Deze blog toont U maar één pagina. De andere worden in een archief geplaatst. Door onderaan de pagina op één der pijlen te klikken kom je verder. Je kan ook een onderwerp in onderstaande inhoud aanklikken. Oudere publicaties worden nog regelmatig bijgewerkt.
Van alles wat... ... over de enige échte Ros Beiaardstad! Het wel en wee van Dendermonde, veel fotomateriaal en af een toe een vleugje humor in ons dialect!
Bent u in het bezit van fotomateriaal van alles wat met Dendermonde (geen deelgemeenten) te maken heeft, en wenst u dit op het blog te zien verschijnen? Aarzel niet en geef ons een seintje op jpmc@skynet.be.
Wij danken u bij voorbaat!
En... mocht u dit blog goedvinden, kan u in de linkerkolom een waardering geven (beoordeel dit blog).
31-10-2009
Krijgem... (2)
Een wandeling langs het Krijgem leverde volgende beelden op...
5e jaar Kantoor. Boven: Robby Testard, Ivan "Swa" Haelvoet, Dennis Verhofstadt, Bjorn Schapmans, Filip Van Geertruyen, Klaas Uyttenhove Onder: Mario Moyson, Frans Junior Van Limbergen, André Govaert, Directeur Walter Deygers, Jurgen Vrancken, Roel Van Biesen
We herkennen onder meer Jean Van Houteghem, Clement Leybaert,Dirk Mertens, Rik Van Gucht, ... Willen is Kunnen. De vereniging voerde de stukken op in zaal Antikens op de Oude Vest.
Te herkennen: Alfons Van Weyenbergh, gebroeders Van Herreweghe, Rosa Machiels, ... Baeck, ... Speels podium. Was actief op de wijk het Keur in zaal 't Klokske.
In zijn boek 't Geloëzen Euske hekelt Georges Dierickx de 'stinkende' Dender uit de zeventiger jaren... Een bijhorende tekening 'Denderparfum' werd gepubliceerd...
De Ros Beiaardpins zijn een succes, ze vliegen de deur uit
Er rezen bij ons enkele vragen Wat zijn pins eigenlijk? Wanneer zijn ze ontstaan? Waar zijn ze ontstaan? We zochten een antwoord op deze vragen.
De meeste middeleeuwers liepen rond met een handig sieraadje dat als een speld op hun hoed of hun vest was geprikt. Deze insignes, soms vroom, soms scabreus, waren de pins of de badges van onze voorouders. Duizenden exemplaren werden in heel Europa al teruggevonden bij opgravingen, maar nergens waren ze zo talrijk en verscheiden als in onze streken. Pelgrims, bedelaars, vorsten, schutters, stadsmuzikanten: allemaal droegen ze insignes om hun status, hun devotie of hun overtuiging voor iedereen kenbaar te maken. Pins zijn een beeldtaal die iedereen in de middeleeuwen verstond en die recht uit het leven gegrepen waren. De lood-tinnen insignes waren een massaproduct. Ze moeten erg goedkoop geweest zijn. Insignes hoorden bijvoorbeeld tot de basisuitrusting van de pelgrims. Die droegen een speldje met de schelp van Sint-Jacob of met een voorstelling van Maria of een andere heilige. Deze ,,pelgrimstekens'' waren in de middeleeuwen alomtegenwoordig, want iedereen ging wel eens op bedevaart: de rijken naar Jeruzalem, het gewone volk naar Compostela of een genadeoord in de buurt. Als er maar een aflaat te verdienen viel. Het insigne was een herkenningsteken voor de andere pelgrims en later, als de reis voorbij was, werd het bewaard als souvenir van het avontuur.
De afbeeldingen staan heel dicht bij de volkscultuur en weerspiegelen zowat alle facetten van het leven. Leden van een schutterij droegen een insigne met pijl en boog, bedelaars liepen rond met het wapen van de stad waar ze ,,aan het werk'' waren, grapjassen en schuinsmarcheerders tooiden zich met een breed gamma van seksueel getinte voorstellingen. Fallussen die aan het spit gebraden worden, gekroonde vulva's, copulerende paren: veel speldjes getuigen van een vrijmoedige verbeelding die wij gewoonlijk niet met de middeleeuwen associëren. De sieraden moesten in de eerste plaats geluk brengen en het kwade afweren. In die zin zijn ze te vergelijken met de amuletten van niet-westerse culturen. Seksueel expliciete insignes werden waarschijnlijk als vruchtbaarheidssymbolen beschouwd, hoewel er ongetwijfeld ook een ruwe vorm van humor in meespeelde. Al die lopende en stoeiende fallussen en vulva's verbeeldden het onbeheersbare van de driften. Het valt trouwens op dat de gepeperde insignes na de veertiende eeuw niet meer voorkomen, wat wijst op een evolutie in de mentaliteit. In de vijftiende eeuw verdwenen de seksuele verwijzingen of werden ze meer gepolijst. De beeldtaal van de insignes is onwaarschijnlijk rijk aan motieven. Er circuleerden insignes met zeemeerminnen, wildemannen en duiveltjes; met paarden, leeuwen, hanen, draken en vliegende vissen; in de vorm van munten of letters. In Ieper werd een insigne teruggevonden versierd met het Ros Beiaard en de vier heemskinderen, in 's-Hertogenbosch vond men een insigne met de banderol Helpt God, het motto van de opstandige gilden van Gent in 1382. Vandaag zou men daar misschien een tattoo van maken of de boodschap op een T-shirt zetten. Of op een pin, natuurlijk.
De pin heeft ook zijn ingang gevonden in carnavalsmiddens. Menige vereniging maakt reclame bij middel van een dergelijk kleinood. De pins worden uitgereikt of verkocht, omdat ze goedkoper zijn dan medailles.
Een bijdrage over de schoenfabriek die door iedereen gekend was als de Nadia
Eerst een stukje geschiedenis over het schoenmakersambacht.
De Dendermondse schoenmakers waren sedert de 14de eeuw in één ambacht verenigd met de huidevetters of leerlooiers. Het ambacht, met als patroon de heilige Crispijn, kende in de 15de en 16de eeuw een grote bloei. Het was toen het derde belangrijkste ambacht van de stad, na dat van de wolwevers en de beenhouwers. Dendermonde was in de wijde omtrek vooral bekend om zijn leerlooierijen.
In de tweede helft van de 19de eeuw waren er in Dendermonde de leerlooierijen van de familie Van Steenbergen en van de jonge industrieel Emiel Casteel (1857-1891). Deze laatste richtte in 1887-88 op de hoek van de P. Van Duysestraat een nieuwe schoenfabriek en een leerlooierij op. De fabriek werd verwoest door een brand in 1909.
Omdat Dendermonde in 1906 van het Ministerie van Oorlog het statuut van open stad had verkregen, diende de fabriek niet meer binnen de stadsmuren herbouwd te worden, maar ging men zich vestigen op de wijk 't Keur aan de Mechelsesteenweg. Daar groeide de fabriek (merknaam Diamond Shoe) geleidelijk uit tot een complex van 1 ha 35 a.
