Hello evrybody,

Ik heb vroeger gerookt gelijk nen turk.
Maar toen het Vlaams blok beginnen opkomen is ben ik er mee gestopt. (doordenkertje).

Als jonge gast kon ik in school als 14 jarige toch niet onderdoen hé.
Ik zag mijn kameraden regelmatig zo een wit stokske in hunne mond steken, en er dan zitten aan trekken tot er rook uit hunne neus kwam.
Amai da vond ik ferm!
Mijn ouders hadden een winkel en het zou niet moeilijk zijn voor mij om zo een pak met geperste rookwolken te verzilveren.
Ik dus met mijn sigaretten ‘s morgens den trein op om naar school te vertrekken.
Eindelijk kon ik ook mijn wetten stellen, want nu hoorde ik bij de volwassenen.
Ik moest al zeggen tegen mijne maat dat we niet meer bij die sukkelaars gingen zitten, maar wel in het rokerscompartiment.
De naam alleen klonk al schoon.
Ik dan maar mijn pakske open gefrutseld, en zo een stokske tussen de lippen gestoken.
Ik voelde mij direct 20j ouder!
Ja, nu kon ik mijn sigaret in de asbak leggen naast die andere volwassenen.
Het voelde trots aan zo met een pakske Gauloise filter in uwe bovenzak te lopen.
Ge moest zien dat uw maten het pakske konden zien zodat ze wisten dat ik ook bij de echte hoorde.
En tezelvertijd het niet teveel tonen dat de meester er niet op uitkwam, want dienen nam de sigaretten af om ze zelf te roken de gierigaard!
Een paar jaar later, had ik met één pakske niet genoeg.
Twee pakskes per dag vlogen er door.
Ik begon mij de vraag te stellen of er nu een categorie supervolwassenen bestond?
Bij mijn ouders in de winkel verkochten ze ook vleeswaren, en ik had al gemerkt dat mijn lijf de zelfde reuk begon te krijgen dan die gerookte hesp die boven den toog hing.
Hoewel dat die hesp beter rook dan mijn vingers.
Maar da zal met die kruiden geweest zijn zekerst.
Maar ik begon ook te ondervinden, dat de mensen mij scheef bekeken telkens ik een sigaret opstak.
En zelfs de pa van mijn toekomstig lief had al twee keren gezegd dat zijn Nicolleke met gene roker moest naar huis komen of dat er wat zou zwaaien.
Bij den aankoop van mijne eerste auto ging het ook van kwaad naar erger.
Ik stak de ene sigaret na de andere op.
Eén hand op het stuur, de arm door het raam (behalve bij regen) en in de andere hand mijn sigaret.
Als mijn raam niet open stond, dan zag ik na 34km gene steek meer.
Als de politie mij deed stoppen hadden ze een kwartier nodig om mijn papieren te krijgen tot de rook was opgetrokken.
Er kwam zoveel rook door mijn vensters als door het echappement.
Toen ik in de competitiesport ben gestapt, vlogen niet alleen de zweetdruppels in het rond, maar ook stukken van mijn uitgehoeste longen.
En 't is daar dat ik van de één op de andere dag ben gestopt met roken.
Ik heb daarna nog een paar keer een sigaarke opgestoken bij één of andere drink, maar ik moet zeggen dat ik er mij zeker niet beter bij voelde.
Maar de vraag blijft nog steeds, waarom ben ik daar mee begonnen?
Waarom steekt een mens dat in zijne mond?
Waarom is de sigaret een toegelaten drug geworden?
Waarom is het toegelaten ons eigen leven te verpesten?
Waarom, waarom, waarom, waarom, waarom?
Ne mens stelt er hem zoveel vragen over dat hij er op den duur een sigaret zou van opsteken! 
 
Groetjes chauffeurke

Hello evrybody,

Ja ik ben zo gene specialist in op zoek gaan naar relaties.
Ik heb dus maar ne keer een paar boeken gekocht om te zien hoe ge een vrouw kunt verleiden.
Dat is potverdekke nog niet simpel zenne.
Ik lees hier dat ge moet zelfzeker overkomen.
Lap, dat is al mijn grootste probleem.
De laatste tijd ben ik zeker van niks.
En de kledij en het uitzicht doet er ook veel aan.
Ik heb mij nu sportief gekleed en half geschoren, want daar zijn de vrouwen naar schijnt zot van.
Nu lees ik hier dat ze met dat scheren een stoppelbaard bedoelen ppffffffff.
Ja, ik had mij juist half geschoren, nu sta ik hier met nen halve moustache en één kaak da geschoren is.
Allé, ik ben da ne keer gaan uitproberen in het zwembad van de Gavers.
Ik daar met een zwarte zwembroek aan het paraderen rond het water.
Mijn schouders achteruit en mijnen buik zoveel ik kon ingetrokken, want da stond ook in dienen boek.
Jawadde da is niet gemakkelijk zo te lopen als ge dat niet gewend zijt zenne.
Na een half uurke rond da zwembad te hebben gelopen had ik al veel beziens, vooral van den badmeester.
Ineens komt er daar zo een schoon madammeke uit het water gekropen met nen bikini waar ze waarschijnlijk te weinig stof voor hadden om alles te kunnen stoppen.
Ik zo ne keer een oogske naar haar getrokken en mijne schoonste lach boven gehaald.
Met al mijn zelfzekerheid liep ik zo naast haar, en neep ik ne keer in haar billen.Ja, zo stond da in dienen boek hé.
Jawadde, azo ne patat dat ik daar op mijn oor kreeg.
Van de slag verloor ik mijn evenwicht en viel daar in het water.
Van het verschieten slikte ik de helft van da zwembad binnen en was ik bijna verdronken.
Ik ben wakker geworden door nen bouche a bouche van Marcel den badmeester.
ppffffffffffffff, ik moet zeggen dat ik niet echt zeker ben dat ik deze relatie in stand wil houden hoor )))).
Groetjes chauffeurke

