Deze blog toont U maar één pagina. De andere worden in een archief geplaatst. Door onderaan de pagina op één der pijlen te klikken kom je verder. Je kan ook een onderwerp in onderstaande inhoud aanklikken. Oudere publicaties worden nog regelmatig bijgewerkt.
Van alles wat... ... over de enige échte Ros Beiaardstad! Het wel en wee van Dendermonde, veel fotomateriaal en af een toe een vleugje humor in ons dialect!
Bent u in het bezit van fotomateriaal van alles wat met Dendermonde (geen deelgemeenten) te maken heeft, en wenst u dit op het blog te zien verschijnen? Aarzel niet en geef ons een seintje op jpmc@skynet.be.
Wij danken u bij voorbaat!
En... mocht u dit blog goedvinden, kan u in de linkerkolom een waardering geven (beoordeel dit blog).
14-06-2009
Forten...
De avondzon strooit haar stralen over de Brusselse Forten. De zonnestralen spelen in het kabbelende water... Mooie dingen in de natuur...
Zittend v.l.n.r : K. Cools, X, de nieuwe directeur V. Van Rompaey tijdens zijn eerste en tevens laatste opendeurdag, M. Van Onsem-Daems, J. Verleyen, B. Vermeir.
In 1973 bleek uit de recentste cijfers in verband met de exploitatie van de Scheldehaven dat in het dienstjaar 1972 een verlies werd gemaakt van niet minder dan 782.613 Belgische frank. Het verlies was daarmee een flink stuk gestegen tegenover het jaar daarvoor (toen was er een tekort van 390.000 frank). De voortdurend stijgende verliespost had tot gevolg dat de oppositiepartijen BSP en VU in de gemeenteraad hierover interpelleerden. BSP-raadslid Janssens zegde verontrust te zijn wanneer hij vaststelde dat de havenhypotheek steeds zwaarder begon door te wegen op de financiële schouders van de stad. Toch was hij van mening dat er middelen moesten bestaan om de haven de kans te geven rendabel te worden of tenminste een systeem te zoeken dat de haven zichzelf kon bedruipen.
Een VU-raadslid daarentegen trad de BSP-er voor een deel bij, maar trok veel harder van leer. Hij vroeg zich af of het nog zin had een dergelijke deficitaire haven op gang te houden. Hij was van mening dat de Scheldehaven weinig of geen economisch belang had, noch voor de stad, noch voor de regio. Burgemeester Cool en schepen Clement Leybaert gingen met die zienswijze lang niet akkoord. Zij wezen op de zware investeringen die eerder gedaan werden en 'men die zomaar niet in het water kon smijten'... De verliezen werden vooral toegeschreven aan de gevoelige loonsverhogingen, de sociale lasten en de verminderde acitiviteiten in de bouwsector. Er werd ook gewezen op het feit dat de eenzijdige gerichtheid van de haven een grote rol speelde, hiermee bedoelend dat alleen bouwmaterialen en de bijhorende grondstoffen werden verhandeld. Er diende dringend gezocht naar een uitbreiding van de activiteiten. Men beschikte over een fonds dat diende aangewend te worden om bepaalde uitrustingen te vervangen of te moderniseren. De liberalen waren van oordeel dat het voorbarig was om te beslissen de haven op te doeken. De haven bleef dus voorlopig bestaan...
Naar aanleiding van de Ros Beiaardommegang van 2000 was de rivaliteit tussen Aalst en Dendermonde niet uit de lucht. Er verschenen van beide kanten regelmatig publicaties. Wij tonen enkele beelden uit een publicatie "Dendermonde is blij, want 't is bijna 28 mei!", van 'Den Dèrremonse Klapper' - uitgegeven ter gelegenheid van de Paardenzitting 2000 in Aalst (verzameld door Jempi Verhofstadt en Gontran De Groodt).
Wanneer precies staat nog niet vast, maar het stadsbestuur voert in Dendermonde het gsm-parkeren in. Wie dat wenst, kan nog steeds de automaten gebruiken.
