Deze blog toont U maar één pagina. De andere worden in een archief geplaatst. Door onderaan de pagina op één der pijlen te klikken kom je verder. Je kan ook een onderwerp in onderstaande inhoud aanklikken. Oudere publicaties worden nog regelmatig bijgewerkt.
Van alles wat... ... over de enige échte Ros Beiaardstad! Het wel en wee van Dendermonde, veel fotomateriaal en af een toe een vleugje humor in ons dialect!
Bent u in het bezit van fotomateriaal van alles wat met Dendermonde (geen deelgemeenten) te maken heeft, en wenst u dit op het blog te zien verschijnen? Aarzel niet en geef ons een seintje op jpmc@skynet.be.
Wij danken u bij voorbaat!
En... mocht u dit blog goedvinden, kan u in de linkerkolom een waardering geven (beoordeel dit blog).
30-06-2009
Einde schooljaar...
Einde schooljaar 1994-95 in KTA II
De vrouwelijke matrozen - (v.l.n.r.) L. Maes, C. Van Boxelaere, L. Van Boxstael, H. DHondt -bezingen de kwaliteiten van hun roerganger F. De Smedt.
De Championettes zetten hun beste beentje(s) voor.
Nog een aantal foto's van de actie 'Red de Schelde'...
En de uitslag...
De pers en de directie...
Een aantal aanwezigen bij het bekendmaken van de uitslag...
de
Deurwaarder De Mey maakt de uitslag bekend. Met het langste spandoek van 3605,5 m komen de 800 leerlingen van het Gemeenschapsonderwijs Dendermonde in het Guinness Recordboek.
De actie ligt aan de basis van het natuurproject Bastion VIII.
(Een jaar later werd hun record verbeterd tot 4052 m).
De afdeling elektronica pakt uit met nieuw audiomateriaal: de elpee verdwijnt en maakt plaats voor de cd.
In het teken van de Ros Beiaardommegang op 27 mei 1990 had de Vriendenkring een wedstrijd uitgeschreven voor alle leerlingen tot het tweede middelbaar van alle Dendermondse scholen.
Op de opendeurdag worden alle werken tentoongesteld.
Op de opendeurdag richt turnleraar G. Geerinckjaarlijks een minivoetbaltornooi in.
De KTA1-ploeg neemt het op tegen een selectie ouders en oud-leerlingen.
Staand (v.l.n.r.): Patrick Kindermans, William Vereecken, X, Danny DHondt (jarenlang keeper van Sportkring Lokeren), Patrick Van Damme, Kris DHondt
Zittend: Steven Mertens, Geert Van Den Broeck, Raf De Wolf, Bert Moens, Nordin Zerouali
In 1990 voerden de scholenvan het Gemeenschapsonderwijs een actie 'Red de Schelde'. Tevens werd gemikt op een vermelding in het 'Guiness Book of Records'...
Leerlingen maken reclame voor de actie tijdens de maandagmarkt.
Het duurt nog wel bijna een jaar vooraleer het Ros Beiaard zijn triomfantelijke tocht door de stad zal maken, maar toch staat het reeds duchtig in de actualiteit
Maar waar komt het Paard nu vandaan?
We moeten alvast terug naar de middeleeuwen Aymon, Heer van Dendermonde, leefde in onmin met Karel de Grote. Om de verzoening enigszins te bewerkstelligen stemde Karel toe in het huwelijk van zijn zus Aya met Aymon. Uit het huwelijk sproten vier zonen, namelijk Ritsaert, Writsaert, Adelaert en Reynout. Ze werden door hun vader tot ridder geslagen. Reynout was een zodanige sterke kerel dat geen enkel paard tegen zijn kracht was opgewassen. Aymon bracht Reynout naar een burcht, waarin een door iedereen gevreesd paard zat opgesloten. Jawel, het Ros Beiaard Reynout slaagde erin het paard aan zijn wil te onderwerpen.
Neef Lodewijk, Karel de Grotes jaloerse zoon, maakte echter ook aanspraak op dat ros. Hij daagde Reynout uit tot een schaakspel, met het hoofd van de verliezer als inzet. Lodewijk verloor en werd door Reynout onthoofd. Karel de Grote was door dit voorval op wraak belust en de vier zonen van Aymon vluchtten op de brede rug van het Ros Beiaard.
Via Spanje kwamen ze in Frankrijk terecht, in het slot Montauban. Daar dienden zij zich te verdedigen tegen de legerbenden van oom Karel. Ze wisten echter te ontsnappen en kwamen in Dinant terecht. Het Ros Beiaard sprong daar over de Maas met de vier zonen op zijn rug. Door de kracht van de sprong scheurde een stuk rots. De rots viel en bleef loodrecht in de Maas staan (de bekende Rocher Bayard)
De vier ridders zagen echter de ongelijke strijd in en keerden terug naar het ouderlijk verblijf in Dendermonde. Ze troffen er hun rouwende moeder aan. Heer Aymon was in Karels macht.
Aya smeekte haar broer om vrede en Aymon werd vrijgelaten. Bovendien deed Karel de Grote een voorstel Hij wilde vrede sluiten in ruil voor het Ros Beiaard.
Bekommerd om het lot van zijn familie, willigde Reynout de eis van zijn oom in. Het paard werd naar de Dendermonding gebracht. Er werden zware molenstenen om de nek van het ros gehangen en het stortte in het water. Tot tweemaal toe verbrijzelde het de stenen en zwom naar de oever, waar zijn meester stond. Het drama werd Reynout te machtig: hij wendde zijn hoofd af, toen het paard voor de derde keer bovenkwam. Het edele paard wilde niet langer leven en verdronk
Voor- en achterzijde van een medaille. Aan de voorzijde staat het wapenschild van de stad, met daarboven de tekst 'Dendermonde'. De achterzijde toont een lauwerkrans, waarin nog een (onduidelijke) afbeelding merkbaar is. De diameter van de medaille is 4 cm.
Naar aanleiding van het onverwacht overlijden van Karel Van Miert, minister van Staat, publiceren wij drie foto's (die eerder al op het blog verschenen). Het betreft een bezoek van Karel Van Miert aan onze stad in 1981.
Op bovenstaande foto zien we links Norbert De Batselier en Janny Janssens, rechts Marc Galle en Karel Van Miert, uiterst rechts Alice Wéry.
Karel Van Miert en Alice Wéry.
Alice Wéry, Charlotte Stallaert en Karel Van Miert.
Norbert De Batselier (in "De Morgen" d.d. 24.06.2009) over Karel Van Miert, de eerste partijvoorzitter van de gesplitste SP die hij had leren kennen bij de toenmalige Jongsocialisten:
" Van Miert komt de verdienste toe dat hij de SP Vlaams, progressief en pacifistisch maakte. Hij vatte daarmee als geen ander de tijdgeest".
Nâ maugde dâ ni-j-oërdeg oppakke, mor 't géin dâ'k naa gezien èm dad'ister em bitsjen auver zènne. Ieronder stoëd' e potrèt dâ'k gevonnen èm en dor stont onder 'Ros Beiaard'... Ik wirt bekan zot! Alléi, verstojje géir dâ nâ, dâ z'onder azuë-j-iet dèirve schraive dâ 't ê Ros Bajjort is? Awèl mersie zènne! Azuë lache mè-j-ons Pèirt... En faitelaik, iërlaik gezèit is't nog ê giël klèim bitsje schoejner as dâ liëlek spèl van Oilsjt! Stèld' â nâ véire dâ ge d'r as kintsj moet gon opzitte... 't Is goe vèr ne schrik van op te doen nowô!
Mor 't is nog ni-j-alles zènne. In Ollant stoët er ieverst uëk azuë-j-iet oërdeg en dâ noemd' uëk 't Ros Bajjort... 't Is vâ nen Ollantse koejnstenèir zègge ze... ne zéikere Tom Waakopreijers... Zanne noëm alliën al wèrkt op de zéine! Wèl mènsje lief! Oe dèirve ze? Ik pèisdege goet dâ't 'n schilpadde was!
De feestelijke kennismaking met dit project vond plaats op zaterdag 30 mei vanaf 14.30 uur. U kon de gebouwen van de kleine reus (ingang Heldenplein) bezoeken en genieten van de gratis animatie (springkasteel, grime, speeltuin, poppenkast Suikerbol). Daarnaast was er ook doorlopende circusinitiatie op het Heldenplein!
Dit project is een gezamenlijke realisatie van Kt@ Dendermonde, Stad Dendermonde (dienst middenstand en sociale zaken), UNIZO Waas en Dender (afdeling Dendermonde) en de Middenstandsraad van Dendermonde.