Hello evrybody,

Ja dat is niet gemakkelijk zenne!
Als ik vandaag moest leven zoals gisteren, dan moest ik vandaag nog doen wat ik gisteren al gedaan heb.
Dan zou ge nu de teksten van gisteren lezen, maar dan op datum van vandaag.
Dan zou ik nog achter mijn vissen moeten gaan, maar vermits ze da water uit dienen vijver getrokken hebben, zouden ze ne ganse nacht op het droge gezeten hebben.
Rogéke zou nog leven, en we zouden nog kunnen lachen met gisteren.
Maar met gisteren bedoelt men het verleden, en het verleden gaat veel verder terug dan juist gisteren.
Kunt ge nog volgen?
Moest ik 45j terugkeren in het verleden, dan zou mijne pa nog bezig zijn met mij te maken, en zou ik hier nu mijne zever niet kunnen schrijven.
Echt met het verleden leven doe ik liever niet, want anders had ik van mijne pa nog wat lappen op mijne kop tegoed.
Stel u voor zeg!
Ik zou terug naar school moeten, en weer wreed studeren gelijk ik altijd gedaan heb op de universitaire kleuterschool.
Ik zou weer mijn puberteitsjaren hebben, en wat nog straffer is ik zou weer mijn ex tegenkomen.
Jawadde ik begin er hier bleekskes van te worden.
Nee ik heb geleerd vandaag te leven, en kijk naar morgen zonder echt iets te plannen.
Rogéke had ook van alles gepland, maar het verleden wou dat zijn plannen voor morgen begraven zijn!
Nu dat ik juist wreed verliefd geworden ben, ga ik ne keer naar morgen kijken, en gisteren laten voor wat het is.
En als ik echt naar gisteren moet kijken, dan is het vandaag 25 maart dat mijn moeder juist 4j geleden gestorven is.
En dat is alsof het gisteren was!
Groetjes chauffeurke

Valentijn,

Vroeger toen ik nog een lief had, was de 14^e februari een dag als een andere.

Het is maar nu dat ik alleen in mijn kot zit, dat ik aan Valentijn denk.

Ja, ge kunt het ook niet missen hé.

Bij den bakker staan de taarten in de vorm van een hart, en dozen met pralines zijn versierd met hartjes en roze linten.

In de parfumwinkel staan ze ook aan te schuiven om hun lief met Valentijn nog eens goed te laten rieken.

En in de lingeriezaak, daar hebben ze een speciale collectie naar boven gehaald zodat ge nog eens kunt blozen als ge uwe Valentijn ziet.

Ja, als ik zo eens naar die winkels kijk, ze hebben potverdekke schoon marchandise zenne.

Valentijnsdag is de dag waarop je zeker niet mag vergeten te zeggen dat ge uw lief graag ziet.

Zeker als ge het de 364 andere dagen vergeten bent.

Om een beetje indruk te maken, stapt ge best eerst bij den bloemist binnen, en laat ge daar een paar rozen inpakken in een schoon papier.

Op zo een dag, kunt ge ook moeilijk uw lief tussen de kookpotten zetten hé.

Het beste is van ze uit te nodigen voor een etentje, en omdat het toch de geste is die telt, die mag het gerust in de frituur zijn.

Ja, Valentijn kan schoon zijn hé.

Ik moet zeggen als ik dat zo vergelijk met mijn Valentijntje van vroeger dat er toch wat verschil opzat.

Wij hebben vroeger alles gedeeld.

Zelfs toen we uit elkaar gegaan zijn, kreeg ieder zijn deel.

Mijn lief vertrok met de Microgolf, televisie, diepvriezer, en de salon die ze voor hare Valentijn had gekregen.

En ik kreeg de liefdesbrieven terug die ik haar zo schoon had geschreven.

Af en toe lees ik mijn eigen brieven nog eens terug, en ik moet zeggen, dat ik zo zou kunnen verliefd worden op mezelf.

Als ge eens goed nadenkt, kunnen ze toch nogal wat uitvinden om de commercie te doen draaien hé.

Een mens zou speciaal een lief gaan zoeken om dienen dag te kunnen vieren.

Maar wat houd Valentijn nu juist in?

Awel, dat is tegen de persoon die ge graag ziet, gewoon zeggen en tonen dat ge hem graag ziet hé.

Meestal vinden we dan nog een koosnaam uit om het wat schoner te laten klinken hé.

Mijn teddybeertje, mijn scheetje, mijn bolleke, mijn hartendiefje.

Bij kaarslicht kijken we ons lief dan nog eens schoon in de ogen, en halen onze zwoelste stem boven om de legendarische woorden te zeggen “Bolleke ik zie je graag”

Dan is ook het moment gekomen om elkaar in de armen te vliegen, en een traan weg te pinken.

Ja, het moet allemaal op Valentijn gebeuren hoor, want erna gaat het gewone leven terug zijn gang.

Dan moet men terug de ernst in zijn stem laten klinken als den afwas niet gedaan is, of als men de helft van de boodschappen vergeten is.

Ja mannekens, ik zit hier ook aan Valentijn te denken, maar stel mij de vraag aan wie ik een mooie Valentijnsdag moet wensen.

Mijn kiekens zitten soms wel verliefd naar mij te kijken, maar ik weet niet of ik wel genoeg kieken ben om het hun te wensen.

In plaats van een romantische kaars voor St-Valentijn te branden, zou ik er best één branden voor St-Antonius.

Ja, dienen mens helpt verloren zaken terug te vinden hé.

Och…..we kunnen er eens mee lachen, maar het zal een Valentijn worden zoals de voorbije jaren.

Ik roep dan heel hard “ ik hou van jou” en denk dan heel hard aan mijn moeder.

Ondertussen galmen mijn woorden door het heelal, en komen ze misschien wel terecht bij een bolleke die ze wil aanhoren.

Hopelijk krijgen al de eenzamen ze ook te horen, zodat ook deze mensen een beetje een Valentijnsdag hebben.

Groetjes chauffeurke.

Hello evrybody,

Ja, dat is 't één en 't ander!
Iets dat ge nooit meer vergeet!
Mijn vrouw en ikzelf verlangden ook naar een kleine spruit.
We waren begonnen met erover te praten, en dan boeken te lezen om te weten hoe ge daar nu juist aan begint.
Ja, om een kind te kopen zijt ge beter goed voorbereid hé.
Naar het schijnt begint alles bij de voeding!
Mij hadden ze gezegd dat ik veel gember en selder moest eten.
Jawadde ik stond op met gember en ging slapen met mijne selder ppfffffffff.
Allee op nen avond nadat we nog ne keer de handleiding van de kamasutra hadden doorgenomen, ging mijn vrouw 's anderdaags bij den apotheker.
Ni omdat ik van de kleerkast gevallen was, maar wel achter nen predictor.
Ja, dat is zo een soort van thermometer waar gene kwik inzit maar waar u kunt op lezen of u binnenkort de kinderkamer mocht behangen.
Allé na enige tijd mochten we beginnen behangen.
Den doctor had gezegd dat we ook aan prenatale oefeningen moesten doen, en dat het best was dat de man meeging als steun.
Ik met mijn vrouw mee naar die turnzaal om prenatale oefeningen te doen.
Jawadde!
Na zes weken ben ik daar buiten gekomen met 12cm opening ppfffff.
Toen den dag aangebroken was om naar de verloskamer te gaan, mocht ik mee om de bevalling mee te maken.
Dat is het schoonste wat ge kunt meemaken!
Ik weet dat mijn vrouw wreed gezweet en afgezien heeft door al dat duwen.
Maar dat de man bij een bevalling niet afziet dat is ook geen waar zenne!
Ik heb evenveel gezweet en geduwd om achter dienen doctor te rijden met mijne velo, want dienen woonde boven de muur van Geraardsbergen.
En dat ik geen pijn heb gehad is ook niet waar, want bij het doorsnijden van de navel durfde ik niet kijken en heb ik toch wel den helft van mijnen duim doorgeknipt zekerst ppfffffff.
Nog een geluk dat het den dienen niet was waar ik nu mijn verhalen uit zuig .
Groetjes chauffeurke