Het stadsbestuur onderzoekt nog hoe en met wie deze manier van betalend parkeren het best georganiseerd kan worden. Geschat wordt dat dit aan de stadskas in eerste instantie 15.000 euro zal kosten. In heel wat steden is het al jaren mogelijk om een parkeerplaats te betalen via de gsm. Dankzij het systeem is het niet meer nodig om een ticketje te nemen en je betaalt ook alleen maar het aantal minuten dat je ergens geparkeerd staat. Zo hoeven automobilisten niet meer naar wisselgeld te zoeken en moeten ze niet meer naar de parkeermeter hollen om centen bij te stoppen om wat langer te kunnen blijven staan.
'GSM-parkeren heeft niets dan voordelen', zegt schepen van Mobiliteit Bart Van Malderen (SP.A). 'Er is veel minder kans op betwistingen omdat de politie de parkeergegevens op elk moment kan opvragen. Problemen als onleesbare parkeertickets zijn ook meteen van de baan.' Op basis van een rondvraag bij andere steden en gemeenten gaat het stadsbestuur van Dendermonde ervan uit dat zo'n veertig procent van de bestuurders die hun wagen in de stad achterlaten met de mobiele telefoon zal betalen. (J-P De Lamper)
Gemeenteraadsverkiezingen van 12.10.1952 en 19.04.1953 BSP-kandidaten
Tweemaal werd dezelfde kandidatenlijst aan de kiezers voorgelegd.
Uittredend raadslid Pierre De Smedt stond op de tweede plaats na Alfons Goossens.
Jan De Donder, textielarbeider, werd voor de eerste maal verkozen. Hij bleef gemeenteraadslid tot de eerste fusie in 1971.
Pierre Debergh, Coop-verantwoordelijke, werd lid van de Commissie voor Openbare Onderstand. Hij bleef op de socialistische lijsten fungeren tot hij in 1972 tot gemeenteraadslid werd verkozen.
Jarenlang was hij secretaris van de socialistische bejaardenbond.
Alfons Carpels, sleepbootkapitein, bekleedde de vijfde plaats op de lijst. Hij was lid van het partijbestuur en van het bestuur van de harmonie.
Julien Godin, vakbondssecretaris, fungeerde als zesde op de lijst.
Josephine Huau, echtgenote Van Gijseghem, beter bekend als Fientje van den vrouwenbond, stelde zich al kandidaat in 1938.
Op de Volkshuis-activiteiten was zij steeds aanwezig. s Zomers trok ze mee naar de vakantiehuizen aan zee om er te koken.
Florent Schenoff, negende op de lijst, woonde op het Vestje en moest er stemmen trekken.
Michel Eeckhoudt, tiende op de lijst, was al kandidaat in 1946.
Marcel Daman fungeerde als lijstduwer bij de twee verkiezingen. Na de oorlog had deze Baasrodenaar zich als advocaat gevestigd op de Astridlaan te Dendermonde. Hij stond bekend als liberaal en hield zich bezig met middenstandsproblemen. In 1953 zag hij zijn aantal voorkeurstemmen zelfs fel verminderen.
Na de herverkiezingen in 1953 verloor de CVP haar absolute meerderheid in stemmenpercentage (van 51,68 % naar 48,67 %) en verloor ook een zetel (van zeven naar zes) ten voordele van de liberalen (van één naar twee).
In 1997 had onze reporter van de 'Dèrremonse Gazet' een interview met de toenmalige burgemeester van Aalst, Anny De Maght..., die het een en ander 'blootlegde' aangaande de toekomst van 'Denderend Aalst'.
