Het duurt nog wel bijna een jaar vooraleer het Ros Beiaard zijn triomfantelijke tocht door de stad zal maken, maar toch staat het reeds duchtig in de actualiteit…xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Maar waar komt het Paard nu vandaan?

We moeten alvast terug naar de middeleeuwen… Aymon, Heer van Dendermonde, leefde in onmin met Karel de Grote. Om de verzoening enigszins te bewerkstelligen stemde Karel toe in het huwelijk van zijn zus Aya met Aymon. Uit het huwelijk sproten vier zonen, namelijk Ritsaert, Writsaert, Adelaert en Reynout. Ze werden door hun vader tot ridder geslagen. Reynout was een zodanige sterke kerel dat geen enkel paard tegen zijn kracht was opgewassen. Aymon bracht Reynout naar een burcht, waarin een door iedereen gevreesd paard zat opgesloten. Jawel, het Ros Beiaard… Reynout slaagde erin het paard aan zijn wil te onderwerpen.

Neef Lodewijk, Karel de Grotes jaloerse zoon, maakte echter ook aanspraak op dat ros. Hij daagde Reynout uit tot een schaakspel, met het hoofd van de verliezer als inzet. Lodewijk verloor en werd door Reynout onthoofd. Karel de Grote was door dit voorval op wraak belust en de vier zonen van Aymon vluchtten op de brede rug van het Ros Beiaard.

Via Spanje kwamen ze in Frankrijk terecht, in het slot Montauban. Daar dienden zij zich te verdedigen tegen de legerbenden van oom Karel. Ze wisten echter te ontsnappen en kwamen in Dinant terecht. Het Ros Beiaard sprong daar over de Maas met de vier zonen op zijn rug. Door de kracht van de sprong scheurde een stuk rots. De rots viel en bleef loodrecht in de Maas staan (de bekende ‘Rocher Bayard’)…

De vier ridders zagen echter de ongelijke strijd in en keerden terug naar het ouderlijk verblijf in Dendermonde. Ze troffen er hun rouwende moeder aan. Heer Aymon was in Karels macht.

Aya smeekte haar broer om vrede en Aymon werd vrijgelaten. Bovendien deed Karel de Grote een voorstel… Hij wilde vrede sluiten in ruil voor het Ros Beiaard.

Bekommerd om het lot van zijn familie, willigde Reynout de eis van zijn oom in. Het paard werd naar de Dendermonding gebracht. Er werden zware molenstenen om de nek van het ros gehangen en het stortte in het water. Tot tweemaal toe verbrijzelde het de stenen en zwom naar de oever, waar zijn meester stond. Het drama werd Reynout te machtig: hij wendde zijn hoofd af, toen het paard voor de derde keer bovenkwam. Het edele paard wilde niet langer leven en verdronk…