Deze blog toont U maar één pagina. De andere worden in een archief geplaatst. Door onderaan de pagina op één der pijlen te klikken kom je verder. Je kan ook een onderwerp in onderstaande inhoud aanklikken. Oudere publicaties worden nog regelmatig bijgewerkt.
Van alles wat... ... over de enige échte Ros Beiaardstad! Het wel en wee van Dendermonde, veel fotomateriaal en af een toe een vleugje humor in ons dialect!
Bent u in het bezit van fotomateriaal van alles wat met Dendermonde (geen deelgemeenten) te maken heeft, en wenst u dit op het blog te zien verschijnen? Aarzel niet en geef ons een seintje op jpmc@skynet.be.
Wij danken u bij voorbaat!
En... mocht u dit blog goedvinden, kan u in de linkerkolom een waardering geven (beoordeel dit blog).
18-05-2008
Volleybal...
We tonen een foto van een volleybalwedstrijd tussen de stedelijke politie en een ploeg van de Rechtbank van Eerste Aanleg (ong. 1960). We herkennen vlnr. bovenaan: Emiel de Bock, Isidoor Van Vlemmeren, Hendrik Spanoghe, Ivo Van Lijsebetten, commissaris Hillewaert en Robert Van Nieuwenhuyse van de stedelijke politie. Onderaan vlnr. ???, Erik Van Aerschot (als versterking), Jozef Dierickx, Georges Korte,Adhemar De Roep en Willy Hofman van de Rechtbank.
De nakende Ros Beiaardommegang van 2010 zal stilaan het gespreksonderwerp worden in het naburige Aalst. Sommigen denken dat ze het ginds weer kwaad gaan krijgen... En hebben de Aalstenaars het nu werkelijk zo kwaad??? Misschien wel, misschien niet...
Misschien wel, omdat zij als nijvere stede met een groot aantal inwoners niet kunnen optornen tegen de faam en de roem van Dendermonde met zijn edel Ros. Misschien niet, omdat de Aalstenaars vazn vroeger wellicht niet ambitieus genoeg waren tegenover de hedendaagse bewoners, die het reeds aandurfden een poging te ondernemen om het dendermondse Ros te stelen, maar op een koude steen liepen...
Nochtans, 'die van Aalst die zijn zo kwaad'... Ach neen, het is de ongebreidelde fierheid van het Land van dendermonde dat zulk refrein in de mond deed leggen. Het is een mooi refrein en het met weelde bestikte en met fijne adel uitgedoste Paard danst er op met trots en bezetenheid.
En toch leveren opzoekingen ons het volgende relaas...
Het Ros Beiaard verschijnt voor het eerst in Aalst in 1497. Het behoorde toe aan de nering van winkeliers met als patroonheilige Sint-Niklaas. In de processies van 1519, 1520 en 1521 werd het 'reuzendier' door 24 trekpaarden door de stad getrokken. Na 1661 is er geen spoor meer te bekennen van een Ros Beiaard. In 1888 werd voor de cavalcade een nieuw Ros Beiaard gemaakt. In datzelfde jaar prijkte dat Ros op een Vlaamse Kermis in Parijs. In 1890 nam het deel aan de Reuzenstoet in Brussel. In de eerste helft van de 20e eeuw was er geen sprake meer van een Aalsters Ros Beiaard. In 1953 doet dan een totaal nieuw Ros (Balatum) zijn intrede, bedoeld als parodie op het Dendermondse Ros Beiaard...
In 1969 werd de heer Cyriel Peleman benoemd tot nieuwe politiecommissaris van de stad, in opvolging van Commissaris Hillewaert. De heer Hendrik Spanoghe werd benoemd tot adjunct-politiecommissaris.
De fakkeldragers en de hellebaardiers zijn steeds de reuzen blijven omringen. Dansende narren vertolken in de optocht een sfeer van een hofhouding. Traditioneel komt ook een groep vendeliers voor.
Er worden onderdelen uit de Ros Beiaardommegang ingevoerd. Zo was reeds de Walvis van de partij, de verdrinking van het Ros Beiaard en zoals we reeds eerder lieten weten t Schipke.
Kortom de vernieuwingen die werden ingevoerd sedert eind de zestiger jaren hebben duidelijk bijgedragen tot een forse heropleving van de jaarlijkse Katuit. En dat moeten we vandaag nog weerleggen!
In 1986 was er mediabelangstelling voor de reuzenommegang vanuit Nederland. De Nederlandse TV (NCRV) stuurde een cameraploeg om de ommegang op beeldband vast te leggen. De opname zou worden gebruikt in een programma rond de Ros Beiaardstede.
Nieuw in 1987 was het mee opstappen van de Gilde der Vrije Pijnders in de optocht.
1991 werd een jubileumuitgave van de vernieuwde ommegangen. Reeds 25 jaar wordt verwezen naar de Ros Beiaardommegangen en steeds weet men aldus de Dendermondenaars te plezieren.
Niettegenstaande in 1995 een nieuw stadsbestuur aan het bewind komt ziet men weinig verandering in de ommegangen. In 1996 werden dan wel geruchten opgevangen als zou men tal van wijzigingen willen doorvoeren
En van waar komt Katuit nu eigenlijk?
