Deze blog toont U maar één pagina. De andere worden in een archief geplaatst. Door onderaan de pagina op één der pijlen te klikken kom je verder. Je kan ook een onderwerp in onderstaande inhoud aanklikken. Oudere publicaties worden nog regelmatig bijgewerkt.
Van alles wat... ... over de enige échte Ros Beiaardstad! Het wel en wee van Dendermonde, veel fotomateriaal en af een toe een vleugje humor in ons dialect!
Bent u in het bezit van fotomateriaal van alles wat met Dendermonde (geen deelgemeenten) te maken heeft, en wenst u dit op het blog te zien verschijnen? Aarzel niet en geef ons een seintje op jpmc@skynet.be.
Wij danken u bij voorbaat!
En... mocht u dit blog goedvinden, kan u in de linkerkolom een waardering geven (beoordeel dit blog).
Ach ja, Aalst Wat is er nog te beleven in Aalst? Wie ken je nog in Aalst? Vroeger kreeg je nog eens wat te horen over Den Iëndracht, toen die in het eerste klasse van het voetbal speelde, of was er nog ambiance als De Maght de plak zwaaide Als je nu van Aalst nog iets hoort, gaat het over Odilon Mortier, Dirk Martens of over de afgunst voor óns enig écht Ros Beiaard
Van Odilon gesproken, wij hadden onlangs een toevallige ontmoeting met hem. We stelden hem een niet zo onmiddellijk voor de hand liggende vraag Wat groeit er in uwen hof, Odilon? Gemoedelijk antwoordde hij ons: Wel, ik zal ook maar zeggen ajoin, zoals bij de meeste Aalstenaars. Niet dat we daar direct geloof hebben aan gehecht, maar hij meende het precies toch. Ajuin was plots het gespreksonderwerp en we begonnen over de spotnamen. Odilon vertelde ons: Ajuinen, ajuinpelders, ajuinboeren, het zijn allemaal spotnamen die de Aalstenaar te danken hebben aan het feit dat in de streek veel ajuin werd gewonnen. In de 19e eeuw heeft deze spotnaam een vermaardheid verworven en heeft zelfs de humor van de Aalstenaar zo zeer getroffen dat deze de jongste tijden voor hen een epitheton ornans (een bijvoeglijk naamwoord) is geworden. De Ajuinen zijn mettertijd aan zelfspot beginnen doen en hun spotnaam als een plezierig sieraad gaan beschouwen. Nochtans is iedereen in de Ajuinenstede niet van dezelfde mening over de betekenis van de spotnaam. De jongste generatie geeft er een volledig andere oorsprong aan. Ajuin zou volgens hen afkomstig zijn van het bevestigend antwoord (in het Aalsters dialect) (h)a, ja hij(n), dat gelijkluidend is met de dialectische uitspraak van het substantief ajuin (ajoin). Doch deze uitleg wordt slechts door een minderheid aangenomen.
In verband met de spotnamen van de Aalstenaar gaf hij ons nog mee dat ze ook draaiers, witvoeten en saucissen worden genoemd. Daar moeten we echter ver voor terug in de geschiedenis. Draaiers verwijst naar een in de war geraakte stadsafgevaardigde die Keizer Karel moest ontvangen. Witvoeten werd hen toegeëigend, omdat ze omwille van de trouw aan de Graaf van Vlaanderen werden overladen met geschenken. Ze werden toendertijd ook niet onderworpen aan enige belasting en in dat opzicht stonden ze gelijk met de paarden met witte voeten, die van alle tol- of wegengeld werden ontslagen.
De spotnaam saucissen heeft eerder een politieke achtergrond. Liberalen en Daensisten beweerden namelijk dat worsten een belangrijke rol hadden gespeeld in de verkiezingen voor de Wetgevende Kamers. De Aalsterse katholieken kregen ook nog de bijnaam bokken of bokkenrijders toegemeten.
Deze uitleg toont aan dat Odilon Mortier zich heeft verdiept in de historiek van zijn stad, van zijn Iëneg Oilsjt. En wat had u gedacht Een gesprek over spot zonder te verwijzen naar Dendermonde is voor een Aalstenaar blijkbaar onmogelijk. Het lijkt als het ware een verplichting voor de Aalstenaar om de Kopvleesfretters er toch eens door te halen. Uiteraard is de Ommegang van 2010 hét onderwerp. Odilon liet ons weten dat ze in Aalst een bache aan t maken zijn, die we over de twee straten van Dendermonde kunnen trekken als het weer moest tegenzitten op 30 mei van volgend jaar
Op de foto, vlnr. -staande: Paula Korte, Simonne Korte, Alfons Laes, Gilberte Korte, de echtgenote van Frans Korte en Simonne Lens. -zittend: Frans De Vriendt, Edgard Korte, Robert Korte sr., Frans Korte, Georges Korte.