Hello evrybody,

Ik heb met een vriend en mijn pa gans mijn huis verbouwd.
Alleen had ik er zeker niet moeten aan beginnen, want anders had hier nu de scheve toren van Pisa gestaan.
Maar als ik iemand heb die het mij eerst ne keer uitlegt hoe het moet, dan kan ik wel met mijn handen uit de voeten.
Het laatste werk hier in huis is mijne vriend Rogéke komen doen.
Hij is chapper van beroep, en in de stal moest nog ne chap gelegd worden om later te betegelen.
Op ne zaterdag om 6u30 kwam dienen hier toe met zijn gerief.
Ja, Rogéke was zo, voor de vrienden deed hij het werk in het weekend.
Dienen begon aan zijn werk, en zonder enige moeite had ik na een paar uur ne chap op de grond liggen gelijk een biljart tafel.
Awel chauffeurke nu moet ge nog juist uw handtekening in dienen chap zetten hé.
Ha ja?
Ja zei hij, in Hollywood doen ze dat ook op den trottoir (voetpad).
Ze duwen hun handen in het cement en dan hebt ge Ne schonen afdruk, ge moet er dan nog juist uwe naam onder schrijven.
Ondertussen was Rogéke bezig met zijn pintje te drinken, en met mijne pa al het volgende werk te bespreken.
Ik achter zijne rug dan maar rap mijn handtekening gaan zette.
Ja, hij had mij niet gezegd waar en hoelang ik mijn handen moest in dienen cement drukken.
Ik dan maar tot in het midden van de stal gestapt.
Potverdekke ge kon zo zien waar ik gepasseerd was, want ook mijn voeten stonden al in het cement.
Allé ik mij in het midden van de stal op mijn knieën gezet en mijn handen die in de cement gedrukt.
Na een half uurke zou dienen afdruk daar wel instaan zekerst!
Ondertussen had Rogéke van mijne pa al zijn 4e pintje gekregen en waren ze volop aan den babbel.
Maar 't was een ander paar mouwen toen ik mij wilde recht zetten!
Jawadde ik kreeg mijn afgebeten nagels en de rest van mijn handen nimeer uit dienen cement.
Rogééééééééééééééééé kom ne keer jong.
Rogéke dan op zijn dooie gemak ne keer komen kijken met ne grote lach op zijn gezicht.
Zeg manneke hoe moet ik mijn handen nu uit dienen cement krijgen?
Zeg slimmen da was wel snel drogende cement hé, maar wacht ik ga achter ne beitel.
Allé na een half uurke kappen en kloppen was ik weer vrij.
Ik stond daar schoon met mijn lijf naar voren.
Ja ge kunt nimeer recht lopen hé met zo nen blok cement aan uw lijf!
Maar allé na elke dag een bad te hebben gepakt met ne speciale shampoo om cement op te lossen was ik er na 2 weken toch vanaf.
Ondertussen had Rogéke de stalvloer weer effen gewreven, en konden we terugkijken op zijn werk waar hij steeds zo fier over was.
Groetjes chauffeurke

Hello evrybody,

Awel, da vraag ik mij nu ook steeds af zie!
Waarom heeft iemand anders het beter of mooier dan ik?
Ik moet maar rond mij kijken en ik zie al genoeg!
Bij mijne gebuur staat er ne schone wagen op zijnen oprit, en daar naast nog ne schonere van zijn vrouw.
En dienen zijn vrouw, die is veel schoner dan die dat ik nog niet heb, of dat ik waarschijnlijk ga tegenkomen.
Hij woont hier in een kast van een witte villa, en ge moet da binnen eens bezien ppffffff
Maar ik laat mij niet doen zenne!
Ik ben ook twee auto's gaan bestellen voor op mijnen oprit te zetten.
Mijn huis heb ik nu ook wit geschilderd, maar nu met de sneeuw wil da toch wel lukken dat ze allemaal wit zijn zekerst.
En vermits zijn vrouw een topmodel is, en dat ik toch nooit zo één ga vinden heb ik gevraagd of zij af en toe bij ne keer kan langskomen.
Ik heb nu op de rommelmarkt 42 vazen gekocht omdat ik er bij hem ook zeker 40 had zien staan.
En in de zomer laat hij zijn klein mannen in den tuin spelen en lawaai maken omdat hij zou kunnen zeggen"kijk ik heb drie klein mannen kunnen maken"!
Maar hij gaat verschieten, want ik heb er zes geadopteerd uit de Kongo, en ik weet van mijne nonkel pater dat die mannen ook veel laweit kunnen maken.
Hij gaat vooral verschieten als hij gaat zien dat ik evenveel heb als hij!