Een vaststaand gegeven is dat Dendermonde niet alleen staat met zijn Katuit. Er zijn nog andere steden en gemeenten in ons land die de kermisweek sluiten met Katuit. Bij wijze van troost weze gezegd dat de filologen daar geen oplossing weten. En als zij het niet weten
De drie prachtige reuzen pronken en pralen in een haast weergaloze opsmuk. Ze bewaren een hoogstaande traditie: dansen en buiten om het publiek en de vooraanstaanden te begroeten
Katuit valt op de donderdag na de vierde zondag van augustus en dan dansen de reuzen door een juichend Dendermonde, stad van folklore en waar legenden geschiedenis worden...
Azze'k et azuë uër in 't stat beginne de mènsje toch kerjéis te wèrre. Ier en doër uëre'k isj vroëge of datter al iet gewéiten is wie datter binne twië joër op 't Pèirt goë zitte... Vaan de wéik èmme'k on iëne g'antwaurt dâ't van tien néige vier gaste zèlle zain, en dië kèirel was koët. Sèrrewaurdeg kènne de mènsje toch waineg verdroëge zènne. Vèr mèi blaive't faitelaik al gelaik wie datter goëd' opzitte, as't mor giën vier Oilsjtenèirs zain, want dâ zouë miër as ailegschennis zain! Mor 'k bèn d'r faitelaik gerist in, dâ goë nog in giën duzent joër gebéire! A was't dâ me d'r drèi jonges en è mèske moesten opzette, of vier manne van 't kommetait... 'k Em't verlèje wéik on Klémang Stiëman uëk nog isj gevroëgt, mor â wètj uëk vâ niks. Diën éi nâ pertang uëk al wâ te zègge bè de pajnners, mor auver die gaste wist'n uëk niks. En ast'n dië ni wètj tèn wètje't nog ginnen iëne! 'k Zouë't messchin on dem bèrremiëster isj kènne vroëge, mor nor 't schaintj éit diën ander priejoritaite, gelèk as de bibbelejotéik wordâ vantait stikke afvalle, ier en doër die wèirke in 't stat die ni-j-afgeroëke, en tèn nog 't iën en 't ander... Gediltj is een schuën déigt zègge ze dikkes, mor ik ouë toch uëk gèire al iet miër gewéite zènne!
Adhemar DHerde nam het initiatief om een dekenij op te richten die een braderij zou organiseren in de buurt van de Bogaerdstraat, Dijkstraat en Werf (±1935). De dekenij kreeg de steun van het stadsbestuur en van de Commissie voor Urbanisatie en Heropbeuring der stad.
De buurt bruiste van activiteit doordat er heel veel winkels waren gevestigd en een aantal herbergen. Op een gegeven tijdstip waren er zon 20 herbergen in die buurt.
De braderij kende de meeste hoogtepunten in de vijftiger en de zestigerjaren, en de maandag was steeds de topdag! De reden hiervan moeten we wellicht zoeken dat tengevolge van de wekelijkse maandagmarkt vele bezoekers afzakten. WOII zou er voor zorgen dat enkele jaren geen braderij werd georganiseerd. In 1952 werd echter de draad opnieuw opgenomen en niet zonder succes.
Aan de bestuurstafel herkennen we ondermeer Clement Leybaert, Henrik de Ridder, Adhemar D'Herde, Marcel Moruanx. Verder zien we nog Arthur De Geest en Rudolf de Wachtelaere...
We doen een greep uit het programma van 1966
-Autoshow -Tentoonstelling Fotografische Kring Dendermonde -Wipschieting op liggende wip -Optreden Sint-Jorisgilde -Volleybaltornooi door Sportverbond Politie en Rijkswacht, Brandweer en Defina -Optredens van orkesten 'The Boa's', 'The Rascals', 'The 4 Spiders', 'The Layabouts'. -Optreden van de New Orleans Jeggpap Jazzband -Tombolatrekking door Terry Van Ginderen
Ook tijdens volgende edities bleef men inspanningen doen om het publiek te trekken
Links Hendrik De Ridder van het Braderie-bestuur en agent Ivo Van Lijsebetten.
In 1961 kwamen Hendrik De Ridder (Riddershoe) en Arthur De Geest met een voorstel aandraven om een wijkreus te realiseren. Beeldhouwer Jos De Decker en mandenmaker Van Ranst lieten zich met dit karwei in en Peke Rammekeszand werd een feit. Deze reus zou jaarlijks de braderij opfleuren met een rondgang. Enkele dragers van de Gildereuzen Indiaan, Mars en Goliath dansten met Peke doorheen de braderij. Ze werden veelal begeleid door een harmonie. Peke zou zijn einde kennen als reus van de braderij in 1978. We vermelden hierbij dat hij een wederoptreden deed in 1980 ter gelegenheid van de Peke Rammekeszandfeesten.
In de zeventiger en tachtiger jaren kende de braderij een ietsje minder interesse. Er waren minder handelaars gevestigd en het aantal herbergen was ook deftig geslonken. Ook waren enkele pioniers verdwenen.
