Gebruik baard, pruik en snor nooit om uw gezicht te verbergen!
Hoofdpunten blog wandelen
sinterklaas
14-11-2006
Sinterklaas, ouwe baas
Sinterklaas, ouwe baas (slot) Column Door Vainqueur
Rijkelijk laat, maar beter dan nooit.
Ik ga mij niet op het pad begeven van vele postmodernen door de Sint belachelijk te maken. Eerlijk gezegd vind ik het grote onzin om te gaan zoeken naar freudiaanse interpretaties bij 'Zwarte Piet' en twee mannen die samenwonen. So what? Vroeger droegen mannen spannende kniekousen en wapenrokken en toch golden ze als echte venten. Trouwens, een echte vent bestaat niet eens. Ik zal toegeven dat het verleidelijk is vunzige grappen te maken over de bemijterde heilige en zijn moorse knecht maar zoals een wijs man ooit gezegd heeft, de meester toont zich in de beperking. waar ik, nu ik toch bezig ben,eveneens tegen ben, is het gaan zwaaien met het politiek correcte vingertje: de zwarte man staat ten dienste van de strenge blanke man. Wat een onzin! Ten eerste was de echte sinterklaas een Turk en geen Spanjaard, en ten tweede is, zoals eerder aangestipt, Zwarte Piet een moor en geen Afrikaan uit de brousse.
Hoop doet leven. Ik hoop dat ik mijn eigen lieve kindertjes ooit nog zal kunnen wijsmaken dat de Sint bestaat. Dat hij op een schimmel rijdt en dat Zwarte Piet daadwerkelijk een jute zak bij zich heeft waar hij de stoute exemplaren op een vingerknip van zijn grootmeester ingooit. Ik hoop dat niet alle kinderen tegen die tijd zo hoogbegaafd zijn dat ze spontaan het volume van de juten zak zullen berekenen en me met grote ogen zullen zeggen dat Sinterklaas niet echt duizend jaar oud kan zijn, alsof ik het kind ben dat er nog allemaal in gelooft. Ik pleit niet voor de goeie ouwe tijd, make no mistake. Ik pleit voor naïviteit. dat we ons allemaal niks aantrekken van handige commerçanten en nep-sinterklazen die dronken over straat waggelen. Dat we het post-Dutroux-tijdperk laten voor wat het is en vertederd glimlachen bij de mythe uit vele kindertijden. Leve de Sint uit: Lectrrland
Ik zal eerlijk toegeven dat de mythe van de oude man met de witte baard voor mij reeds vroeg aan stukken geslagen was. Niet door een traumatische gebeurtenis met een zwarte piet die rare neigingen had, maar doodeenvoudig door een oudere jongen die me met de air van een betweterige achtjarige vertelde dat mijn ouders al dat speelgoed 's nachts op tafel kwamen zetten. Ik weigerde zoiets ontluisterend te geloven maar wist, toen hij de fatale woorden uitsprak, dat het waar was.
Toen begon ik ook te zien dat de Sinterklaas die op onze school kwam eigenlijk gewoon een oude vent was die zich een baard liet opplakken - de lijm was nog zichtbaar - en zijn tenue leende hij van meneer pastoor. In die tijd was ik naast een brave dorpsjongen ook een kerkgangertje. Het duurde echter niet lang eer de magie van Christus en zijn schare engelen en heiligen ook gebroken was. Voor u het denkt: in de Kerstman heb ik nooit geloofd. In mijn prilste jeugd kan ik zijn aanwezigheid zelfs niet plaatsen, ik denk dat het iets is van de laatste vijf à tien jaar, net zoals Halloween. Maar soit, vooraleer ik begin te kankeren over het verlies aan cultuur ten voordele van Hollywood-tradities en ik me er als progressief toe laat verleiden rechtse onzin uit te kramen wil ik even doorbomen op Sinterklaas.
