Gebruik baard, pruik en snor nooit om uw gezicht te verbergen!
Hoofdpunten blog wandelen
sinterklaas
24-09-2012
Ontmoetingen met de Sint
Ontmoetingen met de Sint (slot)
Duitsland 'Berlijn - Spandau) In 1539 wordt het een evangelische kerk als gevolg van de reformatie, daardoor werden alle beelden verwijderd waaronder ook een zilveren Nicolaas die sindsdien spoorloos is. In 2001 besloot de gemeente een Nicolaasbeeld in de kerk op te stellen en hiervoor gaven zij de opdracht aan de kunstenaar Bern Gisevius. Nicolaas wordt meestal statig voorgesteld en men wou iets meer levendig en uit de legenden en het leven gegrepen en dit in tweevoud, voor elk wat wils. Het ene, kleinere beeld is een bijbellezende Nicolaas op het concilie van Nicea, het tweede is een levensgrote poedelnaakte Nicolaas als redder der zeelieden. In onze kleurrijke volkstaal zou men zeggen "goed voorzien van oren en poten". Twee felle contrasten die voor zichzelf spreken maar wel ongewoon, en zeker in een evangelische kerk, die er een oecumenische uitleg aan tracht te geven. Gewaagd maar niet verwacht, wij boeken vooruitgang? Raf Rumes. (met dank aan Prof. W. Sharrer) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Duitsland (Berlijn - Spandau) Als ondertitel zouden we kunnen meegeven: Spannend in Spandau. Dit zal u verderop duidelijker worden. De Nikolaikirche van Spandau dankt haar ontstaan aan het feit dat Spandau een handelsnederzetting was op de samenvloeiing van de Spree en de Havel en in 1240 als "ecclesia forensis" of Marktkirche erkend wordt. Zij droeg destijds reeds de naam van Nikolaikirche vermits Nicolaas de patroon van de handelaars was. Het is een driebeukige hallenkerk die in 1944 door de geallieerden gebombardeerd werd, waarbij de toren totaal uitbrandde, toren die tussen 1979 en 96 met zijn barokuitzicht werd herbouwd. (wordt vervolgd) uit:Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Strooien: Liefst ongezien, ten teken van vrijgevigheid en bescheidenheid. Ook weer te herleiden naar de legende van de drie huwbare meisjes.
Chocoladeletters: Eetbare letters werden gebruikt op kloosterscholen in de Middeleeuwen om kinderen te leren schrijven. Zodra ze een letter goed konden schrijven, mochten ze als beloning de bijhorende broodletter opeten. Een andere verklaring kan zijn dat in de 19e eeuw mensen de Sinterklaascadeaus bedekten met een laken. Hier bovenop legden ze de eerste letter (van brood) van het kind waarvoor de cadeaus waren bedoeld. Chocoladeletters werden ergens in de 19e eeuw geïntroduceerd. Tot die tijd werden de letters gemaakt van brood of banket.
