p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Deze ochtend druilt de regen in mijn kop, ook de smid slaat er met zijn hamer op! De regen gaat dan mijn leven ontbinden, gedachten en gevoelens gaat ze verslinden!
Wat geweest is, is verleden; is nu weg, maar het is geen leven wat er nu staat. Alles is in van mijn oude leven nu gewist, alleen alles wat er nu is ;blijft ongewis.
Er zweeft een meeuw boven de Oceaan, hij laat zich wiegen door de thermiek, stijgt, daalt, stijgt, en daalt en daalt, denkt niet; als ik de overkant maar haal!
Zacht hebben de wit geklotste golven, me in een verdrietige sluimering gekust, voelde me dan door gedachten bedolven.
Mijn leven doortrokken met ziekte en dood, geluk lijken restanten die me overschoot, maar de tranen die je "waarom" steeds vergoot, blijken later weer van iedere zin ontbloot!
