|
Auver ne gillen auverlèst ouë'k mè loëten auveroële vèr isj méi te goën nor 't toniël! Ni dâ'k dâ nâ ni gèire zien, mor alléi, d'r zain dinge dâ'k wèl liever doen! Ons madam ouë tikkètte kènne kuëpe on alve prais en ge kèntj dâ nowô... 'k moest wèrral isj méi. Volgenst éiren ouitleg was't vèr te lache...
Azze'k d'r al miër as een ier dâ toniëlstik on 't volge was, begoste'k mè stillekesoën af te vroëge wanniër dâ d'r nâ-j-iet gingk komme vèr te lache... Azuë'n vif menniete nordien was't paus... Wazze'k ik kontèntj! Ik moest achteriën al miër as drèi kortiers pisse, mor ik dift dâ vanèigest wèrral ni zègge nowô...
Alléi verouit ik stèrreme dâ'k on dië wéicéi was en moëke dâ 'k kost pisse. Nèffest mèi stont d'r ne mènsj uëk zâ gevoeg on 't doen en 'k waa-j-em bitsje auverkomme as nen échten toniëlfriek. 'k Zèi téige dië mènsj: "Schuë stik nowô meniër!"... Van tien néige ouë dië mè verkiërt verstoën, want â zèi: "Onbeleefderik, wilde gij nekeer in uwe pisbak kijken!!!"
|
