Auver ne gillen auvertlèst zatte’k bè de kwaffuir te wachte vèr man oër af te doen en ik zat d’r in em boekske te kaike. D’r stont d’r een annons in vèr ne kongkoer vèr potrètte te trèkke. ‘k Pèisdegen i mâ zèlve, ik èm d’r op zolder uëk nog ievertanst ne kodak ligge, azze’k die nâ-j-isj benèjenoël en isj méidoen on die kongkoer…xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Dië kodak zag er nog réidelaik ouit. Alléi nor den Tékman achter e fillemke. ‘k Em derèkt iën gepakt van achtemviërteg potrètte want ik kan mâ zèlven em bitsje nowô. Ik ouë derèkt e goe gedacht vèr e schuë potrèt, mor ik moest zien dad’ ons madam ni touis ’n was vèr dâ te trèkke… Man gebierevraa die lig réigelmoëteg mè-j-éir schuë laif in éire zéitel in éiren of vantait isj wad’ in de zonne… en dâ zouë nondedzjuë e schuë potrèt zain vèr méi te doen on dië kongkoer! Zudus ieder kortirke dad’ons madam ni touis’n is moete’k zien dâ’k sjansj èm en dâ man gebiervraa-j-in éiren of in dië zéitel ligt! Vaif doëge èmme’k op de loer geléige! Ik moest vanèigest réikeningk ave mè den doëtem van de kongkoer. Wâ grouëde nâ? Ik èm e potrèt kènne binnestiere! Ons madam éi gin vaif menniete van ouis gewéist en man gebiervraa éi giën twië menniete in die zéitel geléige… Dâ potrèt ziet er tèn mor azuë-j-ouit nowô… ‘Rustik’…