Studeren ging in oktober 1971 nog altijd heel vlot en sinds september had ik mijn hobby terug opgenomen en dat was toneelspelen.
Dankzij onze leraar Pol Stabel, regisseur bij de BRT, mochten mijn goede vriend Geert en ik figureren in een televisiespel genaamd ‘Reisroute Brussel-Luxemburg’. Wij kregen in het decor van een baancafé een bord voorgeschoteld met koude puree en worst met zuurkool.
Het stuk hebben Geert en ik nooit gezien maar achteraf naar huis kregen wij op de tram wel de slappe lach want wij waren niet ontschminkt en onze medereizigers keken ons maar raar aan…
Leuke foto van mijn toenmalige medestudenten met achteraan (v.l.n.r.) Johan Claes, N.N., Gertjan Hofs, ikzelf, Helen Emerson en Rita Muyldermans. Onderaan zit Marc Van Dyck.
De hele maand zat ik toch met een lief meisje in mijn hoofd dat ik op 13 september had ontmoet. Zou ik haar nog weerzien? Gelukkig had ik haar telefoonnummer en was het wachten tot zij nog eens mocht uitgaan naar een of ander bal.
En welke nieuwe hits stonden er toen genoteerd in de BRT Top 30? Het waren er 13 en ik voeg er nog 3 bij uit de Veronica Top 40 want daar stonden er niet minder dan 19 in! Samengeteld 32 schijfjes die ik netjes verdeel over twee dagen: tweemaal 16.
- ‘Elke dag een beetje meer’ – Marva (Een cover van ‘Fin de semana’ van Los Diablos); - ‘On laisse toujours quelqu’un derrière soi’ – Hervé Vilard (In die tijd slaagden Franse zangers er nog in te scoren in onze hitparade);
- ‘Saah-Saah-Kumba-Kumba’ – Soulful Dynamics (Minder bekende opvolger van ‘Mademoiselle Ninette’); - ‘The Story In Your Eyes’ – Moody Blues (Deze groep heeft zoveel meer uitgebracht dan ‘Nights In White Satin’!);
- ‘Windekind’ – Ann Christy (Cover van ‘One Way Wind’ van The Cats. Vele jaren gecoverd door Dana Winner als ‘Westenwind’);
- ‘Maggie May’ – Rod Stewart (Oorspronkelijk de b-kant van ‘Reason To Believe’ tot dj’s hem vaker begonnen te draaien. Wereldwijde doorbraak van deze Brit die ik nog kende van zijn samenwerkingen met Long John Baldry, The Jeff Beck Group en The Faces. Maar ook van zijn eerste hit ‘Handbags & Gladrags’ uit 1969 die een diepe indruk op mij had achtergelaten!);
- ‘Hang On Sloopy’ – David Porter (Deze Amerikaanse songwriter die in de jaren 1960 samenwerkte met Isaac Hayes ging solo met deze prachtige cover van een wereldhit gezongen door The McCoys in 1965); - ‘Spanish Harlem’ – Aretha Franklin (Een hit voor Ben E. King in 1960);
- ‘Viva Zapata’ – Locos (Ik vermoed een Mexicaanse hardrockgroep); - ‘Tap Turns On The Water’ – CCS (CCS of Collective Consciousness Society was een in 1970 door Alexis Korner opgerichte Britse studio-bigband. Deze productie van Mickie Most had mij al verrast met een instrumentale versie van ‘Whole Lotta Love’ van Led Zeppelin. Soms ook aangeduid als C.C.S.);
- ‘A Song For Everybody’ – New Inspiration (De Gentse popgroep zonder Danny Sinclair wist af en toe nog eens te scoren); - ‘The Night They Drove Old Dixie Down’ – Joan Baez (Het origineel is van The Band, geschreven door Robbie Robertson);
- ‘The Witch Queen Of New Orleans’ – Redbone (Definitieve doorbraak van de broers Pat & Lolly Vegas in West-Europa. Hun eerste single ‘Maggie’ zou nadien opnieuw worden uitgebracht, met nog meer succes!);
En dan nog drie nieuwkomers uit de hitlijst van boven de Moerdijk:
- ‘She Flies On Strange Wings’ – Golden Earring (Wat hadden die kerels gerookt, zeg?);
- ‘Mamy Blue’ – Daydé (Ik heb het enkele dagen geleden al vermeld toen The Pop Tops hiermee in België scoorden: er waren vele uitvoerders van dit liedje. Ook o.a. Roger Whittaker, Nicoletta, Dalida, en Ricky Shayne brachten hun eigen versie uit! In de Angelsaksische wereld werd de titel als ‘Mammy Blue’ gespeld); - ‘Pittsburgh In The Rain’ – Leon De Graaff (Deze eendagsvlieg werd geproducet door Boudewijn de Groot en het arrangement werd verzorgd door Bert Paige).
