Deze blog toont U maar één pagina. De andere worden in een archief geplaatst. Door onderaan de pagina op één der pijlen te klikken kom je verder. Je kan ook een onderwerp in onderstaande inhoud aanklikken. Oudere publicaties worden nog regelmatig bijgewerkt.
Van alles wat... ... over de enige échte Ros Beiaardstad! Het wel en wee van Dendermonde, veel fotomateriaal en af een toe een vleugje humor in ons dialect!
Bent u in het bezit van fotomateriaal van alles wat met Dendermonde (geen deelgemeenten) te maken heeft, en wenst u dit op het blog te zien verschijnen? Aarzel niet en geef ons een seintje op jpmc@skynet.be.
Wij danken u bij voorbaat!
En... mocht u dit blog goedvinden, kan u in de linkerkolom een waardering geven (beoordeel dit blog).
27-06-2009
Opendeur KTA1...
19 mei 1990 Opendeurdag KTA I
E. Van Overstraeten en Troch
De afdeling elektronica pakt uit met nieuw audiomateriaal: de elpee verdwijnt en maakt plaats voor de cd.
In het teken van de Ros Beiaardommegang op 27 mei 1990 had de Vriendenkring een wedstrijd uitgeschreven voor alle leerlingen tot het tweede middelbaar van alle Dendermondse scholen.
Op de opendeurdag worden alle werken tentoongesteld.
Op de opendeurdag richt turnleraar G. Geerinckjaarlijks een minivoetbaltornooi in.
De KTA1-ploeg neemt het op tegen een selectie ouders en oud-leerlingen.
Staand (v.l.n.r.): Patrick Kindermans, William Vereecken, X, Danny DHondt (jarenlang keeper van Sportkring Lokeren), Patrick Van Damme, Kris DHondt
Zittend: Steven Mertens, Geert Van Den Broeck, Raf De Wolf, Bert Moens, Nordin Zerouali
In 1990 voerden de scholenvan het Gemeenschapsonderwijs een actie 'Red de Schelde'. Tevens werd gemikt op een vermelding in het 'Guiness Book of Records'...
Leerlingen maken reclame voor de actie tijdens de maandagmarkt.
Het duurt nog wel bijna een jaar vooraleer het Ros Beiaard zijn triomfantelijke tocht door de stad zal maken, maar toch staat het reeds duchtig in de actualiteit
Maar waar komt het Paard nu vandaan?
We moeten alvast terug naar de middeleeuwen Aymon, Heer van Dendermonde, leefde in onmin met Karel de Grote. Om de verzoening enigszins te bewerkstelligen stemde Karel toe in het huwelijk van zijn zus Aya met Aymon. Uit het huwelijk sproten vier zonen, namelijk Ritsaert, Writsaert, Adelaert en Reynout. Ze werden door hun vader tot ridder geslagen. Reynout was een zodanige sterke kerel dat geen enkel paard tegen zijn kracht was opgewassen. Aymon bracht Reynout naar een burcht, waarin een door iedereen gevreesd paard zat opgesloten. Jawel, het Ros Beiaard Reynout slaagde erin het paard aan zijn wil te onderwerpen.
Neef Lodewijk, Karel de Grotes jaloerse zoon, maakte echter ook aanspraak op dat ros. Hij daagde Reynout uit tot een schaakspel, met het hoofd van de verliezer als inzet. Lodewijk verloor en werd door Reynout onthoofd. Karel de Grote was door dit voorval op wraak belust en de vier zonen van Aymon vluchtten op de brede rug van het Ros Beiaard.
Via Spanje kwamen ze in Frankrijk terecht, in het slot Montauban. Daar dienden zij zich te verdedigen tegen de legerbenden van oom Karel. Ze wisten echter te ontsnappen en kwamen in Dinant terecht. Het Ros Beiaard sprong daar over de Maas met de vier zonen op zijn rug. Door de kracht van de sprong scheurde een stuk rots. De rots viel en bleef loodrecht in de Maas staan (de bekende Rocher Bayard)
De vier ridders zagen echter de ongelijke strijd in en keerden terug naar het ouderlijk verblijf in Dendermonde. Ze troffen er hun rouwende moeder aan. Heer Aymon was in Karels macht.
Aya smeekte haar broer om vrede en Aymon werd vrijgelaten. Bovendien deed Karel de Grote een voorstel Hij wilde vrede sluiten in ruil voor het Ros Beiaard.
