Deze blog toont U maar één pagina. De andere worden in een archief geplaatst. Door onderaan de pagina op één der pijlen te klikken kom je verder. Je kan ook een onderwerp in onderstaande inhoud aanklikken. Oudere publicaties worden nog regelmatig bijgewerkt.
Van alles wat... ... over de enige échte Ros Beiaardstad! Het wel en wee van Dendermonde, veel fotomateriaal en af een toe een vleugje humor in ons dialect!
Bent u in het bezit van fotomateriaal van alles wat met Dendermonde (geen deelgemeenten) te maken heeft, en wenst u dit op het blog te zien verschijnen? Aarzel niet en geef ons een seintje op jpmc@skynet.be.
Wij danken u bij voorbaat!
En... mocht u dit blog goedvinden, kan u in de linkerkolom een waardering geven (beoordeel dit blog).
Na de spectaculaire ontsnapping uit de Brugse gevangenis is men zich gaan beraden over ernstige maatregelen. Zo worden er binnenkort aan de Belgische gevangenissen borden opgehangen (zie afbeelding hierna). Of ook aan de Dendermondse gevangenis een dergelijk bord wordt voorzien, is ons niet bekend...
Nor t schaul Ier en toër zijje de leste doëge e poër verwaizinge nort fait dât schaul vedrom begintj Ik mag er ni-j-op pèize! In den tait was dâ vèr mèi déis doëge een mèrtelingk. E poër doëge véir dâ t schaul begost ouë'k al van die-j-oërdege druëme. Ik zag mè-j-al vedrom gediereg op straf stoën, ik voejldege de réigel van de miëster al op man knauke en nog van die ambetante zoëke die-j-ammel mè t schaul te moëken èmme. Ik kost er ni van auver dâ dië miëster attait alles on ons moest vroëge Diën ouë toch zelf uëk nor t schaul gewéist of ni? A wist alles al en toch vroeg diën alles on ons, pessies of â wist et ni!
Ik èm nuët ni véil sjans gat in t schaul Gediereg moestek bè den derèktuir, t was attait iet! En pertang ik vont va mâ zèlve dâk ik em braaf kintsj was. Die-j-ander die vanalles ouitstake die moeste nuët ni-j-'n goën. Ik ouë attait den téigeslag azzek tèn isj iet misdéi dâ zet gezien ouën nowô! Een uëpe komplemènte bè diën derèktuir en tèn touis uëk nog isj lagèir! Ik èm isj e joër gat datter in mannen agendâ zuëdoëneg véil ruët stont dâ manne pa vroeg of dât manne agenda was of t ruët boekske vâ Mao! Ik wist allènsj nog ni-j-auver wâ datten klaptege! Nië mè-j-auver t schaul te klappe kènde mèi ni véil plezier doen. Oewèl, k moet zègge dât neig verbéitert is van azzek nor de RITO gegoën bèn. Die miësters woëre dr zuë kèrt ni-j-af en dr koste nikker méi klappe. En dâ woëre mènsje dâ gaf en toe nikker zag op stammenéi goën. Dâ was van tien néige uëk de réide worrom dâ ze mènsjelaiker woëre nowô! Die-j-èmme mè faitelaik nog em bitsje kènne bèibringe. Ik bèn nâ nog ni van de slimste, mor alléi, de lèste joëre van t schaul èmme toch em bitsje golpe!
Als ik even terugdenk aan mijn kindertijd, stond deze periode van het jaar volledig in het teken van terug naar school De boekentas werd opgediept en nagekeken of die wel nog geschikt was voor een volgend schooljaar. Hier en daar werden reeds enkele aankopen gedaan van algemene materialen, zoals een vulpen, een meetlat, een gom, een potlood. Kortom schoolgerief noemde men het Zelf had ik daar niet zon problemen mee, maar sommige van mijn vrienden konden er niet om lachen Het aankopen van dat gerief was het sein dat de school eerstdaags de deuren opnieuw zou openen. Schoollopen zagen ze als een onverdiende last die ze moesten dragen. Dagelijks op de schoolbank van 8.30 uur tot 11.30 uur, dan vliegensvlug even naar huis om te eten en dan terug op die stomme bank van 13.00 uur tot 16.00 uur. Het was alsof zij dagelijks zware arbeid dienden te verrichten. Misschien dachten sommigen er dan nog bij dat het een onbetaalde taak betrof. De leerstof leek voor sommigen niet te overzien. Wanneer ik nu de leerstof van de kleinkinderen bekijk, krab ik me ook al eens in het haar en denk: In onze tijd leek het mij eenvoudiger . De kleinkinderen reageren dan onmiddellijk met een kundige uitleg over hun opgedane kennis en al gauw steek je enkele begrippen op, toegevend dat het inderdaad niet zo moeilijk is Zij bekijken je dan met een paar ogen vol ongeloof en ook een beetje bewondering. Het is alsof ze dan denken dat opa toch wel een slimme en geleerde kerel blijkt te zijn De fierheid is wederzijds!