In de negentiger jaren kent de braderij een heropleving onder impuls van enkele handelaars uit de wijk. De activiteiten werden echter alleen op maandag gepland. Enkele jaren later zou de braderij teloorgaan
Touwtrekken voor dames tijdens de Braderie op de Bogaerdbrug. We zien ondermeer links politieagent Xavier Segers en rechts bestuurslid Marcel Moruanx
Vanaf 1973 trekken de reuzen niet meer gezamenlijk door de straten. Ze krijgen elk apart een begeleiding die bij hun traditie past. Het middeleeuws wagenspel wordt afgevoerd om organisatorische reden. De reuzenommegang groeit telkenmale, nieuwe elementen zorgen voor een ander uitzicht zodat men niet elk jaar eenzelfde optocht te zien krijgt. De Dienst voor Cultuur en Toerisme (thans Dienst Stadspromotie) zorgt ervoor dat Katuit meer te bieden heeft en zonder enige twijfel zijn zij daar grandioos in geslaagd.
Ge kèntj in t stat op de koppe luëpe hoort men de Dendermondenaars al eens zeggen. Een menigte van duizenden mensen juichen de reuzen toe en dat zijn niet alleen stadsbewoners! Van einde en verre wordt de ommegang bezocht. Het Commissariaat-Generaal voor Toerisme riep zelfs de ommegang uit tot een manifestatie van nationaal belang voor het Belgische toerisme.
Later werd telkens een thema ingevoerd waarrond de stoet werd gebouwd.Zo was er in 1978 de 90e verjaardag te vieren van het bezoek van Polydoor De Keyser en ook de Hellewagen bewoog mysterieus in de stoet.
In 1983 vierde men de verjaring van 750 jaar stadskeure, een passende hulde aan Robrecht van Bethune en zijn gevolg.
In 1988 werd het bezoek dat de Londense burgemeester (Lord Mayor De Keyser) bracht aan zijn geboortestad als thema genomen. Het was toen juist 100 jaar geleden.
De spotnamen van de Dendermondenaars staan reeds jaren centraal in de ommegangen, en dit om deze een eigen imago te geven en los te koppelen van de Ros Beiaardommegang.
Even een opsomming en een woordje uitleg
De spotnaam Makeleters dateert uit de 15e eeuw. Makel zou geen makreel zijn, maar wel een kleine riviervis. Zijn vorm zou sterk gelijken op deze van de brasem, doch zou hij iets platter zijn. In de ommegang wordt deze spotnaam uitgebeeld door een groep vissersvrouwen die gerookte vis uitdelen aan de kijklustigen.
Scheepstrekkers deze spotnaam wordt uitgebeeld door de praalwagen t Schipken en verbeeldt de koophandel en de scheepvaart. Het schip zou de relieken van de stadspatronen hebben afgehaald in Dikkelvenne. In 1494 was t Schipke bemand door Sint-Ursula en haar elfduizend maagden, in 1560 spreekt men over het schip van Charoon, de Helleschipper. Vanaf 1652 zou het bemand geweest zijn met leden van het schippersambacht.
Dan zijn er de Kopvleesfretters. Dit wijst op een bepaalde karaktertrek van de Dendermondenaars waarmee ze in de streek geplaagd worden. De snoever, de kale pronker
De knaptanden komen traditioneel voor in de ommegangen. Deze zouden ontstaan zijn naar een onbekende vis die in de Dender rondzwom. Een reusachtig gedrocht met vreselijke tanden, waarmee het vervaarlijk knapte. In de ommegangen wordt dit fabelachtig dier voorgesteld met een kop die geleek op een honden- of wolvenkop. Reeds enkele eeuwen zijn de knaptanden in de optochten aanwezig en krijgen soms de naam mee van de politie van de ommegang of de ordedienst.
De spotnaam Polydoorkes is een attentie van de Aalstenaars, die zinspeelt op de naam van Polydoor De Keyser, een geboren Dendermondenaar en later Lord Mayor van Londen. Hij werd op 26 augustus 1888 op luisterrijke wijze in zijn geboortestad ontvangen. De vreugde en de trots van de Dendermondenaars was groot, maar de spottende uitlatingen bleven niet achterwege.
Dan zijn er nog de Flauzemakers of Paffers omdat de Dendermondenaars steeds voor bluffers werden gehouden
Een foto op de pui van het stahuis... We herkennen onder andere Jozef Claessens (1e van links) - fietsenmaker op de Begijnhoflaan. Albert Moerloose (8e van links) bijgenaamd 'den bokser' rechts daarvan Adolf Huau.
Graag wil ik de mensen danken die tot nog toe fotomateriaal aanleverden voor dit blog. Ook degenen die even de tijd namen om reacties door te sturen die inhielden dat wij wijzigingen en aanvullingen konden aanbrengen wil ik graag even bedanken. Wij zijn zeker bereid dit in de toekomst te blijven doen. Merkt u iets op of hebt u opmerkingen, zend deze zeker door! Wij zijn u daar zeer dankbaar voor!
Bent u in het bezit van fotomateriaal omtrent verenigingen uit het verleden of andere zaken waarvan u denkt dat ze hier thuishoren, zoals jubilea, vieringen, stoeten en dergelijke meer, aarzel dan niet ons te contacteren via mail. Wij plaatsen graag uw aangeleverd materiaal hier op het blog. Let wel op, het moet Dendermonde-stad betreffen. De deelgemeenten zijn een eventuele optie voor de toekomst.