Bekommerd om het lot van zijn familie, willigde Reynout de eis van zijn oom in. Het paard werd naar de Dendermonding gebracht. Er werden zware molenstenen om de nek van het ros gehangen en het stortte in het water. Tot tweemaal toe verbrijzelde het de stenen en zwom naar de oever, waar zijn meester stond. Het drama werd Reynout te machtig: hij wendde zijn hoofd af, toen het paard voor de derde keer bovenkwam. Het edele paard wilde niet langer leven en verdronk
Voor- en achterzijde van een medaille. Aan de voorzijde staat het wapenschild van de stad, met daarboven de tekst 'Dendermonde'. De achterzijde toont een lauwerkrans, waarin nog een (onduidelijke) afbeelding merkbaar is. De diameter van de medaille is 4 cm.
Naar aanleiding van het onverwacht overlijden van Karel Van Miert, minister van Staat, publiceren wij drie foto's (die eerder al op het blog verschenen). Het betreft een bezoek van Karel Van Miert aan onze stad in 1981.
Op bovenstaande foto zien we links Norbert De Batselier en Janny Janssens, rechts Marc Galle en Karel Van Miert, uiterst rechts Alice Wéry.
Karel Van Miert en Alice Wéry.
Alice Wéry, Charlotte Stallaert en Karel Van Miert.
Norbert De Batselier (in "De Morgen" d.d. 24.06.2009) over Karel Van Miert, de eerste partijvoorzitter van de gesplitste SP die hij had leren kennen bij de toenmalige Jongsocialisten:
" Van Miert komt de verdienste toe dat hij de SP Vlaams, progressief en pacifistisch maakte. Hij vatte daarmee als geen ander de tijdgeest".
Nâ maugde dâ ni-j-oërdeg oppakke, mor 't géin dâ'k naa gezien èm dad'ister em bitsjen auver zènne. Ieronder stoëd' e potrèt dâ'k gevonnen èm en dor stont onder 'Ros Beiaard'... Ik wirt bekan zot! Alléi, verstojje géir dâ nâ, dâ z'onder azuë-j-iet dèirve schraive dâ 't ê Ros Bajjort is? Awèl mersie zènne! Azuë lache mè-j-ons Pèirt... En faitelaik, iërlaik gezèit is't nog ê giël klèim bitsje schoejner as dâ liëlek spèl van Oilsjt! Stèld' â nâ véire dâ ge d'r as kintsj moet gon opzitte... 't Is goe vèr ne schrik van op te doen nowô!
Mor 't is nog ni-j-alles zènne. In Ollant stoët er ieverst uëk azuë-j-iet oërdeg en dâ noemd' uëk 't Ros Bajjort... 't Is vâ nen Ollantse koejnstenèir zègge ze... ne zéikere Tom Waakopreijers... Zanne noëm alliën al wèrkt op de zéine! Wèl mènsje lief! Oe dèirve ze? Ik pèisdege goet dâ't 'n schilpadde was!
De feestelijke kennismaking met dit project vond plaats op zaterdag 30 mei vanaf 14.30 uur. U kon de gebouwen van de kleine reus (ingang Heldenplein) bezoeken en genieten van de gratis animatie (springkasteel, grime, speeltuin, poppenkast Suikerbol). Daarnaast was er ook doorlopende circusinitiatie op het Heldenplein!
Dit project is een gezamenlijke realisatie van Kt@ Dendermonde, Stad Dendermonde (dienst middenstand en sociale zaken), UNIZO Waas en Dender (afdeling Dendermonde) en de Middenstandsraad van Dendermonde.
Waar? Heldenplein 6, 9200 Dendermonde
Het programma van de officiële opening zag er uit als volgt: >>> 11u00 onthaal
>>> 11u30 toespraken - Aankondigingen door Directeur Kt@, Dhr. Michel Mailliard - Toespraak Kabinetschef van minister van werk, onderwijs en vorming, Dhr. Geert Schelstraete - Toelichting project gedeelte opvang tijdens het winkelen door Schepen Martine Van Hauwermeiren (Middenstand) - Toelichting project gedeelte onthaalouders als link naar het werkveld door Schepen Janssens Theo
>>> 12u00 doorknippen van het lint door Dhr. Piet Buyse (Burgemeester)
>>> 12u05 bezoek aan kinderopvang
>>> 12u15 bierreceptie aangeboden door de Stad Dendermonde en Kt@ Dendermonde
>>> 12u30 optreden van Liesbeth Hermans (leerling Kt@ - X-factor)
>>> 13u30 einde
>>> 14u30 tot 17u00 opening voor het grote publiek met doorlopende kinderanimatie
Uit
De Kleine Reus vangt kinderen van shoppende ouders op Kinderopvang houdt kleine rakkers ook voor kleine boodschap in de gaten
Vanaf september kunnen shoppende ouders op zaterdagnamiddag hun kinderen aan de goede zorgen van De Kleine Reus overlaten. Vanaf 6 juli kunnen kinderen en ouders er ook op weekdagen terecht.