Waar? Heldenplein 6, 9200 Dendermonde
Het programma van de officiële opening zag er uit als volgt: >>> 11u00 onthaal
>>> 11u30 toespraken - Aankondigingen door Directeur Kt@, Dhr. Michel Mailliard - Toespraak Kabinetschef van minister van werk, onderwijs en vorming, Dhr. Geert Schelstraete - Toelichting project gedeelte opvang tijdens het winkelen door Schepen Martine Van Hauwermeiren (Middenstand) - Toelichting project gedeelte onthaalouders als link naar het werkveld door Schepen Janssens Theo
>>> 12u00 doorknippen van het lint door Dhr. Piet Buyse (Burgemeester)
>>> 12u05 bezoek aan kinderopvang
>>> 12u15 bierreceptie aangeboden door de Stad Dendermonde en Kt@ Dendermonde
>>> 12u30 optreden van Liesbeth Hermans (leerling Kt@ - X-factor)
>>> 13u30 einde
>>> 14u30 tot 17u00 opening voor het grote publiek met doorlopende kinderanimatie
Uit
De Kleine Reus vangt kinderen van shoppende ouders op Kinderopvang houdt kleine rakkers ook voor kleine boodschap in de gaten
Vanaf september kunnen shoppende ouders op zaterdagnamiddag hun kinderen aan de goede zorgen van De Kleine Reus overlaten. Vanaf 6 juli kunnen kinderen en ouders er ook op weekdagen terecht.
'Onder de werking van De Kleine Reus vallen twee initiatieven', zegt projectcoördinator van het KTA-Dendermonde Tom Rydant. 'Enerzijds organiseren oud-leerlingen van KTA-Dendermonde reguliere kinderopvang, waarbij plaatsen worden vrijgehouden voor kinderen waarvan de ouders tijdens de week een occasionele kinderopvang zoeken. Deze dienst bieden we aan vanaf 6 juli. Daarnaast organiseren we op zaterdagnamiddag een kinderopvang voor ouders die gaan winkelen. Zij kunnen hun kroost dan veilig en onder toezicht laten ravotten terwijl ze boodschappen doen. Dit project, bedoeld voor kinderen tussen 4 en 10 jaar, start in september.'
Het Koninklijk Technisch Atheneum begon eerder al met kinderopvang op school. Hierdoor kregen leerlingen die pas afgestudeerd waren de kans om onthaalmoeder te worden zonder zelf zwaar te moeten investeren. 'Eens ze de nodige ervaring hebben, kunnen ze dan zelfstandig aan de slag', zegt Tom Rydant. 'Het leuke is dat we hiermee ook tegemoet komen aan de stijgende vraag naar kinderopvang.'
En net daar is in Dendermonde nood aan, vindt ook schepen van Sociale Zaken en OCMW-voorzitter Theo Janssens (SP.A). 'De Kleine Reus biedt in principe ruimte voor acht voltijdse plaatsen, maar daarvan worden er drie voorbehouden voor occasionele, onregelmatige en flexibele opvang. Zo kunnen we makkelijker inspelen op vragen van ouders die bijvoorbeeld een opleiding bij de RVA moeten volgen, of die gaan solliciteren of deelnemen aan een inburgeringscursus. De vijf vaste plaatsen zijn ondertussen al ingevuld.'
Het leuke is dat het hele complex, een prachtige binnentuin met speeltuigen in het teken van de Dendermondse reuzen en het Ros Beiaard inbegrepen, door leerlingen van diverse afdelingen van de school afgewerkt wordt. Voor De Kleine Reus sloegen het KTA Dendermonde, Unizo Waas en Dender, de diensten Middenstand en Sociale Zaken van de stad en de Middenstandsraad de handen in elkaar.
Janssens heeft nog meer goed nieuws: er zijn ook al stappen gezet voor een gelijkaardig initiatief in de gebouwen van de wijkschool van het Koninklijk Atheneum in de Donckstraat.
Ach ja, Aalst Wat is er nog te beleven in Aalst? Wie ken je nog in Aalst? Vroeger kreeg je nog eens wat te horen over Den Iëndracht, toen die in het eerste klasse van het voetbal speelde, of was er nog ambiance als De Maght de plak zwaaide Als je nu van Aalst nog iets hoort, gaat het over Odilon Mortier, Dirk Martens of over de afgunst voor óns enig écht Ros Beiaard
Van Odilon gesproken, wij hadden onlangs een toevallige ontmoeting met hem. We stelden hem een niet zo onmiddellijk voor de hand liggende vraag Wat groeit er in uwen hof, Odilon? Gemoedelijk antwoordde hij ons: Wel, ik zal ook maar zeggen ajoin, zoals bij de meeste Aalstenaars. Niet dat we daar direct geloof hebben aan gehecht, maar hij meende het precies toch. Ajuin was plots het gespreksonderwerp en we begonnen over de spotnamen. Odilon vertelde ons: Ajuinen, ajuinpelders, ajuinboeren, het zijn allemaal spotnamen die de Aalstenaar te danken hebben aan het feit dat in de streek veel ajuin werd gewonnen. In de 19e eeuw heeft deze spotnaam een vermaardheid verworven en heeft zelfs de humor van de Aalstenaar zo zeer getroffen dat deze de jongste tijden voor hen een epitheton ornans (een bijvoeglijk naamwoord) is geworden. De Ajuinen zijn mettertijd aan zelfspot beginnen doen en hun spotnaam als een plezierig sieraad gaan beschouwen. Nochtans is iedereen in de Ajuinenstede niet van dezelfde mening over de betekenis van de spotnaam. De jongste generatie geeft er een volledig andere oorsprong aan. Ajuin zou volgens hen afkomstig zijn van het bevestigend antwoord (in het Aalsters dialect) (h)a, ja hij(n), dat gelijkluidend is met de dialectische uitspraak van het substantief ajuin (ajoin). Doch deze uitleg wordt slechts door een minderheid aangenomen.
In verband met de spotnamen van de Aalstenaar gaf hij ons nog mee dat ze ook draaiers, witvoeten en saucissen worden genoemd. Daar moeten we echter ver voor terug in de geschiedenis. Draaiers verwijst naar een in de war geraakte stadsafgevaardigde die Keizer Karel moest ontvangen. Witvoeten werd hen toegeëigend, omdat ze omwille van de trouw aan de Graaf van Vlaanderen werden overladen met geschenken. Ze werden toendertijd ook niet onderworpen aan enige belasting en in dat opzicht stonden ze gelijk met de paarden met witte voeten, die van alle tol- of wegengeld werden ontslagen.
De spotnaam saucissen heeft eerder een politieke achtergrond. Liberalen en Daensisten beweerden namelijk dat worsten een belangrijke rol hadden gespeeld in de verkiezingen voor de Wetgevende Kamers. De Aalsterse katholieken kregen ook nog de bijnaam bokken of bokkenrijders toegemeten.
Deze uitleg toont aan dat Odilon Mortier zich heeft verdiept in de historiek van zijn stad, van zijn Iëneg Oilsjt. En wat had u gedacht Een gesprek over spot zonder te verwijzen naar Dendermonde is voor een Aalstenaar blijkbaar onmogelijk. Het lijkt als het ware een verplichting voor de Aalstenaar om de Kopvleesfretters er toch eens door te halen. Uiteraard is de Ommegang van 2010 hét onderwerp. Odilon liet ons weten dat ze in Aalst een bache aan t maken zijn, die we over de twee straten van Dendermonde kunnen trekken als het weer moest tegenzitten op 30 mei van volgend jaar
Op de foto, vlnr. -staande: Paula Korte, Simonne Korte, Alfons Laes, Gilberte Korte, de echtgenote van Frans Korte en Simonne Lens. -zittend: Frans De Vriendt, Edgard Korte, Robert Korte sr., Frans Korte, Georges Korte.
De tijd dat men Melanie of Corduul, Eulalie, Bernard of Serafien, Pelagie of Esmeralda genoemd werd, is voorbij, maar je weet dat toch maar nooit. Het zijn namen die je niet meer hoort. Misschien komen die ooit nog terug Ward, Leon, Louis, Petrus en Karel hoor je af en toe al eens terug, zij het soms in een gemoderniseerde vorm.
Het probleem is dat je als pasgeborene geen zeggenschap hebt in het kiezen van een naam. Je bent er, maar dat is ook alles. Het wordt wel voor je geregeld door papa, mama en al die er zich bij betrokken voelt, maar jij zit er wel een gans leven mee beschoren. En dan moet je nog afwachten of je naam niet wordt vervormd. Denk maar aan Emiel die vaak Miel, Jacob die Kobe, Edgard die de Gare, Maria die Mie of Mieke wordt en noem maar op.
Vroeger was het nog erger gesteld De bijnamen die men gaf, waren soms op het randje af. Vele jaren terug bleek het een modeverschijnsel te zijn. Het lijkt er sterk op dat bijnamen werden gegeven wegens een misstap(je) of het uiterlijk. Of je je daar al dan niet door gekwetst voelde, bleek voor sommigen het minste van hun zorgen te zijn. Werd maar eens geboren met een bochel, je ging dan gegarandeerd door het leven als den bult. Had je rood haar, dan was je wel de roste of de vos. Stonden je ogen niet helemaal zoals het hoorde, kon je wel schele Van Der Linden genoemd worden of zelfs het pisoog. Was je nogal groot van gestalte, mocht je erop rekenen dat je de lange was. Een roddelaar of ster was de gazet en durfde je al eens een leugentje verkopen, al of niet om bestwil, ging je wel door het leven als de leugenaar. We hebben het hier dan nog over algemene 'benoemingen', want denk maar aan volgende bijnamen die wij in de stad hoorden, zoals Wanne de Néis, de Prot, Schèilem Benuë, Suë dem Babbelèir, Boerenolleke, Amedéi den Toekker, de Killau, de Stinkenden Oësem, de Bèirkouip, den Bèzzekrabber, den Dobbelem Bouik, den Doeffer, Wieze Flawain, 'Janneke Goelegoel, Janneke Plakken Antsjes, Tanne Kak Ni, de Kappèllekesschaiter, de Blaabille en nog vele andere...