Onze stad zou zijn naam niet waardig zijn mocht er aan de kermis geen plezant staartje zijn. En dat is er... 'op Katouit trèkke de réize d'r op ouit!'.
Reeds generaties lang sluiten de historische reuzen de kermisweek. Dit gebeurde telkenjare op een sinds eeuwenlange vastgelegde wijze, met als onvermijdelijk gevolg dat de beperkte reuzenommegang stilaan verwaterde tot een min of meer ordeloos verloop zodat er steeds minder interesse werd voor opgebracht. Programma's van kermissen uit de 19e eeuw tonen weinig verschillen aan met deze van de 20e eeuw. Telkenjare vinden wij een fakkeltocht, een reuzenommegang en een volksconcert weer. Zo kent de kermis van 1929 nog steeds eenzelfde Katuit als deze van 1873. De reuzenrondgang zakte jaar na jaar weg in een gebeuren dat nog weinig echte folklore bevatte. Op een bepaald ogenblik besliste het stadsbestuur in te grijpen om deze folkloristische gebeurtenis van een langzame doch gewisse dood te redden. In 1967 werd Franki Hervent als jonge stadsbediende ontboden op een bijeenkomst van de VVV, door toenmalig stadssecretaris Omer De Backer. Het was VVV-secretaris Van Cotthem die toen het plan ontvouwde de reuzenstoet volledig te vernieuwen. De VVV-leden met o.a. Dom Gregorius De Clercq, Emiel Verstrepen en Honoré Ingelaere vertrouwden deze reorganisatie toe aan het nieuw aangetrokken element. Hervent waakte er wel degelijk over dat de authenticiteit van het geheel bewaard bleef. De 'ingreep' wordt uitgevoerd vanaf 1968 en met gaat het opnieuw ernstig menen en enkele scheefgegroeide zaken beslist rechten.
Enkele vernieuwingen werden ingevoerd die de ommegang terug zijn aloude luister moesten helpen herwinnen. De reuzenstoet moest duidelijk in zijn oorspronkelijke middeleeuwse staat worden hersteld. Dergelijke dingen zijn niet zomaar te realiseren van vandaag op morgen en telkenjare werd aan het geheel geschaafd. Langzamerhand zag men het succes opborrelen.
De oudere kermisprogramma's brengen ons bij dat de dag van Katuit reeds voor de middag begon. In de namiddag kwam men de reuzen reeds tegen in de stad. De fakkeldragers en het vuurwerk waren reeds lang traditie en bleven bewaard. Bij de ingevoerde vernieuwingen wordt het aantal fakkeldragers verdubbeld, van zes naar twaalf. De concerten op de 'Kiosk ter Groote Markt' werden geweerd. De figuranten werden allen in een folkloristische kledij gestoken, evenals de begeleiders. De trommelaars bleven behouden, terwijl de ganse 'bende' voorafgegaan werd door de Harmonie van de Katholieke Burgerskring. Er werd een parcours uitgestippeld en er werd pas gestart om 19 uur in tegenstelling tot vroeger. De reuzen dansten rond een Bengaals vuur in het stadspark (kant station) en aan de Bogaerdbrug werd rond 22 uur een vuurwerk afgestoken. Daarna trokken de reuzen zich terug in hun stelplaats. Knaptanden en huppelpaardjes waren nieuw in de stoet en jaar na jaar slaagde men erin de Katuitommegang, met onvermoeibare inspanningen op te knappen en te innoveren.
In 1970 werd een wagenspel uit de middeleeuwen opgevoerd aan het Kerkplein, juist voordat het vuurwerk werd afgestoken. Franki Hervent kon steeds rekenen op mensen zoals Etienne Van Hecke, Gust Dierickx, Robert Korte, Erwin Vergeylen, Roger Dierickx en Mit Windey, om samen met de mensen van de VVV een feilloze organisatie te waarborgen.
Enkele foto's genomen ter gelegenheid van het 60-jarig huwelijksjubileum van Leopold Ghyssels en Maria de Kimpe (jaartal onbekend). De 'voerman' van de koets is Georges Moens.
We kregen een foto toegezonden die ons de biljartclub toont die gevestigd was in café 'de Vier Poorten' aan de Begijnhoflaan (ongeveer waar thans de gebouwen - burelen - staan van de Dendermondse Volkswoningen).
We herkennen op de foto ondermeer: Marleen Morel, Luc Huylebroeck, Pierre Van Gussum, Diane Morel, Suzanne Heessens, Alfons Van Malderen, Romain Stallaert, Agnes Dierickx, Pierre de Proft, Yvette Van Malderen, Jacky Buyle, ...
Beste bezoeker, u hebt het misschien al gemerkt! De teller is terug ok. Er waren een aantal problemen, waarvan u meer bijzonderheden kan vernemen op de startpagina van seniorennet. Alles lijkt stilaan terug in orde te komen. Er blijkt niets van het blog verdwenen, dus wens ik jullie alvast opnieuw veel surfplezier!