In oktober gaan de traditionele voorstellingen van het Dendermonds theater door op 2, 3, 5, 9, 10, 12, 16, 17, 21, 23, 24, 26, 30 en 31 oktober. Het verhaal (Rouge Baiser) is een idee van Ivo Maes dat werd bewerkt en geregisseerd wordt door Emiel Ravijts.
Rouge Baiser (originele titel Hot lips.... of de belevenissen van Charlotte).
Charlotte (een fotomodel) heeft het in haar hoofd gekregen om zeer beroemd te worden... Ze krijgt een aanbieding van een groot bedrijf, om een nieuwe lippenstift te promoten en heeft reeds allerlei plannen in haar hoofd... Plots krijgt ze onverwacht bezoek van haar zuster Mia, die problemen heeft met haar echtgenoot en een tijdje wil blijven logeren. Verder is er ook nog Jiji, de huisgenoot van Charlotte en modefotograaf, maar deze bekijkt het allemaal nuchter. Stafke, de concierge van het appartementsgebouw, komt op alle momenten te pas en te onpas binnengelopen. Hij is verplicht om steeds naar de pijpen van zijn bazige vrouw Jeannine te dansen. Verder is er ook nog minder snuggere lifthersteller Dolf die zijn bijdrage levert in de dagelijkse rompslomp. Als de grote baas van het bedrijf persoonlijk komt kennis maken met Charlotte om het contract te laten ondertekenen, gaan de poppen pas aan het dansen...
Het is een blijspel met tal van komische situaties.
De cast is dit jaar als volgt samengesteld: Mia: Myriam Van Praet Charlotte: Maggy Van den Abeele Jeanine: Ann Abbeloos Jiji: Danny De Bock Dolf: Peter Vermoesen Gust: Jorri Korte directeur: André Pauwels Patron: Patrick Meulebroek Stafke: Emiel Ravijts
God, wat baal ik van mensen die altijd zo negatief zijn Er mag niks gebeuren of ze staan op de eerste rij om commentaar te leveren. Neen, geen opbouwende kritiek, maar steeds negativisme! Wat brengt hen daartoe? Is de oorzaak van lichamelijke aard? Hebben die mensen een maagzweer? Is het van psychische aard? Is er iets in hun jeugd voorgevallen dat zij op alles en iedereen kritiek hebben?
Ooit maakte Wim Sonneveld een liedje over dergelijk volkje, met de titel Zij kon het lonken niet laten. Misschien had een titel als "Zij konden het zeuren niet laten" ook wel een goed idee geweest?
Ken je mensen in je omgeving die zo zijn? Hoe pak je ze aan? Wat zeg je daar tegen?
Een hoop vragen waarop vaak geen antwoord komt.
Niet dat ik geen kritiek kan hebben, hoor! Ik ben steeds opgezet met opmerkingen, als die maar positief bedoeld zijn. Daar kan je tenminste nog uit leren. Maar steeds zeuren over wat er gebeurt of kan gebeuren, maakt alles zo onaangenaam en moeilijk!
Naarmate een mens ouder wordt, kun je aan de ruststand van de mond zien wat er in zijn leven is gebeurd. Een mens die een leven vol zorgen heeft gehad heeft het vaak moeilijk om de mondhoeken op te trekken tot een brede grijns , zelfs op gelukkige momenten.
We hebben toch ooit wel de mogelijkheid gekregen om te lachen en om ietwat positief ingesteld te zijn. De spieren ontspannen is een goede manier om het leven iets aangenamer te maken. Ik weet ook wel dat er veel kommer en kwel is, zelfs in de hele wereld. Maar een lach en dat beetje positieve kan ons terugbrengen tot de kwetsbare mensen die zo goed en zo kwaad als we kunnen het leven proberen te leven Ik wil zeker niet gezegd hebben dat er nooit reden is om eens te zeuren of te kniezen, nee hoor! Maar ik heb het moeilijk met mensen die steeds maar weer de zeurkous gaan uithangen. In hun onmiddellijke omgeving zijn ze wellicht weinig te genieten! Ja, ik weet het, de ene dag is de andere niet, maar voor sommigen lijken alle dagen zo zwart als de nacht! Nooit eens iets goeds krijgen ze over de lippen. Altijd maar vinden ze iets om af te breken... En wees er maar zeker van, het zijn niet altijd de oudsten die zeuren!
Ik vond in een liedje een gedeelte tekst dat dit artikel perfect ondersteunt:
"niet kniezen, niet zeuren, dat is hartstikke fout. Soms lijkt alles triestig, zwarter dan de nacht. Maar het wordt weer helder, als je weer eens lacht
En nog even dit...
Niet kniezen, niet zeuren Das hartstikke fout Vergeet niet te leven Want straks ben je oud
Soms lijkt alles donker, zwarter dan de nacht Maar het wordt weer helder, als je weer eens lacht Lachen is een wonder, alles komt terecht Weg verdriet en zorgen, t leven is niet slecht
Niet kniezen, niet zeuren ...
Wie kan mij vertellen, waar de hemel is? Boven bij de vogels, beneden bij de vis? k Zal het u vertellen: De hemel dat is hier Daarom lieve mensen, maakt toch veel plezier!