Kinderopvang De kleine reus in Dendermonde stelde zich voor op 30 mei.
Op zaterdag, 30 mei kon u gaan kennismaken met De kleine reus, het kinderdagverblijf bij het KTA in Dendermonde.
Onder de werking van De kleine reus vallen twee initiatieven; enerzijds voorzien oud-leerlingen van Kt@ Dendermonde in reguliere kinderopvang waarbij een aantal plaatsen worden vrijgehouden voor kinderen waarvan de ouders tijdens de week een opleiding dienen te volgen of moeten gaan solliciteren en occasionele kinderopvang zoeken (start 6 juli 2009). Daarnaast wordt er op zaterdagnamiddag een opvang tijdens het winkelen georganiseerd. Ouders kunnen hun kroost een uurtje, onder toezicht, laten ravotten terwijl zij boodschappen doen. De Kleine Reus voorziet namelijk ook op zaterdag opvang van kinderen tussen 4 en 10 jaar (start september 2009).
Een aantal foto's van de voorstelling aan de leerlingen... (Met dank aan Marcel Wauters)
1971 Oud-senator Goossens onder grote belangstelling te grave gedragen, dat blokletterden de kranten in december 1971.
Het stoffelijk overschot was opgebaard in het Volkshuis, waar men de oud-senator de laatste eer kon bewijzen. Er werden verschillende rouwtoespraken gehouden door onder meer burgemeester William Bruyninckx, Herman Brants en volksvertegenwoordiger Gustaaf Boeykens.
Goossens zette zich tijdens zijn politieke loopbaan in voor het gewest. Als senator kwam hij vooral tussen over de pensioenen van het personeel bij de spoorwegen, de verlegging van de Dendermonding en het onderwijs. Onder zijn toedoen kwam ook een vernieuwd net van polyklinische, sociale en culturele diensten tot stand die de socialistische ziekenfondsen aan hun aangesloten leden ter beschikking stelden.
De begrafenisplechtigheid werd bijgewoond door het voltallige schepencollege, en daarnaast onder andere door Marcel Duerinck, Fernand Broeckx, Herman Rupus, Petrus Verhelst, G. Reyns, Dom Gregorius en nog vele tientallen hoogwaardigheidsbekleders uit de politieke, zaken- en sociale wereld. De harmonie Vandemeulebroucke begeleidde de afgestorvene. Na de familie van de aflijvige stapten honderden schoolkinderen en stilzwijgende mensen op in de rouwstoet.
Alfons Goossens was in de streek van Dendermonde een zeer gekende en graaggeziene figuur, iemand die zich intens met de politiek van de Dender- en Scheldestad bezighield en voor wie de streekproblemen steeds boeiend waren. Hij zette zich met volle wilskracht in voor tal van zaken in de laatste bewindsploeg van het klein-Dendermonde, als een uiterst actief oppositielid en droeg steeds op positieve wijze zijn steentje bij tot het beheer der stad.
Het hoogtepunt uit zijn politieke carrière beleefde hij in 1950, toen hij senator werd, een mandaat dat hij tot 1965 zou vervullen. Andere politieke activiteiten waren gemeenteraadslid, gewezen schepen, gewezen secretaris van de Senaat, ondervoorzitter van de intercommunale DDS, beheerder van de maatschappij Dendermondse Volkswoningen, beheerder van de Vriendenkring van het Officieel Onderwijs, beheerder van de SM Vooruit, ere-voorzitter van het mutualiteitsverbond Gezondheid-Arbeid, voorzitter van de BSP-afdeling Dendermonde, voorzitter van de arrondissementsfederatie van de BSP.
De 'Katholieke Burgerskring' met daarnaast Cinema Belgica.
De 'Plaza'... Op de voorgrond het 'hokje' van de brugwachter.
't Moleken, met duidelijke verwijzingen naar de K.A.V.D. en de 'Accordeonschool' van Paul Herry. De repetities van de accordeonschool gingen elke zaterdagnamiddag door in de bovenzaal.
Actrice Chris LOMME, die zal voorlezen uit Van Nu en Toen - een bloemlezing uit de internationale literatuur voor de twee laatste jaren van de humaniora - en Marc MAES, medesamensteller van de bloemlezing en oud-leerling van het K.A.
Op de foto o.a.: Pierre Caudron, Georges De Batselier, Norbert De Batselier, Sylvain De Corte (?), Peggy De Nil, Marc De Smedt, René Goossens, Nicole Holbrecht, Rik Van Landeghem, Roland Waumans.
Telkenjare op 7 oktober werd het 'Feest van de Rijkswacht' gevierd. De leden van de Dendermondse brigade en het district hielden dan een hulde aan het monument (Heldenplein) en aan de de kazerne (Leopold II-laan). Hierna twee foto's uit 1974...
Een ploeg van 'den AVD' van heel wat jaren geleden.
Seizoen 1952-'53. Staande (vlnr) Piet Lambrecht - Ferre De Coster - Frans Verhelst - Cees Van Mele - Miel Mariën - Rie Verhelst. Zittend (vlnr) Michel Lauwers - Polleke Van Cauwenberghe - Mang De Palmeneir - Louis Van Ingelghem en Herman Burghgrave.
Inmiddels werd het eerste Ros Beiaardmagazine in de brievenbussen gedeponeerd. Het ziet er naar uit dat dit opnieuw een verzamelitem wordt. De lezer kan deelnemen aan een wedstrijd (blz. 7). U hoeft enkel maar de politieagent op de (detail)foto te herkennen. De oplossing kan u zenden naar info@rosbeiaard.be
We schrijven begin de jaren zeventig... Pros De Clippel, geboren Dendermondenaar en lid van het vrijwillig brandweerkorps, was aanwezig in een pand waar plots brand uitbrak. Pros dacht onmiddellijk aan zijn collega's en het lag dus volgens hem het meest voor de hand om de brandweer te verwittigen! Hij moet toch even uit zijn lood geslagen geweest zijn bij het zien van de vlammen... Hij snelde naar het telefoontoestel en in paniek schreeuwde hij: "Wat is nummer van de 900?"... Het voorval haalde uiteraard de kranten!
Turnkring Sint-Joris, tijdens een gala in zaal Koningshof.
De heren aan het werk... We herkennen onder meer Norbert Piron, Domien Bosman, Van Goethem, Pierre Vanderrijst, Leon Verhelst, ... Op de achtergrond (podium), zien we het orkest 'The Romy's' dat zich klaarmaakt voor een optreden.
De gebouwen van het Koninklijk Technisch Atheneum, aan de Mechelsepoort, die inmiddels verdwenen zijn. (In de volksmond werden deze al eens 'het meisjes-RITO' genoemd).
-onderste rij: Rudolf Wachtelaer, Jacqueline Swenne, Victor De Decker, Jan Impens, ?
Ontvangst op het stadhuis.
Aan de feestdis.
Vlnr. Victor De Decker, Marc Janssens, Marie-Jeanne Van Oudenhove, Guillaume Van Oudenhove, Christiane Florijn, ?, Erna (echtgenote Rudolf Wachtelaer).
(Met dank aan Marie-Jeanne Van Oudenhove)
Reactie van Daniel De Bruyn:
Ergens in 1975 - Viering 55-jarig bestaan van de club. Eerste foto: De karabijnschutters Club der X. De club was gevestigd in café t Moleken aan de Franz Courtensstraat.
Vlnr. -bovenste rij: Marcel Vanden Brempt, Daniel De Bruyn, Marc Janssens, Guillaume Van Oudenhove.
-middenste rij: Roger Pieters, Hugo Swenne, Dirk Timmerman, Rafael Van Der Stiggel
-voorste rij: Rudolf Wachtelaer, Victor De Decker, Jan Impens en Willy Keppens
Tweede foto
Vlnr. bovenste rij: Erna , Marcel Vanden Brempt, vrouw van Rafael Van Der Stiggel, Daniel De Bruyn, Marie-Jeanne Van Oudenhove, Marc Janssens en Guillaume Van Oudenhove.
-middenste rij: ?, ?, Christiane Florijn, Roger Pieters, Hugo Swenne, Boydens Anne Marie (ex vrouw van Dirk Timmerman), Dirk Timmerman, Rafael Van Der Stiggel
-onderste rij: Rudolf Wachtelaer, Jacqueline Swenne, Victor De Decker, Jan Impens, Willy Keppens
Familiefoto van het gezin van Petrus Florijn (alias de 'Witte Peet').
Foto van Petrus Florijn en zijn echtgenote bij hun 65-jarig huwelijksjubileum.