Sinterklaas. Ik beeld mij in dat hij echt bestaat, dat hij echt in een Spaans kasteel woont en een prettig gestoorde knecht heeft die hij Zwarte Piet noemt. Hij is eenzaam en oud. Een normaal mens zou in die omstandigheden - een duistere burcht met als enig gezelschap een eeuwig jeugdige, zwarte zondaar - al lang knettergek geworden zijn maar Sinterklaas behoudt zijn mentale gezondheid. Hij is een die-hard. Hij is wars van trends, Al-Qaeda en kappers. Op zijn suikerentroon gezeten pent hij af en toe met een ganzeveer iets neer in een groot log boek waar alle kindernamen in geschreven staan in gouden inkt. Als de kinderen stoppen met geloven in de goedheilige man verdwijnen de namen als bij toverslag. Dan pinkt hij een traan weg, een traan die rolt over zijn verweerde, perkamenten wang. Nee, natuurlijk niet. Als hij dat echt deed zou de brave borst de hele dag wenend als een dweil over zijn troon hangen. (wordt vervolgd) uit: Lectrrland
Speelgoed wordt technischer, slimmer en gezonder (slot)
Robot Wat onze brave man dit jaar zeker zal bij hebben, is een robot. Voor kinderen vanaf drie jaar komen er heel wat pluchen beesten op de markt die reageren op hun omgeving. Zo zijn er robots die op aanvraag allerlei handelingen uitvoeren zoals een hand geven, dansen en bowlen.
Games
Spelletjes die gebaseerd zijn op films of tv-programma's scoren al een tijdje. Ook dit jaar lijken ze succesvol te blijven. Vaak worden de spelletjes zelfs gelanceerd nog voor de film uitkomt.
Oversized
Ook grote cadeaus blijven het goed doen. Pluchen beren van 1 meter, een grote racebaan of oversized poppen vallen in de smaak bij heel wat volwassenen. Hou er rekening mee dat dergelijke spullen vaak veel plaats innemen. Wat met de reclame? Veel tv-commercials doen onze kleintjes verlangen naar wat ze zonet op tv gezien hebben. Pas op dat hun mening niet teveel gevoed wordt door bepaalde hypes. Zelden zijn deze blijvers.
Speelgoed wordt technischer, slimmer en gezonder (1)
De eerste Sinten zijn al in het straatbeeld gesignaliseerd en de brievenbussen puilen uit van de catalogi. Het zijn weer hoogdagen voor de speelgoedindustrie. 60 procent van de speelgoedverkoop gebeurt immers in november en december. Maar wat moet er dit jaar weer in het schoentje van je kapoen belanden?
Educatief
Ouders hebben drie belangrijke criteria bij het kopen van speelgoed. Het budget, de duurzaamheid en het educatieve aspect. 96 procent beschouwt speelgoed als een leer-en ontwikkelingshulp. Dat is meteen de nieuwste trend in speelgoedland. Educatief speelgoed zit opnieuw in de lift. Van pluchen beesten met een woordenschat van 130 woorden tot de klassieke gezelschapsspelen waarbij kindjes strategisch leren omgaan met regels en wetten en met winst of verlies. Of het nieuwe gezelschapsspel Holle Bolle Big, dat over een biggetje gaat dat zoveel hamburgers eet dat het ontploft. Zo wil Goliath Games leren dat ongezond eten lichamelijke problemen kan opleveren.
Gezond speelgoed
Gezonde spelletjes zullen meer en meer te vinden zijn in de winkelrekken. Obesitas is een groeiend probleem bij kinderen en dergelijk spelletjes liggen helemaal in de lijn van de heersende trend. Zo zijn er spelletjes die figuurtjes laten dansen of snowboarden op het tv-scherm door zelf te bewegen op een vloermat. De tijd dat er alleen maar lui in de zetel met een joystick wordt gezeten , lijkt gedaan. wordt vervolgd
Onbestaande personen? Auteur: Familie Deveux-Put, Stevoort
De 101... de invloedrijkste onbestaande personen (HBvL. 21/10/06) In het artikel over het boek '101... de onbestaande personen' staat vermeld: 'Sinterklaas heeft misschien nooit echt bestaan, hij was wel een van de sterkste karakters die de wereld heeft gekend'. Indien de schrijvers hier de Heilige Nicolaas van Myra bedoelen, durf ik schrijven dat deze heilige bisschop wel echt heeft bestaan. er is uiteraard een verschil tussen historiek en legenden. Ik vond hierover meer informatie bij het Sint-Nicolaasgenootschap in Sint-Niklaas. Iedereen mag ook dit andere verhaal leren kennen.
Met dat andere verhaal zijn wij volop bezig lieve Familie Deveux-Put. Hartelijk dank van mij en de vele kinderen!
