|
Dat Nicolaas schutspatroon voor de zeevarenden was, heeft sommige historici doen veronderstellen dat een deel van de verering voor Poseidon, de 'god van de zee' voor de Grieken, op Nicolaas was overgebracht.
Dit verhaal is zeer betekenisvol en behoort tot de oudste Sint-Nicolaaslegenden. Er bestaan drie verschillende versies uit de vroeg-byzantijnse tijd.
Het Graan (1)
In de eerste graanlegende wordt verteld over een hongersnood in Lucia. Nicolaas trachtte voortdurend graan te bemachtigen voor de lijdende bevolking in de provincie.
Op een dag kwamen verscheidene schepen vol graan, op weg van Alexandrië naar Constantinopel, in Andriaki aan en Sint-Nicolaas haastte zich naar de haven. Vurig drong hij er bij de kapitein op aan een deel van de lading achter te laten voor de mensen in Lycia. Maar de kapitein weigerde. "De lading is zorgvuldig gewogen en ik ben bij opkomst verantwoordelijk voor een tekort." Maar de bisschop hield vol en verzekerde hem nadrukkelijk dat hij er geen narigheid door zou krijgen. En eindelijk ging men ermee akkoord van ieder schip honderd schepsels graan af te staan.
Nu geschiedde het wonderbaarlijke: toen de schepen in Constantinopel arriveerden woog de lading even zwaar als te voren. En toen Sint-Nicolaas het ontvangen graan verdeelde, bleek het voldoende voor twee jaar en was er zelfs nog genoeg over om te kunnen zaaien voor de volgende oogsten!
uit: Sinterklaas legenden
|
