Uit een ver verleden...



De Koornaard met de abdij en de 'Kappessiene'.



De Kerkstraat, gezien vanaf het Kerkplein.



Het Stationsplein.



Het Zwartzusterhuis op de Koornaard.

31-08-2009 om 00:00 geschreven door jempi

Beelden van de vroegere Sint-Blasiuskliniek in de Kerkstraat...



De voorgevel.



Binnenzicht in een grote kamer.



Het operatiekwartier...

31-08-2009 om 00:00 geschreven door jempi

Fotomontages uit de Eerste Wereldoorlog...



Elza Van Hoeteghem en haar moeder Joanna Verhofstadt.

Joanna Verhofstadt.



Elza Van Hoeteghem...

31-08-2009 om 00:00 geschreven door jempi

10 mei 1959 – Plechtige H. Communie

Vlnr: Elza Van Hoeteghem, Anny Mestag, Leon Mestag, Monique Mestag.



Anny Mestag bij haar vormsel.

(Foto's familie De Vries-Mestag)

31-08-2009 om 00:00 geschreven door jempi

Na de spectaculaire ontsnapping uit de Brugse gevangenis is men zich gaan beraden over ernstige maatregelen. Zo worden er binnenkort aan de Belgische gevangenissen borden opgehangen (zie afbeelding hierna). Of ook aan de Dendermondse gevangenis een dergelijk bord wordt voorzien, is ons niet bekend...

30-08-2009 om 00:00 geschreven door jempi

Beeld van de Gentse Poort...

30-08-2009 om 00:00 geschreven door jempi

Cover van een toeristische brochure.

30-08-2009 om 00:00 geschreven door jempi

Nor ’t schaul… Ier en toër zijje de leste doëge e poër verwaizinge nor’t fait dâ’t schaul vedrom begintj… Ik mag er ni-j-op pèize! In den tait was dâ vèr mèi déis doëge een mèrtelingk. E poër doëge véir d⠒t schaul begost ouë'k al van die-j-oërdege druëme. Ik zag mè-j-al vedrom gediereg op straf stoën, ik voejldege de réigel van de miëster al op man knauke en nog van die ambetante zoëke die-j-ammel mè ’t schaul te moëken èmme. Ik kost er ni van auver dâ dië miëster attait alles on ons moest vroëge… Diën ouë toch zelf uëk nor ’t schaul gewéist of ni? A wist alles al en toch vroeg diën alles on ons, pessies of â wist et ni!

Ik èm nuët ni véil sjans g’at in ’t schaul… Gediereg moeste’k bè den derèktuir, ’t was attait iet! En pertang ik vont va mâ zèlve dâ’k ik em braaf kintsj was. Die-j-ander die vanalles ouitstake die moeste nuët ni-j-'n goën. Ik ouë attait den téigeslag azze’k tèn isj iet misdéi dâ ze’t gezien ouën nowô! Een uëpe komplemènte bè diën derèktuir en tèn touis uëk nog isj lagèir! Ik èm isj e joër g’at datter in mannen agendâ zuëdoëneg véil ruët stont dâ manne pa vroeg of dâ’t manne agenda was of ’t “ruët boekske vâ Mao”! Ik wist allènsj nog ni-j-auver wâ datten klaptege!
Nië mè-j-auver ’t schaul te klappe kènde mèi ni véil plezier doen. Oewèl, ‘k moet zègge dâ’t neig verbéitert is van azze’k nor de RITO gegoën bèn. Die miësters woëre d’r zuë kèrt ni-j-af en d’r koste nikker méi klappe. En dâ woëre mènsje dâ g’af en toe nikker zag op stammenéi goën. Dâ was van tien néige uëk de réide worrom dâ ze mènsjelaiker woëre nowô! Die-j-èmme mè faitelaik nog em bitsje kènne bèibringe. Ik bèn nâ nog ni van de slimste, mor alléi, de lèste joëre van ’t schaul èmme toch em bitsje g’olpe!

30-08-2009 om 00:00 geschreven door jempi

We trokken nog eens, gewapend met ons fototoestel, langs de werken aan de Denderbrug...
We schoten volgende beelden op 27 augustus jl.