De tijd dat men Melanie of Corduul, Eulalie, Bernard of Serafien, Pelagie of Esmeralda genoemd werd, is voorbij, maar je weet dat toch maar nooit. Het zijn namen die je niet meer hoort. Misschien komen die ooit nog terug Ward, Leon, Louis, Petrus en Karel hoor je af en toe al eens terug, zij het soms in een gemoderniseerde vorm.
Het probleem is dat je als pasgeborene geen zeggenschap hebt in het kiezen van een naam. Je bent er, maar dat is ook alles. Het wordt wel voor je geregeld door papa, mama en al die er zich bij betrokken voelt, maar jij zit er wel een gans leven mee beschoren. En dan moet je nog afwachten of je naam niet wordt vervormd. Denk maar aan Emiel die vaak Miel, Jacob die Kobe, Edgard die de Gare, Maria die Mie of Mieke wordt en noem maar op.
Vroeger was het nog erger gesteld De bijnamen die men gaf, waren soms op het randje af. Vele jaren terug bleek het een modeverschijnsel te zijn. Het lijkt er sterk op dat bijnamen werden gegeven wegens een misstap(je) of het uiterlijk. Of je je daar al dan niet door gekwetst voelde, bleek voor sommigen het minste van hun zorgen te zijn. Werd maar eens geboren met een bochel, je ging dan gegarandeerd door het leven als den bult. Had je rood haar, dan was je wel de roste of de vos. Stonden je ogen niet helemaal zoals het hoorde, kon je wel schele Van Der Linden genoemd worden of zelfs het pisoog. Was je nogal groot van gestalte, mocht je erop rekenen dat je de lange was. Een roddelaar of ster was de gazet en durfde je al eens een leugentje verkopen, al of niet om bestwil, ging je wel door het leven als de leugenaar. We hebben het hier dan nog over algemene 'benoemingen', want denk maar aan volgende bijnamen die wij in de stad hoorden, zoals Wanne de Néis, de Prot, Schèilem Benuë, Suë dem Babbelèir, Boerenolleke, Amedéi den Toekker, de Killau, de Stinkenden Oësem, de Bèirkouip, den Bèzzekrabber, den Dobbelem Bouik, den Doeffer, Wieze Flawain, 'Janneke Goelegoel, Janneke Plakken Antsjes, Tanne Kak Ni, de Kappèllekesschaiter, de Blaabille en nog vele andere...
Kinderopvang De kleine reus in Dendermonde stelde zich voor op 30 mei.
Op zaterdag, 30 mei kon u gaan kennismaken met De kleine reus, het kinderdagverblijf bij het KTA in Dendermonde.
Onder de werking van De kleine reus vallen twee initiatieven; enerzijds voorzien oud-leerlingen van Kt@ Dendermonde in reguliere kinderopvang waarbij een aantal plaatsen worden vrijgehouden voor kinderen waarvan de ouders tijdens de week een opleiding dienen te volgen of moeten gaan solliciteren en occasionele kinderopvang zoeken (start 6 juli 2009). Daarnaast wordt er op zaterdagnamiddag een opvang tijdens het winkelen georganiseerd. Ouders kunnen hun kroost een uurtje, onder toezicht, laten ravotten terwijl zij boodschappen doen. De Kleine Reus voorziet namelijk ook op zaterdag opvang van kinderen tussen 4 en 10 jaar (start september 2009).
Een aantal foto's van de voorstelling aan de leerlingen... (Met dank aan Marcel Wauters)
1971 Oud-senator Goossens onder grote belangstelling te grave gedragen, dat blokletterden de kranten in december 1971.
Het stoffelijk overschot was opgebaard in het Volkshuis, waar men de oud-senator de laatste eer kon bewijzen. Er werden verschillende rouwtoespraken gehouden door onder meer burgemeester William Bruyninckx, Herman Brants en volksvertegenwoordiger Gustaaf Boeykens.
Goossens zette zich tijdens zijn politieke loopbaan in voor het gewest. Als senator kwam hij vooral tussen over de pensioenen van het personeel bij de spoorwegen, de verlegging van de Dendermonding en het onderwijs. Onder zijn toedoen kwam ook een vernieuwd net van polyklinische, sociale en culturele diensten tot stand die de socialistische ziekenfondsen aan hun aangesloten leden ter beschikking stelden.