Vlnr. Maria Van Wezemael, Petrus Florijn, Guillaume Van Oudenhove, echtgenote Petrus en Christiane Florijn. Vooraan Marie-Jeanne en François Van Oudenhove.
De laatste week van de maand mei publiceerden wij een foto van het nieuw gebouw dat aan het station wordt opgetrokken. Nu, drie weken later, heeft het al meer kleur gekregen...
Bovenstaande foto verscheen drie weken geleden op dit blog.
Afgelopen weekend hield de stedelijke brandweerdienst, naar jaarlijkse gewoonte, opendeurweekend. Er waren heel wat belangstellenden die een kijkje kwamen nemen. Velen genoten van de lekkere barbecue.
De nieuwe kapitein-dienstchef G. De Smet (links) in gesprek met Marcel Vertongen (luitenant-bevelhebber op rust van de bijpost Oudegem).
Het duurt geen jaar meer tot aan de volgende Ros Beiaardommegang en dus komt Dendermonde danig onder stoom. De officiële affiche, ontworpen door de tekenaar van De Smurfen, is alvast klaar.
Jeroen De Coninck, zoon van kunstschilder Jef De Coninck, is geboren en getogen in het kunstenaarsdorp Vlassenbroek, maar woont in Zele. Hij volgde tekenles aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Dendermonde en studeerde Grafiek aan het Hoger Instituut voor Grafisch Onderwijs in Gent. Zijn eerste strip De ark van Noë verscheen in 1984. Sinds 1991 werkt hij bij Studio Peyo, waar hij De Smurfen tekent. In 2007 verscheen van zijn hand het album Een kind bij de Smurfen.
Jeroen De Coninck heeft iets met het Ros Beiaard. Hij ontwierp in 1990 al een eerste, niet-officiële, poster voor de Ros Beiaardommegang en kreeg nu van het Ros Beiaardcomité de opdracht om de affiche voor de Ros Beiaardommegang van 30 mei 2010 te ontwerpen. 'Zijn opdracht was om een realistisch Ros Beiaard te tekenen op een zonovergoten Grote Markt, met een publiek in feeststemming', zegt intendant Franki Hervent. 'Daar is hij heel goed in geslaagd.' De affiche wordt vanaf 10 juli te koop aangeboden in het Ros Beiaardsecretariaat en bij de dienst Toerisme. Daarna zal wellicht heel de stad volhangen.
Belangrijk is ook dat nu definitief vaststaat dat de kaarten voor de tribunes langsheen de tocht vanaf 15 oktober verkocht worden. Kaarten voor de tribunes op de Vlasmarkt en de Bogaerddam kosten 25 euro. Voor de tribunes op de Oude Vest, het Heldenplein, het Onze Lieve-Vrouw-Kerkplein en de Emiel Van Winckellaan kosten de kaarten 20 euro. Verenigingen en bedrijven die een pakket van minstens 25 tribunekaarten wensen, kunnen die nu al reserveren bij het Ros Beiaardsecretariaat. Voor de tribuneplaatsen op de Grote Markt en het Justitieplein geldt een speciale regeling: zij kunnen niet op voorhand gereserveerd worden en worden exclusief verkocht op zaterdag 5 december om 9 uur in het stadhuis van Dendermonde. Kaarten voor de generale repetitie op zaterdag 29 mei kosten 10 euro. Kaarten voor de tribune op het Justitieplein worden tegen 35 euro verkocht. (J-P De Lamper)
Zittend v.l.n.r : K. Cools, X, de nieuwe directeur V. Van Rompaey tijdens zijn eerste en tevens laatste opendeurdag, M. Van Onsem-Daems, J. Verleyen, B. Vermeir.
In 1973 bleek uit de recentste cijfers in verband met de exploitatie van de Scheldehaven dat in het dienstjaar 1972 een verlies werd gemaakt van niet minder dan 782.613 Belgische frank. Het verlies was daarmee een flink stuk gestegen tegenover het jaar daarvoor (toen was er een tekort van 390.000 frank). De voortdurend stijgende verliespost had tot gevolg dat de oppositiepartijen BSP en VU in de gemeenteraad hierover interpelleerden. BSP-raadslid Janssens zegde verontrust te zijn wanneer hij vaststelde dat de havenhypotheek steeds zwaarder begon door te wegen op de financiële schouders van de stad. Toch was hij van mening dat er middelen moesten bestaan om de haven de kans te geven rendabel te worden of tenminste een systeem te zoeken dat de haven zichzelf kon bedruipen.
Een VU-raadslid daarentegen trad de BSP-er voor een deel bij, maar trok veel harder van leer. Hij vroeg zich af of het nog zin had een dergelijke deficitaire haven op gang te houden. Hij was van mening dat de Scheldehaven weinig of geen economisch belang had, noch voor de stad, noch voor de regio. Burgemeester Cool en schepen Clement Leybaert gingen met die zienswijze lang niet akkoord. Zij wezen op de zware investeringen die eerder gedaan werden en 'men die zomaar niet in het water kon smijten'... De verliezen werden vooral toegeschreven aan de gevoelige loonsverhogingen, de sociale lasten en de verminderde acitiviteiten in de bouwsector. Er werd ook gewezen op het feit dat de eenzijdige gerichtheid van de haven een grote rol speelde, hiermee bedoelend dat alleen bouwmaterialen en de bijhorende grondstoffen werden verhandeld. Er diende dringend gezocht naar een uitbreiding van de activiteiten. Men beschikte over een fonds dat diende aangewend te worden om bepaalde uitrustingen te vervangen of te moderniseren. De liberalen waren van oordeel dat het voorbarig was om te beslissen de haven op te doeken. De haven bleef dus voorlopig bestaan...
Naar aanleiding van de Ros Beiaardommegang van 2000 was de rivaliteit tussen Aalst en Dendermonde niet uit de lucht. Er verschenen van beide kanten regelmatig publicaties. Wij tonen enkele beelden uit een publicatie "Dendermonde is blij, want 't is bijna 28 mei!", van 'Den Dèrremonse Klapper' - uitgegeven ter gelegenheid van de Paardenzitting 2000 in Aalst (verzameld door Jempi Verhofstadt en Gontran De Groodt).
Wanneer precies staat nog niet vast, maar het stadsbestuur voert in Dendermonde het gsm-parkeren in. Wie dat wenst, kan nog steeds de automaten gebruiken.
Het stadsbestuur onderzoekt nog hoe en met wie deze manier van betalend parkeren het best georganiseerd kan worden. Geschat wordt dat dit aan de stadskas in eerste instantie 15.000 euro zal kosten. In heel wat steden is het al jaren mogelijk om een parkeerplaats te betalen via de gsm. Dankzij het systeem is het niet meer nodig om een ticketje te nemen en je betaalt ook alleen maar het aantal minuten dat je ergens geparkeerd staat. Zo hoeven automobilisten niet meer naar wisselgeld te zoeken en moeten ze niet meer naar de parkeermeter hollen om centen bij te stoppen om wat langer te kunnen blijven staan.
'GSM-parkeren heeft niets dan voordelen', zegt schepen van Mobiliteit Bart Van Malderen (SP.A). 'Er is veel minder kans op betwistingen omdat de politie de parkeergegevens op elk moment kan opvragen. Problemen als onleesbare parkeertickets zijn ook meteen van de baan.' Op basis van een rondvraag bij andere steden en gemeenten gaat het stadsbestuur van Dendermonde ervan uit dat zo'n veertig procent van de bestuurders die hun wagen in de stad achterlaten met de mobiele telefoon zal betalen. (J-P De Lamper)
Gemeenteraadsverkiezingen van 12.10.1952 en 19.04.1953 BSP-kandidaten
Tweemaal werd dezelfde kandidatenlijst aan de kiezers voorgelegd.
Uittredend raadslid Pierre De Smedt stond op de tweede plaats na Alfons Goossens.
Jan De Donder, textielarbeider, werd voor de eerste maal verkozen. Hij bleef gemeenteraadslid tot de eerste fusie in 1971.
Pierre Debergh, Coop-verantwoordelijke, werd lid van de Commissie voor Openbare Onderstand. Hij bleef op de socialistische lijsten fungeren tot hij in 1972 tot gemeenteraadslid werd verkozen.
Jarenlang was hij secretaris van de socialistische bejaardenbond.
Alfons Carpels, sleepbootkapitein, bekleedde de vijfde plaats op de lijst. Hij was lid van het partijbestuur en van het bestuur van de harmonie.
Julien Godin, vakbondssecretaris, fungeerde als zesde op de lijst.
Josephine Huau, echtgenote Van Gijseghem, beter bekend als Fientje van den vrouwenbond, stelde zich al kandidaat in 1938.
Op de Volkshuis-activiteiten was zij steeds aanwezig. s Zomers trok ze mee naar de vakantiehuizen aan zee om er te koken.
Florent Schenoff, negende op de lijst, woonde op het Vestje en moest er stemmen trekken.
Michel Eeckhoudt, tiende op de lijst, was al kandidaat in 1946.