Maar deze nacht heb ik toch wel gedroomd dat ik ziek werd zekerst.
Ik leed in mijnen droom aan een ziekte die moeilijk te genezen was.
Een ziekte die hebzucht en jaloezie noemde.
De dokter legde mij uit dat het kon verholpen worden, door niet meer teveel rond mij te kijken.
En met mij tevreden te stellen met wat ik had!
Ik begon na te denken, en dacht aan de ruzies die ik zo vaak bij mijne gebuur hoorde.
En stelde mij de vraag of hebzucht moest voorgaan op gezondheid en geluk.
De jaloezie zat aan mijn lijf te vreten, terwijl ik alles al had wat ik moest hebben.
Ik heb dan ook besloten te leren leven met wat ik heb!
De ziekte verdween niet alleen in mijn droom, maar ook in het dagelijkse leven.
Ik begon mijn buurman anders te bekijken, en we konden terug tegen elkaar lachen.
Tegen mijn buurvrouw lachte ik nog meer maar dat was dan om eens supervriendelijk te zijn ))))).
Maar mijn droom leerde mij, dat men niet op een ander het geluk vindt.Maar dat men moet gelukkig zijn met wat men heeft.
Is dat nu veel of weinig het speelt geen rol!
Het geluk zit van binnen, en heeft niks met materialistische zaken te maken.
Hoop op een goede gezondheid, en leef met wat je hebt!
Er is één ding dat ik niet zou kunnen missen in mijn leven, en dat is de vriendschap van de woorden die ik hier op dat schermke zie verschijnen.De vrienden die er achter zitten betekenen veel meer dan dat ik ooit zou kunnen met geld verwerven.
Nee laat mij een goede gezondheid en mijn vrienden!
Voor de rest trek ik wel mijne plan met mijn oude kasserollen.
Dat er een gat in mijn kousen zit ziet niemand, en dat gat in mijn schoenen verklaar ik als een nieuw soort sandalen.
De mensen lachen er eens mee, en ook dat is zeer voornaam in deze wereld!
De mensen een lach kunnen geven en ze zien lachen.
Dus onthoud ik uit mijn droom, dat het voor mij belangrijker is te geven dan te nemen, wat het ook is!
Groetjes chauffeurke

Hello evrybody,

Op nen dag komt mijne zoon van twaalf van 't school al blazen!
Ja, daarvoor trekt hij op mij denk ik )).
Awel manneke wat is't?
Awel papa ik moet een opstel schrijven over kamagurka!
Ja, wat moet ge daar over schrijven?
Weet ge wat ik loop even naar den bibliotheek, en daar zal ik wel iets vinden over Kamagurka.
Ik naar den bibliotheek gestapt, en tussen de rekken aan het zoeken achter nen titel over kamagurka.
Die boeken staan daar allemaal recht in die schappen, wat wil zeggen dat gij met uwe kop scheef moet lopen om dat te kunnen aflezen.
Dus ik tussen het rek aan het wandelen, met een stille stem de tittels aan het aflezen.
Kamperen - kampernoelies - kampvuren - kammen - kameraden - kama:
Ha voila zie hier staat er ene!
Ik dienen boek daar van tussen getrokken, en hem opengeslaan.
JAWADDE!!!!!!!!!!!!!!
Awel als ze daar in 't school een opstel moeten over schrijven op twaalfjarige leeftijd, zijn ze goed vooruit met hun lessen.
Dat heb ik nooit gekregen in school zenne.
Terwijl ik daar aandachtig aan het lezen was voelde ik zo de blikken van de andere bibliotheekgangers in mijne rug.
Er was daar zelfs een mamaselleke met ne grote glimlach naast mij komen staan met de woorden "interessant hé".
Ik heb maar direct ja geknikt.
Allé, ik dienen boek gehuurd, en ermee naar huis.
Ik dienen boek in mijne kleine zijn boekentas gestoken, en hem gezegd schrijf hier maar ne keer een schoon opstel over!
De juf zal content zijn.
'S anderdaags komt mijne kleinen al bleiten thuis, dat zijn opstel niet goed was, en dat ik direct bij de juf moest komen.
Amai azo ne cinema voor een opstel.
Wat kan er nu verkeerd zijn om uw opstel uit nen boek af te schrijven.
Allé, ik naar de juf, die mij daar in de klas al zat op te wachten.
Bent u de vader van chauffeurke junior?
Ja madam!
Awel 't is schoon uwe zoon zo'n boeken geven!
Hoe?Hij moest toch een opstel schrijven over kamagurka.
Ja over kamagurka, maar niet over de KAMASUTRA!!!!!
Oei, ik zal da verkeerd gelezen hebben.
Jamaar mamaselleke dat is de fout niet van mijne zoon zenne.
Ik heb dat verkeerd gelezen en mij tezelvertijd vergist.
Awel ik zal uwe zoon voor ene keer niet straffen, maar gij kunt als straf met dienen boek eens tot bij mij thuis komen.
Awel ge gaat mij niet geloven, maar zo'n plezante straf heb ik nog nooit gehad!!.
Als er hier iemand is die nog eens naar de bibliotheek gaat kan ik u dat boek alleen maar aanraden.
Uw klein gasten gaan wel al bleiten thuiskomen,maar gij gaat den avond van uw leven meemaken ))))).
Ik moet eerlijk zeggen dat ik dienen boek nu al 7j geleend heb in de bibliotheek, maar nog steeds niet terug gebracht.
Groetjes chauffeurke

Hello evrybody,

Ga nog eens aan mijnen duim zuigen om het nieuwe jaar te beginnen, wie weet zit er wel iets in over hoofddeksels.

Op een zomerse dag was ik op de zolder aan het opruimen, en vind daar zo” ne chapeau buse”.Zo een hoge hoed, hij was niet echt in goede staat, want in die hoge buis zat een gat.
Maar ik zeg nog tegen mezelf, tiens da kan nog van pas komen de dagen dat ik in mijnen hof moet werken.
Ja, zo met mijnen overal of in mijnen short met een spade of een riek in mijn handen toont ook maar boers.
Maar met zo nen hoge hoed, zou dat al veel chiquer staan hé.
Dus ik op een dag in mijne short, met mijn groene caoutchouc botten en mijnen hoge hoed op.
Ik was nog in de spiegel gaan kijken, en het stond mij beeldig.
Allé dan vooral dienen hoed!
Ik was daar zo een klein uurtje bezig in mijnen hof, als ik daar plots ne vogel zie komen afvliegen, recht op mijnen hoed.
Hij land, en hij kruipt toch wel in dat gat van dienen hoed zekerst.
Ik zet mij recht gelijk die mannen van de gemeente, met mijn handen boven op mijn spa om mijn evenwicht te houden hé.
Plots vliegt de vogel weer weg, en terwijl ik er naar kijk, land hij iets verder om een strootje op te nemen en terug te vliegen naar mijnen hoed.
Da ging zo wel een uur aan een stuk, tot er geen strootjes meer waren.Ik hield mij zo stil mogelijk, en had al iets willen voelen in mijn haar.
Plots komt onze gepluimde vriend terug naar beneden gevlogen, land aan mijn voeten en springt tot op de rand van mijne caoutchouc bot.
Daar trekt hij toch wel een haar van mijn been zekerst.
Een uur later stond ik daar met één been zonder haar op ppffffff.
De vogel werd mij zodanig gewoon, dat hij van niks schrik had.
Hij vloog rond mijn oren, en lande op mijn spieren en op alles wat uitstak aan mijn lijf waar hij houvast aan had.
Allee twee uur later waren mijn twee borstharen ook geplukt.
'sAvonds kruipt, dienen vogel in dienen hoed, en komt er toch wel niet meer uit zekerst.

