Mijn bijdrage omtrent carnaval op dit blog zou niet volledig zijn mocht ik over mijn eigen 'carnavalscarrière' niets publiceren.
Sedert begin de zeventiger jaren werd ik onrechtstreeks bij de lokale carnavalsviering betrokken. Vrienden des huize waren reeds een aantal jaren actief in carnaval en vaak werd er dan ook over gepraat. Ik werd gevraagd als losse medewerker en mijn job bestond er voornamelijk in hulp te bieden aan de inkom van het jaarlijks prinsenbal. Toen was de verkiezing van Prins Carnaval nog een zeer belangrijk evenement voor vele inwoners. Men voelde zich alvast nauwer betrokken dan vandaag.
Naarmate de jaren vorderden groeide mijn interesse en in 1979 stond ik mee aan de wieg van de 'Tijlvrienden', een groep die werd opgericht in 'den Tijl' op de Grote Markt, dat toen werd uitgebaat door Willy Van Damme (Prins Carnaval 1967).
Ik schopte het zelfs tot Prins Tijl in datzelfde jaar. Ik werd dan ook een fervent aanhanger van het feest en telkenjare nam ik deel onder één of andere 'vorm'...



In 1988 werd ik nog harder gebeten door de microbe en stelde mij kandidaat-prins voor 1989 
In zaal 'Roxy' won ik van mijn opponent Wim Impens. Als Prins Jempi I mocht ik drie dagen 'regeren' over de stad. De zin van 'regeren' werd mij na drie dagen heel wat duidelijker...



Prins Jempi I



Mijn officiële aanstelling als stadsprins door burgemeester M. Dierick.



Kinderbal 1989: vlnr. Prins Wim I (Van Damme - 1985), Prins Louis I (Schoonjans - 1987) - Prins Albert I (Van Boom - 1982), adjudant Wim Impens, Prins Jempi I, ere-voorzitter Patrick Meulebroek, Prins François I (Macharis - 1963), Keizer Cornel I (Geeraert), Prins Pierre I (De Proft - 1986), Prins Hans I (Leemans - 1988), hofmaarschalk Frans De Jonghe.

In 1997 stelde ik mij op vraag van sommige carnavalisten andermaal kandidaat en weer rijfde ik de titel binnen.



Toen in 2002 de verkiezing van een nieuwe Keizer op het programma stond kon ik niet anders dan deelnemen. Ook deze keer mocht ik winnen met een overdonderende meerderheid en de titel van Keizer voeren. Toch wel vermeldenswaardig is het feit dat op de verkiezingsavond een delegatie van zowat 250 Aalstenaars kwam opdagen, wat een unicum in de geschiedenis mag genoemd worden, temeer daar bijna gans de Prinsencaemere van Aalst (in tenue!) aanwezig was!

Keizer Jempi I



Detail uit een wagen van DKV Dweis - De 'Keizer Jempi stroët'...


Een mooi moment in carnaval was het feit dat in 2005 mijn zoon Kevin een gooi naar de titel deed en ook verkozen werd.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Prins Kevin I

In 2007 toen mijn ‘Keizerscarrière’ (ten gevolge van de reglementering daaromtrent) stilaan een einde nam, verlegde ik mijn grenzen binnen het carnaval en werd commissaris en later bestuurslid van de vereniging Centrum België, die zijn zetel in Dendermonde had (en nog heeft).



Via die overstap werd mij nog later dan gevraagd om het nationaal secretariaat te runnen van de Federatie Europese Narren – Afdeling België, een functie die ik naar best vermogen en zeer graag uitoefende.



Als nationaal secretaris van FEN-Europa België.

In 2008 diende ik echter ontslag te nemen om gezondheidsredenen omdat mij op doktersadvies werd aangeraden het ietwat kalmer aan te doen…

Ik denk nog vaak terug aan die mooie tijden (zij het dan met veel spijt in het hart). Die carnavalkriebels raak je moeilijk kwijt!
Graag wil ik nog meegeven dat sommige mensen een verkeerde gedachtengang voeren rond het carnaval. Het is een feest waar alle sociale klassen mekaar ontmoeten en waar velen een metamorfose ondergaan door zich anders te gaan voelen en ‘iemand anders’ te gaan zijn. Nee, carnaval is geen laag-bij-de-grond-gedoe. Het is eerder een feest waar eenieder zich kan vermaken naar eigen wens en behoefte zonder rekening te moeten houden met de dagelijkse slameur.
En nog dit… Vaak hoor je omtrent baldadigheden die gebeuren in de carnavalsperiode… Wel Dendermondenaren, wees gerust, échte carnavalisten houden zich daar niet mee bezig. Het zijn eerder ‘buitenstaanders’ die het feest mee willen beleven, maar zich aan geen regels kunnen houden die dergelijke toestanden veroorzaken!