'Onder de werking van De Kleine Reus vallen twee initiatieven', zegt projectcoördinator van het KTA-Dendermonde Tom Rydant. 'Enerzijds organiseren oud-leerlingen van KTA-Dendermonde reguliere kinderopvang, waarbij plaatsen worden vrijgehouden voor kinderen waarvan de ouders tijdens de week een occasionele kinderopvang zoeken. Deze dienst bieden we aan vanaf 6 juli. Daarnaast organiseren we op zaterdagnamiddag een kinderopvang voor ouders die gaan winkelen. Zij kunnen hun kroost dan veilig en onder toezicht laten ravotten terwijl ze boodschappen doen. Dit project, bedoeld voor kinderen tussen 4 en 10 jaar, start in september.'
Het Koninklijk Technisch Atheneum begon eerder al met kinderopvang op school. Hierdoor kregen leerlingen die pas afgestudeerd waren de kans om onthaalmoeder te worden zonder zelf zwaar te moeten investeren. 'Eens ze de nodige ervaring hebben, kunnen ze dan zelfstandig aan de slag', zegt Tom Rydant. 'Het leuke is dat we hiermee ook tegemoet komen aan de stijgende vraag naar kinderopvang.'
En net daar is in Dendermonde nood aan, vindt ook schepen van Sociale Zaken en OCMW-voorzitter Theo Janssens (SP.A). 'De Kleine Reus biedt in principe ruimte voor acht voltijdse plaatsen, maar daarvan worden er drie voorbehouden voor occasionele, onregelmatige en flexibele opvang. Zo kunnen we makkelijker inspelen op vragen van ouders die bijvoorbeeld een opleiding bij de RVA moeten volgen, of die gaan solliciteren of deelnemen aan een inburgeringscursus. De vijf vaste plaatsen zijn ondertussen al ingevuld.'
Het leuke is dat het hele complex, een prachtige binnentuin met speeltuigen in het teken van de Dendermondse reuzen en het Ros Beiaard inbegrepen, door leerlingen van diverse afdelingen van de school afgewerkt wordt. Voor De Kleine Reus sloegen het KTA Dendermonde, Unizo Waas en Dender, de diensten Middenstand en Sociale Zaken van de stad en de Middenstandsraad de handen in elkaar.
Janssens heeft nog meer goed nieuws: er zijn ook al stappen gezet voor een gelijkaardig initiatief in de gebouwen van de wijkschool van het Koninklijk Atheneum in de Donckstraat.
Ach ja, Aalst Wat is er nog te beleven in Aalst? Wie ken je nog in Aalst? Vroeger kreeg je nog eens wat te horen over Den Iëndracht, toen die in het eerste klasse van het voetbal speelde, of was er nog ambiance als De Maght de plak zwaaide Als je nu van Aalst nog iets hoort, gaat het over Odilon Mortier, Dirk Martens of over de afgunst voor óns enig écht Ros Beiaard
Van Odilon gesproken, wij hadden onlangs een toevallige ontmoeting met hem. We stelden hem een niet zo onmiddellijk voor de hand liggende vraag Wat groeit er in uwen hof, Odilon? Gemoedelijk antwoordde hij ons: Wel, ik zal ook maar zeggen ajoin, zoals bij de meeste Aalstenaars. Niet dat we daar direct geloof hebben aan gehecht, maar hij meende het precies toch. Ajuin was plots het gespreksonderwerp en we begonnen over de spotnamen. Odilon vertelde ons: Ajuinen, ajuinpelders, ajuinboeren, het zijn allemaal spotnamen die de Aalstenaar te danken hebben aan het feit dat in de streek veel ajuin werd gewonnen. In de 19e eeuw heeft deze spotnaam een vermaardheid verworven en heeft zelfs de humor van de Aalstenaar zo zeer getroffen dat deze de jongste tijden voor hen een epitheton ornans (een bijvoeglijk naamwoord) is geworden. De Ajuinen zijn mettertijd aan zelfspot beginnen doen en hun spotnaam als een plezierig sieraad gaan beschouwen. Nochtans is iedereen in de Ajuinenstede niet van dezelfde mening over de betekenis van de spotnaam. De jongste generatie geeft er een volledig andere oorsprong aan. Ajuin zou volgens hen afkomstig zijn van het bevestigend antwoord (in het Aalsters dialect) (h)a, ja hij(n), dat gelijkluidend is met de dialectische uitspraak van het substantief ajuin (ajoin). Doch deze uitleg wordt slechts door een minderheid aangenomen.