As kintsj wazzek véil op de Begainoflaan, bè mâ mètsje, manne paa zâ moeder. Die woeindege zjust nèffest de vellaumoëker Zjef Klaasses. Ik gingk gelèk as ne gruëte nor t schaul in de Marikolle. Den tèllevies was mô zjust ouitgevonne en k zouë ni wéite wie datter in diën tait in de gebiere al iënen zouë gat èmme. In de zaumer t soëvest was dr in t stroët attait iet te doen. Alleman zat bouite gezèlleg wâ te babbele en te doen. Af en toe wirt er isj gekoitsjt mè de manne van Huau of de De Lauzekes
Zjust nèffest mâ mètsje, den andere kant van de vellaumoëker woeindege Tanske en Pakéi. Pakéi was nen trommelèir mè de Gruëte Manne. Ik as klèine pagadder ouë uëk een trommelke gekréige en af en toe gavvek dr is e konsèir op, zuë goed en zuë koet as dât gingk nowô. Op ne kier zei Pakéi téige mei: Alléi verouit pakt an trommel we goën de Gruëte Manne loëten ouitgoën!. k Verstont dâ nâ wel ni zuë goet, want ik kost mè nâ moejelaik véirestèlle dâ de Gruëte Manne dr in iëne kier zouën toekomme vèr ik dr mè man trommelke véire te luëpe
Al mè ne kier kwamp Pakéi bouite mè nem bollekeszakdoek ront zanne nek en em bokéike blomme in zan iën ant en â begost te danse gelèk as de Gruëte Manne Ik kost vanèigest ni-j-anders as beginne te ramplamplamme On den auverkant, téige dem Bastiong woeindege Zjang Van Der Véikes, den azjènt. Dië zat uëk bouite mè zam vraa en â déi tiëken dâ me rèzzekes moeste wachte. Zjang gingk binnen en derèkt kwampen vedrom bouite mè zanne kepie van de polies op zanne kop! A zèi: As de Gruëte Manne ouitgoën moet dr nen azjènt bèizain!.
Alléi verouit we woëre weg. Pakéi danstege gelèk nen echte Gruëte Man en ik trommeldege man ziel ouit mâ laif En Zjang den azjènt die liep er véire omdad alleman ouit de weg zouë goën. Den azjènt die bléif mor stappe en Pakéi die bléif mor danse en al mè ne kier woëre mn al on den Aria. Die twië trokke t stammenéi de Vier Puërte binne, bè den Trip Pakéi kwamp bouite en â gaf mè-j-e stik sjokkelat omdâk goe getrommeld ouë! As die manne dr ne pot of vier vaif in éir zjakèt gegauten ouën koste me beginne on den twidden étap van onzen ouitstap. De mènsje die nog bouite zate plaktegen ammel as me passéirdegen. Wéir èmme nog ne kier of twië moete stoppe onder de boën want Pakéi ouë dèst van te danse en Zjang den azjènt die zâ dèst gat èmme van ammel die-j-ottaus téige t ave zéiker?
In alle geval as me toekwampe op ons vertrèkploitsj uërdegek dâ den azjènt zam vraa téigen èm zei: Gei wètj uëk ni wâ dâ ge moet ouitvinne vèr op stammenéi kènne te krouipe nowô! Mor ik pèis nâ ni dât die mènsj zam bedoelingk was zènne!
We vonden enkele betaalstaten uit het begin van vorige eeuw. Het gaat om rekeningen die werden betaald voor 'de onkosten der reuzenommegangen ter gelegenheid van Katuit'... De lijsten vermelden vaak een globale som die aan een verantwoordelijke wordt uitbetaald (vroeger meestal aan een politiebeambte, thans aan een stadsambtenaar). Andere zijn dan weer gedetailleerde rekeningnota's, die dan vermelden dat de uitbetaalde som werd besteed aan dragers der reuzen, trommelaars en fakkeldragers. Niettegensstaande zorgvuldige opzoekingen vinden wij van dergelijke lijsten maar enkele exemplaren terug. Wij veronderstellen dat de verantwoordelijke de globale som van het stadsbestuur in ontvangst nam en dan op eigen initiatief een listing maakte teneinde zijn uitgaven te verantwoorden.
We tonen enkele bedragen die in het verleden werden uitbetaald als 'onkosten voor de Katuit':
Soms vinden wij bij de uitbetalingsstaten nota's terug van de vergoedingen van werkverlet. Voor 1968 waren de reuzen reeds in de namiddag op stap door de stad. Degenen die daaraan deelnamen dienden dus te verletten op het werk. Deze kosten werden dan door het stadsbestuur gedragen. Er zijn in de archieven attesten voorhanden die ons duidelijk maken dat het werd afgeleverd door de werkgever van de betrokkenen en waarop het uurloon wordt vermeld.
Enkele dagen geleden hadden wij het op dit blog over de beiaard in de belforttoren van het stadhuis. In navolging publiceren wij een een liedjestekst over 'de beiaard'. De tekst is van Georges Dierickx en het lied wordt gezongen op de wijze van 'Bye bye blackbird'
Ej-al onzem bajjort g'uërt, bajjort g'uërt, bajjort g'uërt? Wâ mizéire... Ei die-j-al ons nachte stuërt, nachte stuërt, nachte stuërt. Wâ mizéire... Assen vaif moet sloëge sloëgt'n zéive èjje dâ vâ ze léive al gewéite? Ge wètj nuët oe loët dâ't is, oe loët dâ't is, oe loët dâ't is 't is attait mis.