R: reporter / A: Anny De Maght
W: Meneer de..., excuseer, mevrouw de burgemeester, hoe voelt u zich als burgervader, of moeten we zeggen burgermoeder van Aalst? A: Awel jong, ik kan u zeggen dat het voor mij, als meiske van den buiten, niet altijd even gemakkelijk is. W: Wat bedoelt u daar eigenlijk mee? A: Awel, luister. Ze spreken hier een gans jaar over niets dan carnaval, carnaval en nog eens carnaval. En wanneer het hier dan carnaval is, dan vieren ze 'Vastelauved'... Geraak daar maar aan uit, hé! W: Maar u, als burgemeester, moet toch achter het feit staan dat Aalst wordt gepromoot als een échte carnavalsstad? A: Bah ja jong, maar 't is ook 't enigste wat wij kunnen promoten, hé! Neem nu bijvoorbeeld Dendermonde, daar hebben ze niet alleen een carnavalsviering, maar ook een middeleeuwse Reuzenommegang, een Ros Beiaardommegang en noem maar op! W: Horen wij daar in feite een beetje misnoegdheid of moeten wij het afgunst noemen? A: Awel, afgunst is het juiste woord niet, want burgemeester De Batselier is eigenlijk een goeie vriend van mij. Het komt er gewoon op neer dat ze in Dendermonde meer variabel zijn in hun organisaties.. W: Als burgemeester hebt u waarschijnlijk toch wel enige privileges? A: Privi... wadde? W: Privileges, voorrechten... A: Ah dadde! Bah ja, jong. Ik heb 'ne chauffeur die mij komt halen in Meldert en mij daarna ook weer thuisbrengt. Ik heb nochtans eens een fiets gekregen van Kamiel Sergant, maar 't is mij te ver om alle dagen van Meldert naar Aalst per fiets te rijden. En, ik moet vaak naar recepties en dan loopt dat wel eens mis, hé! W: En hoe gaat het nu met Eendracht Aalst? A: Eendracht Aalst?... (denkt diep na)... Ah ja, Eendracht Aalst. Redelijk goed, zeker? Eigenlijk weet ik daar zoveel niet van, hoor. Als ik naar het voetbal ga, zie ik weinig van de match, nietwaar. Ik moet altijd direct naar de receptie en ge weet hoe dat gaat, hé. W: Mevrouw, hartelijk dank voor dit interview. A: Dat is graag gedaan, manneken! Doe de groeten aan Norbert, hé!
Een beeld van Café 't Moleken, dat inmiddels al geschiedenis is. Uitbaters van dat café waren onder meer Rudolf Wachtelaer, Marcel Vanden Brempt, Lydiane Van Bogaert, ... Het werd geruime tijd geleden afgebroken en maakte plaats voor een appartementsgebouw.
Voilà, de verkiezingen zijn gewonnen én verloren... Enfin, sommigen noemen zich 'winnaar', en degenen die 'verliezer' zijn, noemen het 'de wil van de kiezer'. Dat verzacht waarschijnlijk het leed. Een aantal politici zijn hun 'jobke' kwijt en moeten volgens een aantal kranten 'op zoek naar ander werk'... Maar zo'n vaart zal het wel niet lopen, zeker? De 'gevestigde waarden', die dit keer uit de boot vielen, zullen binnen hun partij wel ingeschakeld worden. De onderhandelingen voor een coalitie zijn nog maar pas gestart en het zit er al bovenarms op! Wat had je gedacht? De show 'must go on', althans voor enkele dagen. De kiezer moet toch geloven dat de politici zich inzetten en voor iedereen het beste willen. Vele mensen hebben zich daar al bij neergelegd en weten dat er veel show bij is. 'Stof voor de media' noemen zij het. Binnen de kortste keren is alles opgelost en de 'ruziemakende, hardwerkende' politiekers worden de beste maatjes, zij het dan voor bepaalde tijd. Een misstap van de ene of de andere, al dan niet met betrekking tot zijn politiek ambt, kan voldoende zijn om de hele boel weer eens op stelten te zetten. 'Déjà vu' heet dat dan! De man in de straat praat al niet meer over de verkiezingen. De enige overblijvende getuigen zijn de plakkaten met affiches langs de wegen. Hoewel, moesten die nog niet verwijderd zijn?
In Dendermonde is een stadsfietsenproject van start gegaan. Het OCMW krijgt 25 fietsen, die gratis ter beschikking gesteld worden. Het betreft gevonden fietsen die niet meer opgehaald werden door de eigenaars. De fietsen werden eerst in het atelier van het OCMW hersteld en door leerlingen van het KTA en het VTI van Dendermonde in rood/witte kleuren herspoten. Ze worden daarna op verschillende plaatsen in de stad gestald in speciale beugels, waar gebruikers ze kunnen uithalen d.m.v. een muntstuk. Dendermonde hoopt met het project het aantal fietsdiefstallen terug te dringen.
Schepen P. Caudron (rechts, naast directeur F. De Smedt van het KT@) was aanwezig op de voorstelling van dit project.
De 'fietsherstellers' aan het werk onder het waakzaam oog van Rudy De Brandt en Thérèse Van Gucht.