Zes weken laters liep ik daar nog altijd met dienen hoed op.
Op een dag begon er weer beweging in te komen!
Plots vliegt onze gepluimde hoedenvogel weer naar buiten, en komt toch wel weer met ne pier zekerst.
Recht da gat in!
Ik voelde eerst wat gewriemel in mijn haar, en dan getjilp.
Het was een in en uitvliegen van dienen vogel, en na enige tijd kwam zelfs de rest van de familie op bezoek.
Da was daar niet te doen zenne, een getjilp dat ik er 's middags geen oog kon van dicht doen, en een gewriemel onder dienen hoed dat ik ogen gelijk eieren had.
Allé op een zekere dag sta ik voor de spiegel, en komt er daar dienen vogel uit da gat gekropen, en achter hem nog 5 van dezelfde soort.
Stil keek ik naar het schouwspel, en allen zaten ze op de rand van mijne "chapeau buse".
Ik rap naar buiten, en eens in de tuin kregen die mannen vliegles van hun ma-vogel en hunnen pa-vogel.
De familie vogel had hun huis verlaten, en ik stond daar weer alleen in mijnen hof.
's Avonds in de badkamer, doe ik dienen hoed af, en wat zie ik!
ppffffffff 't was geen zicht.
Zat daar ne nest onder zeg .Familie vogel had mijn haar tussen dat stro en mijn been en borsthaar geweven.
Met van boven in mijn haar de rest van die eierschelpen en de rest van hun voedingswaren.
Ik heb nog drie dagen werk gehad om gans da spel daar uit te krijgen!
De coiffeur stuurde mij bij ne ornitholoog om gans da spel daar uit te knippen.
Dit jaar werk ik in de hof met een klak op mijne kop, en staat mijne "chapeau buse" op mijne vogelverschrikker.
Ja, dienen vogelverschrikker trekt wreed goed op mij, en elk jaar komen de vogeltjes weer naar hun appartement.
Het moraal van het verhaal!
Als ik nu ne vogel zie, denk ik vaak aan hoofddeksels.
Groetjes chauffeurke

Hello evrybody,

Over het thema van vandaag zou ik niet weten wat schrijven, ben er nooit mee in aanraking geweest, en ken ook niemand in mijn omgeving met dit probleem.
Dus dan maar een totaal andere toer op zekerst om toch maar iets te schrijven.
Allé chauffeurke zuigen!
Euh aan mijnen duim hé!Ik ga er da hier maar rap bijzetten of ik wordt nog gesentureerd!

Gisteren kreeg ik in mijn brievenbus een catalogus over cruiseschepen.
Amai zo schoon!
Terwijl ik in bad zat zou ik in dat boekske ne keer bladeren.
Ikke mijn bad laten vol lopen, ne goeie schep zeezout ingedaan om de smaak van de zee te scheppen, de ventilateur naast het bad op maximum om golven te maken, en mijn zes plastieken gele eendjes op het water gezet om de dolfijnen te vervangen.
Ondertussen lag ik daar in mijn adamskostuumweke tussen de eendjes te drijven, en weg te dromen tussen de foto’s die in de catalogus stonden afgebeeld.
Maar met dienen ventilateur op maximum, begonnen de golven alsmaar hoger te worden, en de stroming alsmaar sterker.
Op een zeker moment was mijne rug al gans opengeschuurd van de kettingske achter mij, en mijnen teen al twee keer vastgezeten in dat ijzer van den afloop.
Terwijl mijn ogen de foto's van de witte stranden bewandelden in de catalogus, waren die plastieken eenden al een ganse tijd tegen mijn onderste buikspieren aan het botsen.
En dat had dan weer werking op mijn maag ppffffffffffff.
Allé na een uur in da bad gelegen te hebben, begon ik potverdekke zeeziek te worden.
Ja en aan zeeziekte daar kunt ge niets aan doen hé!
Dus een half uur later lagen mijn oesters en mijn spinazie tussen mijn eenden te drijven.
Ik moet zeggen dat het nog meeviel, want die oesters dachten dat die groene spinazie algen waren, en met dat zeezout waren ze na vijf minuten weer tot leven gekomen.
Mijn badkuip begon wreed goed op die foto’s in dienen catalogus te trekken.
Dus heb ik maar besloten om thuis te blijven, en daar geen geld aan uit te geven, aan iets wat ge thuis hebt.
Stel u voor dat ge zover zou reizen en dat ge luchtziek wordt, dan is gans uw vakantie naar de knoppen.
Nee zenne, deze zomer ga ik op vakantie in mijn badkamer.
Ik heb juist gebeld naar den entrepreneur, en diene komt morgen al ne camion wit zand brengen om naast mijn bad te leggen.
Nog just dit weekend naar Blankenberge achter wat dekoratie zoals wat schelpen en een zeester, en ik ben gesteld.
Dus die da willen op verlof komen, jullie zijn altijd welkom; maar wel op tijd reserveren hé.
Want met meer dan zes kunt ge niet in mijn bad zenne.

Groetjes chauffeurke

Hello evrybody,

In mijn tuin zat deze zomer een familie huismussen!
Pa-mus en Ma-mus hadden hun nestje gemaakt in de kerselaar.
Op een dag bleef Ma-mus bij de haard op het nest zitten, terwijl Pa-mus als noeste arbeider heen en terug vloog om eten in het bekje te brengen.
Het ging zo weken aan één stuk, tot op een dag de eitjes gingen scheuren, en er een paar kleine musjes geboren werden.
Ma-mus en Pa-mus waren zeer begaan met hun kroost, en waren steeds in de weer, tot de musjes hun eigen pluimen kregen, en plaats namen op de boord van het nest.
Na een harde val op de grond, konden de kleine musjes nog rekenen op Pa-mus en Ma-mus.
En een paar dagen later, konden de musjes eindelijk hun eigen vleugels uitslaan.
Ze vlogen en tjilpten dat het een lust was.
Ma-mus en pa-mus zaten te kijken in het lege nest hoe de musjes hun eigen weg zochten.
Toen de kleine musjes niet meer in zicht waren, verlieten ook pa-mus en ma-mus het nest.
Het lege nest syndroom was een feit.
De lege gebroken schelpen waren nog de enige herinnering aan de opvoeding van dit mussen gezin.
Ook die kleine mussen zullen nu hun weg moeten zoeken tussen de gevaren der natuur!

