Het schoentje van Toets (slot)

En toen gaf hij z'n knecht opdracht om de mooiste en grootste trein, die ze bij zich hadden, naast het kabouterlaarsje neer te zetten. Tevreden reed de Sint weer verder. De knechten volgden hem. Nauwelijks was de Sint uit het gezicht verdwenen, of Toets liet zich uit de boom zakken. Hij had alles gehoord en gezien. Ook van dat rode en groene knopje. Wat was Toets blij. Hij kon wel huilen en lachen tegelijk. Eerst liep hij een paar maal om de trein heen. Maar toen stapte hij in de locomotief en drukte op het rode knopje. tToe-oe-oetttttt!" gilde de locomotief. De trein begon te rijden. Maar ineens dacht Toets aan zijn laars. Die stond nog op het marktplein. Vlug drukte hij op het groene knopje. Een tel later stond de trein stil. Toets sprong eruit, ging de laars ophalen en even later zat hij alweer in de trein. "Toe-oe-oetttttt!" gilde de locomotief weer. Toen stuurde Toets zijn trein naar het bos.Hij voelde zich als een koning zo rijk.  En ik weet haast zeker, dat hij volgend jaar weer zijn schoen zet op het marktplein van de stad.
uit: "Alles in de wind" door Nelly Kunst