Marcel Daman fungeerde als lijstduwer bij de twee verkiezingen. Na de oorlog had deze Baasrodenaar zich als advocaat gevestigd op de Astridlaan te Dendermonde. Hij stond bekend als liberaal en hield zich bezig met middenstandsproblemen. In 1953 zag hij zijn aantal voorkeurstemmen zelfs fel verminderen.
Na de herverkiezingen in 1953 verloor de CVP haar absolute meerderheid in stemmenpercentage (van 51,68 % naar 48,67 %) en verloor ook een zetel (van zeven naar zes) ten voordele van de liberalen (van één naar twee).
In 1997 had onze reporter van de 'Dèrremonse Gazet' een interview met de toenmalige burgemeester van Aalst, Anny De Maght..., die het een en ander 'blootlegde' aangaande de toekomst van 'Denderend Aalst'.
R: reporter / A: Anny De Maght
W: Meneer de..., excuseer, mevrouw de burgemeester, hoe voelt u zich als burgervader, of moeten we zeggen burgermoeder van Aalst? A: Awel jong, ik kan u zeggen dat het voor mij, als meiske van den buiten, niet altijd even gemakkelijk is. W: Wat bedoelt u daar eigenlijk mee? A: Awel, luister. Ze spreken hier een gans jaar over niets dan carnaval, carnaval en nog eens carnaval. En wanneer het hier dan carnaval is, dan vieren ze 'Vastelauved'... Geraak daar maar aan uit, hé! W: Maar u, als burgemeester, moet toch achter het feit staan dat Aalst wordt gepromoot als een échte carnavalsstad? A: Bah ja jong, maar 't is ook 't enigste wat wij kunnen promoten, hé! Neem nu bijvoorbeeld Dendermonde, daar hebben ze niet alleen een carnavalsviering, maar ook een middeleeuwse Reuzenommegang, een Ros Beiaardommegang en noem maar op! W: Horen wij daar in feite een beetje misnoegdheid of moeten wij het afgunst noemen? A: Awel, afgunst is het juiste woord niet, want burgemeester De Batselier is eigenlijk een goeie vriend van mij. Het komt er gewoon op neer dat ze in Dendermonde meer variabel zijn in hun organisaties.. W: Als burgemeester hebt u waarschijnlijk toch wel enige privileges? A: Privi... wadde? W: Privileges, voorrechten... A: Ah dadde! Bah ja, jong. Ik heb 'ne chauffeur die mij komt halen in Meldert en mij daarna ook weer thuisbrengt. Ik heb nochtans eens een fiets gekregen van Kamiel Sergant, maar 't is mij te ver om alle dagen van Meldert naar Aalst per fiets te rijden. En, ik moet vaak naar recepties en dan loopt dat wel eens mis, hé! W: En hoe gaat het nu met Eendracht Aalst? A: Eendracht Aalst?... (denkt diep na)... Ah ja, Eendracht Aalst. Redelijk goed, zeker? Eigenlijk weet ik daar zoveel niet van, hoor. Als ik naar het voetbal ga, zie ik weinig van de match, nietwaar. Ik moet altijd direct naar de receptie en ge weet hoe dat gaat, hé. W: Mevrouw, hartelijk dank voor dit interview. A: Dat is graag gedaan, manneken! Doe de groeten aan Norbert, hé!
Een beeld van Café 't Moleken, dat inmiddels al geschiedenis is. Uitbaters van dat café waren onder meer Rudolf Wachtelaer, Marcel Vanden Brempt, Lydiane Van Bogaert, ... Het werd geruime tijd geleden afgebroken en maakte plaats voor een appartementsgebouw.
Voilà, de verkiezingen zijn gewonnen én verloren... Enfin, sommigen noemen zich 'winnaar', en degenen die 'verliezer' zijn, noemen het 'de wil van de kiezer'. Dat verzacht waarschijnlijk het leed. Een aantal politici zijn hun 'jobke' kwijt en moeten volgens een aantal kranten 'op zoek naar ander werk'... Maar zo'n vaart zal het wel niet lopen, zeker? De 'gevestigde waarden', die dit keer uit de boot vielen, zullen binnen hun partij wel ingeschakeld worden. De onderhandelingen voor een coalitie zijn nog maar pas gestart en het zit er al bovenarms op! Wat had je gedacht? De show 'must go on', althans voor enkele dagen. De kiezer moet toch geloven dat de politici zich inzetten en voor iedereen het beste willen. Vele mensen hebben zich daar al bij neergelegd en weten dat er veel show bij is. 'Stof voor de media' noemen zij het. Binnen de kortste keren is alles opgelost en de 'ruziemakende, hardwerkende' politiekers worden de beste maatjes, zij het dan voor bepaalde tijd. Een misstap van de ene of de andere, al dan niet met betrekking tot zijn politiek ambt, kan voldoende zijn om de hele boel weer eens op stelten te zetten. 'Déjà vu' heet dat dan! De man in de straat praat al niet meer over de verkiezingen. De enige overblijvende getuigen zijn de plakkaten met affiches langs de wegen. Hoewel, moesten die nog niet verwijderd zijn?
In Dendermonde is een stadsfietsenproject van start gegaan. Het OCMW krijgt 25 fietsen, die gratis ter beschikking gesteld worden. Het betreft gevonden fietsen die niet meer opgehaald werden door de eigenaars. De fietsen werden eerst in het atelier van het OCMW hersteld en door leerlingen van het KTA en het VTI van Dendermonde in rood/witte kleuren herspoten. Ze worden daarna op verschillende plaatsen in de stad gestald in speciale beugels, waar gebruikers ze kunnen uithalen d.m.v. een muntstuk. Dendermonde hoopt met het project het aantal fietsdiefstallen terug te dringen.
Schepen P. Caudron (rechts, naast directeur F. De Smedt van het KT@) was aanwezig op de voorstelling van dit project.
De 'fietsherstellers' aan het werk onder het waakzaam oog van Rudy De Brandt en Thérèse Van Gucht.
K. De Bondt, W. Velleman en R. Temmerman van de lokale politie houden een oogje in het zeil..
De spuitcabine...
Eddy Straetman (l) met twee leerlingen in de spuitcabine...
Serviette met bedrukking. We zien het Ros Beiaard afgebeeld en op de achtergrond de tekst van het lied. Vermoedelijk uitgegeven ter gelegenheid van de Ommegang 2000.
De verkiezingen zijn uiteraard hét gespreksonderwerp vandaag. De uitslag wordt onder bepaalde vorm zomaar op straat gegooid...
Terwijl ik stond aan te schuiven aan een kraam, ving ik een gesprek op tussen drie oudere heren, die zich hadden opgesteld op de passage van de marktgangers, tussen de kramen
A: Verstaat gij het nu nog? De CD&V zorgt daar voor die crisis en nu winnen ze weer de
verkiezingen!
B: Ja, klopt! Iedereen zei over enkele maanden Merci, Leterme, en ze stemmen opnieuw op die partij.
C: Hela, t zijn wel de liberalen die voor die crisis gezorgd hebben hé!"
A: De liberalen? Ah ja, die worden nu afgestraft omdat ze samen met de katholieken in de regering zitten, maar de grote schuld ligt toch wel bij de CD&V!
B: Spijtig dat Dedecker niet meer zetels heeft.
A: Wat brengt dat op? Volgende week slaan die grote partijen weer bijeen en dan kunnen we het weer op onzen buik schrijven.
C: Er gaat weeral niks veranderen, juist niets!
B: En de socialisten? Wat hebben die misdaan dat ze zo achteruitgaan?
A: Nu niet dat ik een liberaal ben, maar dienen Bart Somers dient zijn ontslag in omdat hij vindt dat hij de verantwoordelijkheid moet dragen voor de slechte uitslag van de Open VLD. Precies of dat is dan zijn schuld alleen.
C: Open VLD heeft dat allemaal te danken aan Karel De Gucht. De ene blunder na de andere, dat spel met die voorkennis van Fortis , en er zal nog wel het een en ander zijn, zeker?
B: "Ja, en dan staat zijn zoon daar op de lijst. Zo een jong manneke met een kostuum aan en lang haar. Daar zouden de mensen dan moeten voor stemmen? Alstublieft zeg, waar zijn ze mee bezig?
A: Afschaffen die verkiezingen, dat moeten ze doen! Er stonden er veel op de lijst waar ik nog nooit van gehoord heb!
C: Ja, de vernieuwing zeker, hé?
De heren namen afscheid van elkaar. De ene moest zijn boodschappen afwerken, de tweede diende zich al te haasten omdat zijn kaartmakkers zaten te wachten. En de derde , die zocht blijkbaar anderen om verder mee te praten over de uitslag.
Opvallend bij dit gesprek was dat ik geen enkele keer heb opgevangen dat ze daar in Brussel toch allemaal zitten om hun zakken te vullen, wat normaal telkens in dergelijke conversaties meer dan eens aan bod komt
Een vriend van mij moest naar de dokter. Naar verluidt scheelde er wat aan zijn carrosserie Toen hij mij dat vertelde, kreeg ik onmiddellijk het beeld voor ogen van de klassieke gebeurtenissen in de wachtzaal van de arts Onder de wachtenden zie je mensen die de Knack lezen, omdat ze die thuis niet hebben, of om misschien wat geleerder te doen tussen de anderen Je ziet de spanning bij sommigen, het ongeduld en nog allerhande ongemakken. Je zal dat ook wel al meegemaakt hebben, zeker?
