Auvertlèst was't op ne zondag aupendéirdag op 't vliegplèin vâ Melsbroek. Manne kammeroët is dor bè't léiger en â-j-at gevroëgt vèr isj af te komme. Ge kènt dâ tèn ni loëte nowô! Alléi verouit ons madam en ik nor Melsbroek. Normoël op een dik alvier zajje dor, mor bè mèi éit dâ vanèigest wèrral ¨bekan twië-j-iere gediert nowô! Ne géipéijès kan d'r vèr madam ni-j-af en dorméi zeg ze zèi langst woër dâ'k moet rèin... Op ne gegéive momèntj zagge'k ne pail stoën "Leuve 17 km"... Tèn wètje't wel zéiker! We zain d'r tèn ouitaindelaik toch gerokt. Manne kammeroët éid' ons d'r een rontlaidingk gegéive en 't was ammel nèig interessant! 't Lèste dâ me gedoën èmme was vambinne in de kokpit vâ ne vlieger gon kaike... 'k Ouë dâ béiter wèrral ni gedoën! We kwampe in dië vlieger en manne kammeroët zegt téige mèi: "Goë mor isj kaike in de kokpit mè-j-â vraa"... Alléi wéir dor binne... Ik zeg azuë téige de die vâ mèi: "Zi, dad' ier daddis 't knopke vèr de schietstoel, en iere daddis e knopke vèr de wiele binne te trèkke, en ier daddis vèr de motuir te starte"... 't Was d'r al derèkt koekembak! Azuë zèi de die vâ mèi: "As ge mè naa nog iëne kiër dèif waismoëke dâ g' er gië verstant van ètj oe dâ ge 't wasmasjiem moet oënstéike zèlde nikker wâ beléive!"...
|