Er is nu 1 bezoeker op dit blog. Record tot nu toe: 9
Al 20 uur. Lekker ontspannen...
p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Al 20 uur. Lekker ontspannen...
Jean en Maria Vriendschaps Award
Gedichtenblog
Uitgever van deze bundel
http://www.desk-nijverdal.nl
bestellen van deze bundel bij:blauwhartje@gmail.com
HARTKRONKELS GEDICHTEN
08-04-2009
Rijm of Dicht
rijm of gedichtIk las enkele van je nieuwe gedichten mijn lieve vrind, Maar vond ze soms wel heel droevig en leeg van zin. Opgepropt met wat vrolijkere dichterswind, zat er zelfs hier en daar nog wat dragelijks in. Maar je Dichterswoorden hebt ge weinig uitgezonderd, er voor de lezers, schaamteloos op het papier gedonderd. Al weet je donders goed, dat je woord op woord, in het rijm of gedicht, je tanden op elkander doet slaan! Ook al rollen je woorden in je dicht geregeld voort, net als gehaktballen in je moeders patatkraam, dan nog moeten je woorden rijk en geslepen zijn, en je pen gepakt met schone en kloeken grepen. Ook spatten je woorden soms als Brood zijn verf in je dicht, dan ratelen je kloeke woorden, als een felle bliksem er door! Dit zijn slechte klanken, en verwoestend voor je gehoor. Probeerje, je woorden aan de kunst van het woord te paren, kan het geen kwaad, je hart eens te roeren met je gevoelssnaren. Als men de Poezie van goede dichters leest; die je dan met de jouwe gemeenzaam maakt, dan strekt dit tot je voedsel van de geest, maar blust de dichtersvlam die bij je waakt. Door alleen in hun voetsporen te blijven, doet dit mij dan; dat je op apen wilt gelijken. auteur:Adrie.8.4.09©
08-04-2009 om 14:55
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
06-04-2009
Vermoeidheid
Vermoeidheid
De vermoeidheid had vanmorgen mijn gedachten,
in een heerlijke zoete sluimering gesust en gekust.
Zelfs de wind deed geen rietpluim meer wiegen,
maar liet alles eerbiedig zwijgen voor mijn rust.
Meestal ben ik heel gelaten, kalm en rustig,
maar nu voelde ik me zo intens droef en moe.
Tranen maakte, snel slootjes onder mijn ogen,
en voelde mijn ziel tot in het diepst bewogen.
Wist zelf niet meer van alles; het hoe en waarom.
Dacht aan mijn woning met zijn melaatse muren,
moe van mijn rusteloze geest en tanden schuren.
Nee, ik wilde tegelijk een vrolijk liedje zingen,
een liedje van blijdschap, zoals ik ben van binnen.
auteur:Adrie©
06-04-2009 om 20:25
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
05-04-2009
Mijn Tiroler hartendief
Mijn Tiroler hartendiefWist dat het zonnetje Koning Winter had verdreven, maar waar zou hij zijn, verhuisd naar anderee streken? Zag dat de vogels kwetterend vertelde hun reisverhalen, en verlegen vertelde over slippertjes en sex-verhalen. De Bergen en dalen kleuren nu nog grijs en vaal, maar zal snel met groen en wit vol komen te staan. De dalen lijken nu nog op een groengrijze waaier, vol struiken, kale bomen met hun grasgroen geblader. Maar het pralend groen siert al snel de statige lanen, als wij weer rondvertellen, over onze eerste reisverhalen. Hoe hij bij haar kwam; ''Mijn Tiroler Hartendief", mijn ogenlief, beminde haar, en had haar toch zo lief. auteur: Adrie.5.04.09.©
05-04-2009 om 22:47
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Een vreemde droom
Een Vreemde droomIk had een vreemde droom die mij geen vrede laat. Over een vrouw die ik bemin, die mij bemind, en die ik telkens nooit geheel dezelfdse vind! En nooit geheel een ander, en die mij verstaat. Want zij verstaat me, en mijn hart dat opengaat- voor haar alleen, en met haar tranen overwint. Alleen zij fris de klamheid van mijn bleek gelaat. Is zij bruin, blond of ros?-Ik heb het nooit geweten. Haar naam? Zijn zoete klank, die ik niet kan vergeten, is die van een beminde die thans niet meer leeft! Als de blikken die uit beelden staren! En in haar stem die ver, en stil, en diep is zweeft. De toon van wat eens stemmen van geliefde waren. auteur: Paul Verlaine.
05-04-2009 om 22:24
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Zijn angstige blik
Zijn angstige blik..
Hij kijkt verschrikt in zijn spiegel en ziet alleen zijn angst!
Hij kijkt naar een man, eens heel zelfbewust nu geprangd.
Die verschrikte vogel, die nu opvloog vanuit zijn handpalm,
was immers alleen maar het lijnenspel van zijn eigen hand.
Was een eenvoudig man met te weinig verbeelding,
om nog verder te kunnen kijken dan die verbeelding!
Hij zoog zich bijna altijd verkrampt vast aan die ander.
Maar zij leek op de zee, maar betekende niets.
Zij was alleen een schaduw in het licht van een ander.
Hij leeft nu voort als een klok zonder tijdsbesef.
Is soms traag, dan weer gejaagd,
lijkend dan als een supersonische sluipweg!
Ze hadden beiden eerst hun eiland vastgeklonken,
aan de meerpalen van een saaie nietszeggende baai.
Alleen de vragen en dagboeknotities trekken nu hun spoor.
Hij had misschien een god moeten kiezen dan zijn vrouw,
zo dat ze nu als een sneeuwvlokje, zijn leven beschrijven zou.
auteur: Adrie.03.04.09.©
03-04-2009 om 13:13
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Kiem van het leven
Kiem van het leven
Probeer nu na 57 jaar van mijn leven,
te accepteren dat dorre bladeren vallen,
maar we worden dan nog niet gekapt.
