Detail uit een schilderij van Jean Steeman.

Oude Vest...xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

In de 12de eeuw ontpopt Dendermonde zich tot een regionaal centrum van handel in geweven wollen stoffen – die dan gezamenlijk met de term laken worden aangeduid - en wordt de stad uitgebreid met een buitenwijk op de rechteroever van de Dender. Om die te beveiligen wordt een gracht aangelegd, die aan weerszijden op de Dender aansluit. Aan beide zijden worden huizen gebouwd, wanneer die gracht evolueert tot een belangrijke binnenhaven. Je ziet dan ook, dat de medio 20ste eeuw gedempte Oude Vest behoorlijk breed is. Zo kom je eigenlijk nu pas in het oude stadsgedeelte binnen de middeleeuwse wallen.

Langs de Oude Vest woonden in de middeleeuwen de pijnders, de middeleeuwse havenarbeiders. In Dendermonde vormen ze een groep die in hoog aanzien staat - en daarom ook het Ros Beiaard in de Ommegang mag dragen -, waarbij een huwelijk met een pijnder wordt gezien als een gouden toekomst, want zo’n man heeft altijd behoorlijk betaald werk.



Omdat die pijnders gewend zijn enig gewicht te torsen bij het laden en lossen en ook bedreven zijn in samenwerken, worden zij doorgaans ingeschakeld voor het blussen van branden. Dat is dan nog een kwestie van emmers water doorgeven van de Dender of een nabije gracht tot de plek waar het vuur woedt.

Vandaag is dit nog altijd Dendermonds navelstreng met de rest van de wereld, maar nu in de vorm van filialen van nationale en internationale winkelketens.