Deze blog toont U maar één pagina. De andere worden in een archief geplaatst. Door onderaan de pagina op één der pijlen te klikken kom je verder. Je kan ook een onderwerp in onderstaande inhoud aanklikken. Oudere publicaties worden nog regelmatig bijgewerkt.
Van alles wat... ... over de enige échte Ros Beiaardstad! Het wel en wee van Dendermonde, veel fotomateriaal en af een toe een vleugje humor in ons dialect!
Bent u in het bezit van fotomateriaal van alles wat met Dendermonde (geen deelgemeenten) te maken heeft, en wenst u dit op het blog te zien verschijnen? Aarzel niet en geef ons een seintje op jpmc@skynet.be.
Wij danken u bij voorbaat!
En... mocht u dit blog goedvinden, kan u in de linkerkolom een waardering geven (beoordeel dit blog).
10-06-2009
Schuin geschreven...
Voilà, de verkiezingen zijn gewonnen én verloren... Enfin, sommigen noemen zich 'winnaar', en degenen die 'verliezer' zijn, noemen het 'de wil van de kiezer'. Dat verzacht waarschijnlijk het leed. Een aantal politici zijn hun 'jobke' kwijt en moeten volgens een aantal kranten 'op zoek naar ander werk'... Maar zo'n vaart zal het wel niet lopen, zeker? De 'gevestigde waarden', die dit keer uit de boot vielen, zullen binnen hun partij wel ingeschakeld worden. De onderhandelingen voor een coalitie zijn nog maar pas gestart en het zit er al bovenarms op! Wat had je gedacht? De show 'must go on', althans voor enkele dagen. De kiezer moet toch geloven dat de politici zich inzetten en voor iedereen het beste willen. Vele mensen hebben zich daar al bij neergelegd en weten dat er veel show bij is. 'Stof voor de media' noemen zij het. Binnen de kortste keren is alles opgelost en de 'ruziemakende, hardwerkende' politiekers worden de beste maatjes, zij het dan voor bepaalde tijd. Een misstap van de ene of de andere, al dan niet met betrekking tot zijn politiek ambt, kan voldoende zijn om de hele boel weer eens op stelten te zetten. 'Déjà vu' heet dat dan! De man in de straat praat al niet meer over de verkiezingen. De enige overblijvende getuigen zijn de plakkaten met affiches langs de wegen. Hoewel, moesten die nog niet verwijderd zijn?
In Dendermonde is een stadsfietsenproject van start gegaan. Het OCMW krijgt 25 fietsen, die gratis ter beschikking gesteld worden. Het betreft gevonden fietsen die niet meer opgehaald werden door de eigenaars. De fietsen werden eerst in het atelier van het OCMW hersteld en door leerlingen van het KTA en het VTI van Dendermonde in rood/witte kleuren herspoten. Ze worden daarna op verschillende plaatsen in de stad gestald in speciale beugels, waar gebruikers ze kunnen uithalen d.m.v. een muntstuk. Dendermonde hoopt met het project het aantal fietsdiefstallen terug te dringen.
Schepen P. Caudron (rechts, naast directeur F. De Smedt van het KT@) was aanwezig op de voorstelling van dit project.
De 'fietsherstellers' aan het werk onder het waakzaam oog van Rudy De Brandt en Thérèse Van Gucht.
K. De Bondt, W. Velleman en R. Temmerman van de lokale politie houden een oogje in het zeil..
De spuitcabine...
Eddy Straetman (l) met twee leerlingen in de spuitcabine...
Serviette met bedrukking. We zien het Ros Beiaard afgebeeld en op de achtergrond de tekst van het lied. Vermoedelijk uitgegeven ter gelegenheid van de Ommegang 2000.
De verkiezingen zijn uiteraard hét gespreksonderwerp vandaag. De uitslag wordt onder bepaalde vorm zomaar op straat gegooid...