In verband met de spotnamen van de Aalstenaar gaf hij ons nog mee dat ze ook draaiers, witvoeten en saucissen worden genoemd. Daar moeten we echter ver voor terug in de geschiedenis. Draaiers verwijst naar een in de war geraakte stadsafgevaardigde die Keizer Karel moest ontvangen. Witvoeten werd hen toegeëigend, omdat ze omwille van de trouw aan de Graaf van Vlaanderen werden overladen met geschenken. Ze werden toendertijd ook niet onderworpen aan enige belasting en in dat opzicht stonden ze gelijk met de paarden met witte voeten, die van alle tol- of wegengeld werden ontslagen.
De spotnaam saucissen heeft eerder een politieke achtergrond. Liberalen en Daensisten beweerden namelijk dat worsten een belangrijke rol hadden gespeeld in de verkiezingen voor de Wetgevende Kamers. De Aalsterse katholieken kregen ook nog de bijnaam bokken of bokkenrijders toegemeten.
Deze uitleg toont aan dat Odilon Mortier zich heeft verdiept in de historiek van zijn stad, van zijn Iëneg Oilsjt. En wat had u gedacht Een gesprek over spot zonder te verwijzen naar Dendermonde is voor een Aalstenaar blijkbaar onmogelijk. Het lijkt als het ware een verplichting voor de Aalstenaar om de Kopvleesfretters er toch eens door te halen. Uiteraard is de Ommegang van 2010 hét onderwerp. Odilon liet ons weten dat ze in Aalst een bache aan t maken zijn, die we over de twee straten van Dendermonde kunnen trekken als het weer moest tegenzitten op 30 mei van volgend jaar
Op de foto, vlnr. -staande: Paula Korte, Simonne Korte, Alfons Laes, Gilberte Korte, de echtgenote van Frans Korte en Simonne Lens. -zittend: Frans De Vriendt, Edgard Korte, Robert Korte sr., Frans Korte, Georges Korte.
De tijd dat men Melanie of Corduul, Eulalie, Bernard of Serafien, Pelagie of Esmeralda genoemd werd, is voorbij, maar je weet dat toch maar nooit. Het zijn namen die je niet meer hoort. Misschien komen die ooit nog terug Ward, Leon, Louis, Petrus en Karel hoor je af en toe al eens terug, zij het soms in een gemoderniseerde vorm.
Het probleem is dat je als pasgeborene geen zeggenschap hebt in het kiezen van een naam. Je bent er, maar dat is ook alles. Het wordt wel voor je geregeld door papa, mama en al die er zich bij betrokken voelt, maar jij zit er wel een gans leven mee beschoren. En dan moet je nog afwachten of je naam niet wordt vervormd. Denk maar aan Emiel die vaak Miel, Jacob die Kobe, Edgard die de Gare, Maria die Mie of Mieke wordt en noem maar op.
Vroeger was het nog erger gesteld De bijnamen die men gaf, waren soms op het randje af. Vele jaren terug bleek het een modeverschijnsel te zijn. Het lijkt er sterk op dat bijnamen werden gegeven wegens een misstap(je) of het uiterlijk. Of je je daar al dan niet door gekwetst voelde, bleek voor sommigen het minste van hun zorgen te zijn. Werd maar eens geboren met een bochel, je ging dan gegarandeerd door het leven als den bult. Had je rood haar, dan was je wel de roste of de vos. Stonden je ogen niet helemaal zoals het hoorde, kon je wel schele Van Der Linden genoemd worden of zelfs het pisoog. Was je nogal groot van gestalte, mocht je erop rekenen dat je de lange was. Een roddelaar of ster was de gazet en durfde je al eens een leugentje verkopen, al of niet om bestwil, ging je wel door het leven als de leugenaar. We hebben het hier dan nog over algemene 'benoemingen', want denk maar aan volgende bijnamen die wij in de stad hoorden, zoals Wanne de Néis, de Prot, Schèilem Benuë, Suë dem Babbelèir, Boerenolleke, Amedéi den Toekker, de Killau, de Stinkenden Oësem, de Bèirkouip, den Bèzzekrabber, den Dobbelem Bouik, den Doeffer, Wieze Flawain, 'Janneke Goelegoel, Janneke Plakken Antsjes, Tanne Kak Ni, de Kappèllekesschaiter, de Blaabille en nog vele andere...
Kinderopvang De kleine reus in Dendermonde stelde zich voor op 30 mei.