Het is een doodsimpel en onnozel mussen verhaal!
Maar als men eens goed denkt, en men zich in de plaats stelt van pa-mus en ma-mus.
Als men de dagen en maanden vervangt door jaren, en als men het nest vervangt door een huis!
Hoever staan we dan nog van dat ei, die voor ons de wieg was van onze kinderen.
Toen de kleintjes hun eigen weg invlogen, heeft dit iets weg toen mijn zoon zijn wagen nam en de weide wereld introk.
Gewoon even de ogen sluiten, en je in de plaats stellen van die mussen familie.En je zult zien dat er veel gelijkenis is met onze manier van vliegen!

Groetjes chauffeurke

Hello evrybody,

In den tijd dat ik nog kind aan huis was, in het paleis van laken, was ik ook een grote milieuactivist.
De Laurent had mij dat geleerd, toen we als drie koningen op pad gingen.Hij had mij geleerd van alles te sorteren.
Op nen dag gingen ze in laken de grote kuis houden, en moest er aan groot gedeelte brol buiten!
Amai, zeg hebben wij daar moeten sorteren ppfffffffffff.
Ne zak met blikken dozen van hunne foi gras, en ne container met groenafval voor hunne kerstboom in te doen.
Maar dan stond er nog ne zak voor de blikken van Laurent zijnen hond zijn eten.
Ne container met oude kleding, maar dienen zat al vol gestompt met die grote hoeden van Filip en Laurent zijnen trouw.
En dan stonden er zeker vier speciaal zakken met krulijzers in van Fabiola hare vogelennest op hare kop.
Ne zak met lippenstiften van al die koninginnen en prinsessen.
Ge kunt het niet bedenken wat er daar allemaal gesorteerd wordt.

Ze krijgen daar speciaal blauw zakken om alles in te steken en te sorteren hé.

Euh…..Ja, die zakken dat gaat volgens het kleur van uw bloed denk ik.
En Laurent, dat is nen echte milieuactivist hé.
Dienen jongen is nu ne keer echt met de natuur begaan zie.
Op nen dag had zijnen hond iet achtergelaten op den trap van het paleis, en ons Fabiola was er toch wel in uitgegleden zekerst.
Den Albert stond daar ook al met den bibber, met het gedacht dat ze iets zou gebroken hebben, en hij heeft de Laurent daar ne keer goed onder zijn koninklijke voeten gegeven.
De Laurent had geen zakjes meer om dat platgetrapte dinges in te doen, en hij is dan nog rap met zijne Ferrari naar den Delhaize gereden.
Ondertussen was Mathilde er met de pousette ook al twee keer ingereden, en was er niet veel meer op te kuisen.
In elk geval onze Laurent is echt met de natuur en met de dieren begaan.
En opgelet, als den Albert met zijn gesorteerd afval of overschot naar het containerpark gaat, mag hij daar alles samen in de koninklijke container smijten.
Daar zouden we eens een voorbeeld aan mogen nemen zie!
Ik kan maar één ding zeggen, ik heb op het paleis veel bijgeleerd.
Hoewel, ik moet ook zeggen dat den Albert of Paola niet zelf hun vuilzakken buiten zetten hé.

Nee nee, daar zijn speciale mensen voor gesorteerd hé.

Omdat de koning dan nog een voorbeeldfunctie heeft, mag er daar met dienen vuilzak zeker niets misgaan hé.

Dus is dat speciaal opgeleid personeel denk ik.

Jamaar we kunnen ne keer lachen, maar ik denk dat zo een examen voor afvalbuitenwipper nog niet zo gemakkelijk moet zijn zenne!

Er mag in die vuilzakken niets zitten waar de gewone burger zijne neus zou kunnen insteken uit curieusiteit hé.

Ge gaat daar geen rekeninguitreksels in vinden hoor.

Ook de bestelbon van de 3 suisses en van Damart zult ge in die vuilzakken niet vinden.

Nee nee, op het paleis weten ze wat sorteren is.

Groetjes chauffeurke

Hello evrybody,

Weer een thema om in uw haar van te krabben!

De mens wordt geboren met een natuurlijk hoofddeksel, bruin, blond, zwart of ros je hebt ze in alle kleuren.
Maar na tijd van jaren of verandert het kleurtje naar wit of grijs.Of verdwijnt zoals bij mijne pa het hoofddeksel zodanig, dat men nu wreed goed zijn vel van zijne kop kan zien.
t'Is wel schoon bruin in de zomer, maar in de winter lijkt het meer op een ijsbaan voor verloren gevlogen mussen.
Maar ik vind het wel iets hebben, en zijn vriendin naar schijnt ook als ze over zijn bolleke wrijft.
Een hoofddeksel zelf moet ik voor mijn job niet dragen, maar dat was wel een tijd anders als ik de anciens bezig hoor.
De deur openen met de kepie in de hand, en de zetel van de wagen zodanig afstellen, dat als ze met de kepie in de wagen stapten deze niet geplet zat tussen hunne kop en het open dak.
Ik zelf heb vaak een petje gedragen toen ik in de schaatssport zat, en dat was dan weer versierd met tientallen pins.
Voor de sport zelf, waren we verplicht een helm te dragen voor onze veiligheid.En ook als ik met de moto vertrek doe ik zo een hoofddeksel op met een vensterke in om door te kijken.
Op wintersport is het vaak een skimuts die ik tot over mijn oren kan trekken, het gevaar is just als ze tijdens het skiën over uw ogen glijd!
Ja, dan ziet ge de bomen niet staan hé, en die gaan meestal niet opzij.Als het echt koud is, trek ik soms mijn slaapmuts aan, maar niet denken dat ik dat speciaal ben gaan kopen hoor!
Nee dat is gewoon mijn skimuts, met zo ne lange pompon aan hé.
Wat er wel ambetant is bij die muts, is dat mijne skibril daar aan vast hangt!'t Is nu nog een geluk dat ik alleen in mijne nest lig.Stel u voor dat ik morgen iemand leer kennen, en dat ze zegt kom we gaan naar boven.
Ik zie ze daar al liggen met haar zijden nachtkleedje, of gewoon poedel....En ik daar naast met mijn flanellen onderbroek met mijn skimuts en mijnen bril op.
Ja, voor elke gelegenheid kan je wel iets op uwe kop zetten, maar het moet ook wat passen hé.
Bij het leger had ik ook zo nen helm op mijn kop staan.
Ik had wel geluk, want den diene van mij was veel te groot, en hij zat meer op mijne neus dan op mijn haar.
Ik heb door dienen helm dus ook nooit de vijand gezien.
En als ge dan de generaal of nen andere gestreepte of ene met sterren tegen kwam, moest ge in garde-a -vous springen, en salueren met uw hand tegen uwen helm
Ik heb daar meer mijn vingers verstuikt met te groeten dan met te vechten ppfffffffff.
En wat dan gezegd van de hoofddeksels van het paleis.
Ik zou schrik hebben als Fabiola met hare tros druiven, of hare uitgebrande vogelnest op hare kop in mijnen auto zou stappen.
Onder diene van Mathilde kunt ge u nog schoon wegsteken, maar da zal onze Filip nog niet weten denk ik .
In elk geval het heeft zijn charmes zo'n hoofddeksel, maar als het verplicht is, is het soms wel een sleur voor deze die hem dragen.