Assen spèltj is 't vèr ni langk, vèr ni langk, vèr ni langk Wâ mizéire... A val stil op alve zangk, alve zangk, alve zangk Wâ mizéire... Mor in iëne kiër valt'n on't kloppe en wètj 'n vedrom vâ gië stoppe... Al zan klokke ange zot, ange zot, ange zot, â-j-is kapot.
Oe miër dâ g'er on 'n prost, on 'n prost, on 'n prost Wâ mizéire... Oe miër sènge dat'n kost, dat'n kost, dat'n kost Wâ mizéire... Joa, dâ kan de stat ni-j-onderaave, 'k wa dâ z'èm on Mespeloër gave. 't Is 'n èchteg rammelkot, rammelkot, rammelkot â-j-is kapot.
Beste bezoeker, Door omstandigheden buiten mijn wil om staat de teller op 0000. Deze middag telde hij 3590 bezoekers! Problemen aan de server van seniorennet hebben hier blijkbaar voor gezorgd. Even demoraliserend, maar kom we mogen ons gelukkig prijzen dat alles nog op het blog staat!
In het verblijf van de reuzen en het Ros Beiaard aan de Sint-Rochusstraat hing bij het betreden steeds een geheimzinnige stilte. Goliath, Mars en Indiaan stonden er imposant naast elkaar en hadden het gezelschap van ons Pèirt, Peke Rammekeszand, BeRT en Miss Antenne (op deze laatste (verworven) reuzen komen we zeker nog terug). Wie weet staan ze bij valavond samen al niet eens te keuvelen? Wie zal het ooit vertellen.
Half de jaren negentig deden geruchten de ronde dat de standplaats opnieuw zou wijzigen. Werd dit de unieke gelegenheid om een paviljoen te voorzien, waar onze folkloristische bezittingen tentoongesteld worden, of wordt het een museum waar het Ros Beiaard, de reuzen en noem maar op vereerd kunnen worden met een bezoekje? Het zou alvast een initiatief zijn waar menig Dendermondenaar gediend zou mee zijn...
Op 2 maart 1996 verhuisde het Ros, samen met de drie Gildereuzen naar een nieuw onderkomen in de oude Infanteriekazerne aan de Kazernestraat. De verhuis werd door héél veel volk van dichtbij gevolgd. Een unieke gelegenheid om ons Pèirt nog eens te aanschouwen zodat niet diende gewacht tot 2000. Datzelfde jaar stonden er uitstappen naar Brussel en naar Roermond in Nederland op het programma. Op 29 augustus was er dan de Middeleeuwse Reuzenommegang ter gelegenheid van Katuit.
Even poseren voor de wedstrijd! Het zou hier een voetbalwedstrijd betreffen tussen bewoners van de Begijnhoflaan en Molenberg tegen de leraars van de avondschool van 'den Aria'. We herkennen ondermeer: Jozef Gribbe, Benoit Michiels, Jozef Cooreman, Jean-Paul Morel, Germain De Smedt, Eduard Puis, Isidoor Verstraeten, Eduard Hubert, Robert De Smedt, Marc Macharis, Ré Van Lijsebetten, Albert Moerloose, Leon de Vilder, Alfons Cool, Frans Leys, Alfons Van Malderen, en 'Mon' van de coöperatieve. De dames in witte schort zijn Yvette Van Malderen en Marleen Morel.
We kregen een klasfoto toegestuurd die vermoedelijk dateert uit 1954-1955. We herkennen ondermeer op de bovenste rij: Yvette de Brandt, Marc De Cocker en ... Spitaels. Op de derde rij: broer en zus Van Den Abbeele, Yvette Van Malderen, Georges Bontinck en Renaat D'Hondt. Op de tweede rij: Jenny Leys, Charlotte Mertens, ... Van Geertruyen. Onderste rij: Jeannine Puis, ... De juf is ons onbekend.
Herkent u iemand op de foto wiens nam niet is opgenomen, aarzal dan niet om ons te contacteren. Wij voegen de gegevens zeer graag toe!
Na de Ros Beiaardommegang van 1990 zien we een ongewijzigde lijst, alsook het jaar daarop. In 1992 viert men het 25-jarig dragersjubileum van deken Eddy Van Iersel. Het gilde behoudt zowat zijn vorm tot 1994 en in dat jaar zijn er een aantal stoere jongelingen die zich aandienen om de opleiding aan te vatten. We vermelden hier: Guy Moens, Patrick Scholliers en Jimmy Van Iersel. Een weelde voor het gilde die aldus van een verzekerd voortbestaan kan genieten. Feestvarkens in 1994 zijn Jean-Pierre Buggenhout en Albert De Wolf die 25 jaar dragen. Jean-Pierre Buggenhout is ook degene die graag de meeste van zijn vrije tijd vertoeft in het 'reuzenkot'. Goliath, Mars en Indiaan zien hem maar al te graag verschijnen in hun 'woonst'. Ze worden door 'de Jamp' tot in de puntjes verzorgd. Ingewijden verklapten ons dat hij zelfs een praatje durft te slaan met de '3 kerels'. Jean-Pierre houdt dan ook te goeder trouw Franki Hervent op de hoogte van het reilen en zeilen in 'het kot'. Tot 1996 komt er in feite weinig verandering binnen de gelederen.