Terwijl ik stond aan te schuiven aan een kraam, ving ik een gesprek op tussen drie oudere heren, die zich hadden opgesteld op de passage van de marktgangers, tussen de kramen
A: Verstaat gij het nu nog? De CD&V zorgt daar voor die crisis en nu winnen ze weer de
verkiezingen!
B: Ja, klopt! Iedereen zei over enkele maanden Merci, Leterme, en ze stemmen opnieuw op die partij.
C: Hela, t zijn wel de liberalen die voor die crisis gezorgd hebben hé!"
A: De liberalen? Ah ja, die worden nu afgestraft omdat ze samen met de katholieken in de regering zitten, maar de grote schuld ligt toch wel bij de CD&V!
B: Spijtig dat Dedecker niet meer zetels heeft.
A: Wat brengt dat op? Volgende week slaan die grote partijen weer bijeen en dan kunnen we het weer op onzen buik schrijven.
C: Er gaat weeral niks veranderen, juist niets!
B: En de socialisten? Wat hebben die misdaan dat ze zo achteruitgaan?
A: Nu niet dat ik een liberaal ben, maar dienen Bart Somers dient zijn ontslag in omdat hij vindt dat hij de verantwoordelijkheid moet dragen voor de slechte uitslag van de Open VLD. Precies of dat is dan zijn schuld alleen.
C: Open VLD heeft dat allemaal te danken aan Karel De Gucht. De ene blunder na de andere, dat spel met die voorkennis van Fortis , en er zal nog wel het een en ander zijn, zeker?
B: "Ja, en dan staat zijn zoon daar op de lijst. Zo een jong manneke met een kostuum aan en lang haar. Daar zouden de mensen dan moeten voor stemmen? Alstublieft zeg, waar zijn ze mee bezig?
A: Afschaffen die verkiezingen, dat moeten ze doen! Er stonden er veel op de lijst waar ik nog nooit van gehoord heb!
C: Ja, de vernieuwing zeker, hé?
De heren namen afscheid van elkaar. De ene moest zijn boodschappen afwerken, de tweede diende zich al te haasten omdat zijn kaartmakkers zaten te wachten. En de derde , die zocht blijkbaar anderen om verder mee te praten over de uitslag.
Opvallend bij dit gesprek was dat ik geen enkele keer heb opgevangen dat ze daar in Brussel toch allemaal zitten om hun zakken te vullen, wat normaal telkens in dergelijke conversaties meer dan eens aan bod komt
Een vriend van mij moest naar de dokter. Naar verluidt scheelde er wat aan zijn carrosserie Toen hij mij dat vertelde, kreeg ik onmiddellijk het beeld voor ogen van de klassieke gebeurtenissen in de wachtzaal van de arts Onder de wachtenden zie je mensen die de Knack lezen, omdat ze die thuis niet hebben, of om misschien wat geleerder te doen tussen de anderen Je ziet de spanning bij sommigen, het ongeduld en nog allerhande ongemakken. Je zal dat ook wel al meegemaakt hebben, zeker?
Toen ik mijn vriend enkele dagen nadien thuis ging bezoeken, liet hij me weten dat het niet zo bijster goed ging met hem. De huisarts had hem doorgezonden naar de kliniek, en uitgerekend op het moment van mijn bezoek, verwachtte hij een telefoontje met de uitslag. Enkele minuten later rinkelde de telefoon. Het was de dokter aan de lijn. Ik deed teken dat ik uit beleefdheid de kamer zou verlaten tot na het telefoongesprek. Mijn vriend gaf me een seintje dat dat niet nodig was. Hij zette de luidspreker van de telefoon aan. Ongewild luisterde ik mee naar de uitleg van de dokter Om te tonen dat ik eigenlijk niet wilde meeluisteren nam ik een krant, die daar op tafel lag, maar hoorde toch enkele fragmenten van het gesprek Ik hoorde de dokter onder meer zeggen: Aangezien de stopzetting van de oestrogeenproductie in de eierstokken eveneens gepaard gaat met een significante vermindering van de botdensiteit, werden deze hormonen substitutie behandelingen ook in grote mate voorgeschreven aan niet symtomatisch gemenopauzeerde vrouwen. U moet hop innemen. Hop behoort tot de familie van de prenyflavonoiden die net als de soyafyto-oestrogenen een structuur hebben die sterk gelijkt op de oestrogenen bij de vrouw tussen deze preyflavonoiden werkt een prenylnaringennine met een oestrogene activiteit Tja, of ik nu meeluisterde of niet , veel heb ik er echt niet van verstaan. Jij wel?
