Deze blog toont U maar één pagina. De andere worden in een archief geplaatst. Door onderaan de pagina op één der pijlen te klikken kom je verder. Je kan ook een onderwerp in onderstaande inhoud aanklikken. Oudere publicaties worden nog regelmatig bijgewerkt.
Van alles wat... ... over de enige échte Ros Beiaardstad! Het wel en wee van Dendermonde, veel fotomateriaal en af een toe een vleugje humor in ons dialect!
Bent u in het bezit van fotomateriaal van alles wat met Dendermonde (geen deelgemeenten) te maken heeft, en wenst u dit op het blog te zien verschijnen? Aarzel niet en geef ons een seintje op jpmc@skynet.be.
Wij danken u bij voorbaat!
En... mocht u dit blog goedvinden, kan u in de linkerkolom een waardering geven (beoordeel dit blog).
22-08-2008
Nog eens de Bond Moyson...
Op dit blog verscheen op 6 augustus reeds een foto van het Bond Moysongebouw aan de Veerstraat. Ondertussen werden we in het bezit gesteld van een ander prachtig beeld van de 'bureelen en polykliniek' (1939).
We kregen ook nog volgende uitleg mee: Uit Voor Allen (10 juli 1938)/Rubriek Bond Moyson - Artikel In vergadering met onze stichters
Bond Moyson is gegroeid uit het café, het oude houten cafévan VandenBerghe waar we gesticht zijn in december 1919. We zijn moeten verhuizen naar de Vlasbloem op de Koornaard, naar Pets in de Brusselsestraat, naar de Noordlaan, naar het oud Volkshuis en daarna naar het huidig Volkshuis in de Brusselsestraat. Nu zijn we gekomen in onze prachtige polykliniek aan de Veerstraat...
We schenken even aandacht aan Peeke Notje, wiens echte naam Petrus Salme luidde. Hij was gedurende 36 jaar visdrager in de stedelijke vismijn, en wel tot op de leeftijd van 84 jaar! Een prestatie die toch wel eens in de bloemetjes mag gezet worden.
Petrus Salme, alias Peek Notje, centraal op de foto (vooraan).
Via het 'Stadsmagazine' (7e jaargang - nr 7 - 19 augustus 2008) vernemen we dat het spoorwegviaduct dat onze stad met de deelgemeente Sint-Gillis verbindt, reeds 75 jaar opengesteld is voor het verkeer.
Sedert 1934 vervangt dit viaduct de toen afgeschafte 'overweg 60', tussen de huidige Sint-Gillislaan en de eerste huizen van de Kalendijk.
In 1912 werden reeds werden verschillende plannen ontworpen om een einde te stellen aan de grote hinder die men ondervond van de passerende treinen. Het uiteindelijke plan, dat voorzag in een gebogen op- en afrit werd in 1913 pas goedgekeurd. De oorlog en nog andere omstandigheden zorgden ervoor dat de plannen pas in 1933-'34 gerealiseerd werden. Het werd ingehuldigd in 1934. In 1938 kwam de rechte afrit naar het 'Rond Punt' en kreeg de Leopold II laan haar huidige vorm. Later kwam er nog een wijziging van de verbinding met het Stationsplein. De vroegere 'Doorsteek' werd geliquideerd en zo kon de Stationsstraat worden aangelegd.
In het tweede deel van de vijftiger jaren van vorige eeuw werd het deel van het Stadspark (kant Station) gerealiseerd.
Normaal gezien wordt op dit blog weinig goed gezegd over de Aalstenaars, maar we zien ons verplicht om een uitzondering te maken! De ontmoetingen tussen Den Dèrremonse Klapper en de Draeckenieren uit Aalst verliepen steeds in een gemoedelijke sfeer. De rivaliteit tussen beide steden kwam steeds aan bod op een gezonde manier. En dat was vooral te danken aan de toenmalige Opperdraeck Frans Wauters (+). Een man met spirit voor humor en een niet onaardig cartoonist! Frans, vaak kom je nog ter sprake, vaak wordt aan je gedacht, vaak missen we de spirit die jij zo beheerste!
Vlnr. Jempi, Marc Van Gyseghem en Frans Wauters (+).
