Gebruik baard, pruik en snor nooit om uw gezicht te verbergen!
Hoofdpunten blog wandelen
sinterklaas
27-07-2007
Sint-Nicolaas in Bruocsalla - Brussel
Sint-Nicolaas in Bruocsalla - Brussel (2)
De grote Gever en Kindervriend troont er zwierig helemaal in de hoogte en op het altaar : de Nicolaasicoon van Vladimir. In tegenstelling met wat de naam laat vermoeden, gaat het hier om een Griekse icoon uit de 12de eeuw en die zijn zeer zeldzaam in West-Europa. Toen was het kindje gedoopt en konden wij het koor in om het prachtige houtsnijwerk van J.B. Van der Haegen te bewonderen : het leven van Sint-Nicolaas in 10 taferelen met de bekende legenden. Lieven deed ons inzien dat Renaat Van de Linden gelijk had wanneer hij hierover schreef: "De reeks sierlijke medaillons geldt als een unicum in de.Sint-Nicolaasiconografie. Hier vinden we technische vaardigheid, een neiging naar het decoratief stilerende en het inschakelen van realistische bijzonderheden. Jan-Baptist Van der Haegen bindt grootsheid en vroomheid. De Vlaamse barokbeeldhouwer stuit in zijn verrassende virtuositeit op geen technische moeilijkheden. De fel bewogen personages wekken de indruk, van een gebeeldhouwd schilderij. We ontdekken er het vluchtig samengaan van inwendige bewogenheid."
Nu nog even rond de kerk: een gevelbeeldje boven de Sint-Niklaas gang, Wijnhandel Nicolaas op de hoek van de Taborastraat en - het kon niet beter uitkomen, want we hadden dorst - de St.Nicolaas Estaminet in de Korte Boterstraat. Het heeft gesmaakt tussen de nicolaiana achter de bar en aan de muren. Leuk, een abdijbiertje drinken met onze heilige Patroon overal aanwezig en goedlachs toekijkend. (wordt vervolgdt)
Sint-Nicolaas in Bruocsalla - Brussel (1) 5 mei 2007: 16de Vlaamse Nicolaasroute.
"Lieve kinderen, beste vrienden, Ik ben blij dat jullie er weer zijn om mij een bezoekje te komen brengen en dan nog wel in Brussel. Ik verheug mij erop jullie te ontmoeten in mijn residentie aldaar. Ik zal jullie ook in de gaten houden als jullie ondergronds gaan. Lieve kapoenen, braaf zijn, hé!"
Met deze openingswoorden in de brochure verwelkomde ons allergrootste Heilige Vriend op 5 mei een twintigtal leden van zijn fanclub, die stonden te wachten op de trein in het station van Sint-Niklaas (VL.) Het werd wel rechtstaan tot in Berchem, want heel West-Vlaanderen zat op de trein voor een evenement in de Antwerpse Zoo. Van Berchem naar Brussel Centraal konden we zitten in overvloed. Had Nicolaas ingegrepen?
Na 10 minuutjes stappen onder een reeds lekker zonnetje, kwamen we aan zijn "residentie in Brussel" : de Sint-Niklaaskerk. Het is een fascinerende kerk waarvan de grondvesten teruggaan tot de 12de eeuw en waarin heel het wel en wee van Brussel wel ergens is terug te vinden. Abbé Salomon Odeka yuguma, de huidige - Afrikaanse, - pastoor, had ons een klein uurtje gegeven voor een geleid bezoek aan de kerk. Alleen was hij even vergeten dat wij kwamen en was hij juist aan het dopen in het koor waar uitgerekend de interessantste nicolaiana te zien zijn. Maar - op z'n Afrikaans - geen nood, het kwam allemaal wel in orde.... Voorzitter Lieven Dehandschutter begon ons alvast rond te gidsen in de rest van de recentelijk zeer mooi gerestaureerde kerk. Hij kent ze door en door sinds hij de brochure "Het leven van Sint-Nicolaas, tien taferelen van Jan-Baptist van der Haegen in de Sint-Nicolaaskerk te brussel" maakte, uitgegeven door het SNG. Nicolaas op de preekstoel, Nicolaas op twee zuilen naast het altaar, tussendoor een heel groot beetje geschiedenis van het gebouw en zijn verdwenen toren, de Heilige van Myra op het 19de eeuwse reliekschrijn in koper van de martelaren van Gorkum - onze zusterstad in Nederland! - bewonderen en het schrijn zelf en dan naar het barokke Nicolaasaltaar. IMPOSANT!! (wordt vervolgd)
Dit keer hoefde Iwan niet zo lang na te denken. Hij ging de volgende dag onmiddelijk naar zijn buurman Boris. Deze was blij met het aanbod en verkocht de tarwe aan Iwan voor vijftig roebel. Hij zou er spijt van krijgen. Tot verbazing van iedereen richtte het koren zich echter weer op en waren de aren vol korrels. Toen de oogsttijd geworden was, kon Iwan wel tweeduizend schoven binden, een ongekende hoeveelheid. Elias en Nicola gingen naar het veld om te kijken naar de oogst. 'Je ziet dat ik heb woord gehouden heb,' zei Elias. 'Kijk eens wat er van de akker van buurman Boris terechtgekomen is!' 'Maar weet je dan niet dat deze akker niet meer van buurman Boris is? Hij heeft het graan weer verkocht aan Iwan. Je hebt een onschuldige opnieuw een flinke strop bezorgd.' En Nicolaas had heimelijk schik. 'Dat wist ik niet,' zei Elias geschrokken. 'Dan zal ik het goedmaken. Het volgende jaar zal de oogst van zijn velden het tienvoudige bedragen van dit jaar. Dat beloof ik Boris en jij bent mijn getuige. En die Iwan krijg ik nog wel!' Daarop liepen de twee mannen verder langs de geoogste velden. Toen het winter begon te worden, liep Nicola langs de woning van Iwan. Deze herkende de pelgrim die hem zo'n goede raad had gegeven. 'Goedenavond pelgrim,' groette Iwan. 'Kom hier even uitrusten, drink een glas thee en blijf vannacht in dit huis slapen.' Nicola glimlachte. Het gesprek kwam op het korenveld. En toen zei Nicola: 'Luister Iwan, je moet vadertje Elias bedanken voor de overvloedige oogst. Bak een grote pastei en breng die naar de kerk.' Hij stond op en vertrok. Iwan volgde de raad op. Hij bakte twéé pasteien. En iedereen die hem op weg naar de kerk vroeg waarom hij twee pasteien bij zich had, kreeg als antwoord: 'Deze ene pastei is voor Elias, de gestrenge, als dank voor zijn hulp bij de overvloedige oogst. En deze andere is voor Nicola, de barmhartige, die me altijd zal helpen als ik in nood zit.' Vanaf die dag had Iwan niets meer te vrezen en elk jaar oogste hij in overvloed.
uit: Sinterklaas op school, Jos Beke, Peter van Hasselt.
