Gebruik baard, pruik en snor nooit om uw gezicht te verbergen!
Hoofdpunten blog wandelen
sinterklaas
07-04-2013
Sinterklaasgedicht
Voor de Sint
Elk jaar hoop ik dat ik de paardenvoetjes weer kan horen, zachtjes over de daken met een stukje wind, dat vrolijk zingt en die avond tot een feest tovert.
Ik hoop dat ik de blijheid van de Sint kan zien en horen hoe hij zachtjes lacht met een stukje wind, dat vrolijk danst en die avond onvergetelijk maakt.
En ik hoop dat ik de braafste ben. Dat ik zachtjes juich met een stukje wind, dat om me heen zweeft en die avond van goud maakt.
Elnura Kasikirik Het Sinterklaas gedicht van de kinderstadsdichter van Sint-Niklaas 2012 uit:Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Confraternité Saint-Nicolas en Sinterklaas in Luik
Confraternité Saint-Nicolas en Sinterklaas in Luik (slot)
Onze stoet is, naast door wat we zelf aan centen krijgen, ook gesponsord door de Luikse schepen (wethouder) van familie, sociale zaken en gezondheid. Tijdens de optocht delen wij meer dan 200 kg. snoep uit, warme chocolademelk, pannenkoeken en meer dan 600 zakjes gevuld met hebbedingetjes en geschenkjes; Dit alles helemaal gratis.
Daarnaast proberen wij een cheque te schenken aan een organisatie die zich inzet voor kinderen en net zoals wij over beperkte middelen beschikt, of ze te helpen door onze aanwezigheid zoals bij "Les camions du coeur" Verder bezoeken wij andere broederschappen rond: gastronomie, wijnbouw, wijnproeverij, folklore...om onszelf meer bekend te maken. Het SNG Vlaanderen leerden wij kennen toen wij jullie ontmoetten in Bari bij de basiliek waar onze heilige vriend begraven ligt. Sindsdien zijn wij al een paar keer in Sint-Niklaas naar de "Dag van de Sint" geweest". uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Confraternité Saint-Nicolas en Sinterklaas in Luik
Confraternité Saint-Nicolas en Sinterklaas in Luik (1)
In Luik, in de wijk Outremeuse, staat een Sint-Nicolaaskerk in wiens schaduw de beroemde krimischrijver Georges Simenon (commisaris Maigret) werd geboren. Onder de toren van deze kerk richtte Marcel Janssens - een echte Waal, maar met Vlaamse roots en vlot tweetalig - in april 2007 de "Confraternité Saint-Nicolas", ("Broederschap van Sint-Nicolaas"), op
Hij vertelt:
"Zelf ben ik al 37 jaar Sinterklaas in scholen, bij particulieren en in het kerstdorp van de stad Luik. Ik stichtte deze broederschap om het feest van onze heilige Nicolaas in ere te houden, te beschermen en te promoten. Elk jaar in mei komt onze confraternité in kapittel samen om een beetje centen te verzamelen en om de stoet te organiseren die vertrekt van de Sint-Nicolaaskerk en rondtrekt in de wijk Outremeuse. Aan deze optocht nemen ongeveer 140 vertegenwoordigers uit de verschillende folkloristische groepen en sportverenigingen uit alle hoeken van de provincie Luik deel. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Zoiets moet het geweest zijn. Uit was groot geschreven zodat het niet alleen de zin maar zelfs het hele vers afsloot. Gelukkig hoefde ik niet echt te zingen, maar uitpakken moest ik wel. De snelle gever had vanmorgen nog tijd gehad voor een cadeau noch voor een surprise. Een voetbal van krantenpapier viel mij ten deel. In het hart van de voetbal zat ... zeep. Doordeweekse, saaie, 'o is het vandaag al Sinterklaas' zeep. Zeep zo uit de linnenkast alsof we ons thuis nooit wasten. "En", vroeg mijn moeder toen ik thuis kwam. "Zeep", zeidde ik. "Geef maar" , zei ze. Ik had een wijze en aardige moeder. De zeep verdween uit mijn oog, langzaam uit mijn hart. Sint kwam 's avonds. En dit keer was het de echte. Dat wisten we allemaal zeker. De gedichten waren mooi, de cadeaus goed en het feest was gered. Nog een heel jaar dan zou ik me weer door de schoolse viering heen worstelen om aan het eind van de dag alles weer te kunnen vergeten omdat Sinterklaas ons nooit teleur stelde. Co Baas - Tekening Gera Baas uit : Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Sinterklaas! Wat een idee. De man had zich duidelijk vermomd en veel kinderen zagen dwars door die vermomming wie deze sint in werkelijkheid was. Ik wist het niet, wilde heus nog wel wat ontzag voelen, maar kon slechts hopen dat hij weer gauw ging met zijn Pieten. Ook die Pieten vielen tegen. En ook zij waren bij sommigen gekend. Na het intermezzo greep de meester weer in de cadeaustapel. Een cadeau voor mij. Nu kwam het er op aan op het juiste moment blijverrast te kijken en het gedicht een beetje dragelijk voor te lezen. 'Sint zat te denken wat hij jou moest schenken. Hij wist het niet en riep toen Zwarte Piet. Ik weet het niet, zei Zwarte Piet. Zing maar een lied en pak maar UIT.' (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap.
