Deze blog toont U maar één pagina. De andere worden in een archief geplaatst. Door onderaan de pagina op één der pijlen te klikken kom je verder. Je kan ook een onderwerp in onderstaande inhoud aanklikken. Oudere publicaties worden nog regelmatig bijgewerkt.
Van alles wat... ... over de enige échte Ros Beiaardstad! Het wel en wee van Dendermonde, veel fotomateriaal en af een toe een vleugje humor in ons dialect!
Bent u in het bezit van fotomateriaal van alles wat met Dendermonde (geen deelgemeenten) te maken heeft, en wenst u dit op het blog te zien verschijnen? Aarzel niet en geef ons een seintje op jpmc@skynet.be.
Wij danken u bij voorbaat!
En... mocht u dit blog goedvinden, kan u in de linkerkolom een waardering geven (beoordeel dit blog).
24-05-2009
Onthulling...
Op 19 april 1959 werd in het stadspark het Ros Beiaardbeeld onthuld. Het beeld werd gemaakt door Aalstenaar Marc De Bruyn in opdracht van V.T.B.-V.A.B. 'Een bescheiden openbaar monument in een plantsoen met een soort waterbeeld', zo verwoordde de opdrachtgever het resultaat bij de onthulling.
Alléi verouit, achteriën mauge me wèrral gon kieze. Wèrral nen dag dâ ne mènsj niks moet doen nowô! As t ewwâ téigesloëgt en ge moet ewwâd oënschouive zai nen alven dag kwait!
Van déize kiër ist wèrral vèr t Vloms en vèr t Eiropéis parlementj! Wel, wel, wel, ik wéit mè moejte wie datter op die laiste stoët! t Zal op véirant wèrral nen ambras zain! Véire de kiezingk kènne ze makandere ni-j-uëren of zien en nekiër dât gepasséird is zaint de beste kammeroëte! t Is nondedzjuë ië gemouiletrèk!
Ze zain zéir faitelaik ammel waineg benaat vinnek ik! Auvertlèst èmme ze dr ammel zitten afgéive op die Zjaa-Marie DD Assen èm isj serjéis zâ koet moeke zèlle ze nogal em bitsje verschiete pèizek Azuë nem bèir va ne mènsj! Assen iëne vastgroebelt en â doed iën va zan zjudautrikke zèlle ze wèl zain! Ze zèlle ne gangk goën! En faitelaik is dâ pessies ginnen oërdege pèizek ik. In alle geval ik èm ni véil goestingk vèr te goën kieze zènne. Ik zouë ni wéite vèr wie dâk moet doen t Zain ammel goej dâ ni-j-n déige zeg manne gebier En faitelaik éiten em bitsje gelaik nowô.
En mannen andere gebier die zegdattait: Die dr oën zitj lèkt on de pot!, en â-j-éid uëk gelaik!
Deze gebouwen in de Dijkstraat staan reeds vele jaren leeg. Het voorlaatste gebouw, rechts op de foto, deed vele jaren geleden nog dienst als politiewacht.
We namen enkele foto's van een gebouw waar intens wordt aan gewerkt. Het bevindt zich aan het station (overzijde van het stationsgebouw) en zou een nieuw onderkomen zijn voor de diverse stationsdiensten...