Naar aanleiding van het artikel in verband met het weren van vrouwen als hellebaardier, dat wij gisteren publiceerden, legden wij ons oor te luisteren in de binnenstad. De meningen zijn alvast verdeeld Sommigen vinden het doodnormaal dat vrouwen niet kunnen fungeren als hellebaardier. Een afdoende reden kunnen ze evenwel niet geven. Eén persoon heeft hierover een mening. Hij laat ons weten dat hellebaardiers stoere mannen moeten zijn en we moeten maar eens kijken naar de wacht van de paus, naar zijn zeggen. Wij leggen niet onmiddellijk de link met de hellebaardiers die onze reuzen door de straten leiden, maar goed wij vroegen om een mening.
Anderen vinden het een verkeerde beslissing, vooral door het feit dat dames in het verleden wél als hellebaardier konden deelnemen aan de ommegang. Dat men terug wil naar oude tradities, vinden zij verkeerd. Folklore is er voor iedereen, vinden anderen dan weer en als vrouwen zich aandienen om mee te lopen in de stoet, moeten ze zeker en vast niet worden geweerd. Trouwens, voegen zij eraan toe, de kledij zorgt er wel voor dat het niet onmiddellijk duidelijk is of het om mannen of vrouwen gaat. Ook is dit volgens hen niet zo belangrijk. Het voornaamste is, dat de figurantenrollen ingevuld raken.
Nog anderen vermoeden dat het allemaal te maken heeft met de inkorting van de stoet. Ze denken dat er om die reden minder figuranten nodig zijn en men zich een selectie kan permitteren.
Hebt u hieromtrent nog een andere mening of wil u reageren? Stuur gerust uw mening of reactie binnen via het e-mailformulier op dit blog.
Via de krant 'Het Nieuwsblad' vernemen we dat er dit jaar geen vrouwen als 'hellebaardier' mogen fungeren in de middeleeuwse reuzenommegang. We publiceren hierna het artikel dat verscheen in voornoemde krant.
Hommeles rond de Gildenreuzen en Katuit. Na jaren mogen vrouwen geen hellebaardier meer zijn. Zij pikken dat niet, maar het Ros Beiaardcomité is onvermurwbaar: 'Wij willen terug naar de traditie.'
Ilse Callebaut uit de Sparrenlaan is boos. Na zeven jaar als hellebaardier voor de reus Mars te hebben gestapt in de reuzenommegang Katuit, mag dat plots niet meer. 'De vrouwen die de jongste jaren als hellebaardier mee in de stoet stapten, kregen nu geen uitnodiging meer', zegt Callebaut. Ze tilt daar zwaar aan. Een hellebaardier is een middeleeuwse figuur die zijn meester verdedigt met een hellebaard, een lange stok met een ijzeren punt en daaronder een bijl en een haak.
'De stoet is een moment waar ik elk jaar weer naar uitkeek omdat ik dan als Dendermondse voor 'mijn' reus mag lopen en ook omdat de hellebaardiers allemaal vrienden geworden zijn. We zouden nu nog een jaar Katuit doen om dan trots voor ons Peirt te kunnen lopen.'
Die droom spatte uiteen. 'Ik heb lang zitten wachten op een uitnodiging, net zoals andere jaren, maar die kwam maar niet. Mijn dochters kregen wel een brief waarin hen gevraagd werd als fakkeldrager te fungeren.'
Callebaut rook onraad en belde naar de toeristische dienst van de stad. 'Mijn vermoeden werd bevestigd: er mogen volgend jaar geen vrouwen als hellebaardier voor het Ros Beiaard lopen en nu dus ook niet meer voor de gildenreuzen. Tien jaar geleden mocht dat blijkbaar wel en nu plots niet, zonder dat dit gemotiveerd wordt. Ik vind dit pure discriminatie op basis van geslacht.'
De vrouw is ook razend omdat ze nergens een afdoend antwoord zegt te krijgen op haar vraag. Dat er naar de traditie verwezen wordt, vindt ze niet genoeg.
Franki Hervent, intendant van de Ros Beiaardorganisatie en ook verantwoordelijk voor de reuzenommegang Katuit, is op de hoogte van het ongenoegen van de dames. 'Dat er geen vrouwen als hellebaardier meer mogen fungeren, komt omdat wij teruggrijpen naar de pure traditie. In de middeleeuwen bestond het erecordon van het Ros Beiaard ook uitsluitend uit mannelijke hellebaardiers. Dat moet nu ook, vinden wij. Dat geldt overigens niet alleen voor de hellebaardiers, maar ook voor de pijnders en de Vier Heemskinderen. Ook daar mogen geen vrouwen bij.'
'Vijf à zes dames klagen dat zij geen hellebaardier meer mogen zijn', aldus Hervent nog. 'Ze hebben allemaal een andere plaats in de stoet gekregen, wat duidelijk maakt dat er zeker geen discriminatie in het spel is.'
Met de Ommegang van 30 mei 2010 in het vooruitzicht werd afgelopen weekend 'de wildeman gelopen'...
We publiceren hierna het verslag uit de krant 'Het Nieuwsblad'.