De opening, in de vijfitger jaren, van het eerste grootwarenhuis van schoenen, op de hoek van de Kazernestraat en de Franz Courtensstraat, ging niet onopgemerkt voorbij. André De Vos opende er zijn uitgebreide en vernieuwde zaak in aanwezigheid van de bekende schippersfamilie uit het feuilleton Schipper naast Mathilde. De aankondiging had ervoor gezorgd dat een ware mensenmassa was afgezakt naar de stad. Ze wilden allen van deze unieke gelegenheid gebruik maken om de familie te ontmoeten. Vele stedelingen en inwoners uit de omliggende gemeenten konden hun lievelingen van het televisiescherm in levende lijve bewonderen.
Toen de bekende gasten arriveerden, stormde het volk de straat op. Er waren zes acteurs uit de serie aanwezig, onder wie Philidoor (de stotteraar), Madam Krielemans en Mathilde. In een ommezien was de Franz Courtensstraat in een ware mensenzee herschapen. De dame die het personage Marianneke vertolkte in de reeks, kreeg de eer het lint door te knippen zodat de zaak officieel werd geopend.
In 1985 werd door het Dendermonds Karnavalverbond de 'Deirmonse Spelen' georganiseerd op de Oude Vest. Het betrof een spelnamiddag voor de aangesloten carnavalsverenigingen. Aanvankelijk was het de bedoeling om deze spelen in te richten tussen verenigingen uit Aalst en Dendermonde, doch die van Aalst bleven liever in hun Ajuinenstad. Veertien stedelijke groepen namen het tegen elkaar op en de Lizamariekes wonnen uiteindelijk het pleit, gevolgd door de Schensjmoelen. De inzet was een wisselbeker, geschonken door uitgeverij De Cuyper.
Het edel fiere Ros ging dansend door d'aloude stede. Zijn dans ontbloeide tot een zinderende zegezang. O blij verrijzen tussen ons van 't heroiek verleden! O schitterend symbool van Dendermondse vrijheidsdrang!
Het was een blauwe droom tot zoete werk'lijkheid geweven. Ach Prudens, die zijn stadje niet voldoend bezingen kon! Toen Reinouts dapper Ros in 't hete vuur zich had begeven, Verhief de vreugd' zich lijk een leeuw'rik gorg'lend naar de zon!
Een triomfator evenarend, massa's langs de wegen In geestdrift doend' ontsteken, werd 't Ros ter Markt verwacht, Waar iedereen van Aymons zonen, strekkend blanke degen, Te zamen met het zonlicht luide hulde bracht.
Wijl ene zegekreet, als dankzegging, uit 't harte welde, Reed Reinout met zijn broeders door de goede Denderstee. De lentewind droeg blij veel echo's over brede Schelde En 't schalkse Beiaardliedje zongen belfortklokken mee.
't Ros Beiaard danst opnieuw door feestelijk bevlagde lanen; Capriccio van klank. De kleur wit en helder rood! De hope stond geplant in 't Denderland als zegevane. 't Ros Beiaard maakt de kleine stad onsterfelijk en groot!