Tot ier toe ister nog attait gië nies auver de vier gaste die-j-op't Pèirt gon zitte! Alle doëge sloëge'k de gazètten aupe, alle doëge luëpe'k een alvirke ront op 't nief statouis, mor nieveranst ginne kik! Ofsewèl kènne z'on't stat in iëne kiër goe zwaige, ofsewèl zitte z'in de mizéire en geroëke z'er ni-j-oën! In alle geval 't kan mè waineg schille of datter nâ gaste zain of ni, ik èm al béizeg gewéist in man atteljéike vèr een ontwèirep te moëke vèr d'arnasse. Die kinnjere zitter d'r 'k wéit ni-j-oe uëg en die kènne d'r gediereg ni nor benèje vèr éir kommisse te doen... Dorméi-j-èmme'k mè-j-isj nen oëvet of twië béizeg g'ave vèr d'r iet op te vinne... 'k Ouë d'r nog een gruëte kartonge duës stoën vâ nen tèllevies en 'k bèn d'r begost mè-j-'n konstrukse te moëke. 'k Ouë dâ d'r iëst ewwâd' ouitgetiëkent en tèn mè-j-e stanliemès ouitgesnèje. Vanèigest èmme'k wèrral ne kiër of twië i mam puëte gezéite nowô, mor dâ koste wèl al pèize giëlzéiker! Alléi verouit, ouitaindelaik is't gelikt. Ik èm dâ kartong tèn beplèkt mè zilverpapier, vèr dâ toch em bitsje op nen arnas te loëte trèkke... 'k Ouë d'r tèn nog een aa kroën ligge en die èmme'k d'r opgepladaist, en 'k moet zègge 't is ni mis! Nâ bènne'k isj kerjéis azze'k d'r nâ méi nor dem bèrremiëster goën wâ datten d'r goë vâ zègge... Langst den iëne kant zouë'n toch moete kontèntj zain nowô, 't is ammel wèirek gespoërt vèr de manne van den tèknissen dinsjt! Mor langst den andere kant is't ni gaa goet nowô as g'iet doet vèr 't stat! Mor 't is 't iën of 't ander zènne, 't is mè-j-'n kroën of 't is mè ne pispot! "We zèlle zien" zèi den blèjnne!
Theodoor Broodhuys (geboren te Dendezrmonde op 7 maart 1875) mag men ook wel een Dendermondse volksfiguur noemen. Een rasechte Dendermondenaar die geschiedenis achter wiens naam men geschiedenis schrijft. Hij woonde achtereenvolgens op verschillende plaatsen in onze stad, o.a. in de Nieuwstraat, in de Lindanusstraat, op de Oude Vest en aan de Mechelsestraat. Hij huwde met Hermina Pieters met wie hij aan de Nieuwstraat een herberg ging uitbaten. Hij was ook dagbladventer en leurde met pâardeworsten in het weekend. Met deze Dendermondse lekkernij trok hij van deur tot deur en van stammenee naar stammenee. Dauke had een enorme eksteroog op één zijner tenen en moest telkens zijn schoeisel stuksnijden om op een degelijke manier te kunnen stappen. Theodoor 'Dauke' overleed kort na WO II (1947). Rond deze volksfiguur werd vaak volgend liedje gezongen;
Dauke, géif mâ ne pèirdewèst, Dauke, géif mâ ne pèirdewèst, Dauke, géif m-aj-e wèstsje ne pèirdewèst, al ouit an tèst. Dauke, géif mâ ne pèirdewèst, Dauke, géif mâ ne pèirdewèst, Dauke, géif m-aj-e wèstsje ne pèirdewèst, al ouit an tèst.
We tonen een foto van de Harmonie van de Rijksscholen. De foto werd genomen aan het Heldenplein op 12 oktober 1957, t.g.v. 75 jaar Rijksonderwijs en de inhuldiging van de nieuwe gebouwen van het Koninklijk Atheneum. Uiterst rechts zien we de dirigent, dhr. Cornel Beeckman (oud-leraar muziek aan o.a. het RITO).
In 1964 startte Arthur Van Damme (Ture Sjok) in de Donckstraat met een eigen groepje - The 4 Spiders (spinnen). De band bestond uit Arthur (gitaar), Erwin Cremers (bass), William Neels (leadgitaar) en Marcel De Blieck (drums). De opname dateert uit midden de zestiger jaren.
Vlnr: Marcel De Blieck, Arthur Van Damme, Erwin Cremers en William Neels.
Links op de foto herkennen we Louise Van Gyseghem, jarenlang uitbaatster van een frituur aan de Denderbrug (Ridderstraat). Ze is volop aan het aardappels schillen, wellicht voor het verbruik in de frituur. De andere dame is haar moeder, Leonie Den Top (zoals zij in de volksmond werd genoemd).