Toen ik mijn vriend enkele dagen nadien thuis ging bezoeken, liet hij me weten dat het niet zo bijster goed ging met hem. De huisarts had hem doorgezonden naar de kliniek, en uitgerekend op het moment van mijn bezoek, verwachtte hij een telefoontje met de uitslag. Enkele minuten later rinkelde de telefoon. Het was de dokter aan de lijn. Ik deed teken dat ik uit beleefdheid de kamer zou verlaten tot na het telefoongesprek. Mijn vriend gaf me een seintje dat dat niet nodig was. Hij zette de luidspreker van de telefoon aan. Ongewild luisterde ik mee naar de uitleg van de dokter Om te tonen dat ik eigenlijk niet wilde meeluisteren nam ik een krant, die daar op tafel lag, maar hoorde toch enkele fragmenten van het gesprek Ik hoorde de dokter onder meer zeggen: Aangezien de stopzetting van de oestrogeenproductie in de eierstokken eveneens gepaard gaat met een significante vermindering van de botdensiteit, werden deze hormonen substitutie behandelingen ook in grote mate voorgeschreven aan niet symtomatisch gemenopauzeerde vrouwen. U moet hop innemen. Hop behoort tot de familie van de prenyflavonoiden die net als de soyafyto-oestrogenen een structuur hebben die sterk gelijkt op de oestrogenen bij de vrouw tussen deze preyflavonoiden werkt een prenylnaringennine met een oestrogene activiteit Tja, of ik nu meeluisterde of niet , veel heb ik er echt niet van verstaan. Jij wel?
De opening, in de vijfitger jaren, van het eerste grootwarenhuis van schoenen, op de hoek van de Kazernestraat en de Franz Courtensstraat, ging niet onopgemerkt voorbij. André De Vos opende er zijn uitgebreide en vernieuwde zaak in aanwezigheid van de bekende schippersfamilie uit het feuilleton Schipper naast Mathilde. De aankondiging had ervoor gezorgd dat een ware mensenmassa was afgezakt naar de stad. Ze wilden allen van deze unieke gelegenheid gebruik maken om de familie te ontmoeten. Vele stedelingen en inwoners uit de omliggende gemeenten konden hun lievelingen van het televisiescherm in levende lijve bewonderen.
Toen de bekende gasten arriveerden, stormde het volk de straat op. Er waren zes acteurs uit de serie aanwezig, onder wie Philidoor (de stotteraar), Madam Krielemans en Mathilde. In een ommezien was de Franz Courtensstraat in een ware mensenzee herschapen. De dame die het personage Marianneke vertolkte in de reeks, kreeg de eer het lint door te knippen zodat de zaak officieel werd geopend.
In 1985 werd door het Dendermonds Karnavalverbond de 'Deirmonse Spelen' georganiseerd op de Oude Vest. Het betrof een spelnamiddag voor de aangesloten carnavalsverenigingen. Aanvankelijk was het de bedoeling om deze spelen in te richten tussen verenigingen uit Aalst en Dendermonde, doch die van Aalst bleven liever in hun Ajuinenstad. Veertien stedelijke groepen namen het tegen elkaar op en de Lizamariekes wonnen uiteindelijk het pleit, gevolgd door de Schensjmoelen. De inzet was een wisselbeker, geschonken door uitgeverij De Cuyper.
Het edel fiere Ros ging dansend door d'aloude stede. Zijn dans ontbloeide tot een zinderende zegezang. O blij verrijzen tussen ons van 't heroiek verleden! O schitterend symbool van Dendermondse vrijheidsdrang!
Het was een blauwe droom tot zoete werk'lijkheid geweven. Ach Prudens, die zijn stadje niet voldoend bezingen kon! Toen Reinouts dapper Ros in 't hete vuur zich had begeven, Verhief de vreugd' zich lijk een leeuw'rik gorg'lend naar de zon!
Een triomfator evenarend, massa's langs de wegen In geestdrift doend' ontsteken, werd 't Ros ter Markt verwacht, Waar iedereen van Aymons zonen, strekkend blanke degen, Te zamen met het zonlicht luide hulde bracht.
Wijl ene zegekreet, als dankzegging, uit 't harte welde, Reed Reinout met zijn broeders door de goede Denderstee. De lentewind droeg blij veel echo's over brede Schelde En 't schalkse Beiaardliedje zongen belfortklokken mee.
't Ros Beiaard danst opnieuw door feestelijk bevlagde lanen; Capriccio van klank. De kleur wit en helder rood! De hope stond geplant in 't Denderland als zegevane. 't Ros Beiaard maakt de kleine stad onsterfelijk en groot!
Voor degenen die op een lijst staan, begint de tijd te dringen! Kriebels in de maag, zenuwen, vragen... Ik kan mij voorstellen dat zij vandaag en morgen op de tippen van hun schoenen lopen. "Geen compassie," zegt ons moeder, "ze moeten dan maar op geen lijst staan hé". Misschien heeft ze wel voor een groot deel gelijk. "Aan de andere kant moeten ze er wel zijn," zegt haar buurvrouw. "Bah, 't zijn allemaal dezelfden" repliceert ons moeder.
Het zijn waarschijnlijk gedachten van de meeste doorsnee-burgers? Bij de bakker stond er vandaag iemand, die zich afvroeg waarom die verkiezingen altijd op een zondag moeten gehouden worden. Waarom niet op een tweetal weekdagen, zoals in andere landen? Persoonlijk vind ik dat niet zo'n slecht idee! Zoiets heb ik wel nergens gelezen in een of ander partijprogramma... Moge het een hint wezen, beste politici? Ik vind het wel straf, dat in een bepaalde krant een artikel verscheen met als titel 'Wie niet gaat stemmen, riskeert niets!'. Er stond letterlijk: 'De Belgen die zondag niet naar de stembus trekken, om welke onwettige reden dan ook, zullen niet bestraft of beboet worden'. Wat is dat nu weer voor iets? Wat verder:'De mensen die hun taak als voor- of bijzitter van een kiesbureau niet uitvoeren, zullen wel worden vervolgd'... Zoiets publiceren ze dan de dag voor de verkiezingen... Ik zie het eigenlijk een beetje als 'sfeerschepperij' van de media, die vaak de lezer op stang jagen en opzadelen met dingen waaruit problemen kunnen voortvloeien... Of zijn het de traditionele partijen die zoiets lanceren, uit vrees voor een massale stemming op bepaalde partijen? In ieder geval, ik ga mijn stem uitbrengen... Ik hecht weinig geloof aan dergelijke schrijfsels...
In 1981 werd een gedenkpenning uitgegeven, met aan de voorzijde de afbeelding van de gerestaureerde gevel van de Zwijveke-abdij en aan de keerzijde het Ros Beiaard, bereden door de Vier Heemskinderen. Daarmee sloot de stad zich aan bij de lange rij steden en gemeenten die bij een of andere gelegenheid een dergelijke penning hebben uitgegeven.
Schepen Luc Wiemeersch onderstreepte, tijdens de voorstelling van de penning, de belangrijke rol van de Abdij van Zwijveke in de stedelijke geschiedenis. De restauratie van het in 1961 aangekochte pand kostte de stad een aardige duit en gebeurde bij middel van een legaat. Er werd geen betoelaging gevraagd. De schepen dankte ook de financiële instellingen voor hun medewerking.
Er waren drie soorten penningen, twee gouden en een zilveren, en daarnaast ook een ruilpenning van 50 rossen. De middenstanders van de stad werden in de gelegenheid gesteld de penningen aan te kopen en als wisselgeld uit te geven aan de klanten die dat wilden als souvenir of relatiegeschenk. Men hoopte met de opbrengst een of ander cultureel werk te kunnen ondersteunen.
De uitgever onderstreepte dat er een duidelijk onderscheid diende gemaakt te worden tussen de verschillende penningen. Eerst was er de reeks in de edele metalen (goud en zilver) en dan had men de wisselmunt.
De gouden penning had een doormeter van 30 mm, woog 9,8 gram en kostte 15.950 frank.
De tweede gouden penning had een doormeter van 21 mm, woog 3,9 gram en had een waarde van 7.350 frank. De zilveren penning tenslotte had eveneens een doormeter van 30 mm, woog 12 gram en had een waarde van 2.300 frank. Alle stukken werden voorzien van een garantiecertificaat.
Van de ruilpenning werden 30.000 exemplaren aangemaakt. Ze werden in omloop gebracht van 15 augustus tot 30 september.
Ook de 900-ambulancewagen stond al eens voor de brug... De procedure voor de geleiders van de ziekenwagen bestond er toen in dat zij de 900-centrale dienden op de hoogte te brengen van een dergelijk oponthoud.
Het is feest op het kasteel van Laken. Koning Albert II viert vandaag namelijk zijn 75e verjaardag.
Albert Felix Humbert Theodoor Christiaan Eugène Marie van België zag het levenslicht op 6 juni 1934 in Brussel. Hij was het derde kind van koning Leopold III en koningin Astrid. Zijn Zweedse moeder overleed wel een jaar later.