29-08-2009 om 00:00 geschreven door jempi

Als ik even terugdenk aan mijn kindertijd, stond deze periode van het jaar volledig in het teken van ‘terug naar school’… De boekentas werd opgediept en nagekeken of die wel nog geschikt was voor een volgend schooljaar. Hier en daar werden reeds enkele aankopen gedaan van ‘algemene materialen’, zoals een vulpen, een meetlat, een gom, een potlood. Kortom ‘schoolgerief’ noemde men het… Zelf had ik daar niet zo’n problemen mee, maar sommige van mijn vrienden konden er niet om lachen… Het aankopen van dat gerief was het sein dat de school eerstdaags de deuren opnieuw zou openen. Schoollopen zagen ze als een onverdiende last die ze moesten dragen. Dagelijks op de schoolbank van 8.30 uur tot 11.30 uur, dan vliegensvlug even naar huis om te eten en dan terug op die stomme bank van 13.00 uur tot 16.00 uur. Het was alsof zij dagelijks zware arbeid dienden te verrichten. Misschien dachten sommigen er dan nog bij dat het een onbetaalde taak betrof. 
De leerstof leek voor sommigen niet te overzien. Wanneer ik nu de leerstof van de kleinkinderen bekijk, krab ik me ook al eens in het haar en denk: “In onze tijd leek het mij eenvoudiger…”. De kleinkinderen reageren dan onmiddellijk met een kundige uitleg over ‘hun’ opgedane kennis en al gauw steek je enkele begrippen op, toegevend dat het inderdaad niet zo moeilijk is… Zij bekijken je dan met een paar ogen vol ongeloof en ook een beetje bewondering. Het is alsof ze dan denken dat opa toch wel een slimme en geleerde kerel blijkt te zijn… De fierheid is wederzijds!

29-08-2009 om 00:00 geschreven door jempi

Inkom van de stad, vanuit de richting van Sint-Gillis...

29-08-2009 om 00:00 geschreven door jempi

Nog een aantal archiefstukken aangaande De Vier Zustersteden...



Inkomkaart TD 1969



Inkomkaart TD 1972



Artikel uit Denderland - 1960



Marc Stassijns, welbekend van de radio, was een van de pioniers bij de oprichting van de studentenkoers.

29-08-2009 om 00:00 geschreven door jempi

Wenst u meer info omtrent de Dendermondse Perskring?



Bezoek de website:
http://perskringdendermonde.skynetblogs.be/archive-day/20090711

28-08-2009 om 00:00 geschreven door jempi

Even mijmeren...

28-08-2009 om 00:00 geschreven door jempi

In oktober gaan de traditionele voorstellingen van het
Dendermonds theater door op 2, 3, 5, 9, 10, 12, 16, 17, 21, 23, 24, 26, 30 en 31 oktober.
Het verhaal (Rouge Baiser) is een idee van Ivo Maes dat werd bewerkt en geregisseerd wordt door Emiel Ravijts.



Rouge Baiser (originele titel Hot lips.... of de belevenissen van Charlotte).
 
Charlotte (een fotomodel) heeft het in haar hoofd gekregen om zeer beroemd te worden... Ze krijgt een aanbieding van een groot bedrijf, om een nieuwe lippenstift te promoten en heeft reeds allerlei plannen in haar hoofd... Plots krijgt ze onverwacht bezoek van haar zuster Mia, die problemen heeft met haar echtgenoot en een tijdje wil blijven logeren. Verder is er ook nog Jiji, de huisgenoot van Charlotte en modefotograaf, maar deze bekijkt het allemaal nuchter.
Stafke, de concierge van het appartementsgebouw, komt op alle momenten te pas en te onpas binnengelopen. Hij is verplicht om steeds naar de pijpen van zijn bazige vrouw Jeannine te dansen. Verder is er ook nog minder snuggere lifthersteller Dolf die zijn bijdrage levert in de dagelijkse rompslomp.
Als de grote baas van het bedrijf persoonlijk komt kennis maken met Charlotte om het contract te laten ondertekenen, gaan de poppen pas aan het dansen...

Het is een blijspel met tal van komische situaties. 

De cast is dit jaar als volgt samengesteld:
Mia: Myriam Van Praet
Charlotte: Maggy Van den Abeele
Jeanine: Ann Abbeloos
Jiji: Danny De Bock
Dolf: Peter Vermoesen
Gust: Jorri Korte
directeur: André Pauwels
Patron: Patrick Meulebroek
Stafke: Emiel Ravijts

28-08-2009 om 00:00 geschreven door jempi

Opnames in de Infanteriekazerne...

28-08-2009 om 00:00 geschreven door jempi

Nog een aantal verschenen artikels omtrent 'de Vier Zustersteden'...



1970



1971



1972



1974

28-08-2009 om 00:00 geschreven door jempi

God, wat baal ik van mensen die altijd zo negatief zijn… Er mag niks gebeuren of ze staan op de eerste rij om commentaar te leveren. Neen, geen opbouwende kritiek, maar steeds negativisme! Wat brengt hen daartoe? Is de oorzaak van lichamelijke aard? Hebben die mensen een maagzweer? Is het van psychische aard? Is er iets in hun jeugd voorgevallen dat zij op alles en iedereen kritiek hebben?

