Onze stad blijft in de greep van de gruweldaden. Op iedere hoek, op het kleinste plaatsje zijn de onmenselijke daden van K.D. hét gespreksonderwerp. Iedereen blijft zich de vraag stellen waarom dit moest gebeuren. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De hulpdiensten worden geprezen voor hun enorme inzet, alle hulpverleners zijn gekrenkt maar hebben hun ‘job’ méér dan naar behoren uitgevoerd. Zij hebben één voor één waarschijnlijk de moeilijkste opdracht gekregen… Een opdracht waar niemand durft aan te denken. Velen reageren bescheiden en zeggen dat het ‘hun werk is’…

De dader spreekt, maar hij zegt weinig over zijn daden… Dit maakt het allemaal nog moeilijker voor iedereen. De ondervragers, die zich wellicht sterk moeten houden tijdens de verhoren, en op een professionele manier moeten omgaan met een man die dergelijke daden pleegt, beleven eveneens moeilijke tijden. Zij hebben even goed als de anderen het recht te weten waarom iemand zoiets doet.

“Dendermonde is in rouw”, “Het regent tranen in de stad”, zijn uitspraken van de burgemeester die duidelijk geëmotioneerd is, maar toch overeind wil blijven. Iedereen lijkt betrokken bij deze gruwel en wil zijn steun betuigen aan de nabestaanden van de slachtoffers en aan iedereen die bij deze gruwel werd betrokken… Solidariteit staat bovenaan in deze moeilijke dagen. Het was duidelijk te zien tijdens de stille optocht van afgelopen zondag en het rouwmoment van maandagavond. En dat is maar goed ook.

Inmiddels werd de aanhouding van de dader door de raadkamer bevestigd… Een schrale troost tegenover al het onmenselijk leed…

23 januari 2009 zal voor altijd een zwarte dag blijven in de geschiedenis en niet alleen voor Dendermonde… Laat ons hopen dat dergelijk zinloos geweld zich nooit meer herhaalt…