Een lied over onze stad...
De tekst van het lied werd geschreven door Paul Mortiers (?).
De wijze waarop het wordt gezongen is onbekend.
De tekst, oorspronkelijk in het AN, werd voor dit blog in het dialect omgezet door Piër van Tatjes.




Ik bèn van Dèrremonde, van 't Ros Bajjortbloet,
diën ingst, dië liep terstonde, gelèk nen ingst dâ moet.
A liep mè fiëre knoëpe, de vajjant grat omvèir,
die vluchtege gelèk oëpe, mè-j-oëkeleg geblèir,
die vluchtege gelèk oëpe, mè-j-oëkeleg geblèir,

refrein:
Van la tira lalalala
Van la tira lalalala
Ik wéit et van de maine en èi vâ zanne pa
Ik wéit et van de maine en èi vâ zanne pa

't Zwiët vâ Sjarlemanje, dâ stont tot in zam broek,
zuë'n biltsj dad' moet gin franje, 't was zjust ne péiperkoek.
De Kaizer riep: "mikt dieper", schitj duët dâ viereg pèirt,
mor 't Ros gaf èm ne zwieper, mè zanne zwèrte stèirt,
mor 't Ros gaf èm ne zwieper, mè zanne zwèrte stèirt.

Ik blaif ne kopvliësfrètter, dâ vliës beval mè goet.
't Mok mè toch ni vetter, ik waik vâ giëne voet,
zuë bènne'k lèk 't Ros Bajjort, mâ voën géive'k ni-j-af
en zelfs azze'k duët bèn, tèn zinge'k i mâ graf
en zelfs azze'k duët bèn, tèn zinge'k i mâ graf.