Hij was dinsdag even een held toen hij van een drugsverslaafd koppel plotstwee kleine zusjes in zijn handen kreeg gestopt en op de kindjes paste alsof ze van hém waren. "Op die dutskes babysitten, was het mooiste wat mij als bedelaar ooit overkwam", zegt Louis (43), die al vijftien jaar als een dakloze leeft op het Antwerpse Koningin Astridplein. "Sinds die dag is mijn hart terug opengegaan." Veel is er niet nodig om deze look-a-like van Sinterklaas met zijn staalblauwe ogen te doen stralen. "Ik ben gelukkig hier, want ik krijg op mijn plein duizend keer meer vriendschap dan ik vroeger gekend heb." "Snoep eet ik nooit zelf op: dat geef ik aan de kinderen die passeren. Dat weten die ook.Voor kinderen ben ik het hele jaar door Sinterklaas"
Wie nog op zoek moet naar een sinterklaas voor huis-of winkelbezoek, kan deze dagen terecht op de veilingssite eBay.
Voor vijfendertig euro komen sint en twee pieten van de Antwerpse Sinterklaascentrale bij u langs. Brandt ondertussen het huis af, dan helpen ze meteen blussen, want het brein achter de actie, Roel Bleeckx, werkt zonder baard bij de Antwerpse brandweer. "Voor de zekerheid neem ik anderhalve maand vakantie vanaf halfweg november."
Bleeckx zette een advertentie voor het boeken van een sint op eBay op vraag van de veilingssite zelf. Is het niet een beetje vroeg? "Bijlange niet", vindt de pompier. "De meesten boeken bij ons een sint vanaf juni. We hebben maar een paar dagen meer vrij. En sinds we op eBay staan, staat de telefoon roodgloeiend."
De Antwerpse Sinterklaascentrale werd dertien jaar geleden in het leven geroepen. "Als een uit de hand gelopen studentengrap", vertelt Bleeckx. "Nu telt ons team zo'n dertig vrijwilligers. We kunnen tot zeven ploegen tegelijk op pad sturen. We doen vanalles: huis-winkel-of bedrijfsbezoeken. Niet gratis, want het pak en de baard van de sint alleen al kosten 1.000 euro en ze moeten elk jaar naar Nederland voor een onderhoudsbeurt. Al werken we af en toe ook voor het goede doel."
In het leven van een man zijn er vier belangrijke perioden: wanneer hij in Sinterklaas gelooft, wanneer hij niet meer in Sinterklaas gelooft, wanneer hij Sinterklaas is en tenslotte wanneer hij meer en meer op Sinterklaas gaat lijken.
'Zo Speelgraag, waar ben je zolang gebleven? Heb je onderweg weer zitten spelen?' Sinterklaas kan heel streng zijn. 'O lieve Sinterklaas, ikke, ik heb de helft van mijn cadeautjes verloren, w...want er zat een gat in de zak, dat heeft de muis gedaan,' snikt Speelgraag. 'Maar dan kun je er niets aan doen,' zegt Sinterklaas. 'Muizen knagen alles kapot. daar hoef je niet om te huilen.' 'T...t...toch wél, Sinterklaas, want het was een speelgoedmuis en die had ik opgedraaid en zo in de zak gestopt, want op dat moment kwam hoofd-piet er aan, en ik moest eigenlijk de cadeautjes inpakken.' 'Zo, zo,' zegt Sinterklaas, 'jij bent een eerlijke Piet; en wat vind je er nu zelf van?' 'Ik vind het heel erg, Sinterklaas, ik zal u beloven dat ik niet meer zal spelen als ik moet werken.' 'Dat is goed van je, Speelgraag, ik vergeef het je. Je krijgt nog een kans van me. Als je dat probeert vol te houden, zullen we jou voortaan weer Piet Bernardo noemen. Nee, nee. Ik zal je dan Piet Speellàter noemen!' En Sinterklaas moet grinniken. Als hij het beteuterde gezicht van Speelgraag ziet, zegt hij: 'Och, goeie Piet Bernardo, het was maar een grapje van me. Ik plaagde je even.' Die nacht slaapt Bernardo zo lekker als hij nog nooit tevoren geslapen heeft.