Albert II was niet voorbestemd om ooit koning van België te worden, maar zijn oudste broer, koning Boudewijn I, en diens vrouw koningin Fabiola bleven kinderloos. Zo kwam het dat hij toch op de troon belandde in 1993, na het overlijden van Boudewijn in Spanje.
Bijna zestien jaar later mag Albert II zich een van de geliefste Belgische koningen ooit noemen. Sinds enkele dagen mag hij zich trouwens de oudste, regerende vorst noemen. Leopold I stierf namelijk enkele dagen voor zijn 75e verjaardag.
Koning Albert II trouwde in 1959 met zijn Paola. Het huwelijk bracht drie kinderen voort: prins Filip, prinses Astrid en prins Laurent.
Met tien stonden we bij de beenhouwer Een dame, die voor me was, bestelde 150 gram américain préparé, 150 gram gehakt, 200 gram américain pure, 100 gram paardenfilet niet te dik gesneden en 250 gram vol-au-vent. Wat me opviel bij het afwegen, was dat ze 180 gram préparé kreeg, 167 gram gehakt, 223 gram américain pure,130 gram paardenfilet en 281 gram vol-au-vent Ze bestelde ook nog een biefstuk van zon 400 gram. Met een geroutineerde beweging sneed de slager het gevraagde stuk vlees, smeet het op de weegschaal, die 467 gram weergaf. Mag het iets meer zijn? vroeg hij alsof het een verontschuldiging betrof. De dame knikte bevestigend. In deze tijd lijkt dat allemaal te kunnen en te mogen. Maar het was ooit anders. Waar is de tijd dat men commentaar gaf, omdat de beenhouwer het inpakpapier meewoog? Sommigen durfden dat! Ik vond het uiteraard vergezocht
De dame in kwestie liet weten dat het alles was. De slager tikte op de knop van de weegschaal en de rekening verscheen, zowel op het display als op het papiertje dat met een aarzelende beweging verscheen. De bestelling werd in een plastieken zakje gedeponeerd en bleef achter de toog staan, tot de dame betaalde. Tijdens het betalen viel al rinkelend 20 cent op de grond. Niemand bewoog Geen mens maakte aanstalten om die gevallen centen vroeger 8 Belgische franken op te rapen. Het was alsof iedereen dacht dat ze zich zouden belachelijk maken, wanneer ze het gevallen geld zouden oprapen Ik bukte me,raapte het geldstukje op en wilde het aan de dame geven. Die maakte een gebaar dat het niet hoefde! Ze zei: Het is voor de eerlijke vinder! Ik hoorde sommigen grinniken.
Ik stak de 20 cent op zak en deed mijn bestelling. Ook bij mij had de beenhouwer zoiets van het zal wel wat meer mogen zijn. Ik stemde toe, betaalde en vertrok. Bij het verlaten van de winkel hoorde ik gemompel onder de wachtenden Hadden ze het over de 20 cent? Waarschijnlijk wel! Maar zouden ze geweten hebben, dat ik het in de volgende winkel die ik aandeed, in een uitgestalde collectebus stak voor een goed doel? Misschien hadden ze dan geen commentaar gegeven? Of juist wel?
Vergètj mèire ni te gon stèmme, want ze zèllen â-j-èmme! As ge ne langksloëper zait, loitj tèn immant bèlle want as ge ni-j-'n goët kan de boete tèlle! Vèr die dad' op de laiste stoën, 't mauge éir goe vergoën!
Eind juni 1958 trok de 'Ronde van Frankrijk' als een wervelvind door de stad. De start van de etappe was in Brussel gegeven en de afstand bedroeg 184 km. De rit was in feite meer een circusvertoon. Voor de leken in de wielersport is de doortocht van de publiciteitscaravaan en van de renners een buitengewoon iets. Duizenden wielerfans en nieuwsgierigen waren afgezakt naar het stadscentrum, om een glimp op te vangen van de renners. De stad kwam tussen in de bevoorrading en leverde 540 taartjes, 40 kg ijs, 25 kg suiker, 15 kg pruimen, 3 kg chocolade, 300 bananen, 40 citroenen en 200 appelsienen, die aan een stand werden uitgedeeld aan de voorbijrijdende renners. Gans het gebeuren duurde zowat twee uur. Om 14.15 uur dan: het hoogtepunt... De wielerfans kregen hun vedetten te zien. Renners als Jan Aerts, Alfredo Binda, Jean Goldschmidt, Louison Bobet, Raphael Geminiani, André Darrigade en vele anderen passeerden de duizendkoppige massa... André Darrigade won de rit die aankwam in Gent. De Luxemburger Charly Gaul werd de eindwinnaar van de Tour in 1958.
Toen kwam de bezemwagen en alles was voorbij...
Bobet en Geminiani, en rechts eindwinnaar Charly Gaul.
Persartikel naar aanleiding van het overlijden van politiecommissaris Hillewaert in 1969.
Op onderstaande foto zien we de leden van het politiekorps tijdens de begrafenis van de overleden commissaris. We herkennen o.m. vooraan (vlnr): burgemeester Bruyninckx die de lijkrede uitspreekt, brandweerluitenant Willem Everaert, Desiré De Clippel, Hendrik Spanoghe, Lucien Bonkoffsky, Jean Van Der Veken en Florent De Potter.
We herkennen o.m.: staande (vlnr): Willy Van Den Dungen, ?, Hugo De Loose, Theo Moriaux, Wies Bauwens, Lucien De Pauw. zittend (vlnr): Gerard Verelst, ?, Marcel De Cock, Burssens (?), René De Man.
In april 1970 liet Eugeen De Decker het leven bij een dodelijk ongeval. Hij verongelukte, terwijl hij met een bulldozer aan het werk was op de gronden van de botenclub, waarvan hij lid was. Eugeen was niet meer weg te denken uit vele verenigingen, waar zijn levensideaal dienstbaarheid voor anderen steeds een begrip was.
In 1956 werd hij lid van het Stedelijk Brandweerkorps. Na de graden van korporaal en sergeant te hebben gedragen, werd hij in 1965 onderluitenant van het korps. Hij was tevens de bezieler van de duikersploeg.
Eugeen werd door zijn collegas-brandweermannen ten grave gedragen op 18 april 1970.
Eugeen De Decker wordt door zijn collega's-brandweermannen naar zijn laatste rustplaats gebracht. We herkennen o.m. Willy De Looze, Wiliam Van Den Brande, Jozef Van De Velde, François Franckaert, Alfons Quisquater en Eugène Moens.
Brandweercommandant Achiel Van Driessche brengt een laatste groet aan het stoffelijk overschot van luitenant E. De Decker.
In juni 1967 werden 56 nieuwe sociale woningen gebouwd in de Korte Dijkstraat. De bewoners van de onteigende huizen in de Nieuwstraat kregen voorrang om de nieuwe woonsten te betrekken.
Een gedicht (verschenen in 'Denderland' van 25 maart 1949), over het standbeeld van Pater De Smet. De vierde strofe werd eraan toegevoegd in 1982 door Marc De Decker, nadat het beeld van de sokkel gevallen was...
Voor de grote kerke schrijdt er daar een bronzen vent. 't Is de grote zwartrok; is er iemand wel die hem niet kent? 't Is alsof hij uit de kerk of uit de hemel kwam gegaan, en een ogenblik later midden op de straat bleef staan.
Met het kruis en met de olijftak, 't is alsof hij de straat oprent, om de vrije weg te wijzen als een pront verkeersagent. "Luistert mensen" zal hij roepen, "lijk het nu gaat is 't niet best, zo ging 't ook eerst bij mijn wilden in het rotsige Far-West".
Wordt geen wilden van Europa, doet een deel de weg terug, dan doet gij mijn missiewerk niet weer teniet achter mijn rug. Maar met maat en regel alles, niet zonder de vreze Gods, dan alleen ga ik in vree weer op mijn voetstuk, op mijn rots.
* * * * * *
't Was ten jare tweeëntachtig dat het voetstuk op het plein, door de zwartrok, groot en krachtig, plots verlaten bleek te zijn. Een lege sokkel, stille getuige van een beeld dat is vergaan, weggeteerd, maar 't kan niet helpen dat zijn missie blijft bestaan.
De verkiezingen... Geen mens die kan ontkennen dat hij niet op de hoogte is van de nakende verkiezingen... Als je de brievenbus opentrekt, zijn de 'gekaderde' omslagen - de klassieke 'betaalenveloppes' - vergezeld van een handvol verkiezingsdrukwerk. Ik hoor het velen al zeggen: "Wat moet dat allemaal niet kosten?". De vraag is of de kiezer door al dat drukwerk te beïnvloeden is? Je bent toch verplicht aanwezig te zijn in het stembureau, dus kan je evengoed je stem uitbrengen op de een of andere kandidaat-parlementariër, of dat nu iets uitmaakt of niet. Ik stel mij soms wel de vraag of mensen die toekomen aan het stembureau, zich nog bedenken, doordat zij de kandidaten nog even ontmoeten aldaar. Degenen die op de lijst staan, hebben - niettegenstaande de stress - steeds een vriendelijk gebaar over, of zelfs tijd voor een kort gesprek (waar zij dit anders zeker vergeten). Opvallend is ook dat vele kiezers vaak de kandida(a)t(en) stellig beloven 'voor hen te zullen doen', alvorens zij het stembureau betreden. De ervaren kandidaten lijken hier, naar verluidt, niet steevast in te geloven... En, weet jij al wie je stem krijgt? Persoonlijk denk ik van wel...