Vele jaren stond op het Kerkplein het 'agentenhokje' van waaruit de dienstdoende politieman de verkeerslichten bediende om de schoolgaande jeugd in de omgeving een veilige oversteek te garanderen. We herinneren ons vooral dat politieman Emiel De Bock (+) er tot 1983 zowat alle weekdagen present was.
Toen hij op pensioen werd gesteld werd hij in die functie vervangen door agent Jozef Waverijns.
Een foto van de Koninklijke Harmonicaïsten, opgericht in 1902. Dirigent van deze muzikale vereniging was toen Arthur de Herde. Het lokaal was gevestigd in de Molenstraat. WO I betekende het einde van deze bloeiende maatschappij.
Alléi verouit, 't is bekan Katouit! Dâ zouën ze nâ nog kènne zègge in 't nies op TV-Uëst zi! Nog e poër doëge en we kènne ons drèi Gruëte Manne wèrral zjang zien géive in de stroëte! Alle doëge kaike'k nor de wéirkoërte, want ge wètj aster in 't stat iet te doen is, kènne z'er ierbauve vantait ewwâ van! 'k Ben isj kerjéis of dad' onzem bèrremiëster niks zâ losse as ons Gruëte Manne op de Mèrt toekomme. D'r zal nâ toch wel al ewwâ nies zain auver 't Pèirt nowô! En zai mor gerist datter wèrral nen diël Ajoine zèlle rontluëpe in 't stat, gewuën ouit kerjéizetait! D'r blaive vanèigest wèrral nen diël vroëge nowô... Zal't goe wéir zain? Zal d'r zuëvéil volk zain as ander joëre? Zèlle d'r genoeg stammenéis aupezain? Zâ d'r al iet te zien zain auver den Ommegangk van 2010? Zèlle d'r genoeg figgerante zain? Emme ze volk gevonne vèr de strontkèrrekes?
Louis Lambrecht, beter bekend in onze stad als Tony Delmondo, was een zanger orkestleider die een mooi palmares naliet. In 1959 startte hij met een eigen orkest 'The Fellows', daar maakten ondermeer Freddy de Bock, Eugene Baude en Jules Van Hoecke deel van uit. Door de jaren heen zou hij nog meerdere orkesten vormen.
Ook The Blue Lines zullen zich velen nog herinneren. Het familieorkest startte in 1963 en bestond toen uit Raymond, Luc, Rita, Vera en Michel D'Hollander. Jan Vereecken was drummer van de band. In 1970 verliet Vereecken het orkest en Michel werd de drummer. Even later maakten ook Jan en Dirk D'Hollander deel uit van het orkest. The Blue Lines maakten heel wat furore en werkten zelfs enkele optredens af voor TV (o.a. in Tienerklanken met 'Death of a clown'). In 1985 namen de activiteiten een einde.
Vlnr: Rita, Luc, Michel, Raymond, Jan Vereecken en Vera.
Iedereen kent het gewelf aan de Stationsstraat naast de zaak Nimmegeers. Deze doorgang verbindt de Stationsstraat met de Geldroplaan. Welicht heeft deze boog ook wel een bepaalde geschiedenis. Totnogtoe konden wij deze niet achterhalen. Weet u meer hierover? Laat het ons weten. Met ons zijn er wellicht nog een aantal nieuwsgierigen.
De klak lijkt ons een geliefd hoofddeksel, zowel in het verleden als vandaag. Hoewel men het nu meer over een 'pet' heeft... De klak of 'moeitsj' (muts) is naast de hoed veelvuldig te zien op de oudere foto's op dit blog. Er bestaan ook een aantal uitdrukkingen waarin de klak en muts aan bod komen. We sommen er enkele op: 1- A smaitj er mè zan klak noër... 2- Zan moeitsj stoë schiëf... 3- A lègt er zan klak ni-j-auver... 4- Ouit de klak... 5- As zan moeitsj schiëf stoët kan 'n ni lache... 6- A droëg zan klak op drèi-j-oëre...
1- Hij gooit er met zijn klak naar (raden naar) 2- Zijn muts staat scheef (hij is niet goedgezind) 3- Hij legt er zijn muts niet over (hij neemt geen blad voor de mond) 4- Uit de klak (van buiten, improviseren) 5- Als zijn muts scheeft staat kan hij niet lachen (...) 6- Hij draagt zijn muts op drie haren (losbandig)
Wil je contact nemen met de blog voor het sturen van een foto, het geven van informatie of het vragen om inlichtingen, stuur uw email via het voorziene vak hieronder. U kan ons helpen bij de identificatie van personen. Herken je iemand dan vernemen we dit graag met een email.