De begrafenisplechtigheid werd bijgewoond door het voltallige schepencollege, en daarnaast onder andere door Marcel Duerinck, Fernand Broeckx, Herman Rupus, Petrus Verhelst, G. Reyns, Dom Gregorius en nog vele tientallen hoogwaardigheidsbekleders uit de politieke, zaken- en sociale wereld. De harmonie Vandemeulebroucke begeleidde de afgestorvene. Na de familie van de aflijvige stapten honderden schoolkinderen en stilzwijgende mensen op in de rouwstoet.
Alfons Goossens was in de streek van Dendermonde een zeer gekende en graaggeziene figuur, iemand die zich intens met de politiek van de Dender- en Scheldestad bezighield en voor wie de streekproblemen steeds boeiend waren. Hij zette zich met volle wilskracht in voor tal van zaken in de laatste bewindsploeg van het klein-Dendermonde, als een uiterst actief oppositielid en droeg steeds op positieve wijze zijn steentje bij tot het beheer der stad.
Het hoogtepunt uit zijn politieke carrière beleefde hij in 1950, toen hij senator werd, een mandaat dat hij tot 1965 zou vervullen. Andere politieke activiteiten waren gemeenteraadslid, gewezen schepen, gewezen secretaris van de Senaat, ondervoorzitter van de intercommunale DDS, beheerder van de maatschappij Dendermondse Volkswoningen, beheerder van de Vriendenkring van het Officieel Onderwijs, beheerder van de SM Vooruit, ere-voorzitter van het mutualiteitsverbond Gezondheid-Arbeid, voorzitter van de BSP-afdeling Dendermonde, voorzitter van de arrondissementsfederatie van de BSP.
De 'Katholieke Burgerskring' met daarnaast Cinema Belgica.
De 'Plaza'... Op de voorgrond het 'hokje' van de brugwachter.
't Moleken, met duidelijke verwijzingen naar de K.A.V.D. en de 'Accordeonschool' van Paul Herry. De repetities van de accordeonschool gingen elke zaterdagnamiddag door in de bovenzaal.
Actrice Chris LOMME, die zal voorlezen uit Van Nu en Toen - een bloemlezing uit de internationale literatuur voor de twee laatste jaren van de humaniora - en Marc MAES, medesamensteller van de bloemlezing en oud-leerling van het K.A.
Op de foto o.a.: Pierre Caudron, Georges De Batselier, Norbert De Batselier, Sylvain De Corte (?), Peggy De Nil, Marc De Smedt, René Goossens, Nicole Holbrecht, Rik Van Landeghem, Roland Waumans.
Telkenjare op 7 oktober werd het 'Feest van de Rijkswacht' gevierd. De leden van de Dendermondse brigade en het district hielden dan een hulde aan het monument (Heldenplein) en aan de de kazerne (Leopold II-laan). Hierna twee foto's uit 1974...
Een ploeg van 'den AVD' van heel wat jaren geleden.
Seizoen 1952-'53. Staande (vlnr) Piet Lambrecht - Ferre De Coster - Frans Verhelst - Cees Van Mele - Miel Mariën - Rie Verhelst. Zittend (vlnr) Michel Lauwers - Polleke Van Cauwenberghe - Mang De Palmeneir - Louis Van Ingelghem en Herman Burghgrave.
Inmiddels werd het eerste Ros Beiaardmagazine in de brievenbussen gedeponeerd. Het ziet er naar uit dat dit opnieuw een verzamelitem wordt. De lezer kan deelnemen aan een wedstrijd (blz. 7). U hoeft enkel maar de politieagent op de (detail)foto te herkennen. De oplossing kan u zenden naar info@rosbeiaard.be
We schrijven begin de jaren zeventig... Pros De Clippel, geboren Dendermondenaar en lid van het vrijwillig brandweerkorps, was aanwezig in een pand waar plots brand uitbrak. Pros dacht onmiddellijk aan zijn collega's en het lag dus volgens hem het meest voor de hand om de brandweer te verwittigen! Hij moet toch even uit zijn lood geslagen geweest zijn bij het zien van de vlammen... Hij snelde naar het telefoontoestel en in paniek schreeuwde hij: "Wat is nummer van de 900?"... Het voorval haalde uiteraard de kranten!
Turnkring Sint-Joris, tijdens een gala in zaal Koningshof.
De heren aan het werk... We herkennen onder meer Norbert Piron, Domien Bosman, Van Goethem, Pierre Vanderrijst, Leon Verhelst, ... Op de achtergrond (podium), zien we het orkest 'The Romy's' dat zich klaarmaakt voor een optreden.
Wil je contact nemen met de blog voor het sturen van een foto, het geven van informatie of het vragen om inlichtingen, stuur uw email via het voorziene vak hieronder. U kan ons helpen bij de identificatie van personen. Herken je iemand dan vernemen we dit graag met een email.