Het is bijna 50 jaar geleden, dat de door iedereen gekende en geliefde supporter nummer 1 van KAVD overleed. August Mestag sliep in op 16 september 1959, om 17.30 uur in het Dendermonds Gasthuis, op 83-jarige leeftijd.
Door bijna iedereen werd hij Gustje of nonkel Gustje genoemd. Zijn populariteit was immens groot.
August Mestag kan men gerust het prototype van de lokale middenstander noemen. Hij had iets van zowel de schalkse Uilenspiegel als van de levensgenieter Pallieter
Gustje kon met iedereen overweg en wist zich steeds aan te passen aan de omstandigheden.
Het leven omschrijven van Gust zou ons te ver leiden en wellicht zou het internet onvoldoende paginass voorhanden hebben Zijn leven was een aaneenschakeling van anekdotes waar iedereen met plezier kan aan terugdenken.
We sommen enkele kenmerken op van August Mestag:
-Gustje was danig fier op zijn haardos, zelfs nog als Mang (den Bot) de coiffeur veel moeite kreeg om zijn uitgedunde haardos over zijn schedel te verdelen Hij droeg dan ook bijna nooit een hoofddeksel.
-Hij ontbrak omzeggens op geen enkele begrafenis in de stad en verzamelde doodsbrieven en bidprentjes in een reuzenkoffer. Alles was keurig en alfabetisch geklasseerd.
-Gustje fungeerde meer dan 45 jaar als tweede getuige bij aangiften van geboorten, zodat bijgevolg de geboorteregisters van de stad meer handtekeningen van Gustje bevatten dan van alle burgemeesters samen Bij het checken van onze eigen geboorteakte vonden wij ook de handtekening van August Mestag!
-Gustje speelde jarenlang Nicodemus aan de zijde van de enige échte Sinterklaas (meestal bakker Cesar Moens) De kostuums werden ook al eens omgewisseld, zodat ze als Sinte-Gustje en Zwarte Cesar op de baan gingen...
Bakker Cesar Moens.
-Gustje stak bij elke thuismatch van KAVD de supporters en spelers een hart onder de riem door hen via de microfoon toe te spreken voordat de aftrap werd gegeven. Hij vertoklte steeds op voortreffelijke wijze het KAVD-lied.
-Gustje was dankbaar voor het leven dat hem elke dag werd geschonken. Zijn leuzes waren: Humor is de beste medicijn en In de hemel lachen ze ook graag!
-Als kind was hij een echte waterrat. Elk verbod door eender wie en de daaraan verbonden gevolgen lapte hij aan zijn laars. Hij nam indien mogelijk een dagelijkse duik, als het weer dat toeliet.
-Op 13-jarige leeftijd bracht Gust op de maandag van kermis een drenkeling op het droge. Een klein meisje was in de Dender gesukkeld en Gustje dook als een volleerd redder het water in. Diezelfde avond bracht de Harmonie van de Katholieke Burgerskring, waar Gustje spelend lid was, een serenade aan zijn deur. Hij nam prompt zijn instrument en speelde mee tijdens zijn eigen huldiging!
-Gustje kroop in de kapel van het Heilige-Maagdcollege stiekem in een biechtstoel en hoorde de biecht van een aantal nietsvermoedende klanten Op een bepaald ogenblik kwam de superior dit te weten en haalde Gustje met de nodige heisa uit de biechtstoel. Vader Mestag werd naar school geroepen en de gevolgen bleven niet uit. De bengel ontving een stevige pandoering van zijn vader en riep: zû nèig ni sloëge, ge goët er man roepingk vèr paster ouitkloppe!
-Gustje was ook een fervent kaatser.
-Gust verloor zijn eerste echtgenote tijdens de oorlog. Een inslaande bom op de Grote Markt werd haar fataal. Hij hertrouwde met Nancy Black, met wie hij café Den Tinnen Pot op de Grote Markt uitbaatte. -Op vlak van hulpbetoon was Gustje steeds op de eerste rij te vinden. Vooral ten voordele van de weeskinderen legde hij een intense bedrijvigheid aan de dag.
-Gustje kon een beetje vanalles uitleggen als de beste advocaat, zingen, toneelspelen, gedichtjes maken, musiceren, componeren,
-Wilde men iets meer te weten komen over Dendermonde dan was Gustje de aangewezen persoon.
-Na het overlijden van zijn echtgenote Nancy trok Gustje in bij zijn zoon in de Bogaerdstraat. De laatste jaren van zijn leven leed hij aan reuma en artrose in de hoogste graad. Vele Dendermondenaars zullen zich nog herinneren dat Gust regelmatig in een rieten zeteltje buiten kon genieten van het goede weer. Elkeen die er passeerde sloeg een praatje met hem. Hij was en bleef een optimist!
Volgende zondag is het weer zover... We 'mogen' weer ter stembus. Hoewel ik de meesten wel hoor zeggen: "We moeten weer gaan stemmen"... Deze laatsten hebben het niet direct bij het juiste eind! 'Kiesplicht' lijkt een verkeerd woordgebruik. De aanwezigheid van de kiezer in het stembureau is vereist, maar 'stemmen' is niet verplicht! Sedert 1893 staat nochtans in de Grondwet 'de stemming is verplicht en geheim'. Een bepaald percentage brengt een blanco stem uit en heeft dus in feite de reglementering niet toegepast naar de regel. Het gepalaver over het al dan niet afschaffen van de kiesplicht is al meerdere keren vastgelopen. De opkomstplicht staat in de Grondwet, en dat betekent dat de regel niet zo makkelijk te veranderen is. De meeste andere aspecten van het kiessysteem kunnen met een gewone wet geregeld worden. Om de grondwet te veranderen moet eerst de federale regering en een meerderheid van het parlement zich bereid verklaren om artikel 62 "voor herziening vatbaar" te verklaren, en vervolgens kan het volgende parlement het artikel met een tweederdemeerderheid wijzigen. De man in de straat laat over het algemeen weten dat hij liever niet zou verplicht worden te gaan stemmen. De algemene stelregel hieromtrent luidt: 'Wat maakt het uit dat we gaan stemmen, de partijen maken een coalitie en er komt geen verandering'. We hoorden nog het volgende voorstel: 'Laat gewoon de persoonlijke voorkeurstemmen tellen voor de samenstelling van een regeringsploeg'. En ja, misschien komt er dan wel enige verandering, wie weet?
Schooljaar 1995-96 - 3de leerjaar B van het Koninklijk Atheneum
Alide AAZIBOU Hafsa AFENNAS Hajar AFENNAS Hager BAIKOU Erkan BOZAL Wendy BROOTHAERTS Niki CLAUS Laurent DE CONINCK Stefaan DE CONINCK Sophia DE ROOS Nathalie DUQUESNE An KUYKEN Miguel PEREIRA CARNEIRA Sylvester SIGIN Jennifer STEVENS Kelly STEVENS Jessica THAEY Natasha THAEY Eline VAN CAEKENBERGHE Lien VAN DEN ABBEELE Yana VANDERRIJST Sonny VAN SPITTAEL Sil VERHEIRSTRAETEN Katrien VLASSENROOT Mohammed YACOUBI
Leraressen M. COOREMAN-GEUBELS (links) - L. DENBERG
Schooljaar 1995-96 - 6de leerjaar A van het Koninklijk Atheneum
Hafid AMMAR Lynn BRABANTS Nathalie CNUDDE Abdelmohin DAHDOUH Gadija DAHDOUH Tom DE COCK Nils DE GEEST Kevin DE PAEPE Davy DE WOLF Aäron MEIRLAEN Ezra MERTENS Wendy PANNECOECK Robby SABBE Majid SAIH Stijn TIMBERMONT Jan VAN DER EECKEN Lucinda VAN HOVE Tiny VAN ROY Erwin VERBELEN Junior VERDOODT Jern VERMEIREN Tom WAUTERS
Lerares I. ROBBRECHT-DE HAUWERE (links) - directrice A. VAN DER EECKEN
Faitelaik mauge z'in Oilsjt kontènt zain dâ me wéir, Dèrremonteneirs, e goed' èrt èmme! Mè-j-al wâ dâ z'ons al oëngedoën èmme zai me wéir nog zuë goet vèr wegwaizers te zètte nor éir boeredèrp! As't moest ô mèi ligge zouë't van dem balange ni woër zain!
Wil je contact nemen met de blog voor het sturen van een foto, het geven van informatie of het vragen om inlichtingen, stuur uw email via het voorziene vak hieronder. U kan ons helpen bij de identificatie van personen. Herken je iemand dan vernemen we dit graag met een email.
de 