De gildenreuzen Mars, Goliath en Indiaan en het Ros Beiaard hebben er acht stevige bonken van pijnders bij. Zij overleefden de Wildemanloop.
Het was al van 2002 geleden dat er een Wildemanloop gehouden werd, en dat was te merken op de Grote Markt. Het regende nog een beetje en de terrasjes waren nat, maar toch kwamen tientallen mensen donderdag al in de vroege vooravond naar de Grote Markt, om toch maar niets van het spektakel te moeten missen. Aan het justitiepaleis stond de middeleeuwse kraan al klaar en voor het stadhuis was een loopplank boven een bak water aangelegd, allemaal om het de kandidaten toch niet al te gemakkelijk te maken. Rond zeven uur liepen de kerels allemaal de Grote Markt op, gekleed in alleen maar een zwembroek en onder luid applaus. Allemaal jonge mannen die ervan dromen ooit de reuzen en/of het Ros Beiaard te mogen dragen, en daar veel voor over hebben. En dus werden ze danig op de proef gesteld. Eerst en vooral smeerden gevestigde pijnders hen in met stroop, en er werd niet op een half kilootje minder of meer gekeken. Daarna moesten de kandidaten zich in een hoop pluimen wentelen. Tot grote hilariteit van de talrijk opgekomen kijklustigen overigens, want dit was echt wel een topper in de reeks donderdagse terrasjesavonden. Na de toestemming van de leiders van de Gilde der Vrije Pijnders om aan de Wildemanloop deel te nemen, werden de bepluimde kandidaten in hels tempo door de stad gejaagd, achterna gezeten door pijnders die erop los sloegen met varkensblazen, al waren dat deze keer ballonnen. Terug op de Grote Markt moesten de deelnemers met een loodzwaar geladen kruiwagen het plein rond en over een smalle plank boven een waterbad, waarna ze ook nog eens met twee gewichten van 25 kilo een rondje rond datzelfde plein moesten lopen. Dendermondenaars gaan immers niet over één nacht ijs als het over het Peirt gaat. Uiteindelijk besliste de jury dat alle acht kandidaten lid mochten worden van de Gilde der Vrije Pijnders. Maar toen kwam voor de nieuwe pijnders pas echt de kat op de koord. De traditie wil immers dat de nieuwelingen de oudere pijnders op heel wat bier trakteren, en dat werd in ere gehouden. Pijnlijk, maar straks volgt de beloning: de Ros Beiaardommegang. En toen dat lied weerklonk, zinderde het op heel de Grote Markt.
Via de krant Het Nieuwsblad vernemen wij het volgende nieuws
Derde kwartet opeenvolgende broers kandidaat Vier Heemskinderen
Op het Ros Beiaardsecretariaat hebben voor de derde keer vier broers zich gemeld als kandidaten voor de Vier Heemskinderen. 'Vier schitterende kandidaten', zegt intendant Franki Hervent. 'De leeftijd van de opeenvolgende broers klopt en ze werden alle vier in Dendermonde geboren, net als hun ouders en voorouders. Maar helaas wonen ze al een paar jaren in Hamme. Ze kunnen dus onmogelijk in aanmerking komen om op het Ros Beiaard plaats te nemen.'
Daardoor zijn nog altijd maar twee groepen broers kandidaat voor de Vier Heemskinderen. Eén daarvan komt uit Dendermonde zelf en maakt theoretisch het meeste kans, het tweede gezin komt uit Oudegem. Het reglement bepaalt dat de Vier Heemskinderen nu ook uit een deelgemeente mogen komen, áls er geen broers uit Dendermonde zelf zijn.
Wie het uiteindelijk zal worden, wordt pas later bekendgemaakt. Naast de broers uit Hamme vallen ook vier kandidaten uit Grembergen uit de boot. Niet om geografische redenen, maar omdat het zussen zijn.
Een aantal foto's van leden van het Handelsverbond Werf, Bogaerdstraat, Koningin Astridlaan en Dijkstraat. Wij kunnen u echter niet informeren of het om een organisatie gaat die verband houdt met de Sinksenbraderij. Sommigen veronderstellen dat het zou gaan om de deelname aan de Ros Beiaardommegang van 1952 (?). Misschien maakt de constructie links op de foto het wel iets duidelijker?
We herkennnen bankdirecteur DHerde, Leon Mestag, August Stilten.
Poseren: Leon Mestag en echtgenote Elza Van Hoeteghem
Deze foto hoort waarschijnlijk bij de voorgaande.
Weet u meer hieromtrent, laat het ons zeker weten!
Foto t.g.v. een concert, opgenomen op Radio Schaarbeek n.a.v. het huwelijk van Leon Mestag en Elza Van Hoeteghem en uitgezonden op 8 augustus 1934 (dag van het huwelijk)
Vooraan: Roza Bogaert (uiterst links, echtgenote van Jozef Baert), Gustje Mestag (tweede van R)
Tweede rij: Marcel Van De Moortel (uiterst R), Gustaaf Van Hoeteghem (links van hem)
In navolging van het artikel dat verscheen in de media, geven wij een overzicht van degenen, die het Ros bereden gedurende de laatste twee eeuwen.