Op zaterdag, 30 mei kon u gaan kennismaken met De kleine reus, het kinderdagverblijf bij het KTA in Dendermonde.
Onder de werking van De kleine reus vallen twee initiatieven; enerzijds voorzien oud-leerlingen van Kt@ Dendermonde in reguliere kinderopvang waarbij een aantal plaatsen worden vrijgehouden voor kinderen waarvan de ouders tijdens de week een opleiding dienen te volgen of moeten gaan solliciteren en occasionele kinderopvang zoeken (start 6 juli 2009). Daarnaast wordt er op zaterdagnamiddag een opvang tijdens het winkelen georganiseerd. Ouders kunnen hun kroost een uurtje, onder toezicht, laten ravotten terwijl zij boodschappen doen. De Kleine Reus voorziet namelijk ook op zaterdag opvang van kinderen tussen 4 en 10 jaar (start september 2009).
Een aantal foto's van de voorstelling aan de leerlingen... (Met dank aan Marcel Wauters)
1971 Oud-senator Goossens onder grote belangstelling te grave gedragen, dat blokletterden de kranten in december 1971.
Het stoffelijk overschot was opgebaard in het Volkshuis, waar men de oud-senator de laatste eer kon bewijzen. Er werden verschillende rouwtoespraken gehouden door onder meer burgemeester William Bruyninckx, Herman Brants en volksvertegenwoordiger Gustaaf Boeykens.
Goossens zette zich tijdens zijn politieke loopbaan in voor het gewest. Als senator kwam hij vooral tussen over de pensioenen van het personeel bij de spoorwegen, de verlegging van de Dendermonding en het onderwijs. Onder zijn toedoen kwam ook een vernieuwd net van polyklinische, sociale en culturele diensten tot stand die de socialistische ziekenfondsen aan hun aangesloten leden ter beschikking stelden.
De begrafenisplechtigheid werd bijgewoond door het voltallige schepencollege, en daarnaast onder andere door Marcel Duerinck, Fernand Broeckx, Herman Rupus, Petrus Verhelst, G. Reyns, Dom Gregorius en nog vele tientallen hoogwaardigheidsbekleders uit de politieke, zaken- en sociale wereld. De harmonie Vandemeulebroucke begeleidde de afgestorvene. Na de familie van de aflijvige stapten honderden schoolkinderen en stilzwijgende mensen op in de rouwstoet.
Alfons Goossens was in de streek van Dendermonde een zeer gekende en graaggeziene figuur, iemand die zich intens met de politiek van de Dender- en Scheldestad bezighield en voor wie de streekproblemen steeds boeiend waren. Hij zette zich met volle wilskracht in voor tal van zaken in de laatste bewindsploeg van het klein-Dendermonde, als een uiterst actief oppositielid en droeg steeds op positieve wijze zijn steentje bij tot het beheer der stad.
Het hoogtepunt uit zijn politieke carrière beleefde hij in 1950, toen hij senator werd, een mandaat dat hij tot 1965 zou vervullen. Andere politieke activiteiten waren gemeenteraadslid, gewezen schepen, gewezen secretaris van de Senaat, ondervoorzitter van de intercommunale DDS, beheerder van de maatschappij Dendermondse Volkswoningen, beheerder van de Vriendenkring van het Officieel Onderwijs, beheerder van de SM Vooruit, ere-voorzitter van het mutualiteitsverbond Gezondheid-Arbeid, voorzitter van de BSP-afdeling Dendermonde, voorzitter van de arrondissementsfederatie van de BSP.
De 'Katholieke Burgerskring' met daarnaast Cinema Belgica.
De 'Plaza'... Op de voorgrond het 'hokje' van de brugwachter.
't Moleken, met duidelijke verwijzingen naar de K.A.V.D. en de 'Accordeonschool' van Paul Herry. De repetities van de accordeonschool gingen elke zaterdagnamiddag door in de bovenzaal.
Actrice Chris LOMME, die zal voorlezen uit Van Nu en Toen - een bloemlezing uit de internationale literatuur voor de twee laatste jaren van de humaniora - en Marc MAES, medesamensteller van de bloemlezing en oud-leerling van het K.A.
Op de foto o.a.: Pierre Caudron, Georges De Batselier, Norbert De Batselier, Sylvain De Corte (?), Peggy De Nil, Marc De Smedt, René Goossens, Nicole Holbrecht, Rik Van Landeghem, Roland Waumans.
Wil je contact nemen met de blog voor het sturen van een foto, het geven van informatie of het vragen om inlichtingen, stuur uw email via het voorziene vak hieronder. U kan ons helpen bij de identificatie van personen. Herken je iemand dan vernemen we dit graag met een email.
