Voor straf in de zak (1) Door Lea Smulders
Iedere avond deed Jeroentje voor het paard wat in zijn schoentje: brood en worteltjes en knol. Héél zijn schoentje deed hij vol
Maar als 's nachts, zo tegen enen, Zwartepiet kwam binnen-benen, stond het schoentje op de mat zonder iets. Hoe vind je dat?
'Oei!' zei Piet. 'Het paard vergeten! Nou, hij moet het zelf maar weten. Stoute jongetjes als hij krijgen lekker niks van mij!'
Iedere morgen vond Jeroentje wéér geen lekkers in zijn schoentje. En zijn vriendjes, heel het stel, kregen altijd iets. Zij wel.
Maar hoe zat dat nu, jandoppie? Wel, twee muizen, Jim en Joppie, aten stiekem, hap, slik hap, alles op. Als muizenpap!
Mmm, ze schrokken zo inhalig en ze piepten: 'Het is zààlig!' En dan liepen ze heel vlug naar hun muizenhol terug. (wordt vervolgd)
uit: Dag Sinterklaasje
|