In 1807 werd het bereden door Pieter-Emmanuel, Pieter-Frans,Pieter-Jan en Bernard Jozef Blomme. Men wilde met de Ommegang de geboortedag van Napoleon I en van het Concordaat herdenken. Bovendien werd het vijftigjarig bestaan van de Rechtbank en van de Akademie voor Schone Kunsten gevierd. Ook werd geschiedschrijver David Lindanus herdacht. De Ommegang werd bijgewoond door koning Leopold II.
In 1850waren het Edmond, Désiré, Lodewijk en Henri Spanoghe. Hun ouders baatten toen in de Torenstraat de bakkerij "De Vier Koppen" uit.
Naar aanleiding van de inhuldiging van het standbeeld van Pater De Smet in 1878waren de ridders Isidoor, Omer, Petrus en Frans Willems. Meteen werd ook de inwijding van het nieuwe sas aan de monding van de Dender gevierd.
Toen Polydoor De Keyser, Lord Mayor van Londen, een bezoek bracht aan zijn geboortestad Dendermonde in 1888waren de Vier Heemskinderen Henri, Lodewijk, Gustaaf en Alfons Pieters.
In 1899werd het Ros Beiaard bereden door Pieter, Adhemar, Hyacinth en Leo Dieltjens. Men zette deze Ommegang op poten naar aanleiding van de voltooiing van de Scheldekaden en de opening van een nieuwe brug over de Schelde.
In 1914viel de eer te beurt aan Jan, Leo, Pieter en Edward De Bruyn. Zij waren de kleinzonen van oud-burgemeester en oud-minister Leo De Bruyn. Toen trok het Ros Beiaard door de centrumstraten naar aanleiding van de aanstelling van burgemeester Leo Bruynincx.
In 1930vierde men het eeuwfeest van de Belgische onafhankelijkheid en werd het Ros bereden door Albert, Pierre, Jan en Henri Van Damme.
In 1952viel de keuze op Jan, Pieter, Rafael en Jozef Bombay. Het Stadhuis aan de Grote Markt bestond 500 jaar en dat was voldoende reden om het Ros Beiaard van stal te halen.
In het kader van de Wereldtentoonstelling in Brussel in 1958klommen de gebroeders Emiel, Albert, Jozef en Luc Leybaert op de rug van het Ros Beiaard.
In 1975 zaten de gebroeders Dirk, Wim, Boudewijn en Kris De Jonghe op de brede rug van 't Peirt.
In 1990waren de gebroeders Gert, Stijn, Stefaan en Toon Veldeman de Vier Heemskinderen van de Ommegang.
In 2000waren de gebroeders Roy, Nick, Ken en Dean Coppieters de trotse ridders van de Ommegang.
Foto genomen in de bovenzaal van de Belgica (Kerkstraat).
Op het bord staat volgende tekst te lezen: 'Prachtige borduurwerken zijn gedaan op de lessen gegeven door de Maatschappij Singer - 19 juli 1933 - in de Zaal Belgica Dendermonde'.
Er zijn al twee kandidaturen ingediend voor de vier Heemskinderen voor de Ros Beiaardstoet die volgend jaar in mei in de stad uitgaat.
Volgens de traditie wordt het ros bereden door vier Heemskinderen: vier broers die elkaar in leeftijd volgen, minstens 7 en maximaal 21 jaar oud zijn, én geboren zijn in Dendermonde. Als er meerdere kandidaten zijn, wordt een specifieke procedure gevolgd.
"Stel dat er twee kandidaat-families aan de voorwaarden voldoen, dan gaan wij verder kijken", legt intendant Frank Hervent uit. "Wij gaan de geloofsbrieven onderzoeken: zijn de grootouders in Dendermonde geboren, wie van de families woont er het langst, enzovoort. We kiezen dus voor de meest authentieke Dendermondenaars."
Nog tot eind deze maand gaat Dendermonde op zoek naar kandidaten. De vier Heemskinderen worden in december officieel aangesteld.
In het verleden verscheen op dit blog een bijdrage over wielrenner Norbert Boerewaard. Vandaag hebben we het even over Benoni Michiels.
Benoni Michiels begon te koersen op 15-jarige leeftijd bij de nieuwelingen. In deze categorie behaalde hij liefst 7 overwinningen.In 1971 reed hij bij de juniores en behaalde eveneens 7 zeges en in 1972 waren dat er 15! Bij de liefhebbers (1973-1975) won hij een groot aantal koersen, waaronder het kampioenschap van Oost-Vlaanderen. In 1977 waagde hij de overstap naar de beroepsrenners en behaalde diverse ereplaatsen. Later zou hij opnieuw bij de liefhebbers koersen tot hij in 1981 de fiets aan de haak hing.
In 1998 diende het parcours van de middeleeuwse reuzenommegang te worden verlegd door een inderhaast genomen beslissing van de schepen van openbare werken. Den Dèrremonse Klapper zorgde voor enige commotie door een pamflet te bedelen op de avond van de Ommegang. De betrokken schepen kon er niet mee lachen en ontbood, de dag na de Ommegang, de verantwoordelijke van de vereniging op zijn bureel. Die kreeg van de (Baasroodse) schepen een ferme uitbrander. De politicus dreigde er zelfs mee verdere maatregelen te nemen. Na contact met de toenmalige burgemeester Norbert De Batselier werd alles in het reine getrokken. Hierna het bewuste pamflet...