In 1928 werd de fabriek gesplitst. De oude fabriek bleef in handen van de familie Schellekens (grootste aandeelhouders), terwijl op 24 mei een tweede bedrijf onder de benaming Chaussures de l' Escaut (merknaam Nadia) opgericht werd, met als grootste aandeelhouders de familie Vermeersch. De oppervlakte van de oorspronkelijke fabriek werd verdeeld onder deze twee firma's. De laatste firma vervaardigde vooral damesschoenen.
Ca. 1938 kwam het tot een fusie van beide firma's, waarvan de benaming in 1945 gewijzigd werd in Entreprises et Manufactures de l'Escaut. In de zestiger jaren raakte de schoennijverheid in ons land in een crisis, door de scherper wordende concurrentie met landen als Nederland, Italië en Spanje. Ook in Dendermonde liet deze crisis zich duidelijk voelen in deze fabriek en in een aantal kleinere bedrijven.
Om te kunnen blijven verder werken diende men een deel van het overtollige personeel te ontslaan. Dit is echter niet gebeurd, zodat men uiteindelijk met verlies ging werken. De faling werd in januari 1966 slechts vermeden door een belangrijke kapitaalsverhoging van de Amerikaanse maatschappij Genesco inc., gevestigd in Nashville. De benaming van de firma werd op 14 januari 1966 veranderd in N.V. Nadia.
In 1968 werd er nog een tweede firma, N.V. Studio Moda (nadien Nadia Sales), opgericht, doch de toestand bleef verslechteren. Uiteindelijk werd het bedrijf, dat in zijn bloeiperiode 800 werknemers had geteld, op 6 april 1973 failliet verklaard. De gebouwen werden, na verbouwing, in 1981 door de firma G.B. als supermarkt in gebruik genomen. Later vestigden zich op het terrein nog andere bedrijven zoals Brico.
Onderscheidingen bestaan ook in carnavalsmiddens. Er zijn de gewone onderscheidingen die de regerende prins overhandigt als teken van zijn aanwezigheid op evenementen, maar er zijn ook enkele héél bijzondere. Het Gulden Vlies bv. wordt toegekend aan personen die zich gedurende jaren verdienstelijk maken in carnaval. Deze erkenning wordt door vele carnavalisten gegeerd en is dan ook niet zo eenvoudig te bekomen. Het verkrijgen omvat een hele procedure.
De vereniging Centrum België (C.B.), waarvan we gisteren op ons blog het nieuwe prinsenpaar voorstelden, heeft iemand in zijn rangen die afgelopen weekend een nog hogere onderscheiding mocht in ontvangst nemen. Dendermondenaar Gontran De Groodt, secretaris van C.B. en al houder van het 'Gulden Vlies', kreeg de grote eer om de Gouden Uil te ontvangen. Een bijzondere onderscheiding, die niet vaak wordt toegekend.
Gontran is reeds méér dan 45 jaar actief in carnavalsmiddens. Hij maakte zich onder meer verdienstelijk als wagenbouwer, lid van het Dendermonds Karnavalcomité, ontwerper van medailles, garde van de Kanselarij van de Prins van België, penningmeester van de Federatie Europese Narren - afdeling België - en de laatste jaren als secretaris en duivel-doet-al van C.B. Kortom, een man met een carnavalshart op de juiste plaats.
Op voordracht van zijn vereniging werd de Hic Fuit Tyl von Europa hem toegekend door Ernst Mertens, Landespresident Deutschland van de Federatie der Europese Narren. Een hele eer! Laat ons maar zeggen 'hét van hét' in carnaval...
Bij de kapper moet je zijn om iets te vernemen Er is geen enkel persagentschap dat zoveel informatie verschaft als sommige mannen die daar hun haren komen laten bijknippen. De kapper zelf is ook wel van de laatste nieuwtjes meer dan goed op de hoogte. Alles wat in het salon wordt verteld, is de waarheid en niets dan de waarheid, want het komt van de kapper en de zijnen
Hoewel de kapper zelf nooit informatie vraagt, wordt ze hem steeds toegespeeld door zijn klanten, vers van de pers, zelfs verser
Er worden al eens wat zaken overdreven, maar ja, dat zal wel overal zo zijn. Eén ding is zeker, niets blijft geheim! De kruidenier, de bakker en de beenhouwer zijn ook wel van sommige dingen op de hoogte, maar de kapper blijkt toch wel dé bron bij uitstek te zijn.
Bij de mannelijke klanten gaat het over de serieuze dingen, nationale en lokale politiek, internationale en nationale rampen, beleggingskwesties, en zo van die dingen.
Als het salon gevuld is met dames, dan is alles aan de orde, de gevestigde roddelpers heeft er geen idee van wat de dames allemaal weten. De oplage van de gekende roddelblaadjes zou onmetelijk stijgen, als ze dat allemaal moesten publiceren Tussen de klassieke coiffeurstermen, zoals mijne frou-frou een beetje bijknippen, een beetje uitdunnen, maar niet korter vanachter, mijn balliage wat beter laten uitkomen en van die dingen meer, worden de nieuwe zwangerschappen van de kennissen besproken, de koppels opgesomd die gaan scheiden, de reizen besproken die familieleden of vrienden gaan maken en tal van die zaken.
En de kapper? Die man werkt ondertussen intens verder. In dergelijk gezelschap is het waarschijnlijk niet altijd zo eenvoudig. Misschien is hij soms meer vermoeid van het aanhoren van al de roddels dan van zijn beroepsbezigheden En toch komen er steeds lachende gezichten uit zijn magische winkel
De officiële start van carnaval heeft plaats op 11 november te 11.11 uur. Vorig weekend had toch reeds de verkiezing plaats van het prinsenpaar van Centrum België. Deze carnavalsvereniging, met zetel in Dendermonde, promoot carnaval in binnen- en buitenland.
Voorzitter Albert De Bock, secretaris Gontran De Groodt en commissaris (Provincie Oost-Vlaanderen) Jempi Verhofstadt waren niet weinig fier het nieuwe prinsenpaar met hun page te kunnen voorstellen.
(Foto: Marc Goossens / Het Laatste Nieuws)
Prinses Carine, Prins Johnny en page Luna.
De schepen van feestelijkheden, Thérèse Van Gucht, vereerde de vereniging met een bezoek.
6 september 1991 - Afscheid M. Van Onsem-Daems, directrice van het K.A.
Op de eerste rij (v.l.n.r.): voorzitter van de Vriendenkring Gustaaf VAN DEN BOSSCHE G. VAN ONSEM Judith DE SMEDT-VINCK directeur van de Middenschool M. DE SMEDT M. VAN ONSEM-DAEMS de nieuwe directeur M. JANSSENS directrice van de Basisschool A. VAN DER EECKEN
Verder: Libert Vansynghel, Marjan Anseeuw, Willy De Cock, Marc Cool
( ) Mijnheer de Directeur, uw erfenis is niet volwaardig, zeker voor verbeteringen vatbaar; het is echter een basis met maximale mogelijkheden voor een rijke opbloei van ons Koninklijk Atheneum. Getuige hiervan het groeiend aantal leerlingen. Ik wens U veel geluk
met uw nieuwe opdracht. Wees niet bevreesd voor een langzame vooruitgang. Wees alleen bang van een stilstand!