Bron: naar een idee van Mieke van Bunningen uit: Sinterklaas op school, Jos Beke, Peter van Hasselt
Hoe meer ik loop, hoe lichter de zak wordt denkt Speelgraag. 'Maar... hij wordt wel érg gauw een stuk lichter,' mompelt Piet Speelgaag. Dit is helemaal niet zo gek, want het gat dat het speelgoedmuisje heeft gemaakt, is steeds verder opengescheurd en daar zijn al een heleboel cadeautjes doorheen gevallen. Als hij bij zo'n tien huizen geweest is, voelt hij dat de zak bijna leeg is. Dat kan toch niet, denkt hij bij zichzelf, ik ben nog lang niet bij alle kinderen geweest. Hij kijkt nog eens goed in de zak en ziet net een cadeautje door het gat heen naar buiten vallen. 'O nee toch,' jammert hij, 'ik ben meer dan de helft van mijn cadeautjes verloren'. Speelgraag kijkt achterom en daar ziet hij ze liggen. Hij loopt terug en pakt ze, maar daar verderop ligt er weer een, weer een, en... Speelgraag moet bijna huilen, nu moet hij alle cadeautjes gaan zoeken in de regen en ze dan nog bij de kinderen brengen. Alsof dat nog niet genoeg is, begint het steeds harder te waaien. Het is laat die avond, als Speelgraag doornat terug komt. Sinterklaas is erg ongerust en ook wel een beetje boos. (wordt vervolgd) uit: Sinterklaas op school, Jos Beke, Peter van Hasselt
Ook deze middag is Speelgraag weer aan het spelen.Net heeft hij een mooie, grote, speelgoedmuis gevonden - zo eent die je moet opdraaien - of hoofdpiet Trapadoeli komt er aan. 'Zo Speelgraag, je hebt je zak nog lang niet vol, zie ik,' zegt de hoofd-piet. 'J...j...ja, m...maar...' Gauw stopt hij de opgedraaide speelgoedmuis in de zak. 'Niks te maren,' zegt de hoofd-piet, 'je moet niet spelen, maar inpakken, zodat alle kinderen op de verjaardag van Sinterklaas hun cadeautje krijgen'. Speelgraag krijgt een kleur als vuur, maar gelukkig is hij een echte Zwarte Piet met een echt zwart gezicht. En van de speelgoedmuis heeft Trapadoeli ook niets gemerkt! 'Voor straf moet je de zak wegbrengen als je hem vol hebt.'voegt de hoofd-piet er nog aan toe. Dat vindt Piet Speelgraag wel erg, want hij is een beetje bang in het donker en een dak vindt hij heel hoog. Daar kun je vanaf vallen. Trouwens, hij had vanavond nog naar Samson & Gert willen kijken. Vlug gaat hij weer aan het werk. In één minuut heeft hij de rest van de pakjes in de zak gedaan. Ondertussen is het muisje aan het ronddraaien in de zak. Maar niet alleen zijn pootjes bewegen, maar ook zijn bekje. Zo hapt hij telkens in het rond, hap, hap, hap, heel snel; Hij heeft al van een van de pakjes het papier stukgebeten. Ook zit er al een klein gaatje in de zak. Nu is de muis stil, hij draait niet meer. Speelgraag heeft daar allemaal niets van gemerkt en hangt gewoon de zak over zijn schouder. Hij gaat op pad.
Brr, het is koud buiten, het waait hard, het regend een beetje en het is donker. Speelgraag trekt zijn muts diep over zijn oren. In alle huizen ziet hij licht door de ramen schijnen. Hij hoort ook de kinderen zingen en juist dààr legt hij bij de voordeur pakjes neer. 'Trapadoeli heeft niet gezegd dat ik ze door de schoorsteen moet gooien,' zegt hij tegen zichzelf. (wordt vervolgd) uit: Sinterklaas op school
Bernardo is een Zwarte Piet die graag speelt en daarom noemt Sinterklaas hem plagend 'Piet Speelgraag'. Dit vindt Bernardo niet zo leuk. Hij heeft het gevoel dat hij door de andere Pieten een beetje wordt uitgelachen als Sinterklaas hem met deze naam aanspreekt. Hij wordt er helemaal kriebelig van. Maar hij speelt ook zo graag. Nu zit Piet Speelgraag in de grote werkkamer van de cadeau-Pieten. Daar liggen alle cadeautjes voor alle kinderen van heel Belgie. Je weet niet wat je ziet! Poppen en poppenhuisjes, houten treinen en elektrische treinen, voetballen, voetbalschoenen, voetbalkousen, prentenboeken, tekenboeken en leesboeken, zoooveel, zoooveel! Er is nog meer dan in de grootste speelgoedwinkel van het hele land. De cadeau-pieten pakken elk stukje speelgoed in hun hand. Ze schrijven overal een briefje bij: 'voor Jonas in Hasselt', 'voor Laura in Oostende'. Sommige cadeautjes moeten in papier worden verpakt. En zo gaat dat de hele dag door, de hele week, de hele maand zelfs. Want alle kinderen krijgen een cadeautje van de Sint. Speelgraag doet dit werk erg graag, want dan kan hij ondertussen lekker eventjes met al het speelgoed spelen voordat het in de zakken gaat. Hoofd-piet Trapadeoli vindt dat gespeel van Speelgraag absoluut niet goed, want wanneer Speelgraag steeds aan het spelen is, komt van cadeautjes uitzoeken voor de kinderen in Belgie niets terecht. Er moet flink doorgewerkt worden. Zo hoort dat!