Wat leest een mens toch allemaal in de krant? Helikopternetten geven gevangenen opgesloten gevoel. Mijn aandacht werd getrokken door dit artikel in de krant.
Tja, wat zeg je hiervan? Blijkbaar vinden gedetineerden dat het reeds voldoende is dat zij een hele dag opgesloten zitten en willen ze een vrijer gevoel tijdens de wandelingen op de gevangeniskoer De helikopternetten zouden hun vrijheidsgevoel hinderen t Is maar hoe je het bekijkt, zeker? Ik denk er alvast het mijne van. Hopelijk houden de architecten die de nieuwe gevangenis moeten ontwerpen, hiermee niet te veel rekening
Binnenkort wordt de foor weer opgesteld in de stad Soms verschiet ik wel van de tuigen die er staan. Ze zijn tegenwoordig zo spectaculair In mijn kindertijd moesten wij het met heel wat minder doen. Maar kom, we waren ook tevreden. Voor sommige tuigen mag je alvast geen hoogtevrees hebben.
Word ik nostalgisch, als ik over de carroussel spreek en over de rups? Ja, de rups Wie deed al niet eens halsbrekende toeren om erop te springen en een meisje te veroveren?
Het schietkraam beschikt naar onze mening over nieuwere wapens, maar het principe lijkt niet gewijzigd.
De autoscooter is ook nog niet zo sterk veranderd. Of toch?
De klassieke paardenmolen is ook nog aanwezig. Het doet denken aan vroeger. Hoewel we over voldoende speelgoed beschikten, was de kermis toch iets apart. We leefden er naartoe, maakten dagen op voorhand plannen op wat we al dan niet zouden gaan zitten De geur van frieten, smoutebollen en wafels kan je onmogelijk wegcijferen. Je kreeg en krijgt er nog steeds honger van. Frieten en wafels waren nogal makkelijk te verorberen. Het bloemsuiker op de smoutbollen zorgden iets vaker voor problemen En toch zal ik met weemoed terugdenken aan de tijd dat de foor op de Grote Markt stond De kermis op de gedempte Dender heeft alvast niet dezelfde uitstraling. En geef toe, we moeten het stellen met 3 lunaparken, 1 autoscooter, 1 schietkraam, 1 viskraam, de hamburgertent en het ouwe getrouwe 'Gezondheidsgebak'. Het aantal kermisattracties op de Vlasmarkt zijn ook al op één hand te tellen. Waar is de tijd naartoe?
Via een uitgave van 'De Streekkrant' vernemen wij dat vanaf 22 augustus e.k. een nieuw muziekcafé wordt geopend in de stad. Waar voorheen fietsenhandel De Cock was gevestigd (Kerkstraat 35), wordt binnenkort 'De Sax' geopend. De uitbaters willen er een aparte sfeer creëren. Zij voorzien jazz, blues en soul als favoriete muziekstijlen in de zaak. Op vrijdag wordt er telkens een live-optreden voorzien. Er is zelfs al een huisorkest, namelijk 'Justjazz'. Meer info kan u vinden op www.desax.be
Regelmatig krijgen wij mailtjes met de vraag naar foto's omtrent bepaalde items. Uiteraard kunnen wij niet steeds op de vragen ingaan. Ik wil even de veel gevraagde items aan u laten weten: -foto's Harmonie Katholieke Burgerskring -foto's Harmonie Sint-Cecilia -foto's van Reuzenommegangen (Katuit) -foto's van kermissen, jaarmarkten, ... -familiefoto's -wijkfeesten -en veel meer...
Bent u in het bezit van dergelijk materiaal, aarzel dan niet ons te contacteren via het e-mailformulier op dit blog. U kan ook telefoneren op 0477/42.80.73
Nog 'n goej viërtien doëge en ons Gruëte Manne trèkke wèrral déir de stroëte! Déir 't fait dâ ten noste joër 't Pèirt ouitgoët, zâ't van de joër zâ 't nâ wèrral em bitsje spesjoël zain nowô... D'r zâ wel iet of wâ te zien zain auver de Ros Bajjortstoet pèize'k... Dèrremonde zâ wèrral te klèin zain mè Katouit. Alleman zâ wèrral op de tippe vâ zan schoene luëpe, en as den iëste Réis zanne kop loitj zien komme ze los! Iërlaik gezèit, 't éit toch wel iet zènne. Vantait moete'k mè-j-uëk inave vèr ni te beginne jangke azze'k Indejoën, Mars en Gaulejat zien vanachter nen oek drouë... Ik pèis tèn i man èige "zie mè-j-ier wèrral stoën mè man gruëte mouil en mâ klèin èrteke"... Mor alléi, ik èm iënen truëst, ik ben ni-j-alliën zènne!