We sluiten hier voorlopig ons onderdeel omtrent de dragers af. We brengen alvast op latere datum nog een deel van 1997 tot heden.
Een klasfoto van dewelke wij enkel weten dat hij in Dendermonde is genomen. Herkent u iemand, aarzel niet ons te contacteren zodat wij de gegevens kunnen publiceren.
Wij vonden twee zeldzame foto's van het Peird van de Begijnhoflaan-Molenberg. Op de foto zien we Leontine de Smedt (echtgenote Benoit Michiels). Als '4 heemskinderen' zien we vlnr: Rudy de Smedt, Yvette Van Malderen, Rita De Smedt en Gilberte Van Damme.
De beiaard heeft een zeer rijke geschiedenis. Het stadhuis was oorspronkelijk een lakenhalle (gebouwd tussen 1336 en 1350)) en kreeg in 1377-1378 een belfort. In 1378 werden twee klokken voorzien, namelijk een uurklok en een klok die werd geluid om de lakenwevers bijeen te roepen. Er werd tevens een torenuurwerk opgehanden, hetwelke door de jaren heen verschillende keren zou vervangen worden.
In 1548 werd een nieuw uurwerk geplaatst waaraan 15 klokken waren gekoppeld. Later, tussen 1732 en 1740 kwam een beiaard van 40 klokken tot stand.
Bij het bombardement van 1914 bleven 16 klokken gespaard. In 1925 kwam er een nieuwe beiaard met 40 klokken. In 1943 werd een voorstel ingediend voor een beiaard met 43 klokken. Het zou tot 1950 duren vooraleer een nieuwe beiaard met 48 klokken werd gerealiseerd. De inhuldiging ervan vond plaats op 8 oktober 1950.
In 1975 werd de beiaard andermaal gerestaureerd. De acht kleinste klokken werden vervangen door nieuwe en er werd een nieuwe basklok geïnstalleerd. Later volgen nog renovatiewerken
Foto van één of andere inhuldiging van beiaardklokken. We herkennen ondermeer burgemeester Portmans, schepen C. Leybaert en commissaris Hillewaert.
Velen zullen zich wellicht nog het weekblad De Voorpost herinneren. Het werd uitgegeven bij de drukkerij De Cuyper, indertijd gevestigd aan de Oude Vest. Het weekblad verscheen voor het eerst in 1961 of 1962 als wij ons goed herinneren en was de opvolger van Denderland. Begin de jaren negentig verscheen de laatste uitgave. We durven van een gemis te spreken!
Bekende medewerkers aan dit weekblad waren ondermeer Marc de Backer, Emiel Vermeir, Staf De Wachter
k Wéit nâ wèl dâ de manne van t stat attait véil wèirek èmme, en ik wéit uëk dâ zauveral gelaik ni kènne zain Mor nâ wazzek dr van de wéik isj in t parkt gesikkelt on de stoësse en man uëg viel dr op t Ros Bajjortpèirt datter stoet. Awèl santéi zènne, t is zonde gelèk as dr gestèltj stoët k Ben van anteroësse nor ouis getapt en k èm manne kodak gon oële vèr dr e portrèt of twië drèi van te trèkke.
t Is nâ ni omdâ dâ dr e stambiltj is dâ gemokt is déir nen Oilsjtenèir dâ ze dâ dr azuë moete loëten onderkomme nowô! Ze zèlle dr miër as mè ne groffem bèstel en bliëkwoëter moeten opzitte vèr dâ vedrom prauper te kraige.
Alléi zeg nâ zelf as ge de portrètte ieronder ziet t is gië zicht nowô? Is dr nâ ginnen iëne van die schéipene of gemintjeroëtsléide die dr op ne zoëterdagmèiret dâ dr isj wâ kan gon opkouise? Dr is pertang iëne die dr vrië kèrt bèiwoeintj zènne! Azzek miër tait ouë zouë k ik et agga gon doen, mor jâ tait nowô!
Moe ne mènsj d'r nâ vâ verschiete dâ z'in Oilsjt sjaloes zain van ons Pèirt? Dâ biëst dâ ze ginter luëpen èmme daddis iet vèr de kinnjere benaat méi te moëke! Géif mèi mor 't Ros Bajjortpèirt zènne! 't Is ni te verstoën dâ ze doër stikke kènne vâ moëke nowô. En tèn dèive ze nog zègge dâ ze dâ gemokt èmme vèr mè-j-ons Pèirt te lache. In alle geval ik èm dië kartongen éizel van Oilsjt al ne kiër of twië gezien en ik moet er nondedzjuë ni vâ wéite!!! Dâ ze dâ gedrocht ier isj in 't véirprogram van onze Ros Bajjortommegangk loëte luëpe zi, tèn zouën de mènsje nikker kènne lache!!!
Een tekst van Piër van Tatjes over 't Vèstsje. Deze tekst kan gedeclameerd worden, maar kan ook gezongen worden op de melodie van 'Aan het Noordzeestrand'...