Af en toe goënek wel isj kaike nor de wèirke on de Dèjnnersbrigge zènne! Ik zâ probéire van gestoëdeg ewwâ potrètte te trèkke vèr te zien of dâ t wel genoeg affeséirt nowô. En ge maugt er gerist in zain, ik zâ die manne dr wel réigelmoëteg isj gon opjoëge. Ze goën dr zéir ni vèr zèrge dâ die nieve brigge ni geriët is téige dad ons Pèirt moet ouitgoën zènne! Wâ pèize die nâ! Ik èm van de wéik gon kaike nor die nuëtbrigge dâ ze dr gelèid èmme, mor doër kan ons Pèirt van dem balange ni-j-auver zènne. Zèmme dr een konstrukse vam betongblokke gelèit mènsjelief, t is goe vèr â dr te verongelikke of vèr mè giël â sirk in t woëter te geroëke! Zèmme dr wèrral ewwâ va gemokt! Dn iëste dâ dr zâ passéire mè-j-n goej pèir oën zâ wèl zain pèizek. t Is t aupe dâ t iën van ons polletikkers is, t zâ tèn wel rap verandert zain! Nâ ni dâk wil zègge dad ons polletikkers dronkoërs zain, mor dr zain dr toch e poër bèi die gèire ne goeje pot verzètte zènne! Nië, nië, ge moet ni probéire, ik noem giën noëme, t is gin avans!
O Lant van Dèrremonde, wâ zajje gè toch schuën. Oilsjt, dâ zakt ten gronde, ons Pèirt droëgt de kruën. Loitsj het in Oilsjt mor stingke nor 't gèltsj van den Ammelum, loitsj éiren éizel mor verdringke, diën is toch van balatum. Nog iëne kiër een fuuze, en Oilsjt is van de koërt. Mor in ieders mémaure blaift Dèrremonde bewoërt.
O Lant van Dèrremonde, wâ zajje gè toch schuën. Ik bring et ier ter konde, dâ'k ier toch zuë gèire wuën. Ge zait 'n stat mè-j-'n raik istaure, d'r was raikdom mor uëk nuët. Wéir èmme vèrral ons folklaure, en die-j-is van dem balange nog ni duët! O Lant van Dèrremonde, ge zèl nog véil iëwe bestoën. Zuë langk as dâ 't Ros Bajjort doe zan ronde, doër is giënen twaifel oën.
Sedert Van Dale het woord ritsen uitgevonden heeft, zou men nu zonder enig probleem moeten kunnen invoegen. Ritsen moet je bijvoorbeeld doen op de Noordlaan, als je van de Mechelse Poort richting Appels rijdt. Geloof me, ritsen is waarschijnlijk voor sommigen niet gemakkelijk om uit te spreken, maar nog minder makkelijk om het te doen! Om de beurt zou er een auto moeten worden tussen gelaten, zodat het verkeer vlot verloopt en er zowaar geen file ontstaat
De meeste bestuurders zijn nog altijd van het principe eerst is eerst en achter mij ben jij de eerste! Het kan ook wel gebeuren dat je gewoon de pas wordt afgesneden door een of andere kittige chauffeur, die waarschijnlijk om bepaalde redenen tijd te kort heeft. Durf je te reageren door met je lichten te knipperen of door te claxonneren (wat ook niet mag!), dan zie je de gevolgen wel. Oeps, agressie in het verkeer heet dat tegenwoordig. De gekende middenvinger gaat een drietal keer de hoogte in, en dan mag je al tevreden zijn dat de bestuurder niet bruusk op de rem gaat staan, uitstapt, en je een oplawaai of zelfs een oorveeg verkoopt als je deuren niet slotvast zijn (wat dan ook weer in strijd is met de veiligheidsvoorschriften)
Van Dale zal t wel zeggen, 'ritsen' En, als het even kan, als ik op de baan ben, laat mij er tussen hé!
In 1892 koos een jury voor een ontwerp van een monument ter ere van de Dendermondse dichter Prudens Van Duyse. Het winnende ontwerp werd ingediend door beeldhouwer Godfried De Vreese en architect Victor Horta. Het beeld werd op 27 augustus 1893 op de Vlasmarkt - nabij zijn geboortehuis - plechtig onthuld door burgemeester Omer Van Damme, in aanwezigheid van een talrijke menigte en van vele tientallen verenigingen uit het Vlaamse land.
In 1927 besloot het stadsbestuur het beeld een andere standplaats te geven. De reden hiervan was de ophoging van de Vlasmarkt. Enkele weken later werd het heropgericht in een 'lusthof' ook 'Square Van Duyse' genaamd naast het gerechtsgebouw aan de Franz Courtensstraat.
