Gebruik baard, pruik en snor nooit om uw gezicht te verbergen!
Hoofdpunten blog wandelen
sinterklaas
30-01-2010
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint
Sintverhaal voor jeugdige lezers (4) Oorspronkelijk lezen we dat de zieke Zwarte Piet in de kliniek "in de hemel in de kliniek" ligt. Vandaar ook de engeltjes die hem verplegen. In de Vlaamse Sinterklaasverhalen komen Sint en Piet vaak niet uit Spanje, maar uit de hemel. In de heruitgave ligt Piet gewoon in het ziekenhuis, maar de illustratie bleef ongewijzigd en dus blijven de engeltjes hem liefderijk verzorgen. Verder liet Leopold Lambik, die als hulppiet Suske en Wiske bezoekt, de cadeautjes verwisselen: Wiske krijgt een bal en Suske een pop. Ook maakt Lambik zich bekend door met roet op de spiegel te schrijven: "De beste groeten van Zwarte Piet, dat is Lambik". In de latere uitgave krijgen ze elk het voor hen bestemde cadeau en ontbreekt de toevoeging waaruit de ware identiteit van de hulpsint blijkt. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap.
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint (3)
Sintverhaal voor jeugdige lezers Om beginnende lezers al met Suske en Wiske in aanraking te brengen, schreef Leopold Vermeiren leuke eenvoudige verhalen, fijnzinnig geïllustreerd door Willy Vandersteen. De reeks heette: "Wij lezen met Suske en Wiske" en een van de deeltjes droeg de titel "Lambik helpt de Sint" (1964). De plaatjes hadden één steunkleur: rood of blauw. Later is de reeks gewijzigd heruitgegeven. De tekst werd door Judith Bos enigszins aangepast en de plaatjes waren nu beurtelings ongekleurd of vier kleuren. Deel drie (1981) bevat twee verhalen en het eerste is "Lambik helpt de Sint". Op de voorkant is het oorspronkelijke plaatje hertekend en in vier kleuren afgedrukt. Het is interessant om de beide uitgaven te vergelijken. Allereerst valt op dat twee plaatjes ontbreken in de heruitgave: de kop van de ezel van de Sint (in Vlaanderen van oorsprong Sints favoriete rijdier) en het plaatje waarop we zien dat de mijter van Sints hoofd is gevallen, omdat hij tegen z'n huifkar duwt. De tekst van Leopold is soms echt veranderd door Judith. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint (2)
Sintgrappen van Lambik In vroeger tijden werd er al over de Sint gerept in de Grappen van Lambik. In "Verkeerd begrepen" rijdt Lambik naar de plaats Sint-Niklaas i.p.v naar de grote kindervriend. De heilige man komt zelf niet in beeld. Dat is wel het geval in "Lambik kan alles" in hetzelfde deel met grappen. Lambik wil Sinterklaas helpen door diens paard een nieuw hoefijzer onder te slaan, maar hij blijkt het onder z'n eigen schoen te hebben genageld. In "Het misverstand" bedenkt Lambik bij het zien van de Sint en z'n knecht op de daken, dat hij geen verlanglijstje heeft gemaakt. Hij tekent z'n wensen op de muur, zodat ze niet over het hoofd gezien kunnen worden. Sint geeft hem echter een schoolbord, omdat hij blijkbaar zo graag tekent. Deze grap is ook verschenen in het Suske en Wiske Weekblad nr. 50 in 1994. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de sint
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint (1)
Met het verschijnen van "De stralende staf" op 18 november 2009 is het eerste Sinterklaasverhaal in de Suske en Wiske-reeks een feit. Het is een spannend verhaal waarin door Suske en Wiske en hun vrienden het Sinterklaasfeest wordt gered, nadat de stoomboot door onverlaten blijkt te zijn overvallen. Dit album is een goede aanleiding om weer eens nader te bekijken in hoeverre Suske en Wiske en hun vrienden eerder contact hadden met de goedheiligman.
Sint in de strip In de albums kon de Sint tot op heden gespot worden in "Heilig bloed" (2002), waar Sinterklaas een van de geestelijken is die de schrijn van het Heilig Bloed begeleidt. Hij is daar passief aanwezig. Anders dan in "De jokkende joker" (2009). Daarin moet Sinterklaas het ontgelden: hij wordt vreselijk toegetakeld door de hond die achter Wiske aanzat. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Ken jij Hans Klok, de grote goochelaar? Sinterklaas kent hem al meer dan dertig jaar. Als kind vroeg hij aan de Sint een leuk presentje. Hij gaf het toen aan dat handige ventje. Dat cadeau bezorgde hem heel veel plezier, hij speelde er mee, per dag een uur of vier. Een jaar later kende hij een trucje met een touw en hij toverde zomaar een duifje uit zijn mouw. Sinterklaas gaf hem een van de leukste cadeaus. Een uitgebreide supermooie goocheldoos. Wil jij net zo beroemd worden als onze Hans? Oefen dan met deze trucs en grijp je kans. van: Pieter Feller
De Turkse regering wil de stoffelijke resten van Sint-Nicolaas terug. Die was in de vierde eeuw bisschop van Myra, waarvan de restanten in of bij het plaatsje Demre in het zuidwesten van Turkije liggen. De Turkse minister van Cultuur Ertugrul Günay wil de stoffelijke resten nu terug in het graf van de man, in de Sint-Nicolaaskerk in Demre.
Er worden in de streek opgravingen gedaan om de zes meter onder de oppervlakte verscholen ruïnes van Myra bloot te leggen. Aan het hoofd van die opgravingen staat professor Nevzat Cevik, die zegt dat de resten van Sint-Nicolaas in 1087 door Italianen zijn gestolen en later herbegraven in de Basilica di San Nicola in het Zuid-Italiaanse Bari.
De populaire heilige heeft nooit gezegd dat hij in Italië begraven wilde worden. "Hij leefde en stierf hier, en zou daarom hier moeten rusten" meent Cevik. uit: Het Laatste Nieuws
Nikola staat borg En terwijl hij daar zo rondliep, werd hij steeds razender, omdat hij besefte dat men hem had beetgenomen! Het werd al donker toen Antip naar huis terugging. Hij was boos en droeg de icoon onder zijn arm. Terwijl hij daar zo liep kwam een oude man hem tegemoet. Deze vroeg hem: "Waar ga je heen mijn zoon?" Wrevelig antwoordde Antip: "Ik heb een heiligenbeeld dat ik verkopen wil. "Dat had hij die dag al zo vaak gezegd. "Wat moet je er voor hebben?"
"Doet er niet toe."
Toen haalde de oude man twee biljetten van honderd roebel te voorschijn, gaf ze aan Antip en nam de icoon in ontvangst. "Ga met God, mijn zoon."
Zonder nog één keer naar de oude man om te kijken draaide Antip zich om en ging op weg naar huis. Het was langzamerhand helemaal donker geworden. Antip had al zijn aandacht bij de twee bankbiljetten die hij stevig in zijn hand hield en lette helemaal niet op de weg. En zo kon het gebeuren dat hij plotseling uitgleed over een glad stuk wegdek.
Maar toen hij probeerde om weer te gaan staan lukte dat niet. Hoe hij het ook probeerde, met geen mogelijkheid kon hij weer opstaan. Antip werd bang en begon luid om hulp te roepen en op het geluid van zijn geschreeuw kwamen de mensen toegesneld. Ze tilden hem op en brachten hem naar huis.
Maar met het geld kon Antip niet veel meer beginnen, want vanaf dat ogenblik kon hij niet meer lopen. uit: Volksverhalen Almanak - Stichting Beleven.