Bè-j-ons in 't stat, d'r is al véil verdwéine, 't is ammel weg, wéir zain 't nâ-j-ammel kwait. 't Was isj op 't blat van de gemintjeroët verschéine naa zai me vet, wor is dië schuënen tait?
(refrain): 't Vèstsje stonk vantait wel iere in 't ront mor die d'r woeindege woëre toch gezont. Wordâ d'azjènte riepe: "Iëre et is tait", wordâ de boëze schréive, vantait mè dobbel krait. Wordâ g'iet kost beléive, tisse 't Vèstsjesras, wordâ 'k ben gebaure, 'k waa dâ t'r naa nog was.
En as me naa, auver 't Vèstsje wille spréike, téigen e kintsj van e joër of tien. En goën vertele auver al die stréike, tèn zegt dâ schoëp: "'k Zouë Vèstsje wille zien"... (refrain):
Mor in diën tait, gebéirdege d'r lappe, mor 't is verbèi, 't is gepasséirden tait. 't Is nâ te loët, ge kèntj er auver klappe, 't is gebéirt en gil de stat éi spait...
(refrain):
En azze'k naa-j-op 't Vèstsje ben on't luëpe tèn pèize'k zuë, waddis dad' ier vèr iet... Ge kènt er zjust nog brol en kliëre kuëpe 't is vèr te schrië as ge d'r naa nor ziet...
In 1980 zien we de volgende dragerslijst:Jozef Ramen, Charles Pouillard, Rudolf Buggenhout, Raymond Wenselaers, Frans Buggenhout, Albert de Wolf, Wim De Wolf, Eddy Van Iersel, Jean-Pierre Buggenhout, Romain Waterschoot en Marc Buggenhout. We mogen zeker niet vergeten vermelden dat op 22 juni 1980 een 'Internationale Reuzenommegang' plaatshad in onze stad. Er waren toen zo'n kleine 200 reuzen aanwezig die in stoet door de stad trokken. Een succes dat spijtig genoeg geen herhaling kreeg.
Frans Buggenhout en Romain Waterschoot werden het jaar daarop gehuldigd omdat ze toen 20 jaar droegen. Frans Buggenhout kende enkele jaren 'loopbaanonderbreking', vandaar dat de huldiging pas toen plaatshad. In 1982 ter gelegenheid van de deelname aan een optocht te Kortrijk (viering Guldensporenslag) vinden we Eddy Cornelis en Leo Eeckhoudt terug op de lijst als reservedragers, doch zij zullen slechts één maal voorkomen. In datzelfde jaar neemt Jozef Raman afscheid als drager en als deken. Hij hield zich dusdanig aan een belofte die hij vijf jaar voordien had gedaan. Toen zegde hij ooit te zullen stoppen als hij 25 jaar droeg. Jarenlang heeft Jozef de discipline onder zijn dragers weten te bewaren. Als deken werd hij opgevolgd door Romain Waterschoot. In 1983 treden weer enkele nieuwelingen toe tot het gilde en ze worden kundig opgeleid door de oude rotten in het vak. In 1984 dragen Albert De Wolf, Johnny Van Gijseghem, Raymond Wenselaers Frans Buggenhout, Rudolf Buggenhout, Marc Buggenhout, Wim De Wolf, Eddy Van Iersel, Jean-Pierre Buggenhout en deken Romain Waterschoot. In 1985 is er een nieuweling, namelijk Jean-Pierre Franssen en in 1986 blijft de lijst ongewijzigd. Er is wel deken Romain Waterschoot die afscheid neemt en Eddy Van Iersel neemt die taak over. In 1987 nemen weer een aantal trainingen plaats en in 1988 is de formatie andermaal aangegroeid met Rudy Van Damme, Hans De Wolf en Dirk De Rocker. Het team houdt stand tot 1990, weer een druk jaar door de Ros Beiaardommegang.
Tussen de zijgevel van het stadhuis en de voorgevel van het Justitiepaleis was sedert de middeleeuwen de Dendermondse Vismarkt gevestigd. Vissers en verkopers lieten hun aangevoerde vis daar keuren voordat hij mocht verkocht worden. Men beschikte er over een open mijnplaats en een overdekte vishal. Door de jaren heen zou de vishal verschillende keren worden verbouwd en zelfs verplaatst naar een andere locatie omtrent het Stadhuis. WOI zorgde voor het teloorgaan van de gebouwen. Vanaf 1923 werd vis verkocht in de Vismijn, gelegen aan de Vlasmarkt. Vooreerst gebeurde dit in openlicht. In 1930 werd opdracht gegeven door het stadsbestuur om een Vismijn te bouwen. In hetzelfde gebouw was ook het Stadsmagazijn gevestigd waar het Ros Beiaard en de Reuzen een veilig onderkomen vonden. Vrachtwagentransporten zorgden ervoor dat het klantenbestand van de mijn sterk minderde en in 1970 sloot de Vismijn voorgoed de deuren. De gebouwen werden later verkocht en in 1987 opende 'De Oude Vismijn' (overdekt winkelcentrum) de deuren...
Wil je contact nemen met de blog voor het sturen van een foto, het geven van informatie of het vragen om inlichtingen, stuur uw email via het voorziene vak hieronder. U kan ons helpen bij de identificatie van personen. Herken je iemand dan vernemen we dit graag met een email.