In 1986 diende het beeld een reinigingsbeurt te ondergaan, en bij de leden van de Marnixring 'Ros Beiaard' groeide het plan om het terug naar de Vlasmarkt te brengen.
Pas in 1993 was het stadsbestuur voor dit plan gewonnen. In 1994 startten de voorbereidende werken en de demontage van het monument. Nadat de fundering op de Vlasmarkt werd teruggevonden, werd de sokkel in zijn oorspronkelijke staat hersteld en werd een smeedijzeren afsluiting gemaakt. Op 16 april 1994 werd het beeld op zijn oorspronkelijk plaats onthuld door toenmalig burgemeester Maurits Dierick. De vrijgekomen plaats aan de Franz Courtensstraat werd enkele maanden later ingenomen door het monument van baron Franz Courtens.
We publiceren de tekst van een lied, dat hoogstwaarschijnlijk ooit werd gezongen in een revue. De tekstschrijver is ons onbekend, alsook de wijze waarop het lied werd gezongen...
In Dèremonde is niks tekèrt van oën de stoësse tot op de Mèrt. Wingkels mè-j-uëpe en ge kèn van diën stammenéi in d'ander luëpe. de mensje zain ier iël sjantie, en op 't Vèstsje noeme ze bekan ammel Mie. Tot verwonderingk van iederiën, dâ, dad' èmme wéir in Dèrremonde alliën.
Eite dâ kend' auveral, en zouipe nog 't miest van al. Ieder stat éi zan spésjalletait, vèr iet te préparéire vèr 't ontbait. Mor ier, in Dèrremonde, stoë m'n on de kop, as g'er doed' een kladde mostoërt op. Een schèlle kopvliës zonder biën, dâ, dad' èmme wéir in Dèrremonde alliën.
Den Dejnner, dâ's 't siëroët van ons goeje stéide, en 't mag gezèt wèrre mè réide, â sierd' ons vajnsters en ons déire, mè zan oëgenoëme géire. Ons kauper en ons zilver, 't sloëgd' ammel ouit wanniër kom er nâ toch dâ wétsjbeslouit. Wéir zitte mè mikraubes van on onze kop tot on onze klainstjen tiën daâ, dad' èmme wéir in Dèrremonde alliën.
Ons pompiers zain nâ-j-uëk gemodèrnizéirt, 't stat éi d'éir ne nieven ottau g'offréirt. E stik van duuzende frange, 't is nâ t'aupe dâ z'er ni blaive mè-j-ange. Nâ zain ze fiër mè-j-éir nieve spouit, want éirezn ottau éid' uëk woëter in zannem bouik. Spaiteg â-j-is ewwâ gruët! Tot verwonderingk van iederiën, dâ, dad' èmme wéir in Dèrremonde alliën.
Mor ons Ros Bajjortpèirt, zanne kop alliën diën miljoene wèirt. En vierentwinteg pajnners die-j-èm kènne droëge omdâ die mènsje uëk ne goejen drippel kènne verdroëge. Die van Oilsjt èmme 't isj wille ontvoere, mor ons azjènte èmme 't éir loëte voele. Ze trapten op d'Ajoinen éiren tiën, want azuë-j-e Pèirt, dâ, dad'èmme wéir in Dèrremonde alliën!
19 mei, de verjaardag van vader, die ons 10 jaar geleden verliet. 10 jaren van immens verdriet. Hij wilde nog zo heel lang leven en in zijn stad nog zoveel beleven... Maar het lot gunde hem dit niet.
Een lied over onze stad... De tekst van het lied werd geschreven door Paul Mortiers (?). De wijze waarop het wordt gezongen is onbekend. De tekst, oorspronkelijk in het AN, werd voor dit blog in het dialect omgezet door Piër van Tatjes.
