Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
Ik ben een man en woon in Eeklo (België) en mijn beroep is ...bloggen.
Ik ben geboren op 11/02/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn blog, foto's, computer, fietsen...
Op 28 december 2008 overlijdt mijn vader na een lange slepende ziekte. Zijn dood komt dus niet onverwacht, maar laat ons toch verweesd achter. Wereldwijd heeft de bankencrisis in de zakenwereld een gelijkaardig effect met alom paniek en ontreddering tot gevolg. Die twee thema’s vind je ook terug in mijn nieuwjaarssonnet.
Een sprankel hoop
Het is alom bekend, de tijd verslindt de steden, Geen tronen blijven staan, hoezeer men z’ ook bewaakt. Dit noodlot heeft ons dit jaar extra zwaar geraakt. Had ik gekund ik had dit onheil ’t liefst vermeden
Maar weerloos zie ’k ’t verval der laatste zekerheden. Geen bank ontsnapt eraan, wie sterk lijkt wordt gekraakt. En ‘k heb met vader ook van dichtbij meegemaakt Hoe hij onder de tand des tijds zwaar heeft geleden.
Wie stopt in ’t nieuwe jaar de dreigend’ ondergang? Wie voert de troepen aan in naam van ’s lands belang? Wie zal met vlammend zwaard d’ apocalyps bestrijden?
Ik ben geen cherubijn , mijn vuur is ver gedoofd Ik heb jullie ook nooit een rozentuin beloofd Maar slechts een sprankel hoop op nieuw’ en beet’re tijden
Deze morgen is men begonnen met grondboringen aan de Kraaiweg. Bij de vorige boringen werden foto's gemaakt maar nu worden grondstalen genomen, volgens de werfleider.
In AZ Alma werd deze week bij een 59-jarige man uit Maldegem de duizendste knieprothese geplaatst met de MAKO-robot. Dat gebeurde nog geen twee jaar nadat de robot in dienst werd genomen! “En in volle coronaperiode”, stipt arts-diensthoofd dokter Alex Demurie aan. “Vandaag wordt 90 procent van de knieprotheses in AZ Alma uitgevoerd met de MAKO-robot.”
De kaap van 1.000 operaties met de MAKO-robot ronden, is niet zo uitzonderlijk. Wel héél speciaal en uniek is dat dit in een periode van net geen twee jaar is gebeurd. De MAKO-robot werd voor het eerst in AZ Alma gebruikt op 4 maart 2020. Hiermee legden de orthopedische chirurgen van knieprothesecentrum AZ Alma de lat nog wat hoger, want met hun reeds bestaande LaZIRUSh-techniek en de ‘patella-in-place-balancer’ werd al een superhoge score van geslaagde ingrepen behaald. Met de MAKO-robot wordt naar de perfecte knieprotheseplaatsing gestreefd.
Toen AZ Alma in 2020 de MAKO-robot in huis haalde, was het het eerste ziekenhuis in Oost-Vlaanderen en het derde in België dat voor deze techniek koos. Geen wonder eigenlijk, want het knieprothesecentrum van AZ Alma heeft een uitstekende reputatie: jaarlijks stappen meer dan 900 patiënten enkele dagen na hun knieprothese tevreden het ziekenhuis buiten. En steeds meer patiënten kiezen nu voor het inzetten van de MAKO-robot, een forse investering (1,2 miljoen euro) die zowel voor de arts als voor de patiënt niet te versmaden voordelen heeft.
Voor de arts biedt het de zekerheid dat de prothese wordt geplaatst volgens het vooropgestelde plan, waardoor een grotere precisie van plaatsing en een betere stabiliteit van het implantaat wordt bekomen, in vergelijking met de conventionele methode. Voor de patiënt is de inzet van de robot een garantie voor een grotere precisie, minder schade aan de weke delen (de robot weet d.m.v. de CT-scan en de grenzen bepaald door de chirurg waar het bot eindigt en dus wanneer moet worden gestopt met zagen), minder bloedverlies (want geen opening van het mergkanaal) en mindere noodzaak aan pijnmedicatie. Op termijn zal dit leiden tot een kortere operatieduur en zelfs een kortere hospitalisatieduur zal hier het gevolg van zijn. Geen wonder dat momenteel 90 procent van de knieprotheses in AZ Alma met de MAKO-robot wordt uitgevoerd.
