Van de wéik kréigek een réjakse op d artikkelkes mè den tittel Vanonder de stèirt van t Pèirt
Dr is ne mènsj die loitj wéite dâ dâ Dèrremons moejelaik te léizen is
k Zouët wille geluëve! t Is iëne van de Westfluute! Nâ schréif die mènsj in zan réjakse vèr die-j-artikkele in t schuë Vloms te schraive
Vèr te beginne goët dâ vèr mei-j-al bekan ni, ik ben nen Dèrremontenèir, ten twidde zouën zet in Oilsjt véil te gemakkelaik èmme vèr alles wâ dâk auver ons Pèirt schraif te léize (die moete dâ nondedzjuë ni wéite!), en ten derde
dâ bènnek middelerwail al vergéite zi! Dorbèi k zien dad ier al stoën Vanonder de staart van het Paard
Ze zouën ier in Dèrremonde nogal smoele trèkke!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Meniër van Bachten de Kuppe, t spaitj mè vriët mor dâ kannek nâ toch écht ni doen zènne. Ik mag mâ voëderlant, t is te zegge t Lant van Dèrremonde ni verrouën nowô!
Ik mag aupe, beste meniër, dâ ge nâ ni te neig van â bèrreke zait of van â melk, gelèk as dâ ge wiltj. In alle geval, ge zai vrië neig mersie vèr de réjakse en azzek â nog mè-j-iet kan èlpe, loitje mor iet wéite.
Piër van Tatjes
|