Ik bèn van Dèrremonde, van 't Ros Bajjortbloet, diën ingst, dië liep terstonde, gelèk nen ingst dâ moet. A liep mè fiëre knoëpe, de vajjant grat omvèir, die vluchtege gelèk oëpe, mè-j-oëkeleg geblèir, die vluchtege gelèk oëpe, mè-j-oëkeleg geblèir,
refrein: Van la tira lalalala Van la tira lalalala Ik wéit et van de maine en èi vâ zanne pa Ik wéit et van de maine en èi vâ zanne pa
't Zwiët vâ Sjarlemanje, dâ stont tot in zam broek, zuë'n biltsj dad' moet gin franje, 't was zjust ne péiperkoek. De Kaizer riep: "mikt dieper", schitj duët dâ viereg pèirt, mor 't Ros gaf èm ne zwieper, mè zanne zwèrte stèirt, mor 't Ros gaf èm ne zwieper, mè zanne zwèrte stèirt.
Ik blaif ne kopvliësfrètter, dâ vliës beval mè goet. 't Mok mè toch ni vetter, ik waik vâ giëne voet, zuë bènne'k lèk 't Ros Bajjort, mâ voën géive'k ni-j-af en zelfs azze'k duët bèn, tèn zinge'k i mâ graf en zelfs azze'k duët bèn, tèn zinge'k i mâ graf.
Een tekst geschreven door René Legat (in oktober1990)... René was en is nog steeds woonachtig aan de Kasteelstraat en had het onder meer over de slechte toestand van de parking 'gedempte Dender'...
Dèrremonde 'k zien â gèire...
Azze'k 't smèires déir man vajnsjter kaik nor 't sant nor dië stomme plaasj, de liëlekste van 't lant. Ten pèize'k i man èige, Dèrremonde, 'k zien â ni gèire. Azze'k wandel in de Damme op den Dejnnerdaik en tristeg nor dâ zwèrt en stinkent woëter kaik. Ten pèize'k i man èige, Dèrremonde, 'k zien â ni gèire. 'k Em zjiër on 't èrt azze'k dem Bèlzjika zien stoën worrom moeste z'èm kuëpe, vèr kapot te loëte goën. Ten pèize'k i man èige, Dèrremonde, 'k zien â ni gèire. De Mechelse Puërt èmme ze doen klasséire, mor z'èmme gië gèltsj vèr te loëte restauréire. Ten pèize'k i man èige, Dèrremonde, 'k zien â ni gèire. Vèr alles ister gèltsj, balve vèr kiltier, daddis vèr d'iëre vèil te dier. Ten pèize'k i man èige, Dèrremonde, 'k zien â ni gèire.
Mor ik pèis op al die schuëne dinge, die-j-ons in 't stat auveral omringe. Tèn pèize'k i man èige Dèrremonde 'k zien â gèire. Wéir kènne nen uëp dinge, die vrèmde ons benain, awèl, zèg mè, woër kan dâ tèn nog béiter zain? 't Statouis, 't Begainof, d'Abdèi en de muzéi, de Gruëte Kèirek, Poëter De Smètj en Van Douize doen zelfs méi! Tèn pèize'k i man èige Dèrremonde 'k zien â gèire. En as dem bajjort spèltj van 'Ons Banier', zouë 'k wel kènne schrië vâ plezier. Tèn pèize'k i man èige Dèrremonde 'k zien â gèire. As mè Katouit de Réize déir de stroëte goën, wor dâ de mènsje op vier vaif raute stoën. Tèn pèize'k i man èige Dèrremonde 'k zien â gèire. En azze'k tèn 't soëvest nor mam bèdde goën as tèn wèrral ne schuënen dag verbèi-j-is gegoën. Tèn pèize'k i man èige Dèrremonde 'k zien â toch zuë gèire!
Wil je contact nemen met de blog voor het sturen van een foto, het geven van informatie of het vragen om inlichtingen, stuur uw email via het voorziene vak hieronder. U kan ons helpen bij de identificatie van personen. Herken je iemand dan vernemen we dit graag met een email.
