surfen naar:raf.rumes@sngvlaanderen.org
PS. Ik zou zeggen Zeker doen!! uit: Het Laatste Nieuws
Keizer Constantijn stuurde drie veldheren naar Phrygië om een opstand aldaar te onderdrukken. Een ongunstige wind dreef hen echter naar de kust van Lycië en dwong hen in Andriake, vlakbij Myra aan land te gaan. Om te voorkomen dat er botsingen zouden plaatsvinden tussen de bevolking en de soldaten, spoedde bisschop Nicolaas zich naar Andriake. Hij sprak met de veldheren,won hun vertrouwen en nodigde hen uit voor een maaltijd. Tijdens de maaltijd ontving hij het bericht dat gedurende zijn afwezigheid drie onschuldige burgers door de landvoogd, die was omgekocht, ter dood waren veroordeeld. Nicolaas stond onmiddelijk op van tafel en haastte zich met zijn gasten naar de plaats van de terechtstelling. Daar trof hij de veroordeelden aan , geblinddoekt, geknield, de hals ontbloot, terwijl de beul met geheven zwaard op het punt stond het vonnis te voltrekken. Nicolaas wrong zich met kracht naar voren en rukte kwaad het zwaard uit de handen van de beul. Hij slingerde het ver weg. Daarna liet hij de onschuldigen opstaan. Samen met hen en de drie veldheren ging hij naar de landvoogd. Deze liep hem al tegemoet, maar Nicolaas riep verontwaardigd: 'Jij, vijand van God, hoe durf je na zo'n misdaad mij nog onder ogen te komen?' De landvoogd toonde berouw en op voorspraak van de drie veldheren schonk de bisschop hem vergiffenis. De drie veldheren keerden enige tijd later zegevierend terug van hun veldtocht in Phrygië. In de hoofdstad overlaadde Constantijn hen met lovende woorden en geschenken. Dit wekte jaloezie op. De hoogste raadgever vertelde de Keizer de leugen dat de drie een staatsgreep voorbereidden, omdat hun aanzien bij het volk zo gestegen was. De Keizer liet de drie veldheren direct in de gevangenis werpen en hij veroordeelde hen ter dood. In deze uitzichtloze situatie herinnerde een van de veldheren, Nepotianus, zich de gebeurtenissen in Myra en het optreden van bisschop Nicolaas. In hun grote nood smeekten zij om zijn hulp. Nog diezelfde nacht verscheen Nicolaas in een droom aan Constantijn en beval hem de drie veldheren vrij te laten omdat ze vals beschuldigd waren. Ook verscheen hij in een droom aan de eerste raadgever en beval hem de Keizer de waarheid te vertellen. De volgende morgen liet de keizer onmiddelijk zijn eerste raadgever roepen. In dat gesprek werd alles duidelijk. De drie veldheren werden uit de gevangenis gehaald en aan de keizer voorgeleid. 'Met welke tovenarij hebben jullie er voor gezorgd dat wij zulke dromen kregen?' vroeg de keizer. Zij zeiden dat ze onschuldig waren en in hun nood de hulp van de bisschop van Myra, Nicolaas, hadden ingeroepen. En zij vertelden wat ze op hun reis hadden meegemaakt. De Keizer liet hen daarop meteen vrij en zond hen, zeer onder de indruk, met geschenken naar Nicolaas. Hij echter dankte God voor de hulp. uit: Sinterklaas op school
In België, waar Sint-Nicolaas actief is als patroon van onder meer graanhandelaren, schippers, winkeliers en voddenkooplui, is verdeeldheid over de viering van het Sinterklaasfeest. In veel streken en plaatsen moet de heilige zijn populariteit delen met zijn collega Sint-Maarten, of Sint Martinus. In grote delen van Vlaanderen wordt het Sinterklaasfeest echter even geestdriftig gevierd als in de noordelijke Nederlanden. De verdeeldheid die belgië ook op dit vlak kenmerkt, wordt het fraaist verbeeld in een gedicht van Paul van Ostaijen:
Het liedje van de twee sinten
Ik hou van sint Niklaas Ik hou van Sinte Martin Ik hou van de ezel van Sint Niklaas Ik hou van het zwaard van Sinte Martin Ik hou van de ezel een oude wijs van zijn goedheid - zijn rug draagt rust door de straat onbewuste venter - Ik hou van het zwaard het klieft de eigen mantel - plotse scherpte van nieuwe ogen over de schijn der dingen - goed en wijs scherp en rustig Ik hou van de ezel van Sint Niklaas Ik hou van het zwaard van Sinte Martin Ik hou van Sint Niklaas Ik hou van Sinte Martin
uit: Wie de koek krijgt, wie de gard(Ed van Eeden)
Toen Nicolaas enige tijd bisschop van Myra was, ontstond er een barre hongersnood in de stad. Alle voorraden waren uitgeput en nergens was er meer een greintje voedsel te vinden. In die barre dagen hoorde Nicolaas, dat er - om een storm te ontwijken - een schip de haven was binnen gelopen dat graan vervoerde. Nicolaas haastte zich erheen en vroeg de kapitein dringend honderd zakken graan af te staan voor de hongerende bevolking van de stad. Maar de kapitein zei: 'Geachte heer, dat kan ik u niet geven. Het gewicht is in Alexandrië precies gewogen. Het graan is bestemd voor de graanschuren van de keizer en we zullen ons voor hem moeten verantwoorden.' Daarop antwoordde Nicolaas: 'Geef mij die honderd zakken graan en ik zeg u, bij de wil van God, dat u geen gram minder gewicht aan boord zult hebben als u in Rome arriveert.' De kapitein deed wat de vastberaden bisschop hem beval en gaf zijn matrozen opdracht de gevraagde hoeveelheid graan aan wal te brengen. Toen de storm was gaan liggen, zeilden ze uit. Bij de aankomst in Rome bleek er bij controle precies evenveel graan aan boord te zijn als in Alexandrië geladen was. Nu vertelden ze wat er hun in Myra was overkomen en ze prezen God en zijn dienaar Nicolaas. Intussen had Nicolaas het graan laten uitdelen onder de behoeftige bevolking en ieder kreeg zijn deel. Hoewel het slechts honderd zakken waren, had de stad gedurende twee jaren meer dan voldoende te eten en bleef er nog genoeg over om te zaaien.
Hoera!! Hij is weer in 't land; De Goede Sint