uit: Sinterklaas op school, naar een idee van Mieke van Bunningen
Ik word altijd verguisd, Sinterklaas Door de leerlingen vergruist, Sinterklaas In een wereld vol tegenstand en voortdurende weerstand, Sinterklaas Daarom wil ik geen cadeautje maar een rustig klein bureautje ergens hier ver vandaan waar geen leerlingen bestaan
Op 19de eeuwse prenten is te zien dat Sint Nicolaas begeleid wordt door een lange magere man in een zwarte mantel met een vreemdsoortige steek op. Hij wordt Le Père Fouettard (=Vader gesel of Roe) genoemd en dreigt deugnieten met een lange roe, soms heeft hij er twee of meer bij zich. Hij lijkt op een soort kapelaan en totaal niet op een van de ruige Duitse begeleiders van Sint Nicolaas. Maar deze lange griezel stamt helemaal niet uit het rijke roomse leven, getuige uit een dagboekfragment uit december 1589 van Hubert Birelet, graanhandelaar te Metz, volgens Cuny (1987). Tot 1552 kwam Sint Nicolaas altijd op 6 december in z'n eentje naar de stad Metz om de kinderen speelgoed en lekkers te brengen. In 1552 belegerde keizer Karel deze stad, die toen onder Frans bewind viel. De inwoners van Metz riepen de koning van Frankrijk te hulp, want de strijd was hard en lang. Om hun stadsgenoten moed in te spreken hadden leden van de leerlooiersgilde een groteske personage bedacht en gemaakt, gewapend met een grote roe. Daarmee achtervolgde men de jeugd door de straten van Metz. Dit personage moest keizer Karel voorstellen, die door de Metzenaren natuurlijk als een tiran werd beschouwd. In het jaar daarna werd de stad bevrijd. Om dat te vieren lieten de leerlooiers het angstaanjagende personage weer door de stad gaan. Deze rondgang viel toevallig min of meer samen met die van Sint Nicolaas. In de jaren daarop werd het de gewoonte, dat Sint Nicolaas de brave kinderen beloonde en de groteske personage de stoute kinderen met een roe op hun billen sloeg. Later vergaten de Metzenaren dat deze figuur Karel V voorstelde en gaven de metgezel van Sint Nicolaas de naam 'Le père Fouettard'. Dit verschijnsel verspreidde zich door heel Frankrijk en kwam ook op kinderprenten terecht, waar deze 'knecht' ook wel met een lange bruine baard in een bruine pij wordt afgebeeld. Ook kent men in Frankrijk de kinderschrik Croque Mitaine die stoute kinderen in een zak meenam om op te eten.
uit: op zoek naar Zwarte Piet, Frits Booy Een speurtocht naar de herkomst, de ontwikkeling en de betekenis van de dienaar van Sinterklaas Stichting Nationaal Sint Nicolaas Comité
Ieder jaar telkens weer weet de Sint het niet meer. Over wat hij jou zou willen schenken moet hij dan eerst heel goed nadenken.
Sint weet dat jou als brandweerman een grote fik erg fascineren kan. Maar het is van Sint wat veel gevraagd en bovendien ook nog eens erg gewaagd om voor jou een brandje te stichten. Nee, daarvoor zal Sint echt niet zwichten. Want Sint en zijn zwarte companen zijn nu eenmaal geen pyromanen.
Een ander cadeau wist Sint nog niet. Daarom ging hij vaak met pakjespiet lekker shoppen en winkels hoppen.
Op zijn zoveelste, uitbundige winkelronde heeft Sint ook voor jou een cadeau gevonden. Haal dus dan gauw het papier eraf, dan zul je zien wat Sinterklaas je dit jaar gaf.