Voor degenen die op een lijst staan, begint de tijd te dringen! Kriebels in de maag, zenuwen, vragen... Ik kan mij voorstellen dat zij vandaag en morgen op de tippen van hun schoenen lopen. "Geen compassie," zegt ons moeder, "ze moeten dan maar op geen lijst staan hé". Misschien heeft ze wel voor een groot deel gelijk. "Aan de andere kant moeten ze er wel zijn," zegt haar buurvrouw. "Bah, 't zijn allemaal dezelfden" repliceert ons moeder.
Het zijn waarschijnlijk gedachten van de meeste doorsnee-burgers? Bij de bakker stond er vandaag iemand, die zich afvroeg waarom die verkiezingen altijd op een zondag moeten gehouden worden. Waarom niet op een tweetal weekdagen, zoals in andere landen? Persoonlijk vind ik dat niet zo'n slecht idee! Zoiets heb ik wel nergens gelezen in een of ander partijprogramma... Moge het een hint wezen, beste politici? Ik vind het wel straf, dat in een bepaalde krant een artikel verscheen met als titel 'Wie niet gaat stemmen, riskeert niets!'. Er stond letterlijk: 'De Belgen die zondag niet naar de stembus trekken, om welke onwettige reden dan ook, zullen niet bestraft of beboet worden'. Wat is dat nu weer voor iets? Wat verder:'De mensen die hun taak als voor- of bijzitter van een kiesbureau niet uitvoeren, zullen wel worden vervolgd'... Zoiets publiceren ze dan de dag voor de verkiezingen... Ik zie het eigenlijk een beetje als 'sfeerschepperij' van de media, die vaak de lezer op stang jagen en opzadelen met dingen waaruit problemen kunnen voortvloeien... Of zijn het de traditionele partijen die zoiets lanceren, uit vrees voor een massale stemming op bepaalde partijen? In ieder geval, ik ga mijn stem uitbrengen... Ik hecht weinig geloof aan dergelijke schrijfsels...
In 1981 werd een gedenkpenning uitgegeven, met aan de voorzijde de afbeelding van de gerestaureerde gevel van de Zwijveke-abdij en aan de keerzijde het Ros Beiaard, bereden door de Vier Heemskinderen. Daarmee sloot de stad zich aan bij de lange rij steden en gemeenten die bij een of andere gelegenheid een dergelijke penning hebben uitgegeven.
Schepen Luc Wiemeersch onderstreepte, tijdens de voorstelling van de penning, de belangrijke rol van de Abdij van Zwijveke in de stedelijke geschiedenis. De restauratie van het in 1961 aangekochte pand kostte de stad een aardige duit en gebeurde bij middel van een legaat. Er werd geen betoelaging gevraagd. De schepen dankte ook de financiële instellingen voor hun medewerking.
Er waren drie soorten penningen, twee gouden en een zilveren, en daarnaast ook een ruilpenning van 50 rossen. De middenstanders van de stad werden in de gelegenheid gesteld de penningen aan te kopen en als wisselgeld uit te geven aan de klanten die dat wilden als souvenir of relatiegeschenk. Men hoopte met de opbrengst een of ander cultureel werk te kunnen ondersteunen.
De uitgever onderstreepte dat er een duidelijk onderscheid diende gemaakt te worden tussen de verschillende penningen. Eerst was er de reeks in de edele metalen (goud en zilver) en dan had men de wisselmunt.
De gouden penning had een doormeter van 30 mm, woog 9,8 gram en kostte 15.950 frank.
De tweede gouden penning had een doormeter van 21 mm, woog 3,9 gram en had een waarde van 7.350 frank. De zilveren penning tenslotte had eveneens een doormeter van 30 mm, woog 12 gram en had een waarde van 2.300 frank. Alle stukken werden voorzien van een garantiecertificaat.
Van de ruilpenning werden 30.000 exemplaren aangemaakt. Ze werden in omloop gebracht van 15 augustus tot 30 september.
Ook de 900-ambulancewagen stond al eens voor de brug... De procedure voor de geleiders van de ziekenwagen bestond er toen in dat zij de 900-centrale dienden op de hoogte te brengen van een dergelijk oponthoud.
