Beste Meng,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik schraif â déizem brief vèr te loëte wéite dâ’k â nikker schraif. As g’èm ontvangen ètj tèn zèld’ èm wel gekréigen èmme nowô, en anders loitje mor iet wéite, tèn kanne’k èm nog isj opstiere.

Ik schraif diëm brief nogal troëg omdâ’k wéit dâ ge ni rap kèn léize.

Onze voëder éid’ auvertlèst ieveranst geléize dâ de miëst aksedènte op nog giëne killauméiter van â déir gebéire en dorméi zai me wéir ewwâ verder gon wuëne. ’t Zjust adderès wéite’k nog ni want de die dad’ ier véire dad’ ouis ierdege èmme den ouisnummerau méigedoën.

‘k Em vèr aa van de wéik een nieve vèst gekocht en ‘k zal opstiere, mor nongkel Fil éi gezèit dâ de knoppe te zwoer woëre en d⠒t miër gingk koste vèr op te stiere. Ik èm er de knoppen afgedoën en in â zakke gestauke.

Ik èm uëk goe nies, onze paa-j-éid’ op zâ wèirek promausse gekréige. Aj-éi n-a vaifondert man onder èm, mè datten n⠒t ges mag afrèin op ’t kèirekof.

A zister, ons Julia, is bevalle, We wéite faitrelaik nog ni of dâ’t ne jonge of e mèsken is, zudus wéite m’n uëk nog ni of dâ ge nongkel of tantsje gewèrre zait. As’t e mèsken is goën ze’t noeme nor mèi, mor ik vin dâ toch mor oërdeg van téige zuë-j-e klei kinneke “mama” te zègge.

Gepasséirde wéik éid’ â broer, onze Mil de déire van den ottau toegesloëge as de sléitels nog op ’t kontakt zoete. A-j-is mè d’n ottaubis nor ouis moete rein vèr de résèirfsléitel te gon oële vèr ons ouit diën ottau te kènne loëte.

Dâ ge dor immant moest zien dâ mè kènne, doed’ éir isj de komplemènte, en as ge nimmant ni ziet tèn moeje niks zègge!

Ik gon slouite!

Ma