Ooit maakte Wim Sonneveld een liedje over dergelijk volkje, met de titel “Zij kon het lonken niet laten”. Misschien had een titel als "Zij konden het zeuren niet laten" ook wel een goed idee geweest?

Ken je mensen in je omgeving die zo zijn? Hoe pak je ze aan? Wat zeg je daar tegen?

Een hoop vragen waarop vaak geen antwoord komt.

Niet dat ik geen kritiek kan hebben, hoor! Ik ben steeds opgezet met opmerkingen, als die maar positief bedoeld zijn. Daar kan je tenminste nog uit leren. Maar steeds zeuren over wat er gebeurt of kan gebeuren, maakt alles zo onaangenaam en moeilijk!

Naarmate een mens ouder wordt, kun je aan de ruststand van de mond zien wat er in zijn leven is gebeurd. Een mens die een leven vol zorgen heeft gehad heeft het vaak moeilijk om de mondhoeken op te trekken tot een brede grijns…, zelfs op gelukkige momenten.

We hebben toch ooit wel de mogelijkheid gekregen om te lachen en om ietwat positief ingesteld te zijn. De spieren ontspannen is een goede manier om het leven iets aangenamer te maken. Ik weet ook wel dat er veel kommer en kwel is, zelfs in de hele wereld. Maar een lach en dat beetje positieve kan ons terugbrengen tot de kwetsbare mensen die zo goed en zo kwaad als we kunnen het leven proberen te leven… Ik wil zeker niet gezegd hebben dat er nooit reden is om eens te zeuren of te kniezen, nee hoor!
Maar ik heb het moeilijk met mensen die steeds maar weer de zeurkous gaan uithangen. In hun onmiddellijke omgeving zijn ze wellicht weinig te genieten! Ja, ik weet het, de ene dag is de andere niet, maar voor sommigen lijken alle dagen zo zwart als de nacht! Nooit eens iets goeds krijgen ze over de lippen. Altijd maar vinden ze iets om af te breken... En wees er maar zeker van, het zijn niet altijd de oudsten die zeuren!

Ik vond in een liedje een gedeelte tekst dat dit artikel perfect ondersteunt:

"niet kniezen, niet zeuren, dat is hartstikke fout. Soms lijkt alles triestig, zwarter dan de nacht. Maar het wordt weer helder, als je weer eens lacht”…



En nog even dit...

27-08-2009 om 08:19 geschreven door jempi

Naar aanleiding van het artikel in verband met het weren van vrouwen als hellebaardier, dat wij gisteren publiceerden, legden wij ons oor te luisteren in de binnenstad. De meningen zijn alvast verdeeld… Sommigen vinden het doodnormaal dat vrouwen niet kunnen fungeren als hellebaardier. Een afdoende reden kunnen ze evenwel niet geven. Eén persoon heeft hierover een mening. Hij laat ons weten dat hellebaardiers stoere mannen moeten zijn en we moeten maar eens kijken naar de ‘wacht van de paus’, naar zijn zeggen. Wij leggen niet onmiddellijk de link met de hellebaardiers die onze reuzen door de straten leiden, maar goed… wij vroegen om een mening.

Anderen vinden het een verkeerde beslissing, vooral door het feit dat dames in het verleden wél als hellebaardier konden deelnemen aan de ommegang. Dat men terug wil naar oude tradities, vinden zij verkeerd. Folklore is er voor iedereen, vinden anderen dan weer en als vrouwen zich aandienen om mee te lopen in de stoet, moeten ze zeker en vast niet worden geweerd. Trouwens, voegen zij eraan toe, de kledij zorgt er wel voor dat het niet onmiddellijk duidelijk is of het om mannen of vrouwen gaat. Ook is dit volgens hen niet zo belangrijk. Het voornaamste is, dat de figurantenrollen ingevuld raken.

Nog anderen vermoeden dat het allemaal te maken heeft met de inkorting van de stoet. Ze denken dat er om die reden minder figuranten nodig zijn en men zich een selectie kan permitteren.

Hebt u hieromtrent nog een andere mening of wil u reageren? Stuur gerust uw mening of reactie binnen via het e-mailformulier op dit blog.

27-08-2009 om 08:19 geschreven door jempi

Enkele artikels omtrent 'De Vier Zustersteden', voornamelijk uit het weekblad 'De Voorpost'...





1966



1967



1968

27-08-2009 om 08:18 geschreven door jempi