Is dâ nâ-j-e wéir? ’t Is vèr de mieren op te krouipe! ‘k Zouë bouite moete vèirve op manne koer, ‘k zouë mannen of nog ewwâ moeten voersj arranzjéire, allâ ik zouë bouite nog ewwâ vanalles moete doen van ons madam. Mor kènde nâ mè-j-azuë wéir d’r on beginne? Wad’ avans… Ge kèn ni verouit of achterouit!. Woëter giete! Ze zèlle dad’ ont stat gewéiten èmme zéiker want z’èmme in éir leste boekske van ’t statsmagazien geschréive dâ ge zantzakskes kèn kraige!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ons madam éid’ al een zoëg gespanne zènne omd⠒t wèirek ammel blaif stoën. Mor ik kanne’k ik d’r nâ toch uëk ni-j-on doen nowô.

Langst den iëne kant trèkke’k et mè ni-j’n-oën dâ’t rèigent, binsjt moete’k niks doen. Mor langst den andere kant zitte’k mè dâ gezoëg vâ madam nowô! Ge moet éir béizeg uëre… “Ge moet die roëme d’r zien stoën, en ge moet diën of d’r zien ligge”… en véil vaiven en zesse. “Dâ de die van ‘t stammenéi moest vroëge vèr éir roëme te vèirve of ver éiren of t’ arranzjéire, ge zoitj wel springe” zèi ze van de wéik.

‘k Em éir gezèit dâ diën of d’r binnen een mointj of twië drèi uëk wel nog zâ ligge en dâ die roëme d’r uëk nog wel zèlle zain tèn, en ze was vanèigest wèrral in éir gat gebéite nowô. Ik mag er sèrrewaurdeg niks nimmer téige zegge of ze begint te roepe en te tiere. Dâ z⠒t kiëre van de joëre zain pèize’k…

Gistere was’t gillegans koekembak. Ze vroeg vèr tèn t’ èlpe on éire gruëte kouis! ‘k Em g’antwaurt dâ’k téigen ammel dâ stof ni-j-‘n kan! Z’is’t in een kolèiren afgestapt… ‘k Em nog geroepe: “Azuë zâ de gruëte kouis uëk ni gedoën geroëke zènne mèske!”… As ze gisterenoëvet touiskwamp éi ze gin alf waurt gezèit. Z’éid’ éir krolaizers ingedrouit en z’is in ’t klei koëmerke gon sloëpe! Ik èm fèrrem gemakkelaik geléige alliën i manne nest!