Groetjes chauffeurke

Hello evrybody,

Vandaag moest ik voor het werk naar Gent, en moest daar een uurtje wachten.

Ik had dan maar besloten om eens de winkels te doen.

De winkelvitrines straalden feest en kerstsfeer naar buiten.

De koude was zo vergeten!

Met mijn handen in mijn zakken, schuimde ik vitrine na vitrine af.

En af en toe zag ik een kerstboom staan in het stadsbeeld.

Zelfs onder de kerstbomen in de straten lagen er pakjes.

Ik moest onmiddellijk denken aan mijnen boom thuis, waar geen pakje te bespeuren viel.

Ik had er wel bollen en lichtjes in hangen, maar voor wie zou ik nu een kerstgeschenk moeten kopen??

Vroeger kocht ik iets voor mijn moeke, maar nu ze er niet meer is zou het pakje ongeopend blijven liggen.

Voor mijne pa kocht ik vroeger een hemd en ne plastron (das), maar nu hij mijn hemden en kleren aantrekt tijdens het jaar is dat ook niet meer nodig.

En toch is ne kerstboom zonder pakske niet echt ne kerstboom hé.

Ik zou er paar nep pakskes kunnen onderleggen, maar wat is ne mens met ne schone ingepakte Kassei, of met een lege doos.

Ik zat zo bij mijn eigen te denken, dat ik er misschien maar een pakske voor mij moest onderleggen.

Terwijl ik vitrine na vitrine op zoek was naar iets wat ik niet echt zocht, stond ik plots voor de moeilijke keuze van het geschikte geschenk te vinden.

Ik wist niet wat kopen, want ik had niets in gedachten.

Als een ander mij vroeger de vraag stelde “chauffeurke wat wilt ge als geschenk?”.

Dan kwam dat zo raar over!

Ze wisten het ook niet, en ik moest dan zeggen wat ik wou terwijl het een verrassing moest zijn.

Ik was me nu bezig met dezelfde vraag te stellen, en dit terwijl ik niet echt iets nodig had.

Ik begon me in feite de vraag te stellen waarom er daar nu een geschenk onder dienen boom moest liggen.

Ik had alles, en alles wat er bijkomt, is om de kast te vullen of om de plaats in te nemen van een eerder gekregen of gekocht ding die ik dan weer ergens anders moest deponeren.

Hoe meer ik naar de mensen keek in de straat, hoe meer ik ze zag met pakjes sleuren.

Soms met ganse zakken .Het ging bijna op ne verhuis lijken.

Ja, ik was hier in feite den enige die met zijn handen in zijn lege zakken rondliep.

Ik besloot dan maar zoals iedereen te doen, en mij zelf een geschenk cadeau doen.

Awel, da was nog ni zo simpel zenne!!

Buiten wat ik al vijf keren dubbel had, waren er dan ook nog dingen die ik niet graag zagJ))

Het liefst heb ik nog iets decoratief of functioneel, maar ook daar moet ge kunnen in kiezen hé.

Ik was in gedachten al gans mijn kot afgelopen, en was bij de kleerkast terechtgekomen.

Mits ik elke dag in een kostuumeke moet rondlopen, moet ik ook elke dag een hemd en ne plastron aan hebben.

Ja, ge kunt moeilijk die heren vervoeren in uw onderlijveke héJ))

Als ge zo alle weken van het jaar met een verfrommeld hemd moet achter uw stuur kruipen, dan moogt ge toch al ne keer van kleur veranderen hé.

Allee, ik wist nu wat ik voor mezelf wou kopen, maar het moest een verrassing blijvenJ)).

Ja, hoe moet ge dat nu doen??

Geschenken kopen voor uw eigen, terwijl ge ni moogt weten wat er in dat pak zit.

Ik was daar de C&A binnen gestapt, en naar de herenafdeling gestapt.

Ik kwam tot de vaststelling dat het al heel lang geleden was dat ik nog in ne klerenwinkel was binnen gestapt.

Ik liep daar tussen de kousen en de handschoenen.

Van de broeken naar de vesten.

En de pull-overs’s lagen er op zijn winters bij.

De onderlijveks lagen er witter dan wit, en de onderbroeken nog onbevlekt.

En toen stond ik daar plots tussen de rekken van hemden en dassen.

Ik keek naar wat ik schoon vond, en af en toe nam ik een hemd uit het rek om er een das bij te laten passen.

Maar de tijd begon te dringen, en ik moest terug naar het werk.

Ik stond daar nu met één hemd en één das.

Ik had nu mijn kerstgeschenk, maar het was allang geen verrassing meer.

Ja, daar vond ik nu ook niets aan!

Ik besloot dan maar om er een paar te kopen.

Ik ben er buiten gestapt met vijf hemden en evenveel dassen.

De winkeljuffrouw vroeg nog of het voor een geschenk was en of ze moesten ingepakt worden.

-Ja madam, en liefst allemaal apart a.u.b

Ik ben er buiten gestapt met twee grote zakken.

Nu ga ik mijn geschenken onder den boom leggen, en met kerstmis kies ik er mij ééntje uit.

Het zal dan de verrassing zijn welk kleur er zal uit het pakje komen.

De andere vier leg ik dan weg voor andere feestdagen.

Want ik kan ook voor nieuwjaar, Pasen en mijne verjaardag een pak onder den boom leggen.

Het probleem is dat ik dan mijne kerstboom moet laten staan tot in april.

Ja, als ge iets koopt als kerstgeschenk hoort er telkens dienen boom bij hé.

In feite is het zo moeilijk omdat alles bij elkaar moet passen.

Een kerstgeschenk onder de kerstboom.

Het Paasgeschenk onder de klok.

Het verjaardag’s cadeau onder uwe kalender.

Maar wat ik nu zo erg vind, is dat we ons telkens een reden moeten vinden om een geschenk te geven.

