Achteriën is’t wèrral konzjéi! Ik wéit allènsj nog ni wâ dâ’k gon doen. Blaive’k ier? Goëne’k op vajjozje? Faitelaik bènne’k ne mènsj die béiter touisblaaift. Azze’k ier iet téigekom bènne’k derèkt bè-j-alles bei. Op vajjozje goën dâ’s ammel goet, mor ik kan man èige nowô. D’r goë mè moejte nen dag verbèi of ‘k èm iet véire. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Verléide joër uëk, ‘k moest malgeréi méi nor de zjië mè de die vâ mèi, en tèn nog vèr viërtien doëge! Mènneke, mènneke, benne’k ik d’r ewwâ téigegekomme! En ik ouë ’t éir nog zuë gezèit dâ’k liever ouë dâ z’alliën gingk… Mor dâ was wèrral ni nor de goestingk vâ madam nowô. Ik déi dâ vèr ier alliën man gange te kènne goën!

We woëre ginter nog mor e goed ier en ze kost d’r mè mei-j-al nor nen doktaur! We woëren on’t wandelen op den daik im Blankembèireg en d’r réi d’r ne snotoëp van e joër of zéive mè zan gaukaar téige mam biëne. Gillegans dem bast af en man bliëke zaumerbroek nor de ge wètj wèl. Nâ-j-èmme’k die broek al vaiventwinteg joër en d’r mangkéirdege nog niks oën. Ik ief die spesjoël vèr isj nor de zjië méi te goën en naa-j-is ze vèr de vouilbak nowô!

Nâ-j-éi dâ d’r ni-j-opgave. Alle doëge kwampe’k d’r iet téige. We gingke ne krèim éite en dië garsong kiepert dië krèimgellas d’r over mèi! We gingke mossele frèite en dâ potteke saus vèr die mossele in te doppe auver man èm. ‘k Goën op ne mèiret achter koeke nor dem bakker, dië zak schéird’ aupe. Ammel die koeke de gront op! ‘k Goen iëne kiër nor’t strant mè madam. ‘k Zit d’r e goed’ alvier in azuë ne zéitel die stikke vâ mènsje kost en ‘k ouë ne zonneslag. Twië doëge binne blaive! ‘k Goën op de pier nikker nor de vissers kaike, ‘k trap d’r op iëne van die vissers zanne lanséi. Een uëpen ambras en nen uëp gèltsj kwait. ‘k Kost vanèigest die lanséi betoële nowô. ‘k Goën iëne kiër op den daik op die-j-oërdege vellaukes rèin op de “Lustege Vèllaudrom” en ‘k stouik d’r achter twië menniete mè man sjokkedaize téige diën aute plansjéi. Vedrom em broek nor de vointsjes en twië dikke kniene!

En ‘k ouë ’t éir pertang zuë gezèit dâ’k liever touisbléif. ‘t Is dorvéir, ik wéit van dem balange nog ni dâ’k zâ méigoën van de joër… Mor gelèk as dâ’k ik véil te zèggen èm is dâ toch nog een twaifelgeval zènne!