Het Zwartzusterklooster (Vlasmarkt)xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

In 1491 zakken de zwartzusters-augustinessen af vanuit Pamele bij Oudenaarde en vestigen zich in onze stad in een woning met kapel in de buurt van de Onze-Lieve-Vrouwekerk. Later wordt een stuk grond aangeboden aan de ‘Krommen Elleboog’ en verhuizen de zusters. De straat heet thans de Zwarte Zusterstraat. Achter het klooster wordt een Latijnse school opgericht waarmee snel succes geboekt werd. De Zwartzusters maakten zich ook verdienstelijk op het vlak van de verzorging van pestlijders in een ziekenhuis(je) dat in 1545 in de tuin van hun verblijf wordt gebouwd. In 1702 wordt dit gebouw uitgebreid. In 1706 wordt het echter gebombardeerd door de Engelsen en de Hollanders om de Franse koning Lodewijk XIV een halt toe te roepen, die een hele heisa maakte omtrent de erfopvolging van de Spaanse troon.
De zusters geven niet op en herbouwen hun klooster, het ziekenhuis en een kerk. Het geheel is klaar in 1733. Het gaat meer dan een halve eeuw goed tot de Fransen opnieuw de grens oversteken. De nonnen worden manu militari uit het klooster gezet. Toch keren ze later opnieuw terug naar deze plek in 1828, en dus in de Hollandse periode.

Ze kopen een deel van het vroegere ‘Prinsenhof’ aan de Koornaard en starten met de bouw van een groot nieuw klooster met ontvangstkamers, een kapel, meerdere eetzalen en logeerkamers. Het gehele project duurt tot het begin van de 20^e eeuw.



In 1914 wordt het klooster vernietigd en kunnen enkel wat kunstschatten worden gered.

    

En opnieuw komen ze terug. Ze beschikten over de nodige financiële middelen om grond bij te kopen en geven de Gentse architect Henri Valcke opdracht om tussen 1921 en 1923 een uitgebreid kloostergebouw te laten oprijzen.





Dit gebouw kennen we heden ten dage nog steeds naast de Sint-Pieters- en Paulusabdij aan de Vlasmarkt.