Het eerste cadeau tartte al direct de voorgeschreven wetten. "Geen vieze plakboel", hoorde ik de meester op bezwerende toon verordineren, maar deze anonieme gever had daar geen rekening mee wensen te houden. De meester, die alle handschriften kende, probeerde de gever niet te verraden door zijn strenge blik. Dat was eigenlijk het meest feestelijke aan de morgen. Na heel wat cadeautjes en hakkelend voorgelezen gedichten werd eindelijk de deur zonder kloppen opengegooid. Zwarte Piet kwam jolig binnen om ons de komst van Sinterklaas te melden. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Was dagen aan het denken voor een presentje. Wat gaf je iemand die je eigenlijk niet kende? Bedacht en plakte een surprise en schreef een gedicht. In mijn netste handschrift schreef ik het kladje over. Op de dag van vieren ging alles geheimzinnig verpakt in een tas mee naar school. Na een mislukte rekenles begon dan het 'vieren'. Ik weet niet of we er voor in de kring gingen zitten, wel weet ik dat het absoluut niet de bedoeling was je uitbundiger dan anders te gedragen. Straks zou Sinterklaas met zijn Pieten ook nog even onze klas bezoeken en dan moest de klas, in allerlei betekenissen van het woord, er netjes bij staan. (Wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Een liefdevolle schoolganger was ik niet. Wel een trouwe en een die vanzelfsprekend deed wat de meester zei. In december verbaasde het mij ieder jaar opnieuw dat je ook heel anders kon omspringen met de schoolse taken. Je kon er met je pet naar gooien, je kon ze lichtvoetig opnemen of je kon ze pas op het nippertje herinneren. Vooral dat laatste was zo verbazingwekkend dat het mij nooit gelukt is. In november kreeg ieder kind uit de klas een lootje. Ik schrijf krijgen, omdat ik me van spannend lootjes trekken niets herinner. Dat lootje moest opgevouwen in je zak en onder geen beding mocht iemand anders uit de klas vertellen welke naam op jouw verkreukt papiertje stond. Ja, het was zelfs het beste thuis ook je mond te houden. Stel dat het via een omweg van een praatgrage zus of een roddelzieke broer toch bekend zou worden wie je 'had'. Ik hield dus mijn mond. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Op bijgaande foto staat Sinterklaas in volle glorie als "poesjenel" (stangpop). Deze marionet is gemaakt door een Luikse dame, lid van de confraternité. Het vervaardigen van poppenkastpoppen is haar hobby, waar bij de beroemde poesjenellen van Luik: Tchantchés en zijn vrouw niet mogen ontbreken. (http://www.cwarzee.net/tchanches/index.htm)
Dit "lief kind" van de Sint maakte hoofd, lichaam en ledematen. Andere lieve kinderen, vrouwelijke leden van de confraternité, zorgden voor de mooie sintelijke kledij en Marcel, de voorzitter himself, nam de afwerking - pareltjes, bril, medailles, staf en degelijke -voor zijn rekening.
Het documentatiebestand van het Sint-Nicolaasgenootschap bevat vele mooie en belangrijke items, maar deze stangpop is toch wel veruit de origineelste. Luc Vermeulen Foto's SNG Vlaanderen
Aquarel Een grafisch werkje van schrijver Hugo Claus dat hij als 15-jarige maakte. Een kleurig aquarel verbeeldt een vrolijke Sinterklaas. uit: Het Nieuwsblad