K. De Bondt, W. Velleman en R. Temmerman van de lokale politie houden een oogje in het zeil..
De spuitcabine...
Eddy Straetman (l) met twee leerlingen in de spuitcabine...
Serviette met bedrukking. We zien het Ros Beiaard afgebeeld en op de achtergrond de tekst van het lied. Vermoedelijk uitgegeven ter gelegenheid van de Ommegang 2000.
De verkiezingen zijn uiteraard hét gespreksonderwerp vandaag. De uitslag wordt onder bepaalde vorm zomaar op straat gegooid...
Terwijl ik stond aan te schuiven aan een kraam, ving ik een gesprek op tussen drie oudere heren, die zich hadden opgesteld op de passage van de marktgangers, tussen de kramen
A: Verstaat gij het nu nog? De CD&V zorgt daar voor die crisis en nu winnen ze weer de
verkiezingen!
B: Ja, klopt! Iedereen zei over enkele maanden Merci, Leterme, en ze stemmen opnieuw op die partij.
C: Hela, t zijn wel de liberalen die voor die crisis gezorgd hebben hé!"
A: De liberalen? Ah ja, die worden nu afgestraft omdat ze samen met de katholieken in de regering zitten, maar de grote schuld ligt toch wel bij de CD&V!
B: Spijtig dat Dedecker niet meer zetels heeft.
A: Wat brengt dat op? Volgende week slaan die grote partijen weer bijeen en dan kunnen we het weer op onzen buik schrijven.
C: Er gaat weeral niks veranderen, juist niets!
B: En de socialisten? Wat hebben die misdaan dat ze zo achteruitgaan?
A: Nu niet dat ik een liberaal ben, maar dienen Bart Somers dient zijn ontslag in omdat hij vindt dat hij de verantwoordelijkheid moet dragen voor de slechte uitslag van de Open VLD. Precies of dat is dan zijn schuld alleen.
C: Open VLD heeft dat allemaal te danken aan Karel De Gucht. De ene blunder na de andere, dat spel met die voorkennis van Fortis , en er zal nog wel het een en ander zijn, zeker?
B: "Ja, en dan staat zijn zoon daar op de lijst. Zo een jong manneke met een kostuum aan en lang haar. Daar zouden de mensen dan moeten voor stemmen? Alstublieft zeg, waar zijn ze mee bezig?
A: Afschaffen die verkiezingen, dat moeten ze doen! Er stonden er veel op de lijst waar ik nog nooit van gehoord heb!
C: Ja, de vernieuwing zeker, hé?
De heren namen afscheid van elkaar. De ene moest zijn boodschappen afwerken, de tweede diende zich al te haasten omdat zijn kaartmakkers zaten te wachten. En de derde , die zocht blijkbaar anderen om verder mee te praten over de uitslag.
Opvallend bij dit gesprek was dat ik geen enkele keer heb opgevangen dat ze daar in Brussel toch allemaal zitten om hun zakken te vullen, wat normaal telkens in dergelijke conversaties meer dan eens aan bod komt
Een vriend van mij moest naar de dokter. Naar verluidt scheelde er wat aan zijn carrosserie Toen hij mij dat vertelde, kreeg ik onmiddellijk het beeld voor ogen van de klassieke gebeurtenissen in de wachtzaal van de arts Onder de wachtenden zie je mensen die de Knack lezen, omdat ze die thuis niet hebben, of om misschien wat geleerder te doen tussen de anderen Je ziet de spanning bij sommigen, het ongeduld en nog allerhande ongemakken. Je zal dat ook wel al meegemaakt hebben, zeker?
