Oktober 1971 was een mooie herfstmaand waarin ik naast studeren ook veel tijd besteedde aan mijn hobby’s: fietsen, muziek beluisteren en verzamelen, en toneelspelen (als amateur weliswaar). Er was ook iemand die ik maar niet uit mijn hoofd kon zetten. Maar daarover later meer…
Gisteren becommentarieerde ik de 13 nieuwkomers uit de BRT Top 30 van die maand met nog 3 uit de hitparade van Radio Veronica. Vandaag komen de 16 overige nieuwkomers uit die Top 40 aan de beurt.
- ‘Freedom Come, Freedom Go’ – The Fortunes (Ditmaal zongen ze niet over het regenachtig gevoel maar over vrijheid); - ‘When The Swallows Fly’ – Bee Gees (Minder bekend nummer van de Gibb-broers);
- ‘Ave Maria’ – Ekseption (Deze Nederlandse klassiek geschoolde muzikanten bleven maar grasduinen in de klassieke muziek); - ‘Reason To Believe’ – Rod Stewart (In België werd de oorpronkelijke b-kant ‘Maggie May’ een groot succes terwijl de Nederlandse dj’s blijkbaar de voorkeur gaven aan de a-kant! Uitstekende cover van deze parel van Tim Hardin);
- ‘Girl, You’ll Be A Woman Soon’ – Neil Diamond (De vorige platenmaatschappij van de Amerikaanse singer/songwriter bleef maar singles uitbrengen van zijn composities uit de jaren 1960 – Dit lied was toen al gecoverd door Cliff Richard; het zou veel later nog eens opduiken dankzij een cultfilm!); - ‘Superstar’ – Carpenters (Prachtige ballade geschreven door Bonnie Bramlett en Leon Russell);
- ‘Hey Girl Don’t Bother Me’ – The Tams (Door de Northern Soul beweging in het Verenigd Koninkrijk werd dit nummer uit 1964 opnieuw uitgebracht in 1971. Het duurde jaren voor ik het op een verzamelelpee kon terugvinden); - ‘I’ve Been Loving You Too Long’ – Ike & Tina Turner (Fantastisch nummer van Otis Redding uit 1965 – In 1969 opgenomen door het echtpaar Turner en opnieuw uitgebracht in 1971);
- ‘Mira’ – Cock van der Palm (Jack de Nijs schreef dit liedje; hij werd enkele jaren later bekend als Jack Jersey); - ‘Waiting For The Sun’ – Doors (Oorspronkelijk uit 1968 en in 1970 opnieuw opgenomen. Na de dood van Jim Morrison brachten de drie overgebleven Amerikaanse muzikanten het lied uit op single, enkel in Nederland en België, zij het met matig succes);
- ‘Back Street Luv’ – Curved Air (Britse progressieve rockband met zangeres Sonja Kristina – Vooral het geluid van de synthesizer intrigeerde mij – De naam van de groep is gebaseerd op ‘A Rainbow in Curved Air’ uit 1967 van de Amerikaanse componist Terry Riley);
- ‘Baba O’Riley’ – The Who (Pete Townshend liet zich inspireren door Meher Baba, een Indiase geestelijke van Iraanse afkomst die tegen zijn volgelingen zei dat hij de avatara, een incarnatie van God zou zijn. Ook hier is Terry Riley een inspiratiebron geweest: de combinatie van de synthesizer en hardrock);
Terry Riley (links) is de gemeenschappelijke deler tussen Curved Air en The Who en Meher Baba (rechts) was de inspiratiebron voor Pete Townshend. Onderaan de foto voor de single èn voor de elpee: tegenwoordig krijg je voor zo'n gedrag een GAS-boete!
- ‘Without A Worry In The World’ – Rod McKuen (Het duurde een tijdje eer ik hierin ‘Le Métèque’ van Georges Moustaki herkende); - ‘Father And Son’ – Cat Stevens (Prachtig lied over de relatie tussen een vader en zijn zoon);
In de loop van het jaar 1971 maakte ik een pentekening van Cat Stevens (rechts).
- ‘Cousin Norman’ – Marmalade (Een van de laatste hitjes van deze Schotse popgroep); - ‘California Calling’ – Fickle Pickle (Tweede single van deze Londense rockband nadat ‘Maybe I’m Amazed’ van Paul McCartney onder handen was genomen).