Alléi verouit de konzjéi is wèrral gepasséirt! We kènne vedrom de gewuënen trant pakke. Auver t wéir gomme ni te véil zègge t Was â vèir ne zaumer gelèk as verlèje joër: giëne! Ik pèis dâ zier bauve ammel dâ goe wéir on t spoëre zain téige dad ons Pèirt zan ronde goët doen! As t tèn doërvéir is, tèn zouëk et mè nog ni-j-oëntrèkke!
k Em e poër doëge on t zjiëke gezéite, mor dâ bring faitelaik ni véil op nowô Dr luëpe miër Dèrremontenéirs on de zjië as datter woëter in de zjië-j-is ! Ge kènd im Blankenbèirge gin stroët inluëpe of ge komt Kopvliësfretters téige! t Iënegste verschil is dâ ge ze doër af en toe-j-isj in éire sjort zie luëpe, téige dâ zier touis ammel normoël geklitsj zain. Vantait moeje goe kaike of ge kèn zallènsj ni! Op een terras van de stammenéis maugd uëk ni kaike, want t zitj dr uëk vol mè mènsje van ierte. Ik zien dr ginter véil op stammenéi zitte, die-j-ier vazzeléive dem binnenkant van de kafféis nog ni gezien èmme Pertang dâ bier is ginter t zèlfsten as ier zènne zjust dât ginter wâ dierder is. Ik kom dr uël alle kiëre e poër Dèrremonteneirs téige die ginter al e poër joëre wuëne. In Blankenbeireg is dâ Lowieke en Roger, en in Ostènde is dâ de Pas! Awèl ik wéit ni zènne, mor ik pèis dâk ik nuët of nuët man stat zâ verloëte! t Is ier toch zuë goet en zuë schuën zegge ze tèn!
Enkele opnamen van het optreden van een gelegenheidsjazzband. De band werd samengesteld uit muzikanten die in het verleden deel uitmaakten van diverse Dendermondse bands, of er occasioneel mee optraden. Het optreden ging door op New Camping Ideal in Wenduine op 31 juli 2009. We herkennen onder meer: Marcel Vermeir (banjo / ex-Lazy City Jazzband en Honky Tonk Jazzband), Norbert De Snock (sax en klarinet / ex-Dixiefriends), Jan De Backer (trombone / ex-Lazy City Jazzband), Jempi Verhofstadt (drums / ex-Lazy City Jazzband). Verder Jos Vermeulen (trompet) en Eric Bals (bals), die vaak vervingen in voornoemde bands.
We geven graag toe dat de vakantiemicrobe nog een beetje in ons lichaam huist, vandaar dat het blog nog niet optimaal loopt. We gaan er echter de komende dagen opnieuw tegenaan, zodat julie weer kunnen genieten van ons rijkgevuld archief. We maken zo vlug als mogelijk tijd om het scanwerk en de andere voorbereidingen opnieuw aan te vatten. Veel kijkgenot de komende dagen, weken en maanden.
Het ligt in onze bedoelingen om dit blog nog lang op het net te laten prijken. U zal echter wel begrijpen dat er reeds héél wat fotomateriaal te zien is en we moeten toegeven dat ons archief stilaan uitgeput raakt. Wij lanceren bij deze dan ook een oproep om fotomateriaal ter beschikking te krijgen om het verder bestaan van dit blog op die manier te waarborgen. Mocht u in het bezit zijn van fotomateriaal omtrent onze stad (familiefoto's, gebeurtenissen, enz.), laat het ons weten of stuur het ons door via ons mailadres jpmc@skynet.be (of telefonisch via 0477/42.80.73). Hebt uzelf niet de mogelijkheid om te scannen, geef ons een seintje teneinde een afspraak te maken. Fotomateriaal dat ter beschikking wordt gesteld, komt zeker en vast terug bij de eigenaar terecht. Degenen die in het verleden materiaal ter beschikking stelden, kunnen dit steevast beamen. Ik kijk er naar uit!
Een foto van de Harmonie Sint-Cecilia ('t Blaat mezzik)...
We herkennen onder meer Frans Claus, Pierre Pee, Ernest Cuepers, Jozef De Donder, Louis Van Der Jeught, André Callebaut, Roger Buyle, Frans Verberckmoes, Godelieve Santy, Pascal Peersman, Maurice Santy, Etienne Laureys, Eddy Cuepers, Gaspard Beurms, ...
Van boven naar onder en van links naar rechts: Verburght Lauwers - Mariën Boon - Verhelst - Lambrechts Van Hoyweghen - Vereecken - De Palmeneire - Van Ingelghem - Verschelden.
Ook de reserven werden kampioen in 1949-'50. Op de foto, de eerste ploeg en de reserven tijdens een viering.
Garage Waeytens aan de Vlasmarkt (vijftiger jaren). Verdeler van het merk Studebaker.
Garage Van Damme aan de Oude Vest in de vijftiger jaren.
De garage Van Damme eind de jaren tachtig. Thans is de kledingzaak JBC er ondergebracht. De garage Van Damme verhuisde een aantal jaren geleden naar Vlassenhout.
Jan Vander Cruyssen trouwde met de Dendermondse Maria Maes en vestigde zich als zadelmaker-lederbewerker in de Ridderstraat, waar de familie Maes onder andere een beenhouwerij uitbaatte. Jan was afkomstig uit het Gentse (Zwijnaarde), waar zijn voorouders werkten als landbouwers.