Zo luidde mijn droom in deze nacht.
Ik zag mijn dichten lezers voor me staan,
zij ondersteunde met z'n allen mijn stam.
Ach, mijn God wat een troostende pracht,
vertoonde zich aan mij deze heerlijke nacht.
Gesteund, zonk voor mij het daglicht neer,
en verrees voor mij de nieuwe dag al weer.
Geen ouderdom of ziekte, doet me nog beven,
elk mens draagt immers, de kiem der leven mee.
auteur:Adrie.1.4.09.©
01-04-2009 om 15:55
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
31-03-2009
ZO ANDERS
Zo andersAlles wat hij nu deed in het leven, deed hij hij eerst; zo anders en nu verkeerd!? Dat hadden ze hem immers nooit zo aangeleerd! Sinds zijn ziekte voelde hij zich onhandig en rot, Hij voelde zich dan vaak benaderd als een zot! Soms voelde hij zich radeloos, en in de war, het leven werd hem nu tot een pijnlijke last! Wie laadt de last snel, met hem op een kar? Zijn ziel en lichaam zijn nu niet meer heel.... Moest hij nu zo verder door het leven? Was dit het nu nog het resterendee deel, wat het leven hem nog wilde geven? Maar gelukkig voor hem, heeft hij nog wel een heel rijk en groot bezit... Een warm hart en heel goed gevoel, wat nog wel op de juiste paats zit! Het is alleen door zijn grote verlies, zijn geestelijk en lichamelijke pijn, verwarring, nog eens stevig geschud en omwoeld! En door zijn vele tranen, nog eens overspoeld! Wordt al die pijn, zijn verdriet en ellende, ooit weer een gezond en gelukkig geheel? Of blijven voor hem zijn tranen, het voor hem nog resterende deel? Och help hem toch..... Om die modderpoel en tranendal te dempen! Gewoon weer gelukkig zijn met elkaar........ Zijn naam? Wat maakt die jou toch uit! Zijn naam gaat weldra teloor, als het geluid van een heel droevig klotsen, al waren zijn tranengolven, kletterend tegen steeds verder weg liggende rotsen....... Het weer voelen van het samen weer gelukkig zijn.... willen jullie dat weer samen met hem proberen..... auteur: Adrie.31.03.09© Uit een van mijn bundels.
31-03-2009 om 15:35
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
28-03-2009
Kostbaarheden van de natuur
Kostbaarheden van de Natuur
Waar je op de aarde ook vol trots naar kijkt,
het blijkt soms louter en alleen de ijdelheid.
Wat men nu trots in dit leven heeft gebouwd,
dat kan men morgen ook weer gaan slopen.
Waar nu nog even de koeien en paarden lopen,
zal sraks de hoge snelheidstrein gaan lopen.
Wat nu nog heel liefelijk bloeit in het veld,
wordt ook gewoon door de ijdelheid geveld!
Maar toch, voor ons allen geldt;
wat nu nog vol trots pocht en snoeft,
daar is morgen de ziekte en dood aan zet,
en speelt dan heel verwoestend zijn troef.
Want alles en een ieder,
wordt onverbiddelijk; ooit door de tijd overtroefd.
Nu lacht het geluk ons misschien nog toe,
maar staks worden we daar weer in belaagd.
De roem van onze Grootsedaden,
ziet men dan ook weer tot droom vergaan!
Zou de mens in zijn ijdelheid,
dit spel der vergetelheid kunnen ontlopen,
ach, dan is al weer wat anders,
waar we in onze ijdelheid dan voor kozen!
Ik ben als louter nietig en aards mens bang,
dat alleen de schimmen, stof en wind,
het enige is; wat men in het veld dan nog vindt.
En dan nog wil men kennelijk de eindigheid,
en kostbaarheden der Natuur niet aanschouwen.
auteur:Adrie.28.03.09.©
28-03-2009 om 19:34
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
27-03-2009
Een Fee?
Een Fee?Enkele jaren terug, ben ik als verblind op haar gevallen, op zich nu nog geen reden voor Poezie of Nostalgie! Maar haar beeld heeft me toen zo bekoord en welgevallen, dat ik als verstard blijf staan, nu ik haar beeld weer zie. De zon wed-ijverd nog steeds met je mooie gouden haren, laaiend van jaloezie met zijn gouden mooie warme stralen, maar verliest het van je schoonheid, beeltenis en zwier. Maar wat ik nu nooit goed meer heb kunnen aanvaarden, was dat ik toen verbonden was aan het burgerlijk Echt! Toen leek je al spiegenend, weggezonken in de klamme aarde., maar nu loop je daar plotseling; heel ontstellend echt! In mijn geest weerkaatst nog steeds haar smachtende kus, nu inmiddels al jaren en kilometers ver hier vandaan! Maar nu ik hier loop en plotseling bevrijdt van alle echtelijke zwier, loop ik nu snel achter je verdwijnende gestalte aan! auteur:Adrie.27.03.09.© Uit mijn bundel
27-03-2009 om 14:10
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
-------------------------------
http://blog.seniorennet.be/brigitta_vanwassenhove/
Al 20 uur. Lekker ontspannen...
Welkom op mijn blog!
Welkom op mijn Gedichtenlog Hartkronkels. Hoop dat u mijn Gedichten mooi vindt om te lezen, en zou het zeer waardevol vinden om daar feed-back op te krijgen, Groetjes
Welkom op mijn blog Hartkronkels. Zou het leuk en leerzaam vinden, om feed-back te krijgen op mijn Gedichten, Adrie.
Hoofdpunten blog Hartkronkels