(Uit de speech van M. Van Onsem-Daems)
M. Van Onsem-Daems en de directeur van de Middenschool M. De Smedt (R)
W. OP DE BEECK (links), voorzitter van de personeelsclub PEKAD, verwelkomt de nieuwe directeur M. JANSSENS. Hij is de eerste oud-leerling én oud-leraar die directeur van het K.A. wordt.
Tekening van mevr. Van Onsem-Daems op de cover van het leerlingenblad 'Doewa'.
Nu maandag, 3 november, geeft De Post een blaadje uit. In deze speciale uitgifte brengt zij hulde aan de topstukken uit de Belgische filatelie. In het blaadje staat de duurste Belgische postzegel, nl. 'Dendermonde op zijn kop', centraal.
Het blaadje kost 1,30 euro en de waarde van de postzegel bedraagt 0,90 euro (is bestemd voor een zending naar Europa).
En de Bogaerdbrug? En de gedempte Dender? Wat moet daar nu mee? Ja, ik weet het, een eerste reactie is natuurlijk: waar moeten die auto's allemaal parkeren als de gedempte Dender opnieuw opengemaakt wordt? Wel, ik heb een oplossing! Als, ik zeg wel duidelijk 'als' ik de lotto win, ga ik onmiddellijk een geschikte locatie zoeken, de nodige aanvragen indienen en, indien mogelijk, investeren in een bovengrondse parking... En? Goed idee of niet? Eerste probleem, een locatie... Best niet te ver van het stads- en winkelcentrum, dus op loopafstand zoals ze dat tegenwoordig noemen. Volgend probleem, de goedkeuringen voor een dergelijk initiatief... Ik ben reeds hier en daar een kijkje gaan nemen in grootsteden, maar of men hier ergens zo'n betonnen scharminkel gaat tolereren, dat is andere koek...
Mocht ik natuurlijk genoeg winnen, zou ik niet aarzelen om een mooie façade te voorzien. Ik had al een locatie op het oog, maar of ze geschikt is? Ik tracht even te schetsen... Naast de kledingzaak JBC op de Oude Vest (rechtover het bouwproject op de hoek van de Leopold II-laan) ligt naar mijn bescheiden mening een ideaal stukje grond voor mijn plannen... Zelfs aan de Hollandse kazerne heb ik al gedacht...
Laatste probleem... Ik heb nog altijd niet gewonnen...
Het blijft duren met de commentaren over de nieuwe Vlasmarktbrug. Weinig positiefs als je't mij vraagt. Persoonlijk heb ik er ook een mening over, maar wat maakt het uit? De brug is er en iedereen zal zich er moeten bij neerleggen. Ingenieurs en andere 'geleerde hoofden' hebben een studie gemaakt, alles geëvalueerd (naar eigen goeddunken misschien), alles op papier gezet en ja, de veelbesproken brug ligt er.
Af en toe zullen we zien hoe ze zich beweegt, al dan niet tot grote ergernis van wie 'er voor staat'. Hoe het nu verder moet? De plannen, die bepalen wat er verder gaat gebeuren, zullen door 'degenen, die het mogen of moeten weten' wel gekend zijn. Naar mijn bescheiden mening is er geen informatiestop uitgevaardigd, maar toch weten we bitter weinig... Naast ons aller trots, het Ros Beiaard, heb ik nog maar weinig zaken geweten die zo veelvuldig zijn besproken als die bewuste brug. Velen lijken er niet gerust in en raken er niet over uitgepraat... Te laat! De verbinding tussen beide oevers is gemaakt. Een referendum, zoals in Antwerpen voor 'Lange Wapper', is er niet gehouden. Hier bij ons hadden we het dan wel een referendum voor 'Korte Wapper' kunnen noemen, of nog beter voor de 'Smalle Wapper'. Ach, wat doe je eraan? De brug ligt er en blijft er nu misschien wel...
De stedelijke bibliotheek, nog steeds gevestigd aan de Brusselse Forten, kampt al jaren met plaatsgebrek. Men hoopt om zo vlug mogelijk naar de nieuwe locatie in de Kerkstraat te kunnen verhuizen, maar als we schepen Leen Dierick mogen geloven, zal dit nog wel enige tijd duren...
Met deze bijdrage loop ik het risico enkele blogbezoekers te verliezen of er enkele te winnen... Ik ga het even hebben over het al dan niet mogen roken... De heisa omtrent een 'rookverbod' blijft aanslepen. En waarom? Wie wil roken, rookt en daarmee uit! Eindeloze debatten, urenlang discussiëren door politici en 'gezondheidsdeskundigen', maar ondertussen worden sigaretten en sigaren aan de lopende band verkocht en wordt de staatskas verder gespijsd... Menig roker herhaalt steeds of ze wel al eens berekend hebben wat de rokers opbrengen voor de staat. Dat blijkt geen argument te zijn, de gezondheid primeert volgens de politici... Maar is hun bezorgdheid écht zo gemeend? Zijn al degenen, die graten zien in een rookverbod dan allen niet-rokers? Laat het ons hopen...
Onlangs nog las ik in de krant dat de jeugd ook wil dat een rookverbod in cafés van kracht wordt... Als je op straat loopt, zie je ze verdorie allemaal met een sigaret tussen de vingers of in de mond... En ja, terwijl ik deze bijdrage aan het typen ben, trek ik af en toe eens aan een sigaretje... Waarom ook niet? Sommigen denken in de belangstelling te komen, als ze het rookverbod promoten... Weet je nog deze zomer? Rookverbod op het strand aan de kust... Kom zeg, neem een ander in de maling! En ja, het zal schaden aan de gezondheid, je hoort het mij niet zeggen. Trouwens, als je een pakje 'stinkstokken' (zoals velen de sigaret noemen) aanschaft, wordt je dat wel duidelijk... Wat met de tabaksfabrieken en hun personeel? Wat met al die sigarettenwinkels en hun uitbaters? Een alternatief? Simpelweg, geen rookverbod want de rokers zijn de sigaar!
Koningin Elisabeth vereerde de stad met haar bezoek ter gelegenheid van de onthulling van het standbeeld van Franz Courtens. Links van de koningin, burgemeester F. Portmans.
Na de academische zitting had de koningin een kort onderhoud met de leden van het muziekensemble dat optrad in het stadhuis. We herkennen onder meer burgemeester F. Portmans (uiterst links), Benoit Callebaut (schuin links achter de koningin).
Het standbeeld dat werd onthuld op 17 september 1950.
24 maart 1989 Debat ARGO waarheen? in Bond Moyson
Peter Steenhaut (2e van L), voorzitter van de ARGO, licht de grondwetsherziening toe. Van het onderwijsnet van de minister, als inrichtende macht, evolueert het Rijksonderwijs naar het Gemeenschapsonderwijs: een autonoom onderwijsnet door de oprichting van de ARGO.
Een wandeling door het stad kan soms eens deugd doen. En wat meer is, je hoort nog eens iets... 'Nieuwsbrengers' hoef je tegen het lijf te lopen en je kan een tijdje verder...
Zo hoorde ik dat hier een vestiging van Makro zou komen, ergens aan de Wolvestraat (Vlassenhout). Het terrein waar vroeger de meubelzaak van DV Woonidee was gevestigd, wordt een enorm winkelcentrum. Als ik het zo hoor, wordt het regelrechte concurrentie voor het koopcentrum Waasland... Op de hoek van de Leopold II-laan en de Oude Vest wordt eveneens een overdekt shoppingcenter gebouwd met daarbij een aantal luxe-appartementen. Er komt zelfs een zwembad! De nieuwe Vlasmarktbrug is te smal. Twee wagens kunnen mekaar niet passeren! Wie heeft dat nu weer bevolen? Ze gaan daar zeker eenrichtingsverkeer invoeren? Aan de kant van de Vlasmarkt zal je over de brug mogen, maar van de andere zijde zal het niet meer waar zijn. Rondrijden ja, langs de Bogaerdbrug... En wat, als er iets te doen is op de Grote Markt??? Al dat verkeer door de Ridderstraat of langs de Dijkstraat? Degenen, die er wonen zullen tevreden zijn... Naar het schijnt gaan ze op de nieuwe brug ook kerstverlichting hangen! Gaat die brug dan al klaar zijn tegen kerst? Waarom moesten ze dan zo een heisa maken dat de Ros Beiaardommegang van 30 mei 2010 in het gedrang zou komen... De mensen kunnen toch nogal wat rondbazuinen, hé? In café Belfort op de Grote Markt is er verandering van decor. Er is een nieuwe uitbater... Men zegt dat het degene is die er vroeger garçon was... En 'Den Artiest', aan de academie, is ook opnieuw open van vorige week. En anders? Geen nieuws?
Wellicht zijn weinig mensen op de hoogte van het feit dat niet alleen in de deelgemeente Sint-Gillis, maar ook in Dendermonde-centrum vroeger bloemenstoeten werden georganiseerd. Zo trok in augustus 1907 een corso door de straten en op 19 juli 1914 werd er een gereden ter gelegenheid van de aanstelling van Léon Bruynincx als burgemeester. De stoeten waren bescheidener dan de huidige bloemencorso's die we kennen in Sint-Gillis. In de tweede helft van de jaren 1930 is er eveneens sprake van bloemenstoeten in de stad.
12 en 13 oktober 1986 Toneelgroep PEKAD speelt Nee, schat, nu niet van Ray Clooney en John Chapman
750 toeschouwers kwamen kijken naar de amateuracteurs (leraars en laatstejaarsleerlingen) van het K.A.
Acteerden: Peggy Buggenhout, K. Cools, Sabine De Coster, Katleen Moens, W. Op De Beeck, J. Reynaerts, Kathleen Van Biesen, Marc Van Den Bergh, E. Van Der Meeren (die ook de regie voerde), G. Van Hoey, M. Van Muylders, R. Verneirt
De volledige cast samen met V. Muylaert (L), die zorgde voor de grime.
V.l.n.r.: M. Van Muylders, R. Verneirt, E. Van Der Meeren.
Deze foto kwam reeds eerder aan bod op dit blog. Hij werd opnieuw ingezonden (betere kwaliteit) en er waren ook namen bijgevoegd...
KAVD-harmonie (in de jaren 30)
Te herkennen: Gustje Mestag (1ste rij, 4de van R), Raymond Herssens (2de rij, 2de van L), Isidoor Van Vlemmeren (2de rij, 5de van L), Désiré Van Nuffel (2de rij, R van Van Vlemmeren), Jozef Verstrepen ("de slinken", 2de rij, R van Van Nuffel), Leon Mestag (2de rij, 4de van R - zonder instrument), Polydoor Gyssels (?) (3de rij, tussen Van Nuffel en Verstrepen), Petrus Pieters (2e rij, 5e van R - met studentenpet - bekend gekend als meester Pieters), Jan De Donder (1e rij, grote trom - achter August Mestag), Willem Everaert (?) (onderste rij, 4e van L).
Stedelijke politie - ter gelegenheid van de Ros Beiaardommegang van 1952.
Op de foto vlnr.: adjunct-commissaris Beeckman en agenten Charel Van Gucht en Edgard Steeman, op de hoek van de Brusselsestraat en de Sint-Rochusstraat. Op de achtergrond het Ros Beiaard.
'k Zouë in mam plichte tekèrtschiete moeste'k van déize kiër mam joëremèrtbeléivenisse ni loëte wéite, nowô. Awel ier is 't rèloës vâ van de joër... 'k Ouë téige man èige gezèit dâ'k van déize kiër wâ béiter gingk ouit man uëge kaike as d'ander joëre! Ge wètj of ge wètj dâ ni, mor de gepasséirde joëre atte'k réigelmoëteg isj iet véire nowô azze'k nor de joëremèrt gingk. Ik wéit ni of dâ ge't éir nog rappeléirt, mor auver e joër of twië wazze'k vertrokke mè man sondogse broek oën en kwampe'k dor méi touis vol koejestront... Verlèje joër was't al iet béiter en van de joër... Ik was ni te vroeg vertrokke van déize kiër. 'k Pèisdege, azze'k te vroeg den iëne of den andere téige 't laif luëp tèn kan 't goe zain dâ'k om tien iere al nimmer ouit men uëge zien! Mor ik ouë-j-èm bitsje korrozje déir 't fait dat er in 't stat zuëvéil stammenéis nimme zain as vroeger... 'k Was nog mor goet vâ véiren op 't Vèstsje en al mè ne kiër uërdegeke datter immant zèi: "Doër zî, de Piër"... "Aj, gotverdomme" zèi'k "wie dâ me doër èmme"... Nâ moete'k iërlaik woër zègge dâ'k ik ni wist wie dâ dâ was, mor ne mènsj wil dâ ni zègge, nowô... Dië zèi vanèigest: "Ge kèn mè toch nog?". Ik antwaurdege: "Dâ's zéiker dâ", mor ik wist et van dem balange nig ni zènne. "Wor is den tait nortoe?" zèi dië kèirel. En ik... "Dâ was ne schuënen tait, nowô jonge!"... A vroeg oe dâ't mè de die vâ mèi was. Wad' antwaur ne mènsj dor op? Ik zèi: "Z'is nog gin oër verandert!". "Alléi gèi" zèi dië kèirel "is't nog attait zuë'n fèlle mokke?"... Ik zèi: "Nenië, ze kan nog attait éive nèig zoëge as vroeger!"... Wâ dâ'k ik nâ ni verwacht ouë, dâ was dâ de die vâ mèi kèrt achter mèi moet gekomme zain. En op de momèntj dâ'k ik zèi téige dië kèirel dâ ze nog éive nèig kost krèfte as vroeger, stont ze toch wèl in iëne kiër nèffest mèi zéiker!
Z'éi mâ bè mannen èirem gepakt en z'is mè mèi déirgestapt... Ten iëste wéite'k nâ nog attait ni wie dâ dië mènsj was die mè dor oëngesprauken éit en ten twidde kost er van de joër ginne stront ô mam broek ange, want ik bèn on de biëste ni gerokt! Z'is in een kolèire mè mèi nor ouis getrokke... 'k Em kènne den afwas doen en de koer schiere...
Staande: Albert Van Der Jeught, Gerry De Man, Den Oilsjteneir, Marc Macharis, Jozef Heyvaert,Omer Van Wiele, Maurits De Paepe, Marcel Verstrepen, Denise Van Geel
Zittend: Odette Spruyt, Henri Van Haute, Freddy De Smedt, Louis Roef, Jacques Testard en (dokter) Hendrik Vermeulen.
Half oktober is gepasseerd... Weet je dat het vlug 't einde van 't jaar zal zijn? 't Was gisteren jaarmarkt en dan hoor je dat wel meer. De mensen denken reeds aan de eindejaarsfeesten. In vele gesprekken hoor je steeds weerkerende items... "Het jaar is weeral bijna uit", "Nieuwjaar is precies nog maar juist gepasseerd en we gaan er alweer naartoe", "Hoe ouder een mens wordt, hoe rapper de tijd vliegt", "De dagen zijn al serieus aan het korten, 't zal rap kerst- en Nieuwjaar zijn!"... Maar daar gaat het niet over... We waren bezig over: "'t Was gisteren jaarmarkt"... Sommigen was het zelfs niet opgevallen. Ze deden hun wekelijkse maandagmarkt-toer, dronken hun koffietje in het café waar ze dat elke week doen en rond de middag keerden ze huiswaarts... Jaarmarkt is lang niet meer wat het geweest is. Zo'n twintig jaar terug, of misschien zelfs iets langer, was jaarmarkt nog een evenement waar je naar uitkeek. De zondag begon het al... In de vroege avond was er al stemming in de herbergen. Het vast cliënteel werd aangevuld met gelegenheidsbezoekers die met de kinderen een toer rond de kermis hadden gemaakt op de Grote Markt en de Vlasmarkt... De rest van het kermisbudget moest er eveneens aan geloven en er werd een stevige pint gedronken. De maandag werd een dag verlof genomen en rond tien uur was er al heel wat beweging in de stad. Het normale parcours van het marktbezoek werd ingekort en dusdanig gewijzigd dat enkele cafeetjes konden worden aangedaan. Tegen iets na twaalven, na het verorberen van een zakje frieten, gingen velen richting Dijkstraat.
Daar trokken ze de zaal 'Koningshof' binnen, waar het orkest 'The Blue Lines' het jaarmarktbal opluisterde. Aan de ingang hing een groot bord met de melding 'Gehuwden gratis inkom'... En dat was merkbaar bij het betreden van de zaal... Alle stoelen en tafels waren bezet en de dansvloer stond overvol. 'The Blue Lines' wisten er de sfeer in te houden!
Naast het Koningshof had je café 'Los Nidos' bij den Bertus en aan de overzijde 'De Reisduif', bij den Daman. Beide drankgelegenheden waren goed gevuld, zij het dan met een zeer verschillend publiek. Maakte je een toertje door het stadscentrum, dan merkte je de ambiance in de verschillende herbergen. En hier en daar overstemde de muziek het dagelijkse gebeuren... Gisteren wilde ik die sfeer nog eens opsnuiven... Ik heb tevergeefs gezocht...
We ontvingen een prachtige fotoreportage over het transport en de plaatsing van de Vlasmarktbrug (nacht van 12 op 13 oktober). We maakten een selectie en willen u die zeker niet onthouden. Onze welgemeende dank aan Tom Moens voor de foto's.
We hadden het eerder deze week over de wandelpaden (ook jachtpaden genoemd) langs de Dender in de binnenstad. Aan de aanpalende eigenaars werd geruime tijd geleden een voorstel gedaan om enige aanpassingen te doen aan de achterbouw of -gevels. Iemand liet ons weten dat hen ook werd voorgesteld om alle achtergevels in het wit te schilderen en zo een ietwat eentonig beeld te creëren... Weet iemand meer hieromtrent? Laat het ons in een reactie weten a.u.b.
Alléi t is nâ toch gewéite wie datter te noste joër op t Pèirt goë zitte. Dâs toch al iet. Ik begost al te pèize dâ ze giën gingke vinne Stèld â véire!
Mor dr is nog ander nies uëk! Ik èm mè vèr de vaste woërait loëte vertèlle dâ dem bèrremiëster en de scheipene van aupenboëre wèireke nen dossier opgestierd èmme nô Brissel. t Zouë moete goën auver nieve plakkoëte
Oe bènnek dâ nâ te wéite gekomme? Awèl, iëne dâk noga réidelaik dikkes nikker zien in t stat éi mè dâ vertèltj en â wist dâ van iëne die-j-alle doëge mè-j-èm op den trèin zitj nô Brissel. Dâ zouë-j-iëne moete zain die-j-op t iën of t ander minnestéire zitj. Wâd e minnestéire dât nâ zjust is dâ wéitek nemiër , dr zain dr zuëvéil nowô? Alle gelaik, die kèirel zitj op e minnestéire op nem berrau, en zainem berrau zouë zjust nèffest dem berrau zain vâ nogal nen uëge. Diën uëge zouë auver diën dossier een tèllefongske gedoën èmme nor iën van de mennisters, en azuë éit die kèirel, dad alle doëge mè, den dië diek ik kan, op den trèin zitj dâ kènnen uëre Zajje méi? As get nâ ni moest verstoën èmme willek et nog isj ouitlègge zènne A-j-éiter uëk nog bei vertèltj dâ zim Brissel neig verschauten èmme van diën dossier. Volgest dât schaintj wast ne vriëdegen dikke t Was volgest diën uëge den iëste kiër dâ ze zuë nen dikken dossier van Dèrremonde binnegekréigen ouën.
Alléi swaitj, t goed auver nieve plakkoëte dâ zauveral on den inkom van t stat zouën wille zette. Op t Sin Zjilles, im Bostruë, in Schuënoërde, op Grèmbèire, op Appels, in Aagem en in Mespeloër. In Aagem on de sportalle zouën ze e gruëter plakkoët wille zette, kwèste vèr de die dâ van Oilsjt komme kwèste van em bitsje op dAjoine éir zéine te wèireke.
In 1233 kreeg de stad haar stadskeure van Robrecht van Bethune en ontwikkelde zich in de loop van de 13e eeuw en het begin van de 14e eeuw tot een niet onbelangrijk regionaal laken- en handelscentrum. De toename van de bevolking in de stad vormde een weerspiegeling van de economische ontwikkeling en resulteerde in het eerste kwart van de 13e eeuw in een aanzienlijke gebiedsuitbreiding in zuidoostelijke richting. Ergens is het verwonderlijk dat een dergelijk centrum diende te wachten tot het einde van de 14e eeuw, voordat het kon beschikken over het voorrecht om een jaarmarkt in te richten. Kort daarvoor waren er een aantal zware aanvaringen geweest tussen het machtige Gent in het kader van de lakennijverheid. De materiële schade, ten gevolge van enkele gewelddadige conflicten tussen deze stad en Lodewijk van Male, hadden tot gevolg dat het bevolkingscijfer terugliep en de stadsfinanciën stonden onder druk. Voortdurende renteleningen en een sober beleid waren schering en inslag tegen het einde van de 14e eeuw. De toelating tot het inrichten van een jaarmarkt door de Bourgondische hertog Filips de Stoute (gehuwd met Margaretha van Male - sedert 1384 in het bezit van de heerlijkheid Dendermonde) dienen we eerder te beschouwen als een van de door een verarmde stad aangegrepen middelen om zo snel mogelijk dit economisch dieptepunt achter zich te laten... Het voorrecht werd verleend in oktober 1393.
Gisteren gingen we even de Vlasmarktbrug van dichtbij bekijken en bleven er een beetje rondhangen. Er was heel wat beweging en de commentaren bleven niet uit.
We citeren:
- Die brug was niet nodig. Tegen dat die bootjes hier ooit varen is die brug al versleten.
- Die brug trekt op niets, de vorige was veel schoner.
- Dat is geen brug, dat is een ijzeren monster.
- Het oogt modern.
- Op wat trekt dat nu? Wat staat dat ijzeren hekwerk daar in feite op te doen?
- We zitten precies op de vreemde - "We zullen wij wel betalen!"... - "Dat is van dezelfde ontwerper als die ijzeren koten aan de Brusselse Forten, zeker?"...
We kregen volgende reactie van Peter Beeckman: Ik vind ze zeker wat hebben. Eindelijk van die afschuwelijke betonnen plaat vanaf, door ons toenmalig bestuur gelegd, wellicht om estetische redenen.Nu snel de Dender terug open, maar dan wel tot aan de Noordlaan en zeker niet verder.
Lees ook de andere reactie(s)... Klik op de knop 'Reageer'
Een puur toeval... Onderstaande foto's werden genomen tijdens het volgen van de werkzaamheden aan de Vlasmarktbrug. Het betreft een gevangentransport van De Gelder naar het Justitiepaleis. Pers en politie waren goed vertegenwoordigd...
Kijk maar eens naar buiten de bladeren vallen van de bomen om de zomer af te sluiten Zo'n mooie kleuren in die bomen omdat de herfst is aangekomen...
De geluiden van de lente en de zomer zijn niet meer, maar die keren na de winter wel weer. Nu zijn het andere geluiden die op de komende winter duiden...
Er valt niet aan te ontkomen, de herfst is weer in 't land. Kortere dagen en langere avonden tijdens de winsterstonden...
t Zal achteriën wèrral gon beginne De Sinte-Mèrtes en de Sinte-Kloëze zèlle wèrral éiren toer gon doen As gèm bitsje sjans étj komd er e stik of drèi vier tegelaik téige. As ge tèn â klèinkinnjere bè-j-aa ètj kèndet beginnen ouitlègge! Datter vier Zwèrte Piete luëpe, daddis gië probléim, mor vier Sinte, dâs ewwâd anders! En as die-j-Ailege manne tèn nog beginne rieze te moeke téigeniën omdâ ze gelaik op stroët luëpe, tèn zajje nog verder van ouis! Ge moet er tèn allènsj nog ni va verschiete datter ier of doër vanachter nen oek nog e Kèstmanneke tevéirschain komt, die-j-èm tèn uëk nog ewwâ goë moeje! t Is pessies of die Sinte die kwiëke gelèk as de kornaine, op alle momènte van den dag komder e poër téige den iëne op e wit pèirt, den andere op e zwèrt of em brouin en ier of doër nog e poër te voet op per vèllau! Jommer ge moetj er ni méi lache Ik èm dadal gezien zènne Sinterkloës per vèllau en â-j-ouë tèn nog een goej pèir oën uëk! k Kwamp vazzeléive wel ne Sinterkloës téige die plastiekene ballekes van de sosjaliste on de kinnjere gaf!
De Vier Heemskinderen, die op 30 mei 2010 op de rug van het Ros Beiaard zullen zitten, zijn bekend. Burgemeester Piet Buyse maakte op 13 oktober officieel bekend dat het Ros Beiaardcomité zijn keuze liet vallen op de gebroeders Van Damme. Ook in 1930 zaten al vier gebroeders met de naam Van Damme op het Ros.
Het Nieuwsblad schrijft hieromtrent het volgende:
Familie Van Damme levert Heemskinderen
De broers Michiel (10), Dieter (13), Niels (15) en Maarten (19) Van Damme uit Oudegem zitten op 30 mei 2010 op het Ros Beiaard als de Vier Heemskinderen. Dat maakte het Ros Beiaardcomité gisteravond bekend.
'Ge kunt niet geloven hoe blij ik ben', zei moeder Patricia Verstraeten meteen na de bekendmaking. 'Ik droom hier al elf jaar van. Onze Michiel was nog niet eens geboren, maar toen mijn man en ik wisten dat ons vierde kind meteen ook een vierde zoon zou zijn, hoopten we al dat onze jongens ooit de Vier Heemskinderen zouden mogen zijn. En zie, 't is zo. Ik kan het nog altijd moeilijk geloven.'
Het geluk van Patricia kan niet op en ook vader Guido glundert. Hij geniet van de massale belangstelling die zijn zonen meteen krijgen. Journalisten, fotografen, cameraploegen, ze waren er allemaal. De Vier Heemskinderen zijn niet voor niets een stuk Europees erfgoed. Daar mogen deze vier leuke jongens nu model voor staan.
Maarten studeert verpleegkunde, jongste broer Michiel zit in het zesde leerjaar en Dieter en Niels lopen middelbare school in Dendermonde.
Hun leven gaat er vanaf nu helemaal anders uitzien. Ze worden meteen zowat de bekendste Dendermondenaars, die door de hele stad op handen gedragen worden.
Het Ros Beiaardcomité deed lange tijd behoorlijk mysterieus over wie nu de Vier Heemskinderen zouden worden. Tot vijf minuten voor de bekendmaking werd gezegd dat de kandidaat-families wel op de hoogte gebracht werden dat de bekendmaking dinsdagavond zou gebeuren, 'maar we hebben hen niet expliciet uitgenodigd, dus weten we ook niet of ze hier zullen zijn', zei intendant Franki Hervent.
Maar toen dan plots een gezin met vier zonen de trappen van het stadhuis opkwam, was het meteen duidelijk. De nieuwe Ritsaert, Writsaert, Adelaert en Reinout, de zonen van heer Aymon en Aye, de zuster van Karel de Grote, maakten hun opwachting.
Iedereen was meteen enthousiast en toen burgemeester Piet Buyse (CD&V) officieel bekendmaakte dat de broers Van Damme de Vier Heemskinderen zijn, juichten die zelf nog het luidst.
Voor de vier kerels begint nu een niet te onderschatten periode. Om op zondag 30 mei 2010 urenlang op de rug van het reusachtige Ros Beiaard te zitten, moeten ze behoorlijk veel oefenen.
Het valt niet mee zo'n lange tijd in dezelfde houding, met de benen wijdopen, te moeten zitten. 'Maar dat lukt wel', zeggen ze in koor. 'We hebben het ervoor over.'
Toen het Ros Beiaardcomité zich op 17 september voor het eerst over de kandidaten voor de Vier Heemskinderen boog, waren er vijf families kandidaat. Uiteindelijk bleef de familie Van Damme uit de P.J. De Harduynstraat in Oudegem, een deelgemeente van Dendermonde, als enige over.
Want een deelgemeente, dat mag, dat is Dendermonde.
Nadat de familie Van Damme de erecode heeft ondertekend, zal het Ros Beiaardcomité de Vier Heemskinderen aanstellen op vrijdag 11 december 2009.
Het standbeeld van het Ros Beiaard in het William Bruynincxpark staat er maar verweesd bij... Sommige inwoners zeggen dat 'het wel zal veranderen tegen dat de Ommegang uitgaat'...
Vlnr: Georges De Batselier, Ferdy De Wolf, Mil Kooyman, Julien Van Geertsom, Rudy De Leeuw, Xavier Verboven, Michel Nollet, Norbert De Batselier, Ivan Verleyen
Vlnr: Rudy De Leeuw, Xavier Verboven, Michel Nollet, Ivan Verleyen, Pierre Janssens, Theo Janssens, Geert Van Goethem
Uiterst rechts, Gerry De Man en links van hem Pros ...
De Vier Heemskinderen werden vanavond aangeduid door het Ros Beiaardcomité. De vier gelukkigen die het fiere Ros zullen berijden op 30 mei 2010 zijn: Maarten, Niels, Dieter en Michiel Van Damme.
Zoals eerder aangekondigd werd deze nacht de nieuwe brug ter plaatse gebracht. Het was maandagavond, naar verluidt, zeer druk aan de Vlasmarkt. Later hopen wij u een aantal foto's te tonen van de werken die in de nacht van maandag op dinsdag werden uitgevoerd. Door omstandigheden konden wijzelf niet aanwezig zijn. Wij rekenen op de goodwill van aanwezige Dendermondenaars om fotomateriaal ter beschikking te stellen.
Zo zou de nieuwe brug er na de afwerking moeten uitzien. In een tweede fase worden de wandelpaden langs de Dender aangepakt. Wij menen ons ook te herinneren dat er ooit sprake was van het feit dat de eigenaars van de panden langs de Dender in de binnenstad de achterbouw dienen aan te passen. Weet iemand daar iets meer over?
Wij zijn voor het blog op zoek naar foto's van onder andere:
- de schoenfabriek Nadia (gebouwen, personen, ...) - kaatsen (Vestje, Zwijveke, Veerstraat, ...) - de Harmonie van de Katholieke Burgerskring - novemberplechtigheden aan het Heldenmonument - verdwenen gebouwen - bals in het Koningshof (Brandweer, Rijkswacht, Miss Donckstraat, ...) - bierfeesten op de Grote Markt (zestiger jaren) - allerlei over Dendermonde (geen deelgemeenten)...
Gescande foto's kan u inzenden via ons mailadres jpmc@skynet.be Bent u niet in de mogelijkheid om zelf te scannen? Contacteer ons via mail of via 0477/42.80.73 Uw foto's worden gegarandeerd terugbezorgd.
V.l.n.r.: Luc De Saeger, Henny De Baets, Marie-Anne Anseeuw, X, Luc Van Gasse, Pierre Caudron
Drie federale voorzitters: Norbert De Batselier (L), die werd opgevolgd door Ivan Verleyen, die nu op zijn beurt opgevolgd wordt door Geert Van Goethem (midden).
As ge sommegste mènsje ziedauver stroët luëpe zouë pèize dâ ze koët zain op éir zèlve! E gezicht tot op éir schoene, nog isj ni-j-opzèikaike t Is pessies of zèmme den dievel gezien. Ne goejendag kan dr ni-j-af
Pertang vrinnelaik zain dâ kost gië gèltsj, nowô. Ik probéir attait téigen alleman goejendag te zègge. t Mag nog nen ont mè nen oet op zain.
Ik dèif uëk al isj e klapke doen mè de mènsje, al lupt dâ vantait ewwâdouit en tèn begintj de die va mèi mè-j-ouit te bèlle. Die pèist dâk in t stat zâ verlaure luëpe. Vantait kommek uëk al isj téige dâ mènsje op mèi knikke en dâk mè dem beste wil van de wèirelt ni-j-n wéit wie dât is! Ik knik tèn vanèigest isj vedrom, mor ik pèis dâ die tèn ô mâ gezicht wèl zien dâk ni goe wéit op wie dâk geknikt èm. Sommegste drouën éir tèn om en vroëge: Wètje ni wie dâk bèn?. Ik dèif tèn azuë ni derèkt zègge va nië. Ik blaif beléift en zeg tèn attait: k Wéite et wel zènne, mor ik kan dr ni-j-opkomme of Ik kan â derèkt ni touisbringe. Die beginne dr tèn nen ouitleg te doen van e kortier en k stoënek ik tèn mor attait te knikke gelèk of dâk et al langk wéit, mor sloëg mè tèn duet nowô, ik kant in de vèrste vèrte ni-j-n pèize Is dâ nâ man mèmaure die-j-achterouit goët of zain dâ tèn die mènsje dâ ne verkiërde véiren èmme? Faitelaik trèkkek et mè ni-j-oën. Ik èm tèn toch vrinnelaik gewéist!
Téige den déike zèggek uëk attait vrinnelaik goejendag, en tèn zienek die mènsj pèize van oejoej, die persuën zèg mè derèkt niks, ik pèis ni dâk diën alle zondoëge in de kèirek zien En faitelaik éitn tèn nog gelaik uëk. Mor, ze kènne niks zègge, ik èm vrinnelaik gewéist
Onderstaande beelden zijn genomen op 9 oktober 2009. De laatste voorbereidingen voor het plaatsen van de beweegbare brug zijn genomen. Het is voorzien dat deze geplaatst wordt tijdens de nacht van 12 op 13 oktober e.k.
Een opname tijdens een bloemencorso te Sint-Gillis - jaartal onbekend. Dendermondenaars Theo Verhas (bovenaan links) en Philemon Roels (onderaan in het midden), beiden beoefenaars van de atletieksport, werden gevraagd om plaats te nemen op een bloemenwagen (thema Olympische Spelen)... We herkennen ook nog Adolf Heuninck (onderaan 3e van links), eveneens een verdienstelijk atletiekbeoefenaar in het verleden.
Even toch een korte bijdrage over een vriend, Emiel Leybaert...
Emiel Leybaert werd in 1942 in Dendermonde geboren en bracht zijn jeugdjaren door op het Vestje. Hij volgde een opleiding aan de tekenacademie. Met een realistische kijk benaderde hij mens en maatschappij. Hij loochende nergens zijn maatschappelijke verbondenheid en gaf uiting aan zijn verknochtheid aan de natuur en zijn kosmos. Emiel bleef zich jarenlang uitleven in zijn figuratieve vormentaal. Bij de aanvang behoorde deze tot het symbolisme en gleed later af naar het realisme. De werken uit die periode worden beheerst door zijn streven naar authenticiteit, zuiverheid van kleurbeheersing en sfeervolle composities. Jarenlang weet hij zich ook te bevestigen in zijn stilistische tekeningen en schilderijen. Na de carrière in de figuratie is hij thans al jaren actief als abstract kunstschilder. Als kunstenaar heeft hij de mogelijkheden van deze expressievorm steeds verder verkend. De schilderijen die hij maakt zijn gegroeid uit een uniek gevoel voor authenticiteit en zijn erg plastisch. De kunstenaar is ook een fervent muziekliefhebber. Jazz en klassiek behoren tot zijn favoriete stijlen. Als drummer maakt hij zich verdienstelijk in diverse jazzbands, maar vooral blijft hij verbonden met de Jeggpap, waarvan hij mee aan de wieg stond.
Emiel ontwierp in het verleden reeds een groot aantal hoezen voor lps en cds.
In de zomer van 1974, meer bepaald op 25 juli, viel de toen 6-jarige Patsy De Ridder in de Dender. Een attente reactie van een dame zorgde voor haar redding... Gustaaf Sterck bracht de moed op om het kind uit het water te redden. Hij kreeg later daarvoor een medaille van toenmalig Prins Albert... Volgend verslag verscheen toen in 'De Voorpost'.
De werken aan de Denderbrug in het stadscentrum beginnen te vorderen. We lieten u op dit blog reeds weten dat de brug wordt geplaatst in de nacht van 12 op 13 oktober e.k. We zijn benieuwd. Ook de burgemeester is benieuwd, alsook de schepen van openbare werken Leen Dierick en schepen van mobiliteit Bart Van Malderen... Ze hebben alvast een outfit gezocht voor de officiële inhuldiging. Ze zouden deze outfit ook dragen bij de opening van de geplande jachthaven...
Gepasséirde wéik moeste'k wèrral isj bè manne kammeroët, de Frans, zain im Bostruë. Dâ't ni woër vèr èm 'k en zouë nimmer goën... Dië man is nem brave mènsj, mor zan koeketien dâ's 't groeitsjte vergif dâ'k in gil mâ léive al gewéiten èm. Alle kiëre as die manne kop ziet tèn vroeg ze: "Oe-j-is't mè dâ kartonge Pèirt?"... Ik pèis tèn i man èige dâ ze mâ gat moet kisse, mor faitelaik moëke 'k mè d'r toch attait em bitsjen in op! Van déize kiër was ze ni touis en ik zat mè manne moët in zan vèrandâ. Zanne poëpegouë Jaco dië zitj d'r uëk. Ik was d'r op 't gemak e geloëzeke bier on 't dringke mè de Frans en al mè ne kiër wirt er gebèltj. Jaco begost d'r ewwâ pèrrewètte te moëke en 'k uërdegen in de vèrte manne moët téigen immant zègge: "Kom binne. Oe-j-is't nog?"... Jaco dië zèi dâ derèkt achternoër...
De Frans kwamp zègge datten rèzzekes in zan véirploitsj gingk mè dië mensj dâ komme bèlle was. Ik trok mè dâ ni-j-oën, 'k ouë toch nog ewwâ tait... Jaco zat nor mèi te kaike en â was azuë-j-ewwâ van alles on 't flouite. Ik pèisdege azze'k nâ-j-iet flouit, zouë dië dâ tèn uëk doen? 't Was 't probéire wèirt, nowô... Ik liet man koeinsjte isj uëre on de Jaco en ik flaut 't begin van 't Pèirt, ge wètj wel nowô, 't Ros Bajjort doe zan ronde... A zat mè-j-azuë te bekaike van 'diën onnuëzelèir pèisd' uëk datten kan flouite... Ik schouifelde dâ melodieke e poër kiëren achteriën, mor d'r kwamp gin réjakse vâ Jaco... 'k Pèisdegen i mâ zèlve, ik géif toch nog ni-j-op en ik schouifelde nog ewwâ voersj... Giën avans! Middelerwail kwamp de Frans zègge dâ't mor e poër menniete nimmer gingk diere mè dioë andere mènsj en dâ'k mè nog iëne moest aftrèkke... Gelèk dâ'k mè d'r nog e gellas bier ouitgaut kwamp dâ vernain van e waif binne langst de verandâ en ze zèi: "Zie nekiër wie datter ier is. Oe-j-is't mè dpa kartonge Pèirt?"... Gelèk dâ'k waa-j-antwaurde schouifelde dië Jaco toch wel dâ dingske dâ'k ik d'r e kortier zitte flouiten at zéiker... Ik mindege dâ dâ vraamènsj d'r iet on éiren tikker gingk kraige... Ze riep: "Fraaaaaaaans, onze Jaco schouifelt van 't Ros Bajjort!"... En de Frans zèi téigen éir: "Gèi zaid' ont zot wèrre kinneke, wor zouë dië dâ nâ geliërd' èmme?". Ik èm mam pintj ouitgedrongke en 'k èm gezèit dâ'k wel nog isj op nen andere kiër gingk vedrom komme!
Op vraag van de organisatie van 't Echt Dèrremons Theaoter volgende rechtzetting:
't Echt Dèrremons Theaoter brengt momenteel het toneelstuk 'Hotlips', het creatieve denkwerk van van schrijver Ivo Maes. Dat dit blijspel bewerkt zou zijn door regisseur-acteur Emiel Ravijts, is een misverstand en heeft te maken met het feit dat deze komedie (nog te bekijken tot 31 oktober) in het Dendermonds dialect wordt gespeeld .
Carolus Verhas, Carlos Verhas en Caroline Van Langenhove... De eerste was jarenlang een gekend politieman in de stad, de tweede (kleinzoon van Carolus) maakte deel uit van de stedelijke politie tot voor kort en de derde (achterkleindochter van Carolus) maakt deel uit van het politiekorps van Lokeren.
Wies Pée werd geboren in Dendermonde (13.07.1911). Zijn echte naam was Aloysius Martinus.
Als componist maakte hij zich vooral verdienstelijk op Vlaams gebied. Hij richtte onder meer De Bachvereniging op, een koor dat renaissance- en barokwerken uitvoerde. Hij was ook organist en was onder andere verbonden aan de Sint-Amanduskerk in Antwerpen.
Hij overleed op op 2 mei 1990 in Antwerpen en ligt er begraven op het Schoonselhof.
Aan de Sint-Blasiuskliniek zijn de bouwwerken gestart voor een gloednieuwe vleugel voor het dagziekenhuis. De nieuwe vleugel zal beantwoorden aan de hoogste normen inzake design en comfort. Het dagziekenhuis krijgt een aparte parking en een apart onthaal, een eigen operatiekwartier en ontwaakzaal en hoogst comfortabele kamers voor het korte verblijf in het ziekenhuis. Ook enkele andere ambulante activiteiten, zoals raadplegingen en onderzoeken, zullen plaatsvinden in de nieuwe vleugel.
De eerste steenlegging vindt plaats op 16 oktober e.k. De werken zullen ongeveer twee jaar duren.
Wil je contact nemen met de blog voor het sturen van een foto, het geven van informatie of het vragen om inlichtingen, stuur uw email via het voorziene vak hieronder. U kan ons helpen bij de identificatie van personen. Herken je iemand dan vernemen we dit graag met een email.