Maria Clementina Maes.
Jan en Maria kregen 4 kinderen: Maurits (kunstschilder - 5 x eerste prijs academie - en beenhouwer in de Ridderstraat), Ernest (architect op de Beestenmarkt > huidige woning van Notaris De Clippel. Deze woning werd gebouwd door Ernest zelf) en de juffrouwen Irma en Martha Vander Cruyssen (Dendermonds begijnhof).
Architect Ernest kreeg een zoon, John, die woonde op de hoek van Beestenmarkt en de Greffelinck.
Beenhouwer Maurits Vander Cruyssen trouwde met Maria Hertecant, afkomstig uit Berlare. Hij nam de zaak over van zijn tantes (Maes) in de Ridderstraat, en kreeg 6 kinderen. Zijn dochter Martha Vander Cruyssen trouwde niet en woonde haar hele leven in de Ridderstraat. Ze stierf onlangs op 99 jaar en 9 maanden, omdat ze gestopt was met eten. Ze wou geen 100 jaar worden, omdat 'dan al die politiekers met hun vals gezicht' haar zouden komen gelukwensen. Drie van haar broers, Ernest, Gaston en Jozef, werden priester, Georges nam de beenhouwerij over in de Ridderstraat en Joannes startte een juwelierszaak op de Vlasmarkt 7.
Families Van Lantschoot, Moens en Vander Cruyssen...
De familie Van Lantschoot staat in Dendermonde gekend voor zijn drukkers (Vlasmarkt). Velen herinneren zich alvast het oud-huis Van Lantschoot.
Drukker Juul Van Lantschoot.
De bekendste telg was Julius (Juul) Van Lantschoot, die getrouwd was met Charlotte Moens, de zus van de bakkers Cesar en Karel Moens. Zij hadden een zoon Elmar, die vroeg stierf.
Links: Charlotta Moens, echtgenote van Juul Van Lantschoot. Rechts: bidprentje van Elmar Van Lantschoot.
Cesar Moens had een bakkerij-kruidenierszaak op de Schelstraat (Franz Courtensstraat), waar nu Copy & Print Cleemput gevestigd is. De residentie daar heet overigens Residentie Wies Moens.
Bakker Cesar Moens.
Na het overlijden van bakker Cesar Moens (aan darmkanker in het ziekenhuis te Brugge) werd zijn zaak in de Schelstraat eerst voortgezet door zijn oudste dochter Germaine Moens (1904-1993) tot aan haar huwelijk in 1932 en nadien door zijn jongste zoon Robert Moens vanaf zijn vervroegde meerderjarigheid. Robert Moens trouwde met Leontine De Lentdecker, een volle nicht van journalist Louis De Lentdecker. Hij veranderde de bakkerij-kruidenierswinkel op de Schelstraat in een zaak, gespecialiseerd in lederwaren.
De kinderen van Cesar Moens.
Dochter Antonine Moens trouwde met beenhouwer Georges Vander Cruyssen (door velen gekend als vurig supporter van KAVD!), die de familiebeenhouwerij had overgenomen in de Ridderstraat te Dendermonde.
Martha Vander Cruyssen (L) en Antonine Moens.
Cesar Moens had ook nog een dochtertje Suzanne die op 6-jarige leeftijd was gestorven aan de kroep.
Bidprentje van Suzanne Moens.
Robert Moens en zijn echtgenote Leontine De Lentdecker.
De familie Spanoghe is een Brugs-Dendermonds geslacht met als stamvader graaf Cornil Spanoghe, een apostolische geschiedschrijver die door Karel V erkend werd als keurvorst. In Dendermonde geraakte de familie bekend omwille van zijn zilversmeden (zie publicatie Jozef Dauwe), beenhouwers op de Grote Markt, en boeren en herbergiers.
In 1850, toen het Ros Beiaard uitzonderlijk driemaal een ommegang maakte (op 25 en 28 augustus en 1 september), ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de Rechtbank en van de Academie voor Schone Kunsten, de opening van een Openbare Bibiliotheek en van de onthulling van het borstbeeld van de geschiedschrijver David Lindanus, zaten Jean-Gustave, Ludovicus-Franciscus, Desiderius Bernardus en Raimondus Leopoldus Spanoghe als de Vier Heemskinderen op het Peird. Zij waren de zonen van slachter Leonard Spanoghe en van Regina Terrebrood. Deze ommegang werd bijgewoond door Koning Leopold I.
Hier stond ooit een gebouw waarin het Ros Beiaard en de Gildenreuzen waren gestald (in de Sint-Rochusstraat). Jaren geleden werd het gebouw afgebroken en verhuisde het ros en de reuzen naar de kazerne... Nog steeds werd op dit stuk grond niets ondernomen...
Wil je contact nemen met de blog voor het sturen van een foto, het geven van informatie of het vragen om inlichtingen, stuur uw email via het voorziene vak hieronder. U kan ons helpen bij de identificatie van personen. Herken je iemand dan vernemen we dit graag met een email.