Voor het werken met de MAKO-robot werden niet alleen onze kniechirurgen Alex Demurie, Ignace Ghijselings, Hans Van Den Wyngaert en Stefaan Van Onsem grondig opgeleid, ook tien OK-medewerkers werden klaargestoomd voor deze ingrepen. De eigenlijke operatie wordt uiteraard uitgevoerd door onze chirurgen. De andere orthopedisten met hun eigen specialismen zijn dokter David Bassens, dokter Wouter De Keyser, dokter Erwin Groessens, dokter Chris Smets en dokter Nikita Stevens.
Op de foto de vier kniechirurgen: dr. Hans Van Den Wyngaert, dokter Ignace Ghijselings, dokter Alex Demurie en dokter Stefaan Van Onsem.
Augustus 1965: start rouwstoet van de voorzitter Arnold Standaert, voorzitter BWB (Belgische Wielrijders Bond) in feite de elitecoureurs van toen.
De rouwstoet van hun voorzitter begon aan ‘Villa Malecote’ aan de Staatsbaan te Balgerhoeke (zie de erehaag) en gingen dan over de sasbrug naar de parochiekerk.
Na de uitvaartdienst gingen ze terug in stoet naar het kerkhof van Balgerhoeke.
In de zomer van 2007 heeft Hilde het echtelijk dak verlaten. Lang blijf ik evenwel niet alleen want inmiddels heb ik al bijna een jaar een relatie met mijn buurvrouw Inge. Beter kan ik het niet treffen. Zij is mijn nieuwe bestemming, mijn Albion, mijn Inge-land.
’t Beloofde Inge-land
“t Is stil waar dat ‘t nooit waait, dat is alom bekend, Maar als het altijd stormt en niks dit kan bedaren, Als ’t water wild opspat met schuimkoppende baren, Dan is het beter soms dat ‘t schip zijn steven wendt.
Het kan verkeren, juist, ik heb het lang ontkend. Een huw’lijksboot in nood valt soms niet te vrijwaren. Wellicht bleef ik te lang, uit praktische bezwaren. ‘k Verlaat nu mijn Titanic eerder dan gepland.
Ik wens dit niemand toe, maar als je toch mocht stranden, Gooi dan de boeien los, en gun vooral mekaar Veel hoop, geloof en liefd’ in ’t komend Nieuwejaar.
Ik zet thans koers naar nieuwe onbekende landen En maak er ’t beste van, de zorgen aan de kant op weg naar Albion, ‘t beloofde Inge-land!
Een foto van de familie Lion met de latere dokter Albert Lion in het midden. Dokter Lion woonde in de Stationsstraat een 3 tal huizen voorbij cinema Astrid richting station.
Ondertussen is de ruwbouw aan het nieuwe appartementsgebouw op het K. Astridplein gedaan. Alle materialen van de metsers zijn (bijna) allemaal weg en moet er nu binnen gewerkt worden.
Het loont al eens de moeite om een bezoekje te brengen aan het arboretum in Het Leen te Eeklo.
Het is te hopen dat de storm geen schade heeft aangericht want de foto's zijn niet van gisteren maar van vorige week zondag. Sommige dingen bloeien maar er staat ook al veel 'in botte'.
Stilaan wordt de natuur wakker en blijven de bloemen niet achter.
Als we enkele weken verder zullen zijn zal er hier nog meer in bloei staan.
De oninneembare liefde van Jacques Brelwas de Eeklose Marieke. Marieke noemde Marieke Van der Schaght en was getrouwd met glazenmaker Valcke. Ze wou niet verder gaan met de zanger daar ze haar gezin niet in de steek wilde laten.
Deze vroegere knappe verschijning was ene Marieke van bij ons. Een jonge dame die in de Boelare woonde en de vurige onbereikbare vlam was van de Belgische zanger, componist en tekstschrijver Jacques Brel die in begin jaren zestig uitgroeide tot een internationale beroemdheid.
Marieke kende hij reeds van in hun jeugdjaren en waren vrienden.
De zanger wilde meer maar Marieke hield de boot af. Het was dus een platonische liefde.
Jacques maakte een liedje ‘Marieke’ die duidelijk alles te maken had met zijn onbeantwoorde liefde voor de Eeklose vrouw!!
Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