Tijdens het jaar lopen we ons bijna voorbij, en plots is er dan die verplichte geschenkendag.

Misschien lijkt het me raar, omdat we thuis nooit verjaardagen gevierd hebben.

Awel ik ga mij daar nu ne keer een reden van maken zie.

Ik ga die feestdagen gebruiken om mijn kleren te kopen.

Dus hoe meer feestdagen mijnen baas gaat uitvinden, hoe beter gekleed ik zal door het leven gaanJ)))

Nu moet ik nog just weten of carnaval een feestperiode is, want daar kunt ge nu toch niet naartoe in een gewoon hemd hé!

Nee nee, daar moet ge een speciaal kostuumeke voor hebben om die periode door te maken hé.

Dus komt het in feite weer op hetzelfde neer!!!

Men past zich aan de feestdagen aan!

Ppfffffffffffffff t’is toch ni gemakkelijk zenne!

Ik zal tevreden zijn dat de feestdagen achter de rug zijn, zodat ik geen keuzes meer moet maken, en terug in mijn dagelijkse vel kan kruipenJ)))

En zeggen dat ik nog altijd niet weet wat ik met kerst ga etenJ)))

Wordt het nu kalkoen of foi gras.

Oesters of kreeft.

Escargots of scampi’s.

Of mag ik gewoon mezelf zijn.

Want als ik gewoon mezelf mag zijn, dan kruip ik gewoon in mijn pen om te schrijven wat ik graag zou doen of zijn.

Groetjes chauffeurke

Hello evrybody,

De avond is gevallen, de rolluiken naar beneden.

De kerstboom staat statig en versierd op kerstmis te wachten, en de lichtjes zitten lichtgevend verscholen tussen het groen.

De nieuwe werkweek is in zicht, en vragend zat ik in mijn zetel naar het nieuws te kijken.

Wat zou ik vandaag nog doen, nog eens schrijven of de pc afsluiten.

Maar ik weet dat als ik de pc afsluit, dat het dan richting bed gaat.

Misschien nog wat vroeg, hoewel ik het nooit echt laat maak als het werk lonkt.

Ik kreeg zopas een mailtje, waar de woorden eenzaamheid en onzichtbaar instonden.

Velen zullen ondertussen al wel weten dat ik graag met woorden speel.

Misschien nog even een verhaaltje uit mijnen duim zuigen voor ik het klavier verlaat.

Deze avond loop ik van het klavier naar de keuken.

Op het menu stond tomatensoep op chauffeurke’s wijze.

Niet dat er iets speciaal aan is, maar ik moet steeds iets toevoegen om een tintje te geven waar ik mij in herken.

Ik zet de soep op een vuurtje en voeg er een doos krab en room aan toe.

Terwijl het staat te pruttelen, roept het scherm me soms terug om te melden dat er een mailtje binnen is.

Het is dan spurten naar de pc, omdat chauffeurke wreed curieus isJ

Het is één van de enige manieren van lichaamsbeweging die chauffeurke nog heeft.

In feite lees ik de woorden van mensen die onzichtbaar zijn.

Woorden die eenzaam op het scherm staan, en die soms een spiegelbeeld zijn van de mensen die ze geschreven hebben.

Ik probeer me in de plaats van de schrijver te zetten, en me in het geschreven moment in te leven.

Vaak zou ik mijn soep willen delen met deze onzichtbare schrijvers.

Maar wie weet zou mijne kant van het scherm wel gesmaakt worden?

Zou men mijn soep lusten?

En eens aan tafel, zou men dan nog een gesprek kunnen voeren zoals we dit via het scherm doen?

Ik ben iemand die me goed voel in een groep, maar wreed beschaamd ben met een persoon alleen.

Ja, zo zijn er ook mannenJ

Wie weet zou ik tussen twee soeplepels nog wel een gesprek kunnen voeren.

Misschien zit ik wel met een zichtbare persoon voor mij, maar worden mijn woorden onzichtbaar.

Ja, 't is raar hoe ne mens in elkaar zit hé.

Wie weet zou ik de persoon na het soepmenu laten plaats nemen in één van de zetels.

We zouden elkaar stil aankijken of misschien ook niet, want beschaamde personen praten met gebogen hoofd.

De eenzaamheid zou er wel niet zijn, omdat we met twee zouden zijn.

Maar als er geen woorden zijn, kan het ook met twee wreed stil zijn.

Men zou elk voor zich in een wereld stappen met vragen.

Men zou misschien wel willen onzichtbaar worden!

Men zou willen verlangen naar het scherm van de pc waar men een normaal gesprek kon voeren.

En toch zou men het zich misschien beklagen de grens niet te hebben overwonnen om van een virtueel gesprek over te stappen naar een menselijke stem.

Ondertussen is de soep klaar, en staat de kerstboom naar de feestdagen te wenken.

Tussen twee soeplepels zit ik mijn verhaaltjes te typen, en soms verlang ik om aan een tafel te zitten.

Een tafel waar onzichtbaar, zichtbaar wordt.

Het tweede bord soep staat er eenzaam, en ook de tweede lepel staat er verlaten in verzonken.

Het scherm zal me nooit zeggen of de soep lekker was.

Mensen bieden soms hun hulp aan, maar het is niet dat die ontbreekt in een mensenleven.

Ik heb hulp genoeg!

Ik zet de borden in de vaatwas, en laat de droogkast zwieren.

Maar het is allemaal zo machinaal .

Machines praten niet!

Ze zouden beter praten, want voor een machine ben ik niet beschaamd.

Maar stel dat machines zouden praten, dan zouden we ons als robot gedragen.

We zouden niet meer beschaamd zijn, en ons een ijzeren handdruk geven.

We zouden ons een roestvrije zoen geven, en een licht zou in onze ogen verschijnen.

We zouden niet meer eenzaam zijn, maar we zouden het niet beseffen.

Een robot begint op een mens te trekken wat het uiterlijke betreft, maar het innerlijke is er niet.

Een robot heeft geen hart, en dus zou er veel ontbreken.

Hij zou niet met zijn hart praten, hij zou geen emotie kennen, hij zou nooit eenzaam of onzichtbaar zijn.

Ja, ik ben misschien best van een beetje beschaamd te blijven maar met een hart te schrijven.

Al was het maar om straks tegen mezelf te zeggen dat mijn soep lekker was.

Nee, een robot zal nooit aan mijnen duim komen zuigen.

En een robot zal nooit een verhaaltje verzinnen dat hem niet eerst is geprogrammeerd .

Daarom dat ik dan maar in de onzichtbare wereld van mijn fantasie blijf leven.

Groetjes chauffeurke