p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Uitgever van deze bundel
http://www.desk-nijverdal.nl
bestellen van deze bundel bij:blauwhartje@gmail.com
HARTKRONKELS GEDICHTEN
23-09-2011
Zuivere naaktheid van woorden..
Met Pen en papier tracht ik de schoonheid, van Mens en Natuur voor U te scheppen, woorden en dichters hun zinnen te strelen; om in al hun mooie en pure reine naaktheid, te worden een mooi levens-gedicht wat dan voor u alle pijn van hart en ziel af wist.
Wanneer de mens wetten der Natuur wil verbeteren; is het geen wonder; dat de wetten dat vaak verbiedt, omdat wij immers niet; God de schepper zullen heten. Houdt Gods wetten daarom liever eerbiedig in eren, zodat ik steeds weer veilig bij mezelf terug kan keren.
Lieve mensen; willen jullie me daarom even aanhoren; al ben ik dan maar een domme dichter of fluitenman, die van 12 ambachten en ongelukken geen eentje kan, kennelijk alleen als dichter of fluitenman werd geboren, Na kennen van de wetten; is een kroontje die passen zal.
Maar ik hoorde ook al lang voor jaar, dag en gezag; steeds weer later dat jammerlijk; weeh, ach en klacht, daarboven die oude Grijsaard heel straf tot U spreken; hoor altijd eerst de boden; dan de zonde; dan de straf!
auteur:Adrie.29.11.2011.
Zat hem weer te lezen, brief vol lege sociale wetjes.
zoals ze ook praat, heel puntig maar leeg en netjes. Zoals het hoort; achter haar; Beatrix haar portretje.
Zij bracht mijn geest toen opstandig aan het dwalen, met haar houding van poederige toupetjes en idealen. Het laten zien; van machtige stralen liet me dralen.
Mijn woorden hoorde ze aan; als louter formaliteit, ze was door haar Vader opgeleidt maar in koffiebalen; van veelal in den Oost; verschraalde balen en idealen.
Deelde mijn leed niet, met de gemaakte laatste ronde, geen verlies of overwinning die ik toen heb begeert. Later valt de regen wat vertroostend zacht op mij neer, en bluste het vuur van mij niet meer te genezen wonde.
Zo schudde ik heel ontrouw; u onrecht uitdelende hand, vroeg in mijn geest zielen; voor u meer Sociaal-verstand! Omdat ik u; op uw laatste dag zeker niet benijden zal!