Het is feest op het kasteel van Laken. Koning Albert II viert vandaag namelijk zijn 75e verjaardag.
Albert Felix Humbert Theodoor Christiaan Eugène Marie van België zag het levenslicht op 6 juni 1934 in Brussel. Hij was het derde kind van koning Leopold III en koningin Astrid. Zijn Zweedse moeder overleed wel een jaar later.
Albert II was niet voorbestemd om ooit koning van België te worden, maar zijn oudste broer, koning Boudewijn I, en diens vrouw koningin Fabiola bleven kinderloos. Zo kwam het dat hij toch op de troon belandde in 1993, na het overlijden van Boudewijn in Spanje.
Bijna zestien jaar later mag Albert II zich een van de geliefste Belgische koningen ooit noemen. Sinds enkele dagen mag hij zich trouwens de oudste, regerende vorst noemen. Leopold I stierf namelijk enkele dagen voor zijn 75e verjaardag.
Koning Albert II trouwde in 1959 met zijn Paola. Het huwelijk bracht drie kinderen voort: prins Filip, prinses Astrid en prins Laurent.
Met tien stonden we bij de beenhouwer Een dame, die voor me was, bestelde 150 gram américain préparé, 150 gram gehakt, 200 gram américain pure, 100 gram paardenfilet niet te dik gesneden en 250 gram vol-au-vent. Wat me opviel bij het afwegen, was dat ze 180 gram préparé kreeg, 167 gram gehakt, 223 gram américain pure,130 gram paardenfilet en 281 gram vol-au-vent Ze bestelde ook nog een biefstuk van zon 400 gram. Met een geroutineerde beweging sneed de slager het gevraagde stuk vlees, smeet het op de weegschaal, die 467 gram weergaf. Mag het iets meer zijn? vroeg hij alsof het een verontschuldiging betrof. De dame knikte bevestigend. In deze tijd lijkt dat allemaal te kunnen en te mogen. Maar het was ooit anders. Waar is de tijd dat men commentaar gaf, omdat de beenhouwer het inpakpapier meewoog? Sommigen durfden dat! Ik vond het uiteraard vergezocht
De dame in kwestie liet weten dat het alles was. De slager tikte op de knop van de weegschaal en de rekening verscheen, zowel op het display als op het papiertje dat met een aarzelende beweging verscheen. De bestelling werd in een plastieken zakje gedeponeerd en bleef achter de toog staan, tot de dame betaalde. Tijdens het betalen viel al rinkelend 20 cent op de grond. Niemand bewoog Geen mens maakte aanstalten om die gevallen centen vroeger 8 Belgische franken op te rapen. Het was alsof iedereen dacht dat ze zich zouden belachelijk maken, wanneer ze het gevallen geld zouden oprapen Ik bukte me,raapte het geldstukje op en wilde het aan de dame geven. Die maakte een gebaar dat het niet hoefde! Ze zei: Het is voor de eerlijke vinder! Ik hoorde sommigen grinniken.
Ik stak de 20 cent op zak en deed mijn bestelling. Ook bij mij had de beenhouwer zoiets van het zal wel wat meer mogen zijn. Ik stemde toe, betaalde en vertrok. Bij het verlaten van de winkel hoorde ik gemompel onder de wachtenden Hadden ze het over de 20 cent? Waarschijnlijk wel! Maar zouden ze geweten hebben, dat ik het in de volgende winkel die ik aandeed, in een uitgestalde collectebus stak voor een goed doel? Misschien hadden ze dan geen commentaar gegeven? Of juist wel?
Wil je contact nemen met de blog voor het sturen van een foto, het geven van informatie of het vragen om inlichtingen, stuur uw email via het voorziene vak hieronder. U kan ons helpen bij de identificatie van personen. Herken je iemand dan vernemen we dit graag met een email.