Toen ik mijn vriend enkele dagen nadien thuis ging bezoeken, liet hij me weten dat het niet zo bijster goed ging met hem. De huisarts had hem doorgezonden naar de kliniek, en uitgerekend op het moment van mijn bezoek, verwachtte hij een telefoontje met de uitslag. Enkele minuten later rinkelde de telefoon. Het was de dokter aan de lijn. Ik deed teken dat ik uit beleefdheid de kamer zou verlaten tot na het telefoongesprek. Mijn vriend gaf me een seintje dat dat niet nodig was. Hij zette de luidspreker van de telefoon aan. Ongewild luisterde ik mee naar de uitleg van de dokter Om te tonen dat ik eigenlijk niet wilde meeluisteren nam ik een krant, die daar op tafel lag, maar hoorde toch enkele fragmenten van het gesprek Ik hoorde de dokter onder meer zeggen: Aangezien de stopzetting van de oestrogeenproductie in de eierstokken eveneens gepaard gaat met een significante vermindering van de botdensiteit, werden deze hormonen substitutie behandelingen ook in grote mate voorgeschreven aan niet symtomatisch gemenopauzeerde vrouwen. U moet hop innemen. Hop behoort tot de familie van de prenyflavonoiden die net als de soyafyto-oestrogenen een structuur hebben die sterk gelijkt op de oestrogenen bij de vrouw tussen deze preyflavonoiden werkt een prenylnaringennine met een oestrogene activiteit Tja, of ik nu meeluisterde of niet , veel heb ik er echt niet van verstaan. Jij wel?
De opening, in de vijfitger jaren, van het eerste grootwarenhuis van schoenen, op de hoek van de Kazernestraat en de Franz Courtensstraat, ging niet onopgemerkt voorbij. André De Vos opende er zijn uitgebreide en vernieuwde zaak in aanwezigheid van de bekende schippersfamilie uit het feuilleton Schipper naast Mathilde. De aankondiging had ervoor gezorgd dat een ware mensenmassa was afgezakt naar de stad. Ze wilden allen van deze unieke gelegenheid gebruik maken om de familie te ontmoeten. Vele stedelingen en inwoners uit de omliggende gemeenten konden hun lievelingen van het televisiescherm in levende lijve bewonderen.
Toen de bekende gasten arriveerden, stormde het volk de straat op. Er waren zes acteurs uit de serie aanwezig, onder wie Philidoor (de stotteraar), Madam Krielemans en Mathilde. In een ommezien was de Franz Courtensstraat in een ware mensenzee herschapen. De dame die het personage Marianneke vertolkte in de reeks, kreeg de eer het lint door te knippen zodat de zaak officieel werd geopend.
In 1985 werd door het Dendermonds Karnavalverbond de 'Deirmonse Spelen' georganiseerd op de Oude Vest. Het betrof een spelnamiddag voor de aangesloten carnavalsverenigingen. Aanvankelijk was het de bedoeling om deze spelen in te richten tussen verenigingen uit Aalst en Dendermonde, doch die van Aalst bleven liever in hun Ajuinenstad. Veertien stedelijke groepen namen het tegen elkaar op en de Lizamariekes wonnen uiteindelijk het pleit, gevolgd door de Schensjmoelen. De inzet was een wisselbeker, geschonken door uitgeverij De Cuyper.
Het edel fiere Ros ging dansend door d'aloude stede. Zijn dans ontbloeide tot een zinderende zegezang. O blij verrijzen tussen ons van 't heroiek verleden! O schitterend symbool van Dendermondse vrijheidsdrang!
Het was een blauwe droom tot zoete werk'lijkheid geweven. Ach Prudens, die zijn stadje niet voldoend bezingen kon! Toen Reinouts dapper Ros in 't hete vuur zich had begeven, Verhief de vreugd' zich lijk een leeuw'rik gorg'lend naar de zon!
Een triomfator evenarend, massa's langs de wegen In geestdrift doend' ontsteken, werd 't Ros ter Markt verwacht, Waar iedereen van Aymons zonen, strekkend blanke degen, Te zamen met het zonlicht luide hulde bracht.
Wijl ene zegekreet, als dankzegging, uit 't harte welde, Reed Reinout met zijn broeders door de goede Denderstee. De lentewind droeg blij veel echo's over brede Schelde En 't schalkse Beiaardliedje zongen belfortklokken mee.
't Ros Beiaard danst opnieuw door feestelijk bevlagde lanen; Capriccio van klank. De kleur wit en helder rood! De hope stond geplant in 't Denderland als zegevane. 't Ros Beiaard maakt de kleine stad onsterfelijk en groot!
Wil je contact nemen met de blog voor het sturen van een foto, het geven van informatie of het vragen om inlichtingen, stuur uw email via het voorziene vak hieronder. U kan ons helpen bij de identificatie van personen. Herken je iemand dan vernemen